"Τι χρειάζεται μια γυναίκα για να γίνει συγγραφέας;" ρώτησαν κάποτε τη Βιρτζίνια Γουλφ. Απάντησε:
-Ένα δικό της δωμάτιο.
Φωτ. από την τελευταία μετακόμιση
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
A Weblog for exotic needs
-
▼
2006
(435)
-
▼
June
(67)
- Ménage a trois
- Jamella said...
- Μικρά εγκλήματα μεταξύ "φίλων"
- Διαφήμιση βαζελίνης σε γαλλικό περιοδικό
- She's an artist
- Beastie Boys instrumental
- It's a beautiful day
- I wanna Jamming wit U
- Ανοιχτή επιστολή στην blogόσφαιρα
- That is everything I have to say
- Απόδραση από το άντρο του VryPan και της Λούσι(φερ)
- Το τελευταίο μου post στο Monitor
- O γιος του αετού
- Jesus, μήπως είδες τη φούντα μου;
- Mια φυλακή στην Αυστρία
- Μια Κυριακή στη θάλασσα
- 2006 calendar - bikini models (4 girls only)
- Υπάρχουν και κάποιοι που τα θέλουν τα DVD, θείε!
- Φτιάξε το δικό σου Monitor
- Hot stuff
- Χικ
- Καλά τα λέει ο Artois
- Το καλοκαίρι σου 'βαζα χέρι
- H Mantalena στην κόλαση (των blogs)
- Aααργκ! (η ανθρωποφάγος)
- Ο έρωτας μπλοφάρει
- Δεν μας χέζεις ρε dakara
- Mantalena Unveiled
- Τα blues του πρίγκηπα
- Ένα δικό σου δωμάτιο
- Μήπως είσαι blogger?
- Η θάλασσα του χρόνου
- High score
- Ζήμερα ζηλεύω
- Perssonally...
- Μόνο "ψεύτες";
- Nα σου κάψω ένα CDάκι;
- Ο χαμένος τα χάνει όλα
- Οι Ινδοί Beatles
- Ρωτώ και μαθαίνω
- Για κλωτσιές (αρχίζει το ματς)
- Western sky (please, be happy baby...)
- Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είσαι ελεύθ...
- Hammillωσέ το
- Aλογάκι της θάλασσας
- Άι στο linkblog
- Απορία
- Again
- Εκλογή
- Γύρνα πίσω
- Εσύ κι εγώ (και κάποιος άλλος)
- What kind of love is this?
- Tο τελευταίο μου μετα - blogging
- Το πρώτο μου μετα - blogging
- Five years (after)
- Άρλεκιν
- My ideal crash
- Κι εγώ σ' αγαπώ
- Μου έχεις γαμήσει το μυαλό
- Γράμμα στον Αντίχριστο (666 λέξεις)
- Σε αυτό το κόμικ με φωνάζουν "Τσάρλι"
- Another fucking love song
- Δυο στα δυο
- Τhe dead Buckleys
- Στρίβειν, στρίβειν, στρίβειν
- Τραγούδι
- Εγώ; Καλά
-
▼
June
(67)
35 comments:
...και άποψη που έχει διαμορφωθεί από τη ζωή, τα διαβάσματα, τις ανελέητες συγκρούσεις με την κοινωνική πραγματικότητα και κυρίως με τα σωθικά σου.
(δεν έχει μόνο η Βιρτζίνια άποψη)
:)
αχ αυτή η κοινωνική πραγματικότητα και το μέσα του καθενός..
ROΪΔΗ>>
Άλλες εποχές όμως τότε... αν και νομίζω ότι της Γουλφ, όσο ήταν μικρή - γιατί έγραφε από μικρή, αυτό ΣΙΓΟΥΡΑ της έλειπε. Το έκανε και βιβλίο, άλλωστε ("Ένα δικό Σου δωμάτιο"). Το έχεις διαβάσει?
Σωστό κι αυτό!
i-adespot>>
Noμίζω ότι συμφωνούμε, αν και έγραψα το προηγούμενο comment χωρίς να έχω δει το comment σου.
:)
Ή, ακόμα καλύτερα, ένα δικό της σπίτι ;-)
ο Μπένγιαμιν έλεγε ότι όποιος γράφει, πρέπει να γράφει κάθε μέρα, έστω από μια γραμμή, σταθερά και με αφοσίωση.
ΧΧΧ
gia mpures den eipe tipote? giati o mboukofski auta mas elege.
sorry plaka kanw,wraioi kai oi duo tous.
Μα καλά! Όλοι μέσα είμαστε απόψε; Και εντάξει, εγώ ξυπνάω αύριο στις 5, έχω ταξίδι... (κι όμως λέω να βγω για κανένα ποτό), εσείς?
Αειποτε>>
Ωραίο συγγραφικό blog. Σε πρόσθεσα ;)
Μαρκησία>>
Ανάθεμα κι αν δεν γράφω... Εσύ? Το έπιασα το blink για το σπιτάκι...
μουτς
Ονοματοδοσία>>
Η Βιρτζίνια, μπίρες; Του πορνόγερου πάλι, μόνο οι μπίρες δεν του έλειπαν , έχεις δίκιο.
(τώρα που το ξανσκέφτομαι, δεν την ρώτησαν τη γυναίκα "τι χρειάζεται κανείς για να γίνει ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΣ συγγραφέας", άρα...)
δεν υπάρχει ιδανικός τρόπος, το 1ο μου σχόλιο ήταν λακωνικό, υπάρχουν τόσοι τρόποι όσο και χαρακτήρες, αυτό όμως που είναι κοινό σε όλους τους μεγάλους δημιουργούς είναι αυτό που είπε
η Μαρκησία: "πρέπει να γράφει κάθε μέρα, έστω από μια γραμμή, σταθερά και με αφοσίωση".
αυτό ισχύει για όλους τους δημιουργούς.
Ναι Μανταλένα, το έχω διαβάσει το "Ένα δικό Σου δωμάτιο" στα 16 μου.
Την Βιρτζίνια από μικρός την είχα συνδέση με τον Ίψεν. Μην ρωτήσετε γιατί, δεν ξέρω.
(ναι, το διάβασα
αυτό το τελευταίο, πως φύτρωσε?????
ROΪΔΗ>>
Γιατί ξεθώριασε το avatar σου?
:Ρ
Ωπ..
A room of one's own..
Κυριολεκτικά και μεταφορικά..
(ακόμη κι αν τρελλαίνεσαι, όπως η Βιρτζίνια..)
(ωραίο αυτοκινητάκι!)
WEIRDO>>
Eίναι πήλινο και έχει σπάσει πια... όπως πολλά άλλα σε αυτό το δωμάτιο.
"Γιατί ξεθώριασε το avatar σου?"
είπα να πάρω την μορφή μιας εκλεπτισμένης λέξης.
Δεν πειράζει.. Θα τα αντικαταστήσεις με άλλα.
Το σημαντικό είναι να αντικαταστήσεις αυτά που έχουν 'σπάσει' μέσα σου - τα ραγισμένα αισθήματα, δύσκολα ξαναγίνονται όπως πριν...
(πάντως, αν και σπασμένος, ωραίος ο σκαραβαιάκος!)
Καλό ταξίδι, φιλενάδα
Καλά να περάσεις!
Take care
Φιλάκια
(..και μην ξεχάσεις νέες photos σπιτιού!)
Καλό τοξίδι! ;)
Mεσα σε ενα δωματιο δημιουργουνται τα πιο υπεροχα κειμενα.Εισαι εσυ και το χαρτι.Κανενας αλλος.
"Τι χρειάζεται ένας Ουλτραμαλάκας για να γίνει συγγραφέας;" ρώτησαν κάποτε τον Δημοσθένη Λιακόπουλο. Απάντησε:
-Ένα δικό του γέροντα.
+αννομιζεισοτιθατονεβρειςναμαςχεσης+
Επίσης η Γουλφ έγραφε ότι χρειάζεται εκτός από το δικό της δωμάτιο και ένα σταθερό εισόδημα, πράγματα που για τις γυναίκες του περασμένου αιώνα ήταν όνειρο τρελό, όνειρό-απατηλό.
Καλή αρχή Μανταλένα στο καινούριο, δικό σου δωμάτιο :-)
(Μη το πεις σε κανέναν, αλλά κι εγώ τρελλαίνομαι με τα κιντερ εκπληξη :-)
Κι εγώ μετακομίζω τέλος του μήνα και μάλλον μια τέτοια μαντάρα θα είναι το δωμάτιο μου. Πάω σε μικρότερο δωμάτιο αλλά πιο ..ζεστό σπίτι
ego metakomisa kolasi... (skata. exo ginei monotoni...alla mono afto skeftomai)
δώσε μου έγκλημα γλυκιά μου και σου γράφω ροκ όπερα! δε μου αρέσουν πάντως οι γυναίκες συηηραφείς, βρίσκω την γραφή τους τόσο "πνιγηρή". Ίσως επειδή εγώ είμαι γυναίκα να υποβόσκει κάποια μορφή ζήλειας. Καλή μετακόμιση. Νέα αρχή;
Εύχομαι να είναι όπως το θες !
Πάρο είσαι ; Τι κάνει το λιμανάκι ;
Τι παίζει τώρα ; Λιναρντό , Σοφράνο , Αγκόστα όλα καλά ;
ROIDH//
"Την Βιρτζίνια από μικρός την είχα συνδέση με τον Ίψεν. Μην ρωτήσετε γιατί, δεν ξέρω"
-Χμ... κανένα ιψενικό τριγωνάκι ίσως? :ΡΡΡΡ
WEIRDO>>
Τρελαίνομαι. (αν και όχι όπως η Βιρτζίνια)... Δεν έχει άλλες φώτος - τράβηξα όμως ένα κουνούπι αεριωθούμενο λίγο μετά που είχε τσιμπήσει (και στάθηκε αποκαμωμένο στο παράθυρο να συνειδητοποιήσει τι έκανε: είχα πιει πολύ).
μουτς
ΖΕΡΟ>>
μουτς Χ 2
ΠΡΕΖΑ ΤΒ>>
Όταν αλλάζει ςδωμάτια όμωγς κάθε τρεςις και λίγο, παύει να ισχύει το "δικό σου δωμάτιο" γιατί, απλά, δεν προλαβαίνει να γίνει δικό σου...
ΦΑΝ ΕΛ>>
+τονβρηκακαιεφαγαχυλοπιτααλλαδενπειραζειγιατιδενπεριμενακαικατικαλυτεροαυτητηνεποχη+
βλαμμένε! :Ρ
ΓΙΟΥΤΖΙΝ>>
Σταθερό εισόδημα; ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!
ΜΙΡΑΝΤΟΛΗΝ>>
Θα σου φανεί απίστευτο, αλλά τα δυο κίντερ στη φωτό, είναι γεμάτα: το ένα με φακή και το άλλο με ρύζι (μπασμάτι). Πειραματιζόμουν με το πιο όσπριο/ ή κάτι άλλο κάνει καλύτερο ήχο για τσίκι τσίκι. Ο ΝΑΚΑΣ είχε τα "μουσικά αυγά" όπως λέγονται γόρω στα 20 ευρώ το ένα - και ήθελα δυο για να κάνω κέφι ως DJ. Τότε σκέφτηκα, μαλάκας είμαι, δεν φτιάχνω δυο μόνη μου; Τα κίντερ έχουν το σωστό μέγεθος (χωράνε σχεδόν ακριβώς στα χέρια μου- και δεν φαίνονται) και τον "σωστό ήχο"! Αυτό με το ρυζάκι είναι πιο σοφτ, ενώ εκείνο με τη φακή πιο "χοντρό" (αραίό σαν ήχος).
Ανπαίκταμπολ>>
Η χαλασμένη ζώνη του προκομένου, τι σου λέει στη φωτό; Μου την είχε αφήσει να του τη φτιάξω. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.
ΤΣΑΡΛΙ>>
Υπήρξαν και κούτες στο γαμώσπιτο, που μου πήρε 4 χρόνια να τις ανοίξω (κυρίως βιβλία). Στα έξι χώρισα. Ε, δεν πρόκειται να τις ανοίξω ποτέ (πήραν μεταγραφή για το υπόγειο). Μόνο ο διάβολος ξέρει τι θα βρω εκεί στα 60 μου. Φωτογραφίες από διακοπές βαλμένες για σελιδοδείκτες; Διαφημιστικά από τις διακοπές μας στη Μάλτα; Τη Σαρδημία; Τη Βαρκελώνη; Την κόλαση την ίδια; Για την ώρα αδιαφορώ. Τρελά.
ΜΠΟΝΝΙΕ>>
Οι γυναίκες συγγραφείς είναι κακοσυστημένες λόγω του ελληνικού κατιναριού (ποτέ πια σεξ μόνο σκύλοι, ο Τζουν λό φιλούσε υπέρογκα και άλλα τέτοια ωραία). Οι Τόνι Μόρισσον, Πατρίσια Χάισμιθ, Βιρτζίνια Γουλφ και άλλες που δεν μου έρχονται τώρα στο μυαλό, γιατί είμαι σε ένα ιντερνετ καφέ στην Παροικιά και τα ντακίρι με έχουν χτυπήσει στον φλοιό του εγκεφάλου, δεν εχουν ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με οτιδήποτε αντρικό ή και ξεφτιλισμένα γυναικείο (βλέπε ελληνική γυναικεία πεζογραφία που διαφημίζει το άλτερ).
ΕΛΛΗΝΙΔΑ>>
"Λιναρντό , Σοφράνο , Αγκόστα"?
Δεν πήγαινα ποτέ γιατί δεν μ' αρέσει η πολυκοσμία (εκτός αν είμαι πίσω από το DJ μπουθ, οπότε ΟΚ - αλλά ευτυχώς ΕΚΕΙ δεν θα έπαιζα ποτέ νταπαντουπάκια).
Άρχισε να έρχεται κόσμος στη Νάουσα και δεν πατάω πια. Χτες μόνο έφαγα σε ένα πολύ ωραίο ρεστώ κάπου κοντά στην εκκλησία (μια πίτα μυστήρια με στρώσεις λιαστό ψάρι, πιπερίτσες, κουκουνάρια και κάτι άλλα ωραία - δικά του πιάτα) και θα ξαναπάω. Όταν ξανάχω λεφτά...
ΥΓ. Το ίντερνετ καφέ αυτό έχει πολύ πλάκα (και ωραία αγοράκια). Και πολλά fonts - τόσο που μου έχει σπάσει τα νεύρα να αλλάζω συνεχώς τα πλήκτρα. Μεταξύ άλλων:
Κορεατικά
ㅁㄴ라ㅣㅇ홀;ㅈㅁ;혿ㅎ;ㅓㅈㅎ'ㅐ소ㅕㅡㅍ'ㄱ'ㅅ허ㅕㅡㅊㄷㄱ재'ㅅ혀ㅡㅈ[ㅅㅊ즟
Ιαπωνικά
jgｈdさf歩ウェちぇ３いうrytん；mcウェ；尾ｘ、絵おるｔｘｍとい３つｍｘｃ３おえうｔ
Κινέζικα
爹05入4[40户[09，四次]6056]09]5，，；，；啊；数
Νορβηγικά
gsadjhsdleruretioeråwemcåwxm,wt5y947cndø,xåwwetugxåmåw
Ρώσικα
ыфарывпчтдй354гнщшйнехчьсэчбжяэывше5цьссячюанш540ш4цбрп
Σαιν τροπέ γίναμε!
τονι μόρισσον???? αστειεύεσαι βέβαια... είναι τόσο γραφική που με κάνει να κλαίω από τα νεύρα μου. Για την βιρτζίνια γουλφ υποθέτω ότι θα μπορούσα να πω μια καλή κουβέντα though...
MΠΟΝΝΙΕ>>
Δεν αστειεύομαι. Λατρεύω Τόνι Μόρρισον (και εγώ πάλι, κλαίω από συγκίνηση όχι απ' τα νεύρα μου). Δεν καταλαβαίνω πώς "θα μπορούσες να πεις μια καλή κουβέντα για την Γουλφ" (μην είσαι τόσο γενναιόδωρη καλέ!) αν δεν εκτιμάς τις περιγραφές της Μόρρισσον.
Τέλος, τι εννοείς "γραφική"; Αν εννοείς ότι η προβληματική της είναι συγκεκριμένη και μάλιστα μιας συγκεκριμένης εποχής, και το avatar σου γραφικό είναι.
καλέ μανταλένα!!!! χαλάρωσε καλέ!!! το ξέρω ότι είμαι μεγάλη ψυχή όσον αφορά στα κοπλιμέντα και είμαι πολύ χαρούμενη που το κατάλαβες! ο λόγος που μπορώ να πώ καλή κουβέντα για την γουλφ σε αντιδιαστολή με την μόρισσον είναι η εποχή που έζησε και έγραψε η καθεμία. Και αυτό θεωρώ ότι είναι το ατού της γουλφ. Τώρα σχετικά με τον χαρακτηρισμό "γραφικός"... μπορεί να είναι και λάθος επιλογή λέξεις, απλά η θεματολογία της (με αποκορύφωμα τα γαλάζια μάτια) μου φαίνεται τόσο κοινή και χιλιοειπωμένη. Το άβατάρ μου δεν είναι γραφικό... είναι φωτογραφία! Και ΑΥΤΟ είναι αστείο, κρύο ίσως, πάντως αστείο.... ωραία κουβέντα though, χάρηκα που την κάναμε :)
*λέξης, duuuuuh, λάθος πληκτρολόγησης, σόρρυυυυυυ!
BONNIE>>
Ίσως επειδή εγώ είμαι πολύ της "μαύρης κουλτούρας" (ξέρεις τώρα, jazz, blues, Σπάικ Λι, ε, η Τόνι μόρισσον μου πάει γάντι - θυμάμαι δε, μια περιγραφή της στο Blue Eyes για τις γυναίκες που περίμεναν τους άντρες που έκλαιγα μέρες με αυτό). H Morisson έχει πάρει και πούλιτζερ αν δεν κάνω λάθος; :ΡΡΡΡ
Χτύπησες ευαίσθητη χορδή μου. Αυτό που ήθελα να πω, είναι ότι ΑΥΤΗ η γυναικεία λογοτεχνία (που έχει ένα τόοοοσο μα τόσο χαρακτηριστικό τρόπο - δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε άντρας να έχει γράψει π.χ. το Γράμμα Συγνώμης της Μόρισσον), δεν έχει καμία σχέση με την αντρική (χωρίς να το βλέπω ρατσιστικά). Το ίδιο ισχύει για την Γουλφ. ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ που έγραψε, η φράση και μόνο "ένα δικό σου δωμάτιο" αποκτά ξεχωριστή σημασία. Δεν εννοεί προφανώς ένα δωμάτιο στη νέα Υόρκη από μια hip-hop χορεύτρια poy c;axnei na brei thn t;yxh thw sthn p;olh poy pot;e den koiμάται, if U dig me.
moyts
Δεν είναι όλα τα πράγματα που έχουν να κάνουν με το παρελθόν γραφικά. Μερικά είναι απλώς αξεπέραστα, πιστολέρο!
You have an outstanding good and well structured site. I enjoyed browsing through it » » »
Post a Comment