Άι στο linkblog

Τρικυμία εν κρανίω

Λέω να βρω να παντρευτώ έναν τεχνικό υπολογιστών, μπας και βελτιωθεί καθόλου η σύνδεσή μου. Όχι από μόνη της φυσικά. ΑΥΤΟΣ θα κάνει τα μαγικά του και αν τα καταφέρει με τον γαμωblogger, μόνο τότε θα του κάτσω.

Όλοι οι γκόμενοί μου μέχρι τώρα, κοίταζαν με μισό μάτι την ADSL μου.
Τι διάlοlο, όλοι wizards της τεχνολογίας ήταν και σνόμπαραν τη σύνδεσή μου;
Ε, όχι δεν ήταν. Απλώς όσο πιο μεγάλη ήταν η σύνδεση, τόσο πιο άδειο ήταν και το πορτοφόλι μου, πράγμα που για τα ρεμάλια ήρωες της ζωής μου, σήμαινε αυτομάτως λιγότερα τσιγάρα στο πακέτο και περικοπές στα σφηνάκια στο bar. Aυτό τους έκοφτε. Άντε και κανένα δίευρο για βενζίνη αν τύχαινε να ξεμείνει το παπί:
«Ρε Μανταλένα! Που είναι τα ρέστα από τη λαϊκή;»
«Στη λαϊκή τα άφησα. Στη λαϊκή τράπεζα».

Είχα μια φίλη (μετά παντρεύτηκε), η οποία τα είχε με έναν κουμπάκια. Όλη μέρα στο Ιντερνετ να σερφάρει αυτός, ξέρεις τώρα, teen, porn, ass, blowjobs, δώστου να τρέχει εκείνη σαν τον Λούκυ Λουκ για τον μικρο -μεταξύ κάμποσων restart είχαν προλάβει να κάνουν και παιδί, βλέπεις- , για τα κοινόχρηστα και για τους λογαριασμούς.
Όσο περισσότερες πίπες downlόντιαζε ο τύπος, τόσο περισσότερες ήταν αναγκασμένη να κάνει στον διαχειριστή, στον μανάβη και τον μπακάλη η ταλαίπωρη μάνα για να τα βγάλει πέρα. Για να μη σου πω και στον παιδικό σταθμό.

Γεγονός παραμένει πάντως, ότι στις μέρες που έμειναν μαζί (χμ… για να δω, βάσει της ογκοχρέωσης υπολογίζω ότι πρέπει να άντεξαν παντρεμένοι για μια περίοδο τουλάχιστον 1.200 giga), η ρουφιάνα η φίλη μου είχε την ταχύτερη σύνδεση, τα πιο αποτελεσματικά firewall και cookie protection από ποτέ.
Τα φορούσε και ο άντρας της. Όταν πήγαινε να ξαπλώσει μαζί της, γιατί τόσες ώρες στο PC, το πουλί του γινόταν σαν παξιμαδοκουλούρα και το μάτι του σαν του Ψινάκη μετά την πλαστική. Εξώφθαλμο.

Με κάτι τέτοια αισθανόταν ασφαλής εκείνη.
«Βάζει copy protection για να μην κάνουμε άλλο παιδί» μου έλεγε. «Δεν θα το αντέχαμε οικονομικά». Ή «το firewall του είναι το απόλυτο hot, Μανταλένα μου. ¨Έναν τέτοιον άντρα να βρεις κι εσύ».
Λεφτά έλεγε ότι δεν είχαν, τα καλούδια στο PC όμως τα άντεχαν. Πάρε DVD, πάρε web camera, πάρε εξωτερικούς σκληρούς (έναν για τις τσόντες, έναν για τα mp3, έναν για backup και έναν για το photo album και τα ψηφιακά video της οικογενείας). Και χιλιάδες, αμέτρητα απιθανικομμύρια από άγραφα cd. Και εννοείται ότι ΑΥΤΑ δεν είχαν copy protection.
Μια φορά τη βδομάδα, ερχόντουσαν μια παρέα Νιγηριανοί με τσάντες και σακ βουαγιάζ και όταν έφευγαν το σαλόνι άδειαζε από τα πλαστικά κουτάκια με τους δίσκους ακτίνας. Αυτό που απέμενε μετά θύμιζε λίγο το εργαστήριο του Q. Καλώδια και καλωδιάκια από δω κι από εκεί, μια plasma οθόνη, στοίβες άγραφα CD και DVD σε πακέτα, ηχεία μικρά, μεγάλα, μικρομέγαλα, νάνοι και χαρτόκουτες.

Βlogger, γ@μιέσ@ι
Η ελληνική blogόσφαιρα (δεν ξέρω για άλλους πλανήτες) προσπαθεί με προσήλωση να κάνει πράξη αυτό που υποτίθεται ότι παρέχεις. Να postάρει, γαμώ το τεραμπάιτ σου!
Τι πάθατε εκεί πάνω (κάτω, μέσα - όπου στα κομμάτια είστε); Σας πήρε ο ύπνος στο πληκτρολόγιο;
Παραιτήθηκε καμιά καθαρίστρια και μούχλιασαν τα καλώδια;
Φουμάρετε;
Ανοίξατε 1107 δικά σας blog και φράκαρε το σύστημα;
Κράσαρε ο server σας λόγω αθρόας εισβολής από εισερχόμενα links;
E, άι στο linkblog.

Οϋτε φωτογραφία δεν μπορούμε να ποστάρουμε, το σπίτι σας.