Jun 15, 2006

High score

Το υπερθέαμα της φθοράς δεν είναι απαραίτητο να έχει ακριβή σημασία.
Λίγο πριν ο αστεροειδής χτυπήσει το κατώφλι σου.
Ντριν.
Μια απλή θεομηνία είναι, θα περάσει, λες, από μέσα σου.
Ώπα! Τι συναρπαστικοαναπάντεχη έκπληξη είναι αυτή;
Τρεκλίζεις σαν νάνος που προσπαθεί να κατέβει απ' το σκαμπώ.
(Τέτοια είσαι, τι νόμιζες;)

Η αίσθηση της ζάλης που αποκομίζεις συνομιλώντας με τον μίστερ Απουσία 2006 himself, ούτε καν συγκρίνεται με εκείνη του αλκοόλ στο αίμα. Άσε που το τελευταίο μπορείς και να το πιεις. Σκέτο ή με πάγο. Εύκολα. Το φτύνεις εδώ και έξι χρόνια εξάλλου.
Με τα δάκρυά σου, όμως, θα μας πεις τι θα κάνεις, ανόητη;

-Θα σας απαντήσω αμέσως, αποκρίνεσαι στους εφιάλτες που σε ζώνουν σαν μύγες δηλητηριασμένες (πρώτη φορά τους βλέπεις;).
Κοκτέηλ για λίγους και εκλεκτούς αλκοολικούς συγγραφείς. In fact, I intend 2 become one of them.


Μιλάς λοιπόν. Δευτερευόντως με κύριες προτάσεις. Κυρίως με δευτερεύουσες.
"Όταν φύγεις..."



-Πώς το βλέπεις, τώρα; ψιθυρίζεις.
-Παίζω.
-Εγώ δεν παίζω.
-Δεν ΜΕ παίζεις;
-Όχι. Δεν παίζω γενικώς. Εσύ παίζεις. Βαρέθηκα τα high score.
Βut then again...
this is the high cost of low living.

Reality is unreal
and games I've tried just aren't the same.


Mην ακούς αυτούς που λένε ότι η διάθλαση του φωτός δημιουργεί το είδωλό σου στον καθρέφτη. Ξέρεις πόσες φορές με έχει μουτζώσει ο εαυτός μου;

32 comments:

ZissisPap said...

Εμένα πριν από λίγο :(

Mantalena Parianos said...

A!

ZissisPap said...

Ναι, αλλά θα το γυρίσω, που θα μου πάει...

weirdo said...

..Εμένα μ'έχει χαστουκίσει κιόλας

ZissisPap said...

Μπήκαμε στα άγρια τώρα...

Καλά τον αφήνεις να σου φέρεται έτσι;

Εμείς κρατάμε ένα επίπεδο...

weirdo said...

Άστα, Σιγμούνδε μου... Έχω προσπαθήσει να του ξεφύγω, να τον παρατήσω, μέχρι στην αστυνομία να πάω να τον καταγγείλω, αλλά μετά πάλι, γίνεται γλυκός, τρυφερός και με τουμπάρει...(!)

ZissisPap said...

Άρα τα θέλεις...

highfidelityshow said...

Με κοιτάει, τον κοιτάω, με ξανακοιτάει, τον ξανακοιτάω... "Τρέχει κάτι ρε φίλε?" ρωτάω. "Δε μιλάς ε? Τι να μας πεις κι εσύ".
Και μετά συνήθως βγαίνουμε να με κεράσει κανά ποτό μπας και εξιλεωθεί...

ZissisPap said...

Πρέπει να λάβουμε δραστικά μέτρα γιατί θα μας πάρει πάλι το κύμα...
Πάρτε λοιπόν ένα ωραίο που μου ήρθς σήμερα...

Ιππότης Φερδινάνδος

Ο ένδοξος ιππότης Φερδινάνδος ο μέγας εξολοθρευτής δράκων είχε μια επικίνδυνη εμμονή: να χώσει το πρόσωπό του στα πλούσια στήθη της Βασιλίσσης, αλλά ήξερε ότι για κάτι τέτοιο η ποινή είναι θάνατος.
Μια μέρα εξομολογήθηκε αυτό το μυστικό του στον σύντροφο του, τον Λεόντιο τον ιατρό, ο οποίος ήταν και ο αρχίατρος του Βασιλιά.
Ο Λεόντιος ο ιατρός, αφού σκέφτηκε, του είπε ότι βρήκε ένα τρόπο για να του ικανοποιήσει την επιθυμία του, αλλά όλη η ιστορία θα του κόστιζε 1000 χρυσά νομίσματα. Χωρίς δισταγμό ο ιππότης Φερδινάνδος συμφώνησε με το ποσό.
Την επόμενη μέρα ο Λεόντιος ο ιατρός παρασκεύασε μια φαγουρόσκονη και έριξε λίγη στον στηθόδεσμο της Βασιλίσσης, όταν αυτή έκανε μπάνιο.
H φαγουρόσκονη άρχισε να ενεργεί.
Όταν τον εκκάλεσαν στα ιδιαίτερα βασιλικά δωμάτια για να αντιμετωπίσει το περιστατικό, ο Λεόντιος ο ιατρός πληροφόρησε τον Βασιλιά και την Βασίλισσα ότι …
… μόνο ένα ειδικό σάλιο, αν εφαρμοστεί για τέσσερις ώρες θα μπορούσε να θεραπεύσει αυτή την φαγούρα.
Και, σύμφωνα με τα τεστ, το μόνο κατάλληλο σάλιο, σαν αντίδοτο, ήταν αυτό του ιππότη Φερδινάνδου του μεγάλου εξολοθρευτή δράκων.
Ο Βασιλιάς αμέσως προσκάλεσε τον ιππότη Φερδινάνδο στο παλάτι.
Ο Λεόντιος ο ιατρός έδωσε στον ιππότη το αντίδοτο της φαγουρόσκονης, το οποίο γρήγορα έβαλε στο στόμα του, και έτσι για τις επόμενες τέσσερις ώρες ο ιππότης εργαζόταν, με ζήλο, πάνω στα πλούσια και υπέροχα στήθη της Βασιλίσσης.
Η φαγούρα πράγματι πέρασε, η Βασίλισσα ανακουφίστηκε και ο ιππότης έφυγε ικανοποιημένος και τιμημένος σαν ήρωας.
Όταν ο ιππότης Φερδινάνδος επέστρεψε στο σπίτι του, βρήκε τον ιατρό Λεόντιο, ο οποίος απαίτησε την πληρωμή των 1000 χρυσών νομισμάτων
Αλλά τώρα που η επιθυμία του είχε εκπληρωθεί, ο ιππότης Φερδινάνδος, επειδή γνώριζε ότι ο Λεόντιος ο ιατρός δεν θα μπορούσε ποτέ να αναφέρει την απάτη που κατασκεύασαν στον Βασιλιά, τον έδιωξε χωρίς να του πληρώσει τίποτα.
Την άλλη μέρα ο Λεόντιος ο ιατρός έχυσε μια πολύ μεγάλη δόση φαγουρόσκονης στο σώβρακο του Βασιλιά.
Ο Βασιλιάς αμέσως εκκάλεσε τον ιππότη Φερδινάνδο.........

Ηθικόν δίδαγμα ; …

Να πληρώνεις τα χρέη σου !!!

weirdo said...

Σιγμούνδε, έτσι φαίνεται..

(Sub)zero, συμφιλιώνεσθε κι εσείς, μπράβο..

weirdo said...

Χαχαχα! Τέλειο!

Μαρκησία του Ο. said...

[Ο μπλόγκερ τραβάει υπαρξιακά πάλι...]

Κοριτσάρα, το είπε και ο Τσαρλς (ο Μπουκόφσκι ντε). Το ύφος είναι η απάντηση στα πάντα.

Είναι που βράδιασε, γι'αυτό.

ΧΧΧ

mariospi said...

Αν είναι όπως τα λες (αν και αυτό ΔΕΝ έχει σημασία...), είναι «λιγότερος» από σένα. Όσο είσαι εκεί, παίρνε πράγματα από τα ιζήματα του εαυτού σου και από τον αφρό του άλλου, στυφά, πολύτιμα εφόδια για τη συνέχεια του ταξισιού σου κοριτσάρα μου. ΚΑΙ τα αυτοκαταστραφικά σου ΚΑΙ τα μαζοχιστικά σου ΚΑΙ όλα τ’ άλλα σου (καλύτερα; Ποιος ξέρει;) είναι η Ανεπανάληπτη Εσύ.

«Μιλάς λοιπόν. Δευτερευόντως με κύριες προτάσεις. Κυρίως με δευτερεύουσες.
"Όταν φύγεις..."»

Απλώς υπέροχο! Μια πρότασή σου με ξύπνησε από τον λήθαργο της βαρετής ανάγνωσης (για σήμερα, βαρετών μέχρι τώρα, μπλογκς. Ευχαριστώ για την ένεση πίστης στη «χωματερή» που μου έκανες, πάνω που σιχτίριζα τις μαλακίες που διάβαζα...

mariospi said...

Α, ναι, ξέχασα. Και δεν ξέρω τι θα κάνεις με τα δάκρυά σου, ανόητη. Είσαι πολύ νέα ακόμη γαμώτο... Αργότερα, όμως, κάποτε, να τα κάνεις οπωσδήποτε κείμενα. Να τα βάλεις δίπλα - δίπλα, σαν μισοτελειωμένες φράσεις, και να φτιάξεις το κείμενο της Ζωής σου.

Mantalena Parianos said...

WEIRDO kai Σιγμούνδε (μα είναι όνομα αυτό στα ελλήνικος;)>>
Να προσέχετε όταν παίζετε με τους καθρέφτες. Μπορεί να γίνουν θρύψαλλα (ειδικά αν αποφασίσεις να τους ανταποδώσεις το χαστούκι, Weirdo) και να έχετε εφτά χρόνια γρουσουζιά.

ΜΑΡΚΗΣΙΑ>>
Το ύφος... το ύφος... πόσο δίκιο έχετε κι εσύ κι ο πορνόγερος...
"Μέρα τη μέρα, έρχεται η νύχτα... φι ρου λι φι ρου λα" (τον παίρνω σιγά σιγά τον δρόμο της ευκολίας)
:)

ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ>>
Τα καλά:
Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σου - ούτε εγώ δεν έχω τόση στην πάρτη μου.

Τα κακά:
Ε, όχι και "ένεση πίστης στη χωματερή", ρε συ... Είναι σαν να υποτιμάς 1178 bloggers.

Mantalena Parianos said...

ZERO>>
(όχι, που θα μου ξέφευγες)΄
Να το κοιτάξεις αυτό. Έτσι την έπαθε και ο Ντε Νίρο στον Ταξιτζή: "are you talking to me?"
:ΡΡΡΡΡ

mariospi said...

Στους 1.178 μπλόγκερς βρίσκω διαμαντάκια, και διαμαντάρες ενίοτε, αν και προτιμώ τα διαμαντάκια (small is beautifull ― και δεν θέλω χυδαιότητες, ε;). Το όλον είναι πράγματι μια χωματερή... Μηδενός εξ ημών εξαιρουμένου. Και η δουλειά του ρακοσυλλέκτη is a dirty job. Την πίστη στην πάρτη σου θα τη βρεις. Είσαι φτιαγμένη γι’ αυτό και φαίνεται. Αλλά θα πρέπει πρώτα να περάσεις από κάποια λούκια. It's the only way...

Mantalena Parianos said...

KAΨOKALYBA>>
Τάχθηκα εξαρχής εναντίον της ιδέας της χωματερής, όχι γιατί απέχει πια μίλια από την πραγματικότητα, αλλά επειδή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗΣ. Πρέπει να είναι κανείς πολύ απαισιόδοξα θλιβερός όπως αυτός από την "Ε" για να πιστεύει κα΄τι τέτοιο. Τα blogs είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας (κλισαδούρα) - θα έλεγες όμως ποτέ ότι ο κόσμος που ζούμε έιναι μια απέραντη χωματερή;
Είναι νοσηρό να υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν κάτι τέτοιο.
Πόσο συχνά βρίσκεις διαμάντια στις χωματερές δηλαδή; (να μας πεις να πάμε κι εμείς να ψάξουμε μπας και κάνουμε την τύχη μας)
:)

Mantalena Parianos said...

MAK FLY>>
Ποιο πράγμα?

mariospi said...

Προφέρεται «Κάψοκαλάιβας» παρακαλώ. Ναι, «ο κόσμος που ζούμε έιναι μια απέραντη χωματερή». Όντως. Κυνηγώντας τα μη νοσηρά, τον νου σου μη χάσεις τον ολόδικό σου εαυτό, γλυκειά μου. Και ναι, την τύχη σου θα την κάνεις σε κάποια χωματερή: και πάλι, it's the only way... (Δεν νοιώθεις και συ ότι το παρα-σοβαρέψαμε;)

mariospi said...

Κύριε mcfly, πράγματι, υπάρχουν υπερβολικά πολλά εκεί έξω για να κοροϊδέψεις ― και τους αξίζει. Και σε αποσπούν μια χαρά απο την καταραμένη ενδοσκόπηση. Και βολεύει....

Mantalena Parianos said...

MAK FLY>>
Τρέχω, ματάκια μου! Αny syggestions?

Καψοκαλάιβα>>
ΟΧΙ. Ο κόσμος δεν είναι χωματερή. Γιατί στο φινάλε ποιος θα κρίνει το σκουπίδι; Εμένα λόγου χάρη δεν μου αρέσει το σκυλάδικο - για έναν λαχανέμπορο όμως είναι η υπέρτατη τέχνη ("πω ρε, τι λέει ο άνθρωπος"). Θα του πάρω το κεφάλι; Ίσως τον χλευάσω, ίσως τον αποφύγω, ίσως μαλώσω μαζί του αν δεν σεβαστεί τα όρια μου, and that's it. ΑΝ ΚΑΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΚΑΛΑ, ειτε είναι μια σοκολάτα είτε ο Τερλέγκας, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΝΟΜΠΑΡΟΥΜΕ. Στοιχειώδης δημοκρατική ευαισθησία, λέγεται αυτό.
Δεν το παρασοβαρέψαμε, ΕΙΝΑΙ σοβαρό.

mariospi said...

Ασχολείσαι με κανόνες, σου μιλάω για την αλήθεια ΣΟΥ. Την όποια ισορροπία τη βρίσκω με τον φίλο μου τον Μήτσο (που δουλεύει νταλίκα) «στο φτερό» μέσα στο μπαρ με τις Βουλγάρες (εφ’ όσον είμαστε ικανοί, βεβαίως). Και υπάρχει η στιγμή και το κομματάκι μέσα μου που θα κοινωνήσει και τον Τερλέγκα και την τρυφεράδα που κρύβει ο Μήτσος. Και την πίκρα του για την Ουκρανή που τον πούλησε και το λαμόγιο που εκείνη ακολούθησε. Και η άλλη κομματάρα μου που θα θύει σπονδές στον Υπαρξισμό, την Φαινομενολογία, τον Ντύλαν ή την γυναίκα μου που ακολουθώ ευλαβικά (ο ασεβής) τους ιδιότυπους χρησμούς της...
Δεν σνομπάρω τίποτα, μάρτυρές μου όποιοι θεοί και, κυρίως, θεές ελλοχεύουν εκεί πάνω.
(Τα όριά σου πόσο τα σέβεσαι στις ερωτικές σχέσεις σου, κορίτσι μου;)

mariospi said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Mantalena Parianos said...

Καψοκαλάιβα>>
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν: αφού στον κόσμο σου χωρούν όλα αυτά που περιγράφεις, δεν είσαι πριν απ' όλα άδικος με τον ίδιο σου τον εαυτό και τον κόσμο σου, να συμφωνείς με τον χαρακτηρισμό του κόσμου αυτού ως "χωματερή";

Τι έχουν να κάνουν τα όρια (;) του οποιουδήποτε με αυτό; Τι εννοείς "όρια στις ερωτικές σχέσεις"; Ειλικρινά δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό...


ΜΑΚ ΦΛΑΪ>>
Χειρότερα δεν θα πει τίποτα. Είρωνα! Χειροτεροτριςχειροτερομηχειρότερα, σε καλύπτει;
:)

mariospi said...

Φοβάμαι ότι μιλάμε άλλη γλώσσα. Δεν πειράζει. Αλήθεια. Για μένα, είσαι καλύτερη απ’ ό,τι φαίνεται να «πιστεύεις» εσύ για τον εαυτό σου. Αν μου επιτρέπεις το «τάχα μου» ύφος που αποπνέω (και αρχίζω να το σιχαίνομαι), οι «πίστεις» σου είναι που κρατούν το άτι που αδημονεί μέσα σου να καλπάσει. Του εύχομαι καλό δρόμο.
(Οι δημοκρατικότητες είναι το άλλοθι των ενοχικών ― υπογραφή: ένας, ακόμη, τόσα χρόνια μετά, sui generis, αριστερός...)

Mantalena Parianos said...

Καψοκαλάιβα>>
Κι εσύ, μην είσαι τόσο άδικος με τον εαυτό σου. Δεν είναι όλα "χώμα".

Καταλαβαίνω επακριβώς αυτό που λες για τις "δημοκρατικότητες", αλλά αν ανατρέξεις, θα δεις ότι δεν χρησιμοποίησα πουθενά τέτοια λέξη.

Δεν μου απαντάς τουλάχιστον, στο Τι εννοείς "όρια στις ερωτικές σχέσεις"; Αλήθεια δεν κατάλαβα!

highfidelityshow said...

Wow! This is getting more and more interesting... Plz continue.

mariospi said...

1. «Στοιχειώδης δημοκρατική ευαισθησία, λέγεται αυτό.»
2. «όρια στις ερωτικές σχέσεις» είναι κατά τη γνώμη μου, απόψε, κάτι που οι καλύτεροι από μας δεν κατανοούν την έννοιά του στα νιάτα τους και βουτάνε χωρίς σκάφανδρο, και, ταυτοχρόνως, κάτι που ανακαλύπτουν, μετά, μόνον οι παιδεμένοι με υπέροχα και επώδυνα ταξίδια στους Άλλους, ταξίδια που τους οδηγούν κάποια στιγμή στο Μυστήριο της Κοινής αλλά Πάντα Μοναχικής ζωής. Μανταλένα (να σε λέω έτσι;), δεν υπεκφεύγω στο πανέμορφο ερωτηματικό σου. Αν θες πιο χύμα απάντηση, και είσαι έτοιμη να τη ζυγίσεις κατά πώς της πρέπει, συνεχίζουμε αλλάζοντας ύφος (κι ας δουλεύω νωρίς αύριο πρωί...)

mariospi said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Calamity Jane said...

πάντως μανταλένα, αμα είναι οι άνθρωποι όταν χωρίζουν να γίνονται έτσι δημιουργικοί, λέω να τα ξαναφτιάξω για να ξαναχωρίσω μπας και μου έρθει έμπνευση...Δεν είναι και άσχημα...Ύβρις, το ξέρω, αλλά να μην το είπα που το σκέφτηκα το απόβρασμα?

Mantalena Parianos said...

Kalamity>>
Σύνελθε! Εγώ δεν θα αργήσω... (να συνέλθω εννοείται)
μουτς μουτς