Γύρνα πίσω, ρε μωρό να πάμε βόλτες
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
A Weblog for exotic needs
-
▼
2006
(435)
-
▼
June
(67)
- Ménage a trois
- Jamella said...
- Μικρά εγκλήματα μεταξύ "φίλων"
- Διαφήμιση βαζελίνης σε γαλλικό περιοδικό
- She's an artist
- Beastie Boys instrumental
- It's a beautiful day
- I wanna Jamming wit U
- Ανοιχτή επιστολή στην blogόσφαιρα
- That is everything I have to say
- Απόδραση από το άντρο του VryPan και της Λούσι(φερ)
- Το τελευταίο μου post στο Monitor
- O γιος του αετού
- Jesus, μήπως είδες τη φούντα μου;
- Mια φυλακή στην Αυστρία
- Μια Κυριακή στη θάλασσα
- 2006 calendar - bikini models (4 girls only)
- Υπάρχουν και κάποιοι που τα θέλουν τα DVD, θείε!
- Φτιάξε το δικό σου Monitor
- Hot stuff
- Χικ
- Καλά τα λέει ο Artois
- Το καλοκαίρι σου 'βαζα χέρι
- H Mantalena στην κόλαση (των blogs)
- Aααργκ! (η ανθρωποφάγος)
- Ο έρωτας μπλοφάρει
- Δεν μας χέζεις ρε dakara
- Mantalena Unveiled
- Τα blues του πρίγκηπα
- Ένα δικό σου δωμάτιο
- Μήπως είσαι blogger?
- Η θάλασσα του χρόνου
- High score
- Ζήμερα ζηλεύω
- Perssonally...
- Μόνο "ψεύτες";
- Nα σου κάψω ένα CDάκι;
- Ο χαμένος τα χάνει όλα
- Οι Ινδοί Beatles
- Ρωτώ και μαθαίνω
- Για κλωτσιές (αρχίζει το ματς)
- Western sky (please, be happy baby...)
- Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είσαι ελεύθ...
- Hammillωσέ το
- Aλογάκι της θάλασσας
- Άι στο linkblog
- Απορία
- Again
- Εκλογή
- Γύρνα πίσω
- Εσύ κι εγώ (και κάποιος άλλος)
- What kind of love is this?
- Tο τελευταίο μου μετα - blogging
- Το πρώτο μου μετα - blogging
- Five years (after)
- Άρλεκιν
- My ideal crash
- Κι εγώ σ' αγαπώ
- Μου έχεις γαμήσει το μυαλό
- Γράμμα στον Αντίχριστο (666 λέξεις)
- Σε αυτό το κόμικ με φωνάζουν "Τσάρλι"
- Another fucking love song
- Δυο στα δυο
- Τhe dead Buckleys
- Στρίβειν, στρίβειν, στρίβειν
- Τραγούδι
- Εγώ; Καλά
-
▼
June
(67)
18 comments:
Είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ ότι με TETOIO όχημα θα βρεις πολλούς για βόλτα :)))
Katt
Αν μου επιτρέπεις, επειδή έχω διαβάσει τα τελευταία post έκκληση προς τον χαμένο πρώην, θα ήθελα να σου θέσω το προβληματισμό μου:
Αν αυτός ο άνθρωπος δε σε θέλει (όπως αφήνεις να εννοηθεί) τότε πώς γίνεται να τον θέλεις εσύ τόσο; Γιατί δεν προχωράς μπροστά; Δείξε λίγο εγωισμό και σκέψου πως αξίζεις το καλύτερο στη ζωή σου. Και το καλύτερο για έναν άνθρωπο είναι κάποιος άλλος με τα n κριτήρια που έχεις θέσεις ΑΛΛΑ ΚΑΙ την ουκ άνευ προϋπόθεση να σε θέλει κι αυτός. Κατά προτίμηση όσο κι εσύ (ούτε παραπάνω, ούτε βέβαια λιγότερο).
Μη λες στον εαυτό σου πως είναι 'τέλειος' και βασανίζεσαι από την απουσία του, αφού ο τέλειος άνθρωπος σε θέλει κι αυτός. Αλλιώς είναι απλώς ένας αξιόλογος νέος. Τίποτα παραπάνω.
Μια γνώμη λέω, και sorry αν μπαίνω στα προσωπικά σου.
Diki>>
Με αγαπάει. Έτσι μου είπε.
Μετά εξαφανίστηκε.
ποιος μπορεί να είναι τόσο βλαξ ώστε να τρέχει μακριά από την μεγάλη αγάπη; καλύτερα να σ'αγαπάνε λιγότερο και να είναι δίπλα σου παρά "μακριά και αγαπημένοι"... τους άλλους, αυτούς με τις τάσεις φυγής εμείς δεν τους έχουμε σε υπόληψη...
Αυτός έτσι είπε. Εσύ το πιστεύεις; Όχι αν θες να είναι έτσι. Αν νιώθεις πως είναι έτσι.
Το "σ'αγαπώ" χρησιμοποιείται πολύ συχνά αντί του "σε εκτιμώ και σε νιώθω πολύ δικό μου άνθρωπο γιατί περάσαμε πολλά μαζί", ειδικά όταν σκοπεύουμε να εξαφανιστούμε την επομένη και δε θα λογοδοτήσουμε για την επιλογή της λέξης.
Σ'αγαπώ μπορεί να σημαίνει "δε μου είσαι αδιάφορη", "είσαι περισσότερο από γνωστή και φίλη", "σε νοιάζομαι" και χίλια άλλα δυο.
Δε σημαίνει όμως απαραιτήτως πως "θέλω να είμαι μαζί σου".
Τα λόγια είναι φτηνά. Κι εγώ σ'αγαπώ Μανταλένα. Σ'αγαπώ, σ'αγαπώ, σ'αγαπώ! Με πίστεψες;
(Δε σου πουλάω μούρη και μαγκιά. Στενοχωριέμαι που στενοχωριέσαι για κάποιον που έφυγε. Θυμήσου το χιλιοειπωμένο "αν δε γυρίσει πίσω, τότε δεν ήταν ποτέ δικός σου")
Μια Μις Πάρος 2006, μια Αναπληρωματική σταρ Αιγαίο 2006, μια μις Γοργόνα 2006, μόνο ένα τέτοιο όχημα πρέπει να έχει.
(Και άσε τον μουσούδα να φάει τα μούτρα του! Πάψε να δηλώνεις ότι θα είσαι εκεί για πάντα, για κείνον... Άστον να βιώσει λίγο από την αρχή της αβεβαιότητας που έγραψε και η άλλη η (παρα)μορφωμένη ανηψιά μου η Καμίλλη... Μη σ' έχει στο πιάτο λέμε!)
Μακ Φλάι>>
"Πάντα μπορούμε και χειρότερα".
Εννοείται.
Bonnie>>
Διαφωνώ... It's better to burn out than to fade away. Δεν θα μπορούσα ποτέ να εξαγοράσω το πάθος με λίγη ησυχία -που κι αυτή την έχω ανάγκη λυτρωτικά, γιατί το πάθος μπορεί να με σκοτώσει. Ελπ΄ζιω να με νιώθεις όμως...
ΝΤΙΚΙ>>
Σε πιστεύω. Και τον Απόντα επίσης. Δεν μένεις πέντε χρόνια με έναν άνθρωπο αν δεν τον αγαπάς. Τουλάχιστον όχι στον δικό μου πλανήτη. Μπορεί να πάψεις να είσαι ερωτευμένος μαζί του μια μέρα, ή να σου γυαλίσει κάποιος για one night stand, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παύεις να αγαπάς το ταίρι σου... Τώρα αν εμένα δεν μου συνέβη ουτε μια φορά μέσα στα πέντε αυτά χρόνια, το να ερωτευτώ - γιατί η αλήθεια είναι ότι όπως όλοι μου, τυχαίνει κάποια στιγμή να φλερτάρεις αθώα- είναι μάλλον επειδή η αγάπη που ένιωθα ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΦΗΝΕ ΧΩΡΟ για κάτι τέτοιο. Κι εδώ είναι που αρχίζω να τα χάνω... Έχω χωρίσει κι εγώ μια φορά στη ζωή μου επειδή τον αγαπούσα πολύ. Και δεν ήθελα να τον πληγώσω.
Έλεγα τότε, ότι από τη στιγμή που αμφιβάλλεις έστω και ένα δευτερόλεπτο για αυτό που νιώθεις, καλό είναι να φεύγεις. Δεν ξέρω αν το πιστεύω πια.
"Μια Μις Πάρος 2006, μια Αναπληρωματική σταρ Αιγαίο 2006, μια μις Γοργόνα 2006,..."
Βάλε κάτι παραπάνω!!!
Άντε μπας και ξεκολλήσει!!!
- Αν δηλώσω οδύνη μπορώ να διαλέξω άλλο νησί ή υποχρεωτικά παω Πάρο;
*όπως όλοι μας
Μαρξάκο>>
Πόσο δίκιο έχεις. Αλλά αυτό είναι στρατηγική κίνηση, καλέ μου. Αυτό είναι σκάκι. Δεν είναι παρόρμηση όπως αυτό που νιώθω.
Σίγκμουντ>>
Οι οδύνες πάνε παντού. Και απρόσκλητες. Ρίχνουν τοίχο και παχιά σκιά. Σε όλα μας.
Από την εποχή του Αδάμ, της Εύας και μετά θέλει και λίγο στρατηγική...
Δεν είναι κακό...
Δεν είναι κακό...
Βιβλία για το τριήμερο (για τους τυχερούς):
1) Η Οδύνη. Η πραγματική ιστορία της
2) Οι τρεις μικρές οδύνες
3) Μικρές ιστορίες με οδύνες
4) Οδύνη, ίσως ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου
5) Ζήστε με τις οδύνες σας. Πρακτικός οδηγός
6) Μετά την οδύνη τι; Αναπάντητα ερωτήματα απλών ανθρώπων
7) Η Mantalena και οι σαράντα οδύνες
8) Ελληνικοί μύθοι με οδύνες
9) Το κυνήγι της κρυμμένης οδύνης
10) Η φίλη μας η οδύνη
μανταλένα αυτό που λέω είναι ότι ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή το πάθος επιζητούμε όλοι, είναι ηλίθιο να τρέχεις μακριά του. αυτό το "καλύτερα να με αγαπούν λιγότερο και να είναι δίπλα μου" ήταν quite ironic γιατί στ'αλήθεια δεν μπορώ να καταλάβω πως σε αγάπησε πολύ και εξαφανίστηκε... όποιος αγαπάει τέλοπάντων κάθεται εκεί και burns out rather than go and fade away, όπως λες και συ. Μακάρι να σε καταλαβαίνω σωστά, πάντως either way συμπάσχω.
"Δεν μένεις πέντε χρόνια με έναν άνθρωπο αν δεν τον αγαπάς."
Είσαι σίγουρη; Έχω ακούσει και χειρότερα. Θέλεις λόγους; Δειλία, φόβος, βόλεμα, συνήθεια, πλεονεξία, κάβλες, τύψεις...
Η αγάπη είναι αυθυποβολή. Έχουμε ανάγκη να τη νιώθουμε και πιέζουμε τον εαυτό μας να τη ζήσει. Ε κάποια στιγμή η πραγματικότητα νικάει και... μπουμ, τέλος.
NTIKI>>
Καταλαβαίνω. Δεν ήταν αυτή η περίπτωση όμως. Ούτε παντρεμένοι ήμασταν (δεν θα παντρευόμασταν είχαμε πει), ούτε παιδιά είχαμε. Μόνο όνειρα (ή τουλάχιστον έτσι πίστευα). Όταν όμως έρχεται ο έρωτας, το σενάριο λέει ότι μπορείς ανα πάσα στιγμή να χωρίσεις. Δεν μπορώ να θυμώσω με κανέναν. Και επειδή κανείς δεν ξέρει τι λέει το σενάριο για τη συνέχεια της ταινίας, αφήνω μέσα μου μια μικρή χαραμάδα που αν ποτέ επιστρέψει κι αυτή θα θέλει δουλειά για να ξαναγίνει πόρτα και να εγκατασταθεί στα συναισθήματά μου. Την ίδια στιγμή, το δράμα μου είναι ότι ΔΙΑΦΩΝΩ με τον εαυτό μου. ΄Γιατί είναι κάτι που ποτέ δεν το δεχο΄μουν σε φίλους - τις ξαναζεσταμμένες σούπες. Το γυαλί που ράγισε... ξέρεις, έτσι δεν τα λένε; Αλλά πάλι... ό,τιο μου συνέβη και μου συμβαίνει τα τελευταία πέντε χρόνια, μου συμβαίνει ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ. Επακόλουθω να καταστρατηγώ τις εύθραστες "αρχές" μου...
*επακόλουθο είναι
αχου το!!
τετοια λεει ο θειος και με κανει του αλατιου λεμε..εμαθε την αρχη της αβεβαιοτητας...
τελικα εχω τη βεβαιοτητα οτι θα δημιουργησω μικρα τερατα , αλλα χαλαλι..
μανταλενα παριανος, i love ya
θειος, κι εσενα, κι εσενα..
boOooOooO
Post a Comment