Jun 30, 2006
Jun 29, 2006
Μικρά εγκλήματα μεταξύ "φίλων"
Προσθήκη νέου blog στο monitor
Όταν ζητάς να προσθεθεί ένα blog στο monitor, μπλα μπλα μπλα, διαβάζεις:
"Το monitor διατηρεί το δικαίωμα να μην περιλάβει κάποιο blog αν θεωρήσουμε ότι προσβάλει την αισθητική μας"
ΚΑΙ
"Παράκληση: ΜΗΝ ζητάτε να προσθεθούν στο monitor blogs που έχουν μόνο ένα ή δύο posts. Το blog δεν είναι η διεύθυνση, είναι το περιεχόμενο. Αν δεν έχετε περιεχόμενο, (π.χ. έχετε ένα και μοναδικό post που λέει "Δοκιμή, αυτό είναι το πρώτο μου post") για ποιό λόγο να προσθέσουμε το blog σας στο monitor;"
ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΒΡΗΚΑ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΟ
pitsirikoss.blogspot.com
(μα, όχι δείτε το!)
Ερώτημα (ρητορικόν)
Είναι αυτό μπλογκ για να μπει στο Μόνιτορ; Κι αν ΟΧΙ, πώς ΜΠΗΚΕ;
ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΒΑΛΕ;
Μπορεί δηλαδή αύριο να μπει και το parianos1.blogspot.com. (δες το επόμενο "εγκληματάκι")
Εγκληματάκι 2
Σύμπτωση?
"122 φίλοι" εδώ (και ένας "καθηγητάρα πληροφορικής, ο free_dober_man")
(κλικ στις φωτογραφίες)
Εγκληματάκι 3
Kαι η αλητεία συνεχίζεται
Με χυδαιολογίες, βρισιές και άλλες ποιητικές ακρότητες εναντίον πάντων. Άντε μεγάλε, σου ευχόμαστε να μπεις και στο Μόνιτορ να σε λινκμπλογκιάζουν οι κολλητοί σου. Εύκολα θα το κάνεις.
Υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εσένα εκεί (βλέπε pitsirikoss.blogspot.com)
που τους βρίσκεις αν μπεις στις Πηγές.
Και αφού ο Βρυπάν δε νοιάζεται - get the party started. YOUR party.
ΥΓ.
Αναλογιστείτε μόνο, πόσο τρομακτικό θα ήταν -ή έστω σοκαριστικό- για τον καθέναν από εσάς που μπορεί να είχε βάλει για Avatar μια φωτογραφιούλα του, να έβλεπε ΑΥΤΟ που βλέπω εγώ. Κάθε μέρα ελπίζω ότι θα σβήσει και ότι ο τύπος θα βαρεθεί και θα κάνει delete το blog αυτό που με προσβάλλει. Αντιθέτως, οι ηθικοί αυτουργοί "ζουν" και χαίρονται τα linkblogs και την αποδοχή σας.
Εγκληματάκι 4
Αναπάντητα ερωτήματα
Όσο για τα "αναπάντητα ερωτήματά" μου, δεν θέλω απαντήσεις τώρα πια (συνήθισα). Λέω να συγκεντρώσω τις απορίες μου μαζί με κάποιες άλλες που συλλέγω από comments, και να εκδώσουμε μια πραγματεία.
[Ακολουθεί απόσπασμα - προδημοσίευση :Ρ]
Η πάντα καλοπροαίρετη Εργοτελίνα στο blog του Vrypan:
Εργοτελίνα
Said this at 8:40am:
Σχετικά με τα bots και τα counter επισκεπτών… Από τη στιγμή Παναγιώτη που είπες ότι δεν είναι έγκυρα αλλά φουσκωμένα (ανάλογη περίπτωση με τα σικέ link-blogs)
Γιατί δεν φτιαχνεις ενα VrypanCounter ισότιμο για ολους;
Σε άκουσα στη συζήτηση με τον Ευριπίδη να λες
ότι το Μόνιτορ γνωρίζει τους πραγματικούς επισκέπτες και όχι τα bots…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΜΙΑ.
(λες να μας σνομπάρουν επειδή είμαστε γυναίκες;)
Η Εργοτελίνα επανήλθε και στο επόμενο post του ίδιου blog...
(Mεταφέρω το προηγούμενο σχόλιό μου). Σχετικά με τα bots και τα counter επισκεπτών… Από τη στιγμή Παναγιώτη που είπες ότι δεν είναι έγκυρα αλλά φουσκωμένα (ανάλογη περίπτωση με τα σικέ link-blogs)
Γιατί δεν φτιαχνεις ενα VrypanCounter ισότιμο για ολους;
Σε άκουσα στη συζήτηση με τον Ευριπίδη να λες
ότι το Μόνιτορ γνωρίζει τους πραγματικούς επισκέπτες
και όχι τα bots…
Βασικά Όλα είναι Ζήτημα Εμπιστοσύνης… γιατί αν ο Παν είναι καλό παιδί αλλά ***** όπως ειπώθηκε… (σημ. της Μ.: εγώ δυστυχώς το είπα αυτό και λυπάμαι Βρυώνη) Πιο εύκολα εμπιστεύεσαι ένα καλό παιδί… που προτιμά το χάος απ’ την αυστηρή ταξινόμηση του Μόνιτορ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΜΙΑ.
(Βρε λες να μας σνομπάρουν επειδή είμαστε γυναίκες;)
File under: metablogging
Διαφήμιση βαζελίνης σε γαλλικό περιοδικό
Ωραιότατα. Ρομαντικότατα θα έλεγα αυτά τα νέα λιπαντικά. Εκεί που λες, θα πάω να καθίσω στο κάβο, να ρεμβάσω κοιτώντας το λιόγερμα βρε αδελφέ, χραααααπ.
Χραααααπ, λέμε.
Ο κάβος 'ξαφανίζεται.Μά'ιστα.
Το λιπαντικό κάνει τη δουλειά του και ο κάβος όλος, με τα παλαμάρια, τις σκουριές και τον κόντρα φλόκο του, χάνονται σε βάθος απύθμενο που ούτε η Νικολούλη δεν μπορεί να τον ξαναβρεί.
Τηλέφωνα από φίλους αρχίζουν να πέφτουν ("ρε συ, τι τον έκανες εκείνον τον κάβο που καθόμασταν τα καλοκαίρια;"),
πρωτοσέλιδα ("κάβος εξαφανίστηκε στο λιμάνι της Ψερίμου - ανάστατοι οι ακρίτες"),
ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος γυρίζει νέο magnum opus του "Ο Kάβος στα Κύθηρα που δεν θα τον ξαναδούμε" ή κάτι τέτοιο,
ο Ευαγγελάτος εξαπολύει μύδρους για την ακαταλληλότητα των ελληνικών κάβων ("κι αν καθήσει κανείς επάνω τους;")...
Κάτι τέτοια βλέπει ο Fun EL και μας στέλνει τον γέροντα κάθε τρεις και λίγο να μας ζαλίζει τον κάβο (ή μήπως το πάτο;)
Weirdo - θενκς για την έμπνευση / δεν παίζεσαι
Beastie Boys instrumental
Μπορεί να το έχεις ακούσει, μπορεί όχι - οι περισσότεροι πάντως δεν ξέρουν ότι οι Beasties εκτός από το να τα χώνουν και να ροκο-ραπάρουν, έχουν κάνει και ένα τέτοιο ορχηστρικό album.
Είδα κι έπαθα να το βρω, αλλά κάποια στιγμή το επανακυκλοφόρησαν.
Ιδού λοιπόν το The IN Sound from Way OUT των Beastie Boys (1996).
(κλικ και πάρτο - ένα ένα κομμάτι, γιατί όλο μαζί δεν "ανέβαινε" με τίποτα)
Χωρίς να ξέρουν ΤΗ μουσική, oι τρεις punks από τη Νέα Υόρκη έχουν το σωστό groove, την αλητεία (που είναι ταξίδι) και τον τσαμπούκα βεβαίως βεβαίως να κάνουν κάτι τέτοιο.
Από cool jazz/funk μέχρι hip-hop ρυθμούς και congas, το cd αυτό ορίζει νομίζω τον ήχο της μητρόπολης: tracks του θα μπορούσες να τα άκουγες να ξεχύνονται από τα παράθυρα στις πολυκατοικίες των ghetto, από ένα κάμπριο με χιπχοπάδες που στρίβει τη γωνία, ή στο underground NY club, όσην ώρα περιμένεις το ντηλέρι να κόψει.
Eπιπλέον, όλο το album αναδίνει ένα "secret recording" feeling, κι αυτό επειδή όπως φαίνεται δέκα χρόνια μετά, η ύπαρξή του πρέπει να διέφυγε από πολλούς fans των Beasties.
Enjoy
Track List
(δεξί κλικ στον τίτλο Save target As...)
1. Groove Holmes
2. Sabrosa
3. Namaste
4. Pow
5. Son Of Neckbone
6. In 3´s
7. Eugene´s Lament
8. Bobo On The Corner
9. Shambala
10. Lighten Up
11. Ricky´s Theme
12. Transition
13. Drinkin´ Wine
"It's got soul if you just want to hang with your friends and talk, it's got groove if you want to put it on during a hoppin party, and it's got funk if you want to be alone with your girl in the bedroom. I play this disc more than any other".
Yo
Βlog soundtrack:
ακούμε το Namaste από το εν λόγω CD. We sure do, bro.
Υο, λέμε
Aυτός ο δίσκος σήμερα, λύωνει μαζί μου (στους 32 βαθμούς C)
Done - ανέβηκαν όλα
Jun 28, 2006
It's a beautiful day
Στην Μindstripper
(αυτό δεν είναι το κομμάτι που έψαχνες, οέο;)
:-)
I wish I was mad / Fucked up and done
I wish I was bad / And completely wrong
I wish I was made, rebuilt-up and fake
I wish I could lie / and never could fail
And live some beautiful days, in a magical place
Beautiful loves, perfect and straight
Beautiful days, in a magical place
A new dream is born / the new freaks have come
I wish I was fast / and crazy as a dog
I wish I could last / as long as the gods
I wish I could be / perfectly free
Wish I was a creep / wish I made you bleed
And live some beautiful days, in a magical place
Beautiful loves, perfect and straight
Beautiful days, in a magical place
A new dream is born / the new freaks have come
Venus - Beautiful Day
(για να το κατεβάσεις)
Πολύ ζέστη όμως, πάλι σημερα, ε;
I wanna Jamming wit U
Η Jamella.
Κάτι μαγειρεύει.
Την έπιασε το καλοκαίρι;
Έκανε ποδόλουτρο και ξανάνιωσε;
Ετοιμάζεται να επιστρέψει, η τρελοφουσκίδου;
Έπιασε πάλι το πληκτρολόγιο, το ποντίκι και τις ενθέσεις στις φωτογραφίες της;
Θα ξανακάνει άραγε upload τα παλιά της κείμενα;
Πριν καιρό, αποφασίσαμε να κάνουμε μαζί με άλλα δυο ατομάκια, τον Summertime και την IceBlue ένα καινούριο καλοκαιρινό blog.
Η γαλήνη του άγιου θέρους όμως, δεν είναι κάτι που εξαγοράζεται εύκολα.
Mετά την τελευταία θύελλα,
ο Summertime τήρει σιγή ιχθύος εδώ και κάτι μέρες - μάλλον τρομάζει εύκολα και αποσύρεται στο εύκρατο διάστημα όπου (θέλει να λέει ότι) ζει.
H IceBlue, μουδιασμένη ακόμη από την πρότασή μας να συμμετάσχει στο project, αποφεύγει να εμφανίζεται και δεν τη βρίσκεις ούτε στα comments ούτε στο τηλέφωνο.
Η Jamella είναι εξαφανισμένη πολύ καιρό τώρα και από τα δυο της blogs (το άλλο ήταν το deseme.blogspot), στα πλαίσια ενός απονενοημένου διαβήματος που προκλήθηκε από την αηδία και τη θλίψη για τα τα τεκταινόμενα, πολύ πριν την δική μου εμπλοκή με την MonitorΚρατορία (who striked back).
"Για να ζήσει κανείς εκτός Νόμου,
πρέπει να είναι τίμιος"
Bob Dylan
Γι' αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα να βλέπω σήμερα, ότι κάτι κινείται στο ένα, τουλάχιστον, blog της Jamella.
Μακάρι, το καλοκαίρι αυτό να μας φέρει πιο κοντά, guys. Και εννοώ όλους.
Ακόμη και όσους δεν ξέρουν κολύμπι. (Μη γελάς εσύ στον εξώστη).
Διαθέτουμε μπρατσάκια,
σαμπρέλλες χρωματιστές,
μια κιτρινισμένη ομπρέλλα θαλάσσης σε διαστάσεις μικρού igloo,
τέσσερις σκηνές (των δυο ατόμων η καθεμία),
δυο μοτοσυκλέτες κάμπριο,
αντηλιακά με δείκτη προστασίας 28 (linkblogs),
μάσκες ΚΑΙ αναπνευστήρες αλλά όχι και βατραχοπέδιλα γιατί κολυμπάμε καλά οι γοργόνεζ,
μουσικές σε database που θα ζήλευε και ραδιοφωνικός σταθμός,
40 παλικάρια να μας φλερτάρουν,
ψυγειάκι με αποκρυσταλλωμένες απόψεις,
γνωστούς να μας κερνάνε σε διάφορα μπαράκια,
ενώ έχουμε εφεύρει και ένα πρωτότυπο παιχνίδι, που παίζεται σαν το φρίσμπυ, αλλά είναι πολύ πιο επικίνδυνο μια που παίζοντάς το, κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να λυγίσεις κάτω από το βάρος των επιθυμιών σου και να πνιγείς σε μια κουταλιά νερό (αλμυρό).
Λέγεται πνίγκμπυ.
Ραντεβού στην ανοιχτή θάλασσα.
Elbtonal Percussion - Bamboole
Jun 27, 2006
Ανοιχτή επιστολή στην blogόσφαιρα
Η ουσία λοιπόν, είναι ότι στο Μόνιτορ γίνεται κατάχρηση ενός μέσου (linkblogs), η οποία κατάχρηση εξυπηρετεί καθαρά προσωπικά κίνητρα και υποκειμενικές απόψεις μερικών που επιδιώκουν να διογκώνουν μια κατασκευασμένη ψηφιακή προσωπικότητα.
Όπως συμβαίνει συνήθως, η κατάχρηση κάθε μέσου, στο τέλος καταδεικνύει αυτούς που την εξασκούν – όπως και όλα τα ελλείμματα ή τις ανεπάρκειές τους στη νοοτροπία, την ψυχολογία και γενικότερα στην προσωπικότητά τους.
Ένας ισορροπημένος άνθρωπος όμως (και το ίδιο ισχύει για κάθε ομάδα, σύνολο ή κοινωνία μικρή ή μεγάλη) όταν διαπιστώνει την κακή διαχείριση και χρήση κάποιου μέσου, οφείλει ΚΑΙ να το περιγράψει ΚΑΙ να το εντοπίσει.
(Διορθώστε με αν έχω λάθος).
Ακόμα, να το επισημάνει και να ζητήσει είτε την κατάργηση είτε την αλλαγή του.
ΕΙΔΙΚΑ όταν η αδιαφορία των πολλών για τα τεκταινόμενα επιτρέπει την διόγκωση στρεβλών καταστάσεων.
Θεώρησα ότι είχα την υποχρέωση να πω κάποια πράγματα στον VryPan. Δεν το έπαιξα μεσσίας (μπορείτε να ανατρέξετε στην αρχική συνομιλία μας).
Με την παντελή έλλειψη κάθε απάντησής του για την ουσία όσων λέω (και εξακολουθώ να πιστεύω φυσικά), απλώς πείθομαι όλο και περισσότερο για τη σαθρότητα του συστήματος που εμμένει να συντηρεί προσφέροντας ουσιαστικά βήμα σε κάθε εξαθλιωμένο αγριάνθρωπο από τα club.
Kαι αναλογιστείτε: οι 122 «κατασκευαστές blog», είναι σταγόνα στον ωκεανό μέσα στους χιλιάδες χρήστες του Path. (στον Vrypan πάντως, έγραψα να μην εκπλαγεί αν μια μέρα έχει 1200 blogs και διπλάσια linkblogs σε ένα post).
Tέλος, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί αυτή η ομαδική επίθεση εναντίον κάποιου ο οποίος επέλεξε και να αποστασιοποιηθεί και να αναφέρει μια κατάσταση τόσο εμφανή όσο και αδιαμφισβήτητη, αντί να επιλέξει την αδιαφορία.
Θεώρησα ότι ήταν αναφαίρετο δικαίωμά μου να μην επιλέξω να αδιαφορήσω.
Το αν έκανα καλά, θα το κρίνει ο χρόνος. Όπως και όλους μας άλλωστε.
Ευχαριστώ
Μανταλένα
That is everything I have to say
A thousand beautiful things
- by Annie Lennox
Every day I write the list οf reasons why I still believe they do exist (a thousand beautiful things)
And even though it's hard to see the glass is full and not half empty (a thousand beautiful things)
So... light me up like the sun
To cool down with your rain
I never want to close my eyes again
Never close my eyes, never close my eyes
I thank you for the air to breathe, the heart to beat, the eyes to see again (a thousand beautiful things)
And all the things that's been and done
The battle's won
The good and bad in everyone (this is mine to remember)
So... Here I go again
Singin' by your window
Pickin' up the pieces of what's left to find
The world was meant for you and me
To figure out our destiny (a thousand beautiful things)
To live
To die
To breathe
To sleep
To try to make our life complete (yes yes)
So... Light me up like the sun
To cool down with your rain
I never want to close my eyes again
Never close my eyesnever close my eyes ...
That is everything I have to say (that's all I have to say)
Καλώς σας βρήκα
Να γουστάρουμε:
Α 1000 beautiful things - Annie Lennox (unplugged version από το bonus DVD του album, mp3ποιημένη by Μantalena)
Dance me 2 the end of love - Madeleine Peyroux (white grl with a black voice)
Ακούμε το: Oblivion - Regina Carter (black sista, με piercing στη μύτη που παίζει jazz βιολί)
Απόδραση από το άντρο του VryPan και της Λούσι(φερ)
Ευχαριστώ τους bloggers
Allu Fun Marx
για τη χρυσή συμβουλή (βέβαια, με πρόλαβαν θείε οι απαίσιοι άνθρωποι και μου άλλαξαν το ζώδιο, και από την ταραχή μου έχασα όλα τα links) αλλά δεν πειράζει...
Bird On A Wire
Με βοήθησες περισσότερο απ' όσο θα περίμενα ποτέ
Jamella
θα τα καταφέρω κοριτσάκι, ευχαριστώ ;)
Σου εύχομαι να επανέλθεις αλλιώς θα μας πνίξει η ασχήμια
Βρωμόγατο
είσαι συγκινητικά καλός (και όμορφος και νοικοκύρης - στο 'πα;)
Λύσιππε
Κάνεις τα πιο κουλά linkblogs στο Monitor!
Μάκη
Για την καλή σου διάθεση (θα μου πεις τσόντες είδες!)
Glenn Glenn
για την προστασία και τη βοήθεια
Κωνσταντίνε
Είχα καβατζώσει και στο wordpress blog αλλά δεν βρήκα αυτό που έψαχνα...
ΜcFly
Τελικά... όντως μπορούμε και χειρότερα
Αrtois
τελικά δεν χρειάστηκε, το έσκασα από το άντρο της Λούσυ και των 122 παλαιοημερολογίτων
Μαρκησία
συγνώμη αν αναγκάστηκες να δεις κάτι ακατάλληλο
Dr. Uqgbar
Don't be afraid of the dark...
Little Mouse
Μακάρι να έχεις πάντα τον ίδιο ενθουσιασμό
Μπιζέλω
δεν θα χαθούμε, ε;
Εργοτελίνα
Το ίδιο
Μιραντολίνα
πήρα κι εγώ το βάπτισμα του πυρός
Πιτσιρίκο
για το mail σου όταν έψαχνα το γιανακίδι και την έμπνευση
Arxedia Media
σας καθαρίζω και το κλουβί του ελέφαντά σας για να έρθω στο τσίρκο
Χαρτοπόντικα
Πολύ πληροφορία, αδελφάκι μου - χρήσιμη though (μου άνοιξες τα μάτια)
Weirdo
μουτς
Ροδιά
μουτς Χ 7 (έχεις και εφτά μπλόγκζ κουκλα μου!)
Cyrusgeo
μουτς (να φέρει κάποιος τη σαλιάρα)
Neropistolero
νέε μου φίλε
Mindstripper
δεν ηρεμώ με τίποτα, ε;
κι ακόμη...
Katt, Τhas, Pascal, pastaflora, Manifesto, MacManus (κάνε update, μπαρμπα μάνο - καλά εσύ έφυγες νωρίς), Bonnie & Clyde, Composition Doll, Καλτσόβρακο, Κωνσταντίνα, και πολλούς ακόμη που τώρα μου διαφεύγουν (έχασα και τα links!) και καλά θα κάνω να σας θυμηθώ για να σας προσθέσω...
Τέλος,
θέλα να ευχαριστήσω και όλους τους ποταπούς, θλιβερούς και χλεμπονιάρηδες τρισκακόμοιρους υστερόβουλους που βαυκαλίζονται ότι κάτι κάνουν στην πενιχρή ζωούλα τους ταλαιπωρώντας τους άλλους - ο Χίτλερ θα ήταν περήφανος για σας, σκουληκαντέρες του δικτύου. Φάγατε την μπλόφα μου ότι θα μετακόμιζα στο parianos1 και τα μαγαρίσατε όλα από το 1 μέχρι το 101, βλακόμετρα.
Τα mantalena-parianos.blogspot.com και
parianos.blogspot.com (αν αποφασίσει ποτέ o Vrypan να μουτο ελευθερώσει χωρίς λύτρα) δεν θα τα πάρετε ποτέ.
Όσο κι αν σας φανεί απίστευτο, μούχλες, βοηθήσατε κι εσείς στη μετακόμιση. Μη σώσετε.
VryPan πότε δεν έλεγες την αλήθεια ότι είμαστε ελεύθεροι να φύγουμε από το Mοnitor αν το θελήσουμε, τότε ή τώρα; Να τη χαίρεσαι την μπλογκοκοινωνία σου - περιέχει και τους 122 ενωμένους κατασκευαστές blogs.
Jun 26, 2006
Το τελευταίο μου post στο Monitor
Τον ευχαριστώ και δημοσίως για την άμεση ανταπόκρισή του.
________________________________________
Αγαπητέ Παναγιώτη,
ποιοι είναι όλοι αυτοί; Αδιάφορο.
http://monitor.vrypan.net/linkblog/kostas
http://monitor.vrypan.net/linkblog/makis
http://monitor.vrypan.net/linkblog/georgeM
http://monitor.vrypan.net/linkblog/designer
http://monitor.vrypan.net/linkblog/zinonz
http://monitor.vrypan.net/linkblog/gregoir
http://monitor.vrypan.net/linkblog/Zpero
http://monitor.vrypan.net/linkblog/sentai_sen
http://monitor.vrypan.net/linkblog/lakon
http://monitor.vrypan.net/linkblog/peterpan
(κώστας, μάκης, γιωργάκης, πήτερ παν και λοιποί που λινκομπλογκάρουν το ίδιο άτομο κάθε μέρα και μόνο αυτό - δες φώτος παρακάτω)
Νομίζω ότι έχουμε πετύχει το αδύνατο: αυτός που φωνάζει «απατεώνες» (εγώ) να κατηγορείται ως απατεώνας (δες παλαιότερες «φάσεις» στο μπλογκ μου).
Αλλά νομίζω ότι υπεύθυνος δεν είναι τόσο ό όχλος που «συνασπίζεται», όσο αυτός που επέτρεψε αυτό να συμβεί. Δηλαδή εσύ.
Και ξέρεις, δεν είναι προσωπικό το ζήτημα, εγώ δεν ήξερα κανέναν πριν μπω στα blogs για να ενοχλούμαι που δεν έχω linkblogs, αλλά δεν είναι δυνατόν να βλέπω αυτά που βλέπω και να κλείνω το μάτι στον εαυτό μου ή να υποτιμώ κι εγώ τη νοημοσύνη μου που κάποιοι άλλοι υποτιμούν εξώφθαλμα.
Επιπλέον, δεν πρόκειται να ξαναγράψω ή να ξαναχλευάσω σχολιάζοντας τα όσα παρακολουθώ καθημερινά, γιατί κουράστηκα να βάλλομαι και με φθείρει.
Sky is the limit – ίσως έρθει μια μέρα που στα 1200 blogs του Monitor, τα linkblogs θα είναι διπλάσια.
Επειδή πιστεύω ότι είσαι ακριβοδίκαιος άνθρωπος, θα περιμένω, αν μη τι άλλο, το λιγότερο μια απάντηση.
Αν πάντως αποφασίσεις να απαντήσεις ή να κάνεις κάτι δημοσίως (π.χ. στο site σου) και όχι προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα να δημοσιεύσεις τα παραπάνω που σου έγραψα.
Είχες γράψει στο
http://vrypan.net/weblog/2005/12/10/2289/
Dec11
Panayotis
Said this at 9:08pm:
Ο λόγος που δεν είχα κάνει κάτι τέτοιο πιο παλιά ήταν γιατί ήθελα να υπάρχουν αρκετοί χρήστες ώστε να μην μπορούν 1-2 να επηρεάσουν σημαντικά.
>> ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕΣ ΤΟΤΕ?
-Μανταλένα η χαζή
________________________________________
Mantalena,
καλησπέρα! Ορίστε σκόρπιες σκέψεις+σχόλια σε αυτά που μου έγραψες. Δεν
είναι ακριβώς απάντηση, πες οτι υπέκλεψες μερικές σκέψεις μου καθώς
διάβαζα το mail σου :-)
1. Βέβαια, (πόσο περήφανος είμαι που είχα προνοήσει...) η φράση
συνέχιζε ως εξής:
>> Βέβαια, ολόκληρο Google και μπορείς να το παραπλανήσεις, δεν έχω
αυταπάτες… Η καλύτερη άμυνα πάντως είναι να συμμετέχουμε όσο γίνετε
περισσότεροι σε αυτό το "social bookmarking".
:-)
2. Θα μπορούσα και εγώ να πώ, "πού έχουμε φτάσει που αυτός που δίνει
τον χρόνο και τα χρήματά του (έχει αρχίσει να γίνεται υπολογίσιμο το
κόστος του hosting) να κατηγορείται γιατί έφτιαξε ένα εργαλείο που
όποιος θέλει χρησιμοποιεί". Δεν αισθάνομαι έτσι, αλλά το λέω ως
σοφιστεία.
3. Δυστυχώς δεν παρακολουθώ τις linkblogo-μαχίες και τις διάφορες
άλλες διαμάχες συστηματικά. Μπαίνω στο monitor, ρίχνω μία ματία τι
γράφεται, ακολουθώ τα links που δείχνουν να με ενδιαφέρουν.
Σημειώνω με linkblog όσα έχω κάποιο δικό μου λόγο να σημειώσω (γιατί είναι
ωραία, γιατί είναι απίστευτα κακόγουστα, γιατί θέλω να αναφερθώ σε
αυτά, κ.λ.). Πού και πού επισκέπτομαι και τα δημοφιλή για να δω τί
ενδιέφερε τους υπόλοιπους. Αρκετά συχνά η επίσκεψη στα δημοφιλή με
ανταμοίβει, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πυκνότητα άρθρων που με
ενδιαφέρουν -και δεν χάνω και αυτά που συζητιούνται πολύ. Κάνω και μία
αναζήτηση για vrypan για να δω αν κάποιος λέει κάτι για το monitor ή
για εμένα (έχει πλάκα, άλλοι με βρίζουν, άλλοι με υποστηρίζουν, ο
καθένας έχει την δική του οπτική και μου αρέσει να τις βλέπω όλες,
μερικές φορές απαντώ και εγώ, τις περισσότερες όχι). Γενικά η αίσθηση
μου είναι ότι το monitor δεν είναι και τόσο κακό, με βολέυει σαν
χρήστη.
4. Η αλήθεια είναι ότι θέλω να κάνω διάφορες αλλαγές, προσθήκες κ.λ.
στο monitor. Το κύριο πρόβλημα είναι ο χρόνος. Κάποια στιγμή... ίσως
στις αρχές Αυγούστου, δεν πέρνω και όρκο όμως.
Φιλικά,
Παναγιώτης
________________________________________
Παναγιώτη,
1. Βέβαια, (πόσο περήφανος είμαι που είχα προνοήσει...) η φράση
συνέχιζε ως εξής:
>> Βέβαια, ολόκληρο Google και μπορείς να το παραπλανήσεις, δεν έχω
>> αυταπάτες… Η καλύτερη άμυνα πάντως είναι να συμμετέχουμε όσο γίνετε
>> περισσότεροι σε αυτό το "social bookmarking".
:-)
>>Δεν μου απάντησες όμως για το αν έχει συμβεί αυτό που απευχόσουν τότε – γιατί η γνώμη μου είναι ότι έχει συμβεί ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό. Από τα 1200 blogs, λινκβλογαρουν οι 50; Οι 100; Είναι ΕΛΑΧΙΣΤΟ ποσοστό.
2. Θα μπορούσα και εγώ να πώ, "πού έχουμε φτάσει που αυτός που δίνει
τον χρόνο και τα χρήματά του (έχει αρχίσει να γίνεται υπολογίσιμο το
κόστος του hosting) να κατηγορείται γιατί έφτιαξε ένα εργαλείο που
όποιος θέλει χρησιμοποιεί". Δεν αισθάνομαι έτσι, αλλά το λέω ως
σοφιστεία.
>> Και βέβαια, έχεις λόγο που τη λες αυτή τη «σοφιστεία». Το θέμα είναι ότι δεν δικάζω τις προθέσεις σου, αλλά ένα αποτέλεσμα για το οποίο (ανεξάρτητα από τις καλές προθέσεις σου) έχεις ευθύνη.
3. Δυστυχώς δεν παρακολουθώ τις linkblogo-μαχίες και τις διάφορες
άλλες διαμάχες συστηματικά. Μπαίνω στο monitor, ρίχνω μία ματία τι
γράφεται, ακολουθώ τα links που δείχνουν να με ενδιαφέρουν. Σημειώνω
με linkblog όσα έχω κάποιο δικό μου λόγο να σημειώσω (γιατί είναι
ωραία, γιατί είναι απίστευτα κακόγουστα, γιατί θέλω να αναφερθώ σε
αυτά, κ.λ.). Πού και πού επισκέπτομαι και τα δημοφιλή για να δω τί
ενδιέφερε τους υπόλοιπους.
>> Με τα linkblogs της διαπλοκής μετράς την επισκεψιμότητα;
Τι έχεις να πεις για τα links που σου έστειλα;
Γενικά η αίσθησή μου είναι ότι το monitor δεν είναι και τόσο κακό, με βολέυει σαν
χρήστη.
>> Δεν διαφωνώ καθόλου. Κι εμένα με βολεύουν ΟΙ ΠΗΓΕΣ και η σελίδα με τα άρθρα της μέρας. Θα αναγκαστώ όμως να σου ζητήσω να με αφαιρέσεις από αυτό γιατί καθώς σου εξήγησα και στο προηγούμενο mail μου, αισθάνομαι ότι υποτιμάται η νοημοσύνη μου και έχω ζήσει 26 χρόνια της ζωής μου με αυτήν, αρκετά για να αισθάνομαι περήφανη που την έχω.
Η αλήθεια είναι ότι θέλω να κάνω διάφορες αλλαγές, προσθήκες κ.λ.
στο monitor. Το κύριο πρόβλημα είναι ο χρόνος. Κάποια στιγμή... ίσως
στις αρχές Αυγούστου, δεν πέρνω και όρκο όμως.
>> Μια τελευταία ερώτηση:
Αν με βγάλεις από τη διαδικασία του monitor, μετά τον Αύγουστο που θα κάνεις τις αλλαγές που λες, θα μπορώ να ξαναμπώ με το blog μου parianos.blogspot.com;
Eυχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση
Μανταλένα
________________________________________
Και κάτι ακόμη:
Από σεβασμό και μόνο στους 350-400 unique visitors που με διαβάζουν καθημερινά, θα ήθελα, αν συμφωνείς κι εσύ, να ποστάρω τη συνομιλία μας στο blog μου. Στο γράφω αυτό ΠΡΙΝ μου απαντήσεις στο δεύτερο mail μου.
Σε περίπτωση που η απάντησή σου είναι ΟΧΙ, δεν τρέχει τίποτα, ούτε θα παρεξηγήσω. Ούτως ή άλλως, η κατάσταση που επικρατεί στο Μόνιτορ δεν φαίνεται να ευννοεί τη διαφάνεια.
Λυπάμαι εξακολουθητικά
Mantalena
________________________________________
Mporeis na postareis o,ti 8es, eleu8era! 8a balw kai egw link sto post apo to diko mou blog.
FIlika,
P.
________________________________________
On 6/26/06, Mantalena Parianos wrote:
>
> Sthn teleytaia mou erwtisi me ta... xm... diadikastika, omws, den mou
> apantisesQ tha mporw na ksanampw sto monitor me to blog mou AN allaksei pote
> i katastasi?
>
> Eyxaristw / Mantalena
________________________________________
Ma... Afou den 8a bgeis...
An apenergopoihseis to feed, nai, molis energopoih8ei pali 8a
emfanisteis sto monitor.
P.
________________________________________
ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΩ...
Μ
________________________________________
Giati den stamatas apla to feed sou? Afou dineis ena atom h rss feed,
einai eleu8ero ka8e site h programma na to xrhsimopoiei. H diadikasia
auth ginetai automata sto monitor twra pia kai den epembainw "me to
xeri" opws ekana paliotera.
Des to kai apo thn allh pleura: to monitor einai to ergaleio pou
eftia3a gia na diabazw *egw* ta feeds pou 8elw. An den 8eleis na
diabazw to diko sou, 8a prepei na to stamathseis. Emena mou aresei
kai 8elw na to diabazw!
Panayotis
________________________________________
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία όλον αυτόν τον καιρό.
Ίσως τα ξαναπούμε κάποτε.
Bye!
Μανταλένα
________________________________________
Get the party started
(χωρίς εμένα)
Jesus, μήπως είδες τη φούντα μου;
Ιησού Χρηστέ
εσύ που όλα τα κάνεις να φυτρώνουν
κάνε και το γλαστράκι μου να ανθίσει στην εποχή του
να μαζέψω τα σποράκια απ' το αρσενικό
να τα μετακομίσω στο μαλακισμένο στο θηλυκό
που είναι κρυμμένο σε μέρος δροσερό και με νεράκι τρεχούμενο.
Η ζωή κάνει τα πράγματα να φουντώνουν και να ξεραίνονται και να ψήνονται και να καπνίζονται Χρηστούλη
η πραγματικότητα κάνει τους ανθρώπους να χάνονται και να ταξιδεύουν και να τους κυνηγάνε και να τους φυλακίζουν Χρηστούλη
και
ο κήπος της γεσθημανή είναι γεμάτος φυτά
ξύπνα Χρηστούλη
ήρθαν οι στρατιώτες να μας συλλάβουν.
ΥΓ.
Βρήκα τη φώτο αυτή στο blog του McFly.
Χρηστούλη, συγνώμη. Δεν θα το ξανακάνω να γράψω το όνομά σου με ήττα - άλλοι σε έχουν χρησιμοποιήσει πιο πολύ από εμένα.
Jun 25, 2006
Μια Κυριακή στη θάλασσα
Σφαδάζω από την επιθυμία να βουτήξω. Θέλω να πάρω το μηχανάκι να πάμε, αλλά εκείνη επιμένει - θέλει να πάμε με το αμάξι της: έχει air condition, ωραία CDάκια, χαμόγελο που με πείθει.
ΟΚ, φύγαμε.
Χαράματα στο Θησείο, ψάχνουμε κάπου να πιούμε καφέ και είναι όλα κλειστά. Καλά το έγραφε κάπου η Σώτη Τριανταφύλλου. Η Αθήνα είναι μια πόλη που δεν ζει όλες τις ώρες. Κάποιες απλώς χουζουρεύει, κλέβοντας το εδώ και τώρα μας. Θέλω καφέ, θέλει καφέ, που είναι ένα καφέ;
Κάποια γλυκύτατη γιαγιούλα, η κυρία Α., που σκουπίζει, μας λέει: ελάτε από δω, να μη μας πιάνουν οι κάμερες του μαγαζιού και δει τις κασέτες το αφεντικό, θα σας φτιάξω εγώ δυο καφεδάκια.
-Τον Βουλγαράκη έχεις γι' αφεντικό γιαγιά; ρωτάω.
Της αφήνω πουρμπουάρ και ούτε αυτό δεν μπορεί να πάρει "γιατί γράφουν οι κάμερες".
Γαμιόληδες, τη γιαγιάκα μου που φτιάχνει καφεδένιες γλύκες, βρήκατε να φακελώσετε.
Θέλω να τα σπάσω όλα και μετά να αγκαλιάσω τη γερόντισσα που σφουγγαρίζει σκάλες για να ζήσει, μέσα στο γης μαδιάμ του γαμωμάγαζου. Κάποια μέρα ίσως το κάνω.
Παίρνουμε τα δυο καφεδάκια που από φιλότιμο που μας βλέπει νέες και ωραίες να γυαλίζουμε απ' το ξενύχτι, η γιαγιά τα κάνει τόσο δυνατά που δεν πίνονται, επιστρέφω στο γαμώμπαρο, "θέλω και νερό γιαγιά" της λέω, της αφήνω μισό ευρώ, ξανακάθομαι. Στα αυγά μου.
Μετά απ' αυτό με μισώ. Εκείνη που έχω απέναντί μου πάλι, όχι.
Μιλάμε για τις ζωές μας με τον ήλιο να σηκώνεται σιγά σιγά από το πουπουλένιο του κρεβάτι και να μας σπρώχνει με ακτίνες που τσούζουν.
-Αντηλιακό; Έχω στο σπίτι.
-Γυαλιά ηλίου; Εκεί κι αυτά.
-Μαγιό; Τι να το κάνεις;
-Μα... στην Αθήνα, είμαστε.
-Η Αθήνα κοιμάται. Κι εξάλλου, το δικό μου το έχω αφήσει στην Πάρο.
Φύγαμε για το σπίτι της.
Γρατζουνάω νυσταγμένη μια κιθάρα μέχρι να ετοιμαστεί. Στο δρόμο για το δικό μου, ακούμε James. Μ' αρέσει η φάση. Κι εκείνης το ίδιο. Δυο άνθρωποι μόνοι, που συναντιούνται ακριβώς γι' αυτό, καταλήγουν να μην είναι πια.
Χαζογελάμε - της λέω ιστορίες τρελές και τρέλες ιστορικές, μου χαρίζει το πρώτο μου πρωινό χαμόγελο εδώ και βδομάδες.
Μισό λεπτάκι, ανεβαίνω στο σπιτάκι μου και επιστρέφω.
Φέρνω μπανανούλες (μαύρες) απ΄το θλιμμένο ψυγείο μου, δυο γιερμάδες και δυο μήλα κόκκινα, νερό παγωμένο για το δρόμο.
Βρήκα ακόμη μια πράσινη γελοία πετσέτα και ένα ακόμη πιο γελοίο ριγέ μαγιουδάκι χωρίς τοπ, μάρκας trussardi παρακαλώ.
Θυμάμαι που το είχα πάρει στη Μύκονο και μου είχε στοιχίσει μια μικρή περιουσία, αλλά δεν της το λέω, μη με περάσει και για fashion victim.
Θυμάται ότι δεν έχει πάρει μαζί της το δίπλωμα οδήγησης αυτοκινήτου.
-Έχω εγώ, της λέω. Μετράει;
Αντί για απάντηση, αφήνει απαλά τον συμπλέκτη και κυλάμε στη Μεσογείων.
Δεν έχει ξαναπάει ποτέ σε αυτά τα μέρη, λέει. Χανόμαστε.
-Πόσο καιρό έχεις να πας για μπάνιο Κυριακή στην Αθήνα; με ρωτάει.
Δεν θυμάμαι πια.
Δεν θέλω να θυμάμαι.
Χανόμαστε ανάμεσα σε οικογένειες με τάπερ, φύκια που ξεβράζει το κύμα, τις καινούριες μας ψάθες που αγοράσαμε μόλις πριν λίγο, σκυλάκια που τρέχουν σκορπίζωντας άμμο, ένα ένθετο περιοδικό εφημερίδας που δεν διαβάζεται, τα άσπρα της αθλητικά, μια κόκκινη τσάντα της, παιδάκια, παιδάκια, κι άλλα παιδάκια, πολλά παιδάκια με μπρατσάκια και δάκρυα ψεύτικα - παιδικά, που είναι το αντηλιακό μας, "δεν βάζω αντηλιακό" - και πολύ καλά κάνεις, άλλος πρέπει να σου βάζει, της ξεκολλάω τα φύκια από την πλάτη, φοβάμαι μη με παρεξηγήσει, δεν θέλω τίποτε άλλο παρά να σου βάλω αντηλιακό, δεν είναι γαλάκτωμα, θα δεις, είναι πολύ ελαφρύ, μυρίζει ωραία, έλα τώρα.
Βουτάμε.
Ξανά και ξανά.
Σε αυτό που είμαστε.
William Orbit - Surfin