Άντε γαμήσου, σε αγαπώ.
Ο έρωτας είναι η υπέρτατη ταπείνωση.
Δυστυχώς μόνο για μένα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
A Weblog for exotic needs
-
▼
2006
(435)
-
▼
June
(67)
- Ménage a trois
- Jamella said...
- Μικρά εγκλήματα μεταξύ "φίλων"
- Διαφήμιση βαζελίνης σε γαλλικό περιοδικό
- She's an artist
- Beastie Boys instrumental
- It's a beautiful day
- I wanna Jamming wit U
- Ανοιχτή επιστολή στην blogόσφαιρα
- That is everything I have to say
- Απόδραση από το άντρο του VryPan και της Λούσι(φερ)
- Το τελευταίο μου post στο Monitor
- O γιος του αετού
- Jesus, μήπως είδες τη φούντα μου;
- Mια φυλακή στην Αυστρία
- Μια Κυριακή στη θάλασσα
- 2006 calendar - bikini models (4 girls only)
- Υπάρχουν και κάποιοι που τα θέλουν τα DVD, θείε!
- Φτιάξε το δικό σου Monitor
- Hot stuff
- Χικ
- Καλά τα λέει ο Artois
- Το καλοκαίρι σου 'βαζα χέρι
- H Mantalena στην κόλαση (των blogs)
- Aααργκ! (η ανθρωποφάγος)
- Ο έρωτας μπλοφάρει
- Δεν μας χέζεις ρε dakara
- Mantalena Unveiled
- Τα blues του πρίγκηπα
- Ένα δικό σου δωμάτιο
- Μήπως είσαι blogger?
- Η θάλασσα του χρόνου
- High score
- Ζήμερα ζηλεύω
- Perssonally...
- Μόνο "ψεύτες";
- Nα σου κάψω ένα CDάκι;
- Ο χαμένος τα χάνει όλα
- Οι Ινδοί Beatles
- Ρωτώ και μαθαίνω
- Για κλωτσιές (αρχίζει το ματς)
- Western sky (please, be happy baby...)
- Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είσαι ελεύθ...
- Hammillωσέ το
- Aλογάκι της θάλασσας
- Άι στο linkblog
- Απορία
- Again
- Εκλογή
- Γύρνα πίσω
- Εσύ κι εγώ (και κάποιος άλλος)
- What kind of love is this?
- Tο τελευταίο μου μετα - blogging
- Το πρώτο μου μετα - blogging
- Five years (after)
- Άρλεκιν
- My ideal crash
- Κι εγώ σ' αγαπώ
- Μου έχεις γαμήσει το μυαλό
- Γράμμα στον Αντίχριστο (666 λέξεις)
- Σε αυτό το κόμικ με φωνάζουν "Τσάρλι"
- Another fucking love song
- Δυο στα δυο
- Τhe dead Buckleys
- Στρίβειν, στρίβειν, στρίβειν
- Τραγούδι
- Εγώ; Καλά
-
▼
June
(67)
37 comments:
Καλημέρα, κι εγώ σ'αγαπώ :))
Βλέπω δεν κοιμηθήκαμε απόψε Μαγδαληνή και θα σας μαλώσω, το ξενύχτι κάνει μαύρους κύκλους . Τέλος πάντων μικρά κορίτσια είμαστε...
Υπέρτατη ταπείνωση... και ποιός νοιάζεται μικρή μου? Ο εγωισμός δεν πρέπει να αποτελεί παράμετρο, κι αν είναι έτσι... πονάει περισσότερο απ' ότι σου χρειάζεται αυτή τη στιγμή.
Απλά θεώρησε ότι οι άνθρωποι ταξιδεύουν - για ένα κομμάτι του δρόμου μαζί. Μπορεί οι δρόμοι τους να συμπίπτουν για λίγο ή για πολύ, τυχαίνει όμως καμιά φορά να πάνε ο ένας στη Θηβών και ο άλλος στο Θιβέτ. Το ποιός φταίει, γιατί, πού και πώς... τι σημασία μπορεί να έχουν πιά?
Μην παιδεύεσαι. Ο έρωτας είναι πολλά πράγματα, είναι και ταπείνωση. Αλλά εξυψώνει.
You rock.
Πρωινά φιλιά και νυσταγμένες (άρα και ακατέργαστες) σκέψεις από μια Γάτα
Mantalena, όσο αβάσταχτο κι αν μοιάζει τώρα, κάποια στιγμή θα πάψει να πονάει...
Κοίτα μπροστά.. (αφού το κάνεις αυτό, ρε γαμώτο, γενικά στη ζωή σου.. αμαρτία είναι)
Α, και για κάτι που είπες εχθές, διαφωνώ (πώς το'παθα;) ' ο μοναδικός άνθρωπος στη ζωή μου'. Δεν ισχύει. Υπάρχουν περισσότερα από ένα 'άλλα μισά' μας. Το'χω καρατσεκάρει.
(Σκέψου και κάτι πιο extreme. Παντρεύεσαι τον άλλο, κάνεις κι ένα παιδί και σου σκάει την παραμύθα μετά.. Αντε μετά να 'σαι μόνη μ'ένα παιδί και να κυνηγάς διατροφές..)
Νέα μέρα σήμερα, νέα plans, σήκω..
φιλάκια
Ναι όντως extreme game αυτό weirdo... με κάτι κανόνες, άστα να πάνε.
Πάραυτα, όταν τραβάς το ζόρι σου, δεν σκέφτεσαι (και καλά κάνεις) ότι υπάρχουν και χειρότερα.
Ναι ναι ο ήλιος λάμπει, τα πουλάκια κάνουν τσίου τσίου,ναι Μανταλένα, σήκω να τα δεις :)
Αντε κοριτσάκι μου. Καλημέρες
φιλώ σας
(Καλημέρα, Katt-Woman.. Ωραία τα λέτε)
Εμείς δηλαδή είμαστε οι πιό πρωϊνές :))
Καλημέρες κορίτσια
Katt
Έτσι είναι, χνούδι..
Καλημέρα και σ'εσάς
Υπάρχουμε κι εμείς οι νυσταγμένες. Αλλά δεν μιλάμε όταν τρώμα (τα σωθικά μας).
*τρώμε
define "τρώμε" Μάντυ
Αν τρώτε για πρωϊνό τα σωθικά σας νομίζω πως είναι άκρως ανθυγιεινό. Κάνα κούκι, καμιά μαρμελαδίτσα, κανένα κρουασάν δεν σας βρίσκετε?
Μουτς στα μουτρ
Katt
...* βρίσκεται
(αμάν)
Δεν κοιμάμαι πια. Τρώγομαι. Εύκολα.
καλά, αν αυτό το έλεγες εις την αγγλική θα ήταν άκρως παρεξηγήσιμο... αλλά στα ελληνικά ακούγεται από δυσκοίλιο έως πολεμοχαρές.
Πες μας κάτι.
Katt
Καλημέρα και από ακόμα μία πρωινή
Μανταλένα κορίτσι μου, σε διαβάζω αυτό τον καιρό και δεν ξέρω τι να πω.
Φάτα τα σωθικά σου - όλα μέσα στο παιχνίδι είναι. Απλά φαντάζομαι πως ξέρεις ότι τα σωθικά δεν βγαίνουν ξανά μόνα τους. Τα τρως και δεν έχεις τίποτα.
Σκέψου ότι ίσως πρέπει να έχεις και κάπου να γυρίσεις και αυτό το κάπου θα είσαι μόνο εσύ. Εσύ θα ξαναφτιάξεις σωθικά, με χρόνο και κόπο.
Ο έρωτας δεν είναι μόνο ταπείνωση. Είναι και εξύψωση.
και καμιά φορά δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα Do you love me like I love you?
Δεν ξέρω τι έχει συμβεί, αλλά είμαι σίγουρη ότι έχεις κάνει ότι περνάει από το χέρι σου. Αυτό και μόνο θα πρέπει να σε ηρεμεί...
Καλημέρα, πολλά είπα και είμαι και με δυό γουλιές καφέ
ΧΧΧ
Τι να πω Katt. Μαρκησία, όλα σωστά. Λέει πως με αγαπάει, αλλά ότι ερωτεύτηκε κατακούτελα. ¨Οτι δεν ξέρει τιποτα για το τι θα γίνει. Δεν θέλησε να συναντηθούμε και έκλαιγε.
Πολύ κλάμα αμφότεροι (εγώ ακόμη, να δω πώς θα πάω στη δουλειά).
Kαι BTW, η υπέρτατη ταπείνωση του έρωτα είναι που σε στέλνει στα ουράνια.
"If you want a husband for your child, or if U wanna walk with me a while, across the sand... I'm your man" - Leonard Cohen
Αυτό.
"Laisse-moi devenir
L'ombre de ton ombre
L'ombre de ta main
L'ombre de ton chien
Ne me quitte pas"
Kαι αυτό.
Και εγώ έτσι.
Μας πέθανες, με το mail σου..
Ένα πράγμα καταλαβαίνω εγώ: Οταν γυρνάς την πλάτη στην απόλυτη αγάπη (σαν τη δική σου), είσαι ή άρρωστος, ή τρελός, ή απίστευτα εγωιστής.. Και σίγουρα μεγάλο κορόιδο: κάποια στιγμή συνέρχεσαι, αλλά τότε μπορεί να είναι πολύ αργά..
Weirdo>>
"ή άρρωστος, ή τρελός, ή απίστευτα εγωιστής"
Kαι τα τρία είναι.
Ωχ.
Αυτό έγινε;
Σ'αγαπάει αλλά ερωτεύτηκε;
Μανταλένα μου, άστον ήσυχο.
Να συναντηθείτε να πείτε τι; Άκρη δεν θα βγάλετε.
Εσύ θα κοπανάς το κεφάλι σου...
Φυσικά και δεν ξέρει τι θα γίνει. Ποιός το ξέρει;
Τι να πω...
Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να χειρίζεται και να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις.
Κάνε ό,τι νομίζεις καλύτερο για σένα.
Μην ξεχνάς, at the end of the day, έχεις εσένα. Μόνο.
ΧΧΧ
Ήρεμαααααααααα.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!
Ο ήλιος ανέτειλε και σήμερα...
Τι ωραία που είναι...
Είμαστε ΖΩΝΤΑΝΟΙ...
Και πονάμε...
Και αγαπάμε...
Και μας φτύνουνε...
Και πέφτουμε...
Και ανεβαίνουμε...
ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΑΠΟ ΠΡΙΝ...
Γιατί...
Είμαστε ΖΩΝΤΑΝΟΙ...
ΚΑΛΗΜΕΡΑ :)
Μια ιστορία παλιά όσο ο έρωτας κι ο κόσμος. Συμφωνώ με τη Μαρκησία. Άμα του ήρθε κατακούτελα... κάτι υπέβοσκε από καιρό. It always hurts when you're on the receiving end.
Katt
δεν μπορω να καταλαβω την εμμονη καποιων ανθρωπων να προσπαθουν να αναμοχλευουν τα ερειπια για ενα σημειο ζωης απο τη στιγμη που ολα γυρω ειναι καμμενα καιοι καλυτεροι στρατιωτεσ κειτονται στο εδαφος με το προσωπο στο χωμα...??
georgie h2okaitaloipa χρειάζεται χρόνος για να καθαρίσεις το πεδίο της μάχης, να μαζέψεις τους νεκρούς σου, να περιποιηθείς τους τραυματίες σου και να ανασυντάξεις τις δυνάμεις σου.
Katt
Μαρκησία>>
Ελπίζω ακόμη στο αδύνατο.
Sigmund_01>>
Στο τέλος της Κάρμεν (στην εκδοχή του Γκοντάρ), την ώρα που ξημερώνει έξω από το παράθυρο του ξενοδοχείου, ρωτάει εκείνη: "πώς λέγεται αυτό το συναίσθημα ότι όλα έχουν τλειώσει, αλλά να... ο ήλιος πάλι βγαίνει, οι άνθρωποι περπατάνε, και όλα μοιάζουν να ξαναζούν;"
Και ο γκρουμ της απαντά: "Αh, ca... ca s' appelle 'l' aube' madame...."
(A,,, αυτό... αυτό το λέμε 'αυγή' κυρία...)
Katt>>
Thanx και για την τηλεφωνική υποστήριξη. Δεν αισθάνομαι κάθόλυο καλύτερα. :Ρ
Γεώργιε του νερού>>
"αναμοχλευουν τα ερειπια για ενα σημειο ζωης"
Ακριβώς άνθρωπε. Για επιζήαντες ψάχνουμε. Ψάχνω. Ψάχνεις;
Ναι μεν ο ερωτας,αλλα υπαρχει και αυτο που λεμε Αξιοπρεπεια.Αν την χασεις,χαθηκες.
Κρατα και κατι για εσενα.
Πρέζα>>
Το παλεύω. Ευχαριστώ όλους. Είστε οι μόνοι που μπορώ να μιλάω. Όπως φαντάζεστε, οι φίλοι μου ήταν φίλοι ΜΑΣ, τα τελευταία πέντε χρόνια. (Αξιοπρεπές δεν είναι να μην τους παίρνω σβάρνα στα τηλέφωνα;)
Όπως λέει και η Λένα
" Ο καιρός είναι γλυκός
και τα φυτά ποτίζονται
κι εσύ λες
έτσι δεν υποφέρω
αλλά δεν ζω"
....
Οι φίλοι δεν είναι μόνο ανά δύο. Είναι και ανά ένας και είναι και για τα άσχημα.
Παρόλα αυτά, είναι αξιοπρεπές εκ μέρους σου...ΧΧΧ
Αυτό με τους κοινούς φίλους είναι μεγάλη μαλακία...
Σε ευνουχίζει... χωρίς να το καταλάβεις...
Σου τρώει το ζωτικό σου χώρο...
Σκρουντ... άκου εκεί δεν αισθάνεσαι καθόλου καλύτερα :)) Παλιοτουίτι... Μιαρρρρρρ
Katt
δεν είναι κατάσταση αυτή..
Και να γυρίσει τα πράγματα δεν θα είναι όπως πριν.
Μην τρέφεις ψευδαισθήσεις .Ένα καρφί θα είναι πάντα καρφωμένο στη καρδιά.
Γι’αυτό κλάψε όσο μπορείς τώρα και όχι για πάντα που γράφεις, μόνο οι δειλοί δεν κλαίνε.
Και μετά γύρισε σελίδα στη ζωή σου και να δείς που θα έρθει η στιγμή που θα θυμάσαι το σήμερα και θα γελάς με όλα αυτά.
Μην ξαναπέσεις όμως στα γόνατα για κανένα ,όσο και αν το συναίσθημα σου σε οδηγεί εκεί.
Είσαι τόσο πολύτιμο(δεν βρίσκω καλύτερη λέξη)ψυχικά άτομο αλλά κράτησε για σένα και για κανένα άλλο, ένα μέρος του εαυτού σου και μην τον σκορπάς εύκολα.
Πρέπει να καταλάβεις ότι το να δίνεσαι χωρίς φραγμό δημιουργεί στον άλλο αίσθημα κυριαρχίας και όχι ισότητας και άλλες φορές αίσθημα ασφυξίας.
Δίνε στον άλλο καθημερινά την αίσθηση ότι και αυτή την μέρα πρέπει να δώσει την μάχη για να σε κρατήσει μέχρι ο χρόνος να μετατρέψει τον έρωτα σε συντροφικότητα.
Κουράγιο
μην ψάχνεις ποτέ για νεκρούς ανάμεσα στους ζωντανούς...αν και καπνισμένα τα ερείπια είναι καιρός να τα αναστηλώσεις και εκεί που κάποτε ήταν μια πόλη ένα χωριό, τώρα πρέπει να βρεις τη δύναμη και να ξαναχτίσεις κάτι καλύτερο...μην προσπαθήσεις να φτιάξεις τα σπίτια όπως ήταν αλλά σχεδίασε τα πάντα από την αρχή....θάψε όλους τους νεκρούς στρατιώτες σου στο πιο ψηλό σημείο έτσι για να τους βλέπεις όταν τους θυμάσαι...και να χαμογελάς γιατί πολέμησαν για εσένα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα...φτιάξε το δικό σου σπίτι στο κέντρο της πόλης σου και το δωμάτιο σου άστο να κοιτάει την θάλασσα και τότε θα δεις όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο ...θα φτιάξεις καινούργιες στρατιές και νέες μάχες σε περιμένουν αρκεί να είσαι δυνατή και σίγουρη....σήκωσε το κεφάλι μην ζεις στο ψέμα πολέμησε κάθε είδους βία κρύψε τα πλαστικά σου όπλα μαχαιριά πιστολιά και κάθε είδους κόλπα φέρσου θετικά...και εμείς εδώ είμαστε για εσένα στρατιώτες ή αρχηγοί όπως εσύ μας προτιμάς...
ΠΑΛΕΨΕ ΤΟ! ΓΥΡΝΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΣΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ, ΚΑΤΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΚΛΑΨΕ. ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΔΕ ΧΩΡΑΕΙ ΕΓΩΙΣΜΟΣ...ΚΑΙ ΞΑΝΑ-ΠΑΛΕΨΕ ΤΟ.
Πώς είσαι, καλή μου;
(ελπίζω να είσαι κάπου με παρεούλα, να χαμογελάς λίγο, έστω λίγο..)
Post a Comment