Nov 10, 2006

Είσαι άνεργη, λοιπόν... (yeah, fuck it)


Είσαι άνεργη λοιπόν.



Ναι.



Και τι κάνεις;



Περιμένω.



Τι;



Να μου απαντήσουν.



Και δεν ψάχνεις καμιά αγγελία;



Σιγά μην ψάξω και στο blog ανέργων της μάτζικα! Τρελός είσαι; Υπάρχει σοβαρός εργοδότης που θα δει τι γράφεται εκεί και θα προσλάβει άνθρωπο για τη δουλειά του;

Γιατί; Πώς βρίσκονται οι δουλειές; Κυκλώνεις με το μαρκαδόρο τις αγγελίες που σε ενδιαφέρουν, τηλεφωνείς, κλείνεις ραντεβού και…


Σιγά μη γίνω και η Φωτεινή της Νύχτας. Τι λες ρε καημένε; Να σου πω εγώ πώς κλείνονται οι δουλειές γιατί από τα πολλά χρόνια που είσαι σκυμμένος πάνω από ατό τις παρτιτούρες με τα σόλο του Rory Gallagher, έχεις χάσει επεισόδια.

Για να σε δω, ξυπνοπούλι.



Κατ’ αρχάς, παίρνεις τηλέφωνα.



Που;



Σε όποιον γνωρίζεις. Πήρα μια παλιά μου γκόμενα, έναν παλιό μου γκόμενο, και ένα παρτουζογκρούπ που είχαμε περάσει ξέσαλες στιγμές. «Παιδιά», λέω, «κάνω αυτό, αυτό κι αυτό. Ήμουν εκεί, αλλού και παραλλού. Σας στέλνω βιογραφικό;» Έτσι πάει το κόλπο. Δεν χρειάζεται καν να βγεις απ’ το σπίτι, λέμε.

Αστειεύεσαι τώρα.



Καθόλου. Στο Ελλαδιστάν, δεν παίζει αξιοκρατία, αλλά καπιταλισμός της πλάκας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις γνωστούς και φίλους.


Και κουμπάρους.



Ε, ίσως. Είμαι όμως λίγο μικρή για να έχω κουμπάρους.



Και τι κάνεις τώρα;



Περιμένω, λέμε. Κουφάθηκες; Η μαλακία κουφαίνει – δεν νομίζω να σου ‘φταιξε που όλο το απόγευμα μιλούσες με τον γείτονα.


Καλά… πολύ μαλάκας, ο τύπος.



Ε, μα κι εσύ, που πας και μπλέκεις; Κάθεσαι και μιλάς με τον μαλάκα; Αφού είναι στόκος ο άνθρωπος, δεν τον είδες;


Ε, που να φανταστώ. Λέω, εντάξει, γείτονας είναι, μια κουβέντα θα τη λέμε όποτε τον τρακέρνω σε καμία διασταύρωση.


Και τον ήπιες. Χααα.



Ξέρεις… από πάντα ήμουν ανήμπορος απέναντι στη μιζέρια και τη δυστυχία.



Σαρκάζεις τώρα.



Όχι. Αλήθεια, το παιδί, πρέπει να έχει σοβαρό πρόβλημα. Μπορεί και να είναι παρθένο.



Μη μου λες! Πώς το κατάλαβες;



Ε… δεν εξηγείται τόσος φθόνος.



Γιατί; Τι σου είπε;



Μου είπε ότι είμαστε ΖΩΑ επειδή λέει πηδιόμαστε και ακούει τις φωνές μας. Κι ότι όποιος καβλώνει μαζί μας είναι επίσης ζώο.


Ε, κάτι θα ξέρει από ζώα, το βλαχάκι. Είπε όμως τέτοιο πράγμα; Με τι αφορμή;



Πέρασα να του πω ότι είχε βγάλει τα άπλυτά του στην ταράτσα και μαζί μ’ αυτά, πήρε και τα δικά μας και αν θέλει να μας τα επιστρέψει γιατί εμείς καθαρίζουμε μόνοι μας σε τέτοιες φάσεις και…

Είσαι ΤΡΕΛΟΣ;



Ε, τι να σου πω. Κάτι τόσο άσχετο τέλος πάντων, έπαιξε. Και το τυπάκι άρχισε να απειλεί και να λέει για το μουνί σου και διάφορα χαριτωμένα.


Το δικό μου μουνάκι; Και που το ξέρει αυτός; Και που έχει δει ποτέ αυτός μουνάκι;



Ώχουυυυ. Τι ρωτάς κι εσύ τώρα. Με τον γείτονα θα ασχολούμαστε; Εδώ έχουμε δικά μας προβλήματα. Για πες, λοιπόν, τι δουλειά βρήκες/θα βρεις τώρα;


Εχμ. (γκουχ γκουχ)



Λέγε μωρή.



Χμ, χμ και χμ.



Θέλεις μια Halls;



Με ασπαρτάμη; Γκλουπ. Sic, ψιτ και φτου.



Τι έπαθες, το κερατό μου; Είσαι καλά;



Εεερκ. Μου κάθισε ένα πράσο. Το μεσημέρι έφτιαξα πρασόριζο και γαρίδες βραστές.


Και δεν το ‘βρασες το πράσο;



Ναι. Η γαρίδα μου κάθισε που είχε πάρει αγκαλίτσα ένα πράσο και…



Ξεκόλλα! Λέγε τι κάνεις από δουλειά.



Τίποτα, λέμε. Σήμερα δεν βγήκα από το σπίτι παρά για να πάρω τσιγάρα. Κoλοβαράω. Απολαμβάνω. Ξεκουράζομαι. Κάνω τηλέφωνα, μανικιούρ, πετικιούρ, ανεβάζω κανένα ποστ, βάζω σε μια τάξη τα δισκάκια μου που τα είχα παραμελήσει και χτες το βράδυ μου έπεσαν στο κεφάλι εκεί που κοιμόμουν… βάζω δαχτυλάκι εκεί που μου έρχεται, τέτοια κάνω.

Βάλε μου κάνα κονιακάκι, έχεις;



Όχι. Τέλειωσε. Το έβαλα όλο στο γλυκό που σου έφτιαξα για τη γιορτή σου, remember;
χικ

A...



Άξινος και ξερός.



Λες αυτό που το δοκίμασε η αδελφή σου και μετά την πήγαμε σπίτι μεθυσμένη;



Ναι. Δεν σου άρεσε καθόλου;



Ε, καλό ήταν, αλλά ρε πούστη μου, «τούρτα φραπέ», δεν έχω ξαναφάει.



Με κάστανα και σαντιγύ.



Με κάστανα και σαντιγύ, ναι, αλλά φραπέ. Σα να την είχες πλακώσει στα χαστούκια ήταν η τουρτίτσα.


Ποιος σου είπε ότι δεν τη σφαλιάρωσα λιγάκι; Ξέρεις τι νεύρα είχα;



Νεύρα; Γιατί; Δεν σε πηδάει αυτό το παλικάρι… πώς τον είπαμε;



Αντωνάκη.



Ε, αυτός.



Όχι πια.



Γιατί;



Γιατί έτσι. Έχυνε γρήγορα και τα πήρα στο κρανίο. Κοίτα να δεις αγόρι μου, του είπα, αν είναι να τελειώνεις πριν τη σπανακόπιτα που έχω στο φούρνο, να πας αλλού να χορτάσεις την πείνα σου.

Λιγούρης, δηλαδή.



Ναι. Σαν τον γείτονά σου ένα πράγμα.



Ξέρεις, καμιά φορά σκέφτομαι ότι ο ιδανικός εραστής, είναι αυτός που καταλαβαίνει τι θέλεις πριν καν το ζητήσεις. Ο δικός σου όπως φαίνεται, δεν ήξερε πώς να σε κουλαντρίσει.

«Να με κουλαντρίσει»; Τι λόγια είναι αυτά, ρε αρχαίε; Δεν καταλαβαίνω font, λέμε.


Τι είναι «φοντ»;



Χιιιι… Σιγά μην είναι και φοντανάκι.



Μη με δουλεύεις γαμώ το. Δεν κατάλαβα.



Ούτε κι εγώ κατάλαβα τι εννοείς, αν με εννοείς.



Θα σε στείλω να κάνεις παρέα με τον γείτονα.



Σιγά μη με στείλεις και στην Greenpeace ως απόβλητο.



Τελικά θα μου πεις αν έχεις κάτι υπόψη σου για δουλειά;



Δεν ξέρω.



Δεν ξέρεις αν θα μου πεις, ή δεν ξέρεις αν έχεις κάτι υπόψη σου.



Δεν ξέρω, λέμε.



ΤΙ απ’ όλα «δεν ξέρεις»;



Δεν ξέρω τίποτα.



Ε, τώρα το μαλακίζεις.



Δεν ξέρω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είσαι ελεύθερος.



Αρχίσαμε και τους χαρακτηρισμούς; Είμαι ότι θέλω, μη μου κολλάς.



ΕΣΥ μη μου κολλάς. Άντε, μη σε πετάξω έξω απ’ το blog. Όπως το καλοκαίρι που με πέταξες κι εσύ έξω από τα Summertime Stories.


Κόφτο.



Οk. To κόβω. Όταν βρω δουλειά, θα βγάλω έκτακτο παράρτημα. Θα στο πω. Θα το μάθεις από αυτό εδώ το blog. Τώρα, δίνε του.


Θα σου βγάλω το μαλλί αν μου ξαναμιλήσεις έτσι.



Blogάκι μου είναι, ότι θέλω κάνω. Φιλοξενούμενος είσαι αν δεν το κατάλαβες.



Μμμμ… τι μυρίζει έτσι; Σαν καμμένο…



Όχι ρε γαμώτο!



Τι;



Ξέχασα τα ποστ μας στην τοστιέρα!





Update: το μυξ της απραξίας


No Fuckin’ Job Mix
17:31’ / 14MB


1. Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο (μυξ ιν δε μυξ)
2. Thank You & Fuck You
3. Οsama Fukamurasaki – Black Dog
4. Nα σου πω ένα μυστικό?
5. Λεσβία, ίσως
6. Διαφημιστικό
7. Πονάει πάντα η πρώτη φορά (δεν είναι Τρύπες, λέμε)
8. Τoy Dolls – Τhe Final Countdown


.

28 comments:

Anonymous said...

Α ρε μανταλένα, σε πάω με τα χίλια.
Εδώ και λίγο καιρό διαβάζω το blog σου και ειλικρινά ξεχνιέμαι... Ξεχνάω άγχη, νεύρα, απογοήτευση, αγαμίες, σχολή, όλα...
Και γουστάρω! Γουστάρω τις μουσικές σου, τα νεύρα σου, την ασπρόμαυρη φάτσα σου, την φωνή σου (η οποία κάτι με κάνει να πιστεύω ότι είναι γλυκιά...), την γραφή σου, όλα !

Να 'σαι καλά ρε μανταλένα... C U :)


Σωτηράκης

Mantalena Parianos said...

Σωτηράκη>>
λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω, αλλά είμαι μια χοντρή, κακιά, άσχημη, με σπιθουράκια και κρεατοελιές και με λένε μάτζικα.
Κι επειδή, δεν με αντέχω, λέμε, δεν θέλω να υπάρχω έτσι.

Έτσι αποφάσισα να κάνω αλλαγή φίλου και έβαλα και τον Summertime στο blog επειδή έχουμε κοινούς γνωστούς και θα τους πάμε μαζί στα δικαστήρια.

Επικεντρώσου στις σπουδές σου, να γίνεις πιτυχημένος άνθρωπος στην κενωνία και να μην καταντήσεις λούζερ και άνεργος σαν κι εμένα.
;)

καλημέρα

YΓ. Tι σπουδάζεις όλη μέρα;
χιιι

Attalanti said...

Καλημέρα! Λατρεύω Μανταλένα vs Summertime! Μήπως να την κάνετε για Πάρο για λίγες μέρες, ν' αλλάξετε τον αέρα σας;... φιλιά!

Κοιλάκανθος said...

Μανταλένα Said:

Καθόλου. Στο Ελλαδιστάν, δεν παίζει αξιοκρατία, αλλά καπιταλισμός της πλάκας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις γνωστούς και φίλους.


Σε 1 1/2 γραμμές η ελληνική πραγματικότητα.....

Μη τσακώνεστε παιδιά τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται.....είναι πολύ χειρότερα...

Summertime said...

ATTALANTI>>
Καλημέρα και σε σένα.
Το Μανταλούδι περιμένει σήμερα κάποιες απαντήσεις και αν δεν τις πάρει, θα δαγκώσει λαρύγγια.
Εν τω μεταξύ φτιάχνει ένα μυξ, που το αποκαλεί "Το Μυξ της Ανεργίας".
Αν και προσωπικά μου φαίνεται πιο πολύ σαν το μυξ της Φτώχειας...
Ποια Πάρος τώρα... Κάθε μέρα τρώμε πρασόριζο και φακές.


ΚΟΙΛΑΚΑΝΘΕ>>
Θα πάμε σήμερα βόλτες στον ήλιο και για μεζεδάκια το μεσημεροαπόγευμα, είσαι;
Αν ναι, στείλε mail στης Μανταλένας.

Καλημέρα too
:)

Mantalena Parianos said...

To τέλειωσα Sum.
Το ονόμασα No_Fuckin_JobMIX, για να προλάβω πιθανές εξελίξεις.
Χιιι

Έχω βάλει κι εκείνη την version του Black Dog των Led Zeppelin στα ιαπωνικά, που σου σπάει τα νεύρα...

Upload σε λίγο!

weirdo said...

'... Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις..
(προσθέτω) ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥΣ γνωστούς και φίλους'
'Ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου..' Enjoy...
Ουφ.. Συγχίζομαι..

καλημέρες
πι-ες: 'τούρτα-φραπέ';; κορυφαίο:
πι-ες2 (τώρα το'δα): No_Fuckin_JobMIX;;; Ε, δεν παίζεσαι πια..:)

Bliss said...

akakieee ton kafe ths parhgorias

axaxxaxa liwnw me to xaliiiiiiiiiiii

euxaristw k ante gamhsou:D
ahahahhahahahahhahahah



auto 8a paw na to pw shmera sta ergasthria pou exw se duo wres!

:D:D:D:D::D

gamw th mera shmera
gamw thn paraskeuh!
gamw:(

smouts

Haris said...

Έτσι είναι Μανταλένα...
Αν δεν έχεις γνωστούς δεν μπορείς να πάρεις θέση ούτε στο λεωφορείο...
Μόλις πριν από λίγο έμαθα από φίλη (ενώ θα έπρεπε να με είχανε ειδοποιήσει αυτοί, όπως μου λέγανε στην συνέντευξη) ότι προτίμησαν έναν άλλο ο οποίος ήταν "σίγουρος" (δηλαδή βύσμα...), γιατί έβαλαν τότε αγγελία δεν το ξέρω...
Εγώ όμως τους έκανα πολύ καλή εντύπωση, (πάλι μου το είπε η φίλη μου...) και πιθανώς θα με ξανακαλέσουν (sic) το 2007..
Σκατά στα μούτρα τους λέω εγώ!
Υ.Γ. Μέχρι και για να μάθεις αν σε δέχτηκαν ή όχι πρέπει να έχεις γνωστό..

Βαγγέλης Μπέκας said...

Καλά τα λες Μανταλενάκι…
Γι αυτό κάντε κουμπαριές και φίλους γιατί χανόμαστε…

Mantalena Parianos said...

ATTALANTI>>
O Παράδεισος μπορεί να περιμένει - εγώ όχι! (για την Πάρο , λέω)
χιιι


ΚΟΙΛΑΚΑΝΘΕ>>
Μπορούνμε ΠΑΝΤΑ να πάμε και χειρότερα, όπως έλεγε και ο McFly...


ΣΑΜΕΡΤΑΪΜ>>
Δεν πήρα ακόμη απαντήσεις, πήρα υποσχέσεις. Κυριακή πάω για δοκιμαστικό, λέμε!


WEIRDάκι>>
Τούρτα φραπέ, με κάστανα και σαντιγί. Που το περίεργον, δεν αντιλαμβάνομαι.

Το μυξάκι είναι επιεικώς γελοίο.
χιιι


MARGOYDAKI>>
"euxaristw k ante gamhsou"

Μόττο ζωής, λέμε. Ελπίζω να μη σε στείλουν αδιάβαστη τα αγγλάκια με τον χαρακτήρα που έχεις. Όχι τίποτις άλλο, αλλά μου φαίνεσαι πολύ allegro.
:)

XARH>>
Tiς αγγελίες τις βάζουν γιατί είναι υποχρεωτικό. Από κει και πέρα, οι προσλήψεις γίνονται συνήθως με επιλεκτικά κριτήρια, κυρίως γαι θέσεις που είναι διεκπεραιωτικές και δεν απαιτούνται ιδιαίτερα ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ προσόντα γι' αυτές. Εσύ σε τι ψάχνεις; Αν θες στείλε mail (mantalena@gmail.com), ίσως μπορώ να βοηθήσω.
-οι γνωστοί που λέγαμε... ;)


ΒΙΤΑ ΜΙ ΜΠΑΡΟΥΑΚ>>
Mωρέ αν δεν με ειρωνεύεσαι, να σου απαντήσω ευθέως: δεν επιδιώκω την αναξιοκρατία, αντιθέτως τη σαρκάζω.
Αλλά στη δουλειά μας (sic) χρειάζονται οι γνωριμίες - ακόμη κι αν αξίζεις και το ξέρουν όλοι...
Αν πάλι δεν αξίζεις, όσες γνωριμίες κι αν έχεις, θα υπάρχει ΠΑΝΤΑ μια θέση για κάποιον που αξίζει - "ελεύθερο επάγγελμα" είναι αυτό, είτε παίζεις dj, είτε κάνεις ραδιόφωνο, είτε λες τον καιρό στην τω (στην τελευταία περίπτωση, απ' όσο ξέρω χρειάζεται να κάνεις και κανένα τσιμπούκάκι, απ' ότι έχω μάθει, γι' αυτό και δεν με έχετε δει ακόμη στις οθόνες σας)
Κι ας είμαι ζουζούνι, λέμε.
ζζζζζ

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Xνούδι said...

ρε βλαμμένο, πέθανα με την ηχητική "επένδυση".
Ακόμα γελάω. Τι χαζό...

Mantalena Parianos said...

XNOYDENIA>>
Χιιιι
Τα ιαπωνικά είναι ΑΘΛΙΑ μιλάμε... ούτε ρίμα δεν ακούγεται (και έχουν οι καημένοι).

Και όσο για το Final Countdown παιγμένο με τρυπημένα καλαμάκια του φραπέ που χρησιμοποιούνται ως φλογέρες, νομίζω ότι μπορεί κάλλιστα να γίνει ΑΥΤΗ η βέρσιον, αθλητικός ύμνος των ελληναράδων απανταχού γης.

Longitude, λέμε.

Fight Back said...

Δεν παιζεσαι!!! Fuck everything.
Black dog τα σπαει!

mmg said...

watch yr fckn language
;)
xxmanty

Attalanti said...

Αστέρι μου, προσπάθησα να το ακούσω - ειλικρινά προσπάθησα, προφανώς όχι αρκετά. Καλή επιτυχία σήμερα! Στέλνω κατά 'κεί θετική ενέργεια - ομμμμμμμμ! Όσο για τον παράδεισο, κάτσε μήπως ετοιμάσω τίποτα... Καλημέρα!

Mantalena Parianos said...

ATTALANTI>>
Αναφέρεσαι στο μυξάκιο;
:)

Mantalena Parianos said...

Ετοιμάζω άλλο. "Κανονικό" αυτή τη φορά.

Attalanti said...

Ναι, ναι, γι' αυτό έλεγα... Άντε, γιατί έχω φτάσει σε σημείο που μπορώ να σου απαγγείλω τα playlists από τα προηγούμενα! Δε χαλαρώνεις και λίγο πριν το δοκιμαστικό;

Mantalena Parianos said...

Mπα... ΄θα χαλαρώσω οδηγώντας...
:)

άσε που γράφω από το πρωί...


μανταλενομουτς

Mantalena Parianos said...

Του Μίκη το άκουσες; Σου άρεσε;

Αυτό πυο ετοιμάζω έχει παλιά και κατακαίνουρια (που μοιάζουν με παλιά, χιιι)

θα το ανεβάσω ίσως το απόγευμα.

Attalanti said...

Μα, φυσικά!!!! :) Μίκυ rules! Άσε που κάθε φορά που τ' ακούω σας φαντάζομαι να παίζετε doom :) Καλή Κυριακή καλό μου!

Anonymous said...

Απαιχτο το μυξακιο, αλλα ανεφερε και τις πηγες σου...
Τα καλα μην τα κρατας κρυφα.
Γιατι θα προχωρησω σε αποκαλυψεις

Mantalena Parianos said...

ATTALANTI >>
Thanx! Eπίσης!

NIKOLAE>>
Ποιες πηγές εννοείς;
Κάποια απ' αυτά ούτε ξέρω τι είναι!
(και τα βρήκα σε διάφορετικά μέρη - αν θες μπορώ να τα αναζητήσω και να τα αναφέρω).

Αν γνωρίζεις π.χ. τι είναι οι Toy dolls, πολυ΄ευχαρίστως να μας πεις κι εμάς, που δεν έχουμε ιδέα. Τι απειλείς;

Mantalena Parianos said...

Mπορεί ας πούμε να είναι ΑΥΤΟ το group;
http://www.thetoydolls.com/

Anonymous said...

Δεν απειλω μωρε. Τι να απειλησω;
Μονο για τετοια ειμαι.
www.e-view.gr
Ενα καλουτσικο σαιτ απο το οποιο ειχα ακουσει πολλα απο το μιξιο σου.

Mantalena Parianos said...

NIΚΟΛΑΕ>>
Sorry, aλλά έχει φοβηθεί το μάτι μου με όσα μου γράφουν ορισμένοι εδώ μέσα.

Καλαίσθητο sitάκι, thanx.
:)