Πάλι ξεκίνημα; Νέοι αγώνες;

Πάμε γερά.

Τα troll ξανάρχονται. Είναι πολλά και αναγκάζονται να πάρουν trolley. Χωρίς εισιτήριο. Μόνο που το trolley ανήκει σε κάποια Mantalena, κι έτσι βρίσκουν τον μπελά τους γιατί αυτό το κορίτσι, φοράει αδιάβροχο πάνω από τη ζαρτιέρα και δεν χαμπαριάζει από μπόρες κι αστραπές. Άσε τα μποτάκια. Τσαλαβουτάει μέσα στη χυδαιότητα-κουρκούτι των troll, σαν φιλετάκι μπακαλιάρου στο τηγάνι.

linkBLONG linkPLONG linkBLOB

Χμ, χμ και χμ. Είναι σαφές ότι κάθε troll της Γειτωνιάς μας, χρειάζεται αυτορρύθμιση.
Κάθε troll είναι ένας τραγικός ήρωας, μιας τραγικής εποχής. Ένα καλό παιδί που δεν κατάφερε να ξεφύγει από το κακό μάτι.
Άλλη μια χαμένη ψυχή, που βολοδέρνει στο άγονο χάος της αμετροέπειας.
Και τον λέμε troll αυτόν τον άνθρωπο, αλλά θα μπορούσε να έχει οποιοδήποτε nick: AC/DC, Σουφρού (χαϊδευτικό και μόνο αν ήταν γκόμενα), Μasqueνάδα («ελάτε να σας δείξω που εργάζομαι κιόλας»), ή απλά να ήταν ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ένας Γείτονας στη δική του magical time στα καζάνια της κολάσεως, λέμε.
Το πλήθος θέλει θέαμα και οι μπάτσοι που ορισμένοι «τόσο απεχθάνονται», χτυπάνε ήδη την πόρτα των blogs μας, έτοιμοι για τη μεγάλη σκηνή με το τανξ (σημ. της μτφ.: έτσι αποκαλείται το ‘άρμα μάχης’ στα νέα ελληνικά της ασφάλτου).

linkBLONG linkPLONG linkBLOB

Οι εξωγήινες θεούσες ανάβουν τα καντήλια τους και ακολουθούν doctrine alimentaire, να έχουν να καταριούνται μετά και να λένε για την κατάντια των blogs.

Ο Jacques Tati σηκώνεται από τον τάφο του και κλαψουρίζει ότι δεν έφταιγε αυτός, ότι δεν έχει καμία δουλειά κ.λπ., αλλά κανείς δεν τον πιστεύει πια, μια και παλιότερα, στις διακοπές του σε εκείνη την ταινία του 1953, μαντάρα τα είχε κάνει και τότε, παρά τις καλές προθέσεις του.

linkBLONG linkPLONG linkBLOB

Οι σεμνότυφοι ποιητάδες, πάλι, θα σχολιάσουν τα κακά ελληνικά του blogger και το ξέσαλο ύφος της πρωταγωνίστριας που με το στρινγκάκι στον κόλο κάθεται οκλαδόν και ακούει Pat Metheny αυνανιζόμενη.
Μετά θα κάνουν linkblog. Αλλά δεν θα το βάλουν όπου κι όπου: θα το χαρίσουν ανιδιοτελώς – κατάθεση ψυχής, λέμε, σε κάποια άλλη με ΣΩΣΤΑ ελληνικά, αλλά ακατανόητες λέξεις – τι σημασία έχει;
Η μεταποίησις είναι η σωσίας της ποιήσεως, ακριβώς όπως τα *πουτανάκια* (sic με τρέλα) είναι η ειμαρμένη κάποιας βελοσκέπαστης αδιανοήτριας.
(χικ – το νοηματάτι μου είναι βαθύτερο κι απ’ το Νόημα, λέμε)

linkBLONG linkPLONG linkBLOB

Τον Pat Metheny διαδέχεται ο Γκούσταβ Μάλερ στα dexx. Ενωμοτίες εκφυλισμένων μαγείρων χορεύουν ηδυπαθώς σαν λευκοντυμένα αγγελούδια με χρυσούς σκούφους, κουτάλες και πηρούνες στα χέρια, κάνοντας τα κόκαλα του Αυστριακού συνθέτη να τρίζουν σε Allegro Moderato.

linkBLONG linkPLONG linkBLOB

Οι μέρες περνούν και πίσω δεν γυρνούν.
Άσχετο; Όχι και τόσο, για την αμνήμονη φυλή τη μπλογκόσφαιρας. Ευτυχώς, υπάρχουν κάποιοι που θυμούνται.
Κάποιοι που αν τύχαινε ποτέ να γράψουν για το Πολυτεχνείο και να τσιτάρουν τη συνέντευξη του οδηγού του τανξ (άντε πάλι), δεν θα διανοούνταν ποτέ να βάλουν λέξεις όπως «θύματα», «επανάσταση», «ήρωες» και «αγώνες» μέσα σε εισαγωγικά, σα να θέλουν να σου πουν ότι «κοίτα, μπορεί και να μη σοβαρολογώ» ή –ακόμα χειρότερα- «φυσικά αστειεύομαι».
Αλλά όπως έγραψε και ο Ουμπέρτο Έκο – υπάρχουν οι συγγραφείς και οι συγγραφείς της Κυριακής:
«O συγγραφέας γράφει για τους συγγραφείς, ο μη συγγραφέας γράφει για το γείτωνα (άντε πάλι) του διπλανού διαμερίσματος ή για το διευθυντή του τοπικού ταχυδρομείου και φοβάται -συχνά εσφαλμένα- ότι αυτοί δεν θα καταλάβουν ή δεν θα συγχωρήσουν την τόλμη του. Χρησιμοποιεί τα εισαγωγικά σαν συχωροχάρτι: θέλει να κάνει την επανάσταση, αλλά με την έγκριση της αστυνομίας».

[grazie, ragazzo]

linkBLONG linkPLONG linkBLOB

Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που θα κατεβάσουν μούτρα. Αλλά αυτούς ποιος τους χέζει.
Α! Ξέρω.
Μπεεε.

linkBLONG linkPLONG linkBLOB

[είναι σαφές ότι το παραπάνω post εγράφη εν ψυχεδελικώ βρασμώ (νονς, πιάνεις τις υπογεγραμμένες μου από τη μπιζουτιέρα;), λόγω ημέρας - (νονσάκο, πιάσε άλλη μια που έχω καρφώσει στη γλάστρα της εξόδου όπως θα φεύγεις), κι ενώ αδειάζαμε τις μολότοφ, γιατί το μοτοσακό μας έμεινε από βενζίνα και δεν διαθέτομεν SUV, καρντιά μου]

linkBLONG linkPLONG linkBLOB, λέμε




ΥΓ.
Ουπς! Να τες κι οι κουκουλοφόρες.
-Μάνα, κάτσε να σου πω τι έκανα σε εκείνη τη ολόσωμη ρουφιανοστολή που μου είχατε πάρει στα γενέθλιά μου.
-Σήκω - κάτσε με έχεις παιδάκι μου.
-Κάτω η φίμωσις.
-Τώρα ομιλείς σωστά.
-Αμ, πως.
-Κάτσε μάνα και θα γίνει, το μεγάλο πήδημα / λευτεριά και Ρωμιοσύνη είναι αδέλφια δίδυμα (Μαρινέλλα)

Η κάτωθι υπογεγραμμένη
Mαντλέν με τ’ όνομα

Αγωνιστικούς αιρετισμούς, χαιρετισμούς και αποχαιρετισμούς


Update:
Ένα manifesto από τον Μanifesto, με τον "αυτορυθμιστικό" δεκάλογο του οποίου συμφωνούσα πάντα κι ας μην το ήξερα.

"όλες οι επικοινωνίες είναι εσωτερικές άσχετα με το μέσο μέσα από το οποίο πραγματοποιούνται. Ένας άνθρωπος που έχει συλλάβει τον ψυχικό κραδασμό σου μπορεί να πιάσει από μακρυά τη σκέψη σου, τη διάθεσή σου, τη στεναχώρια σου, την αλήθεια σου ή το ψέμα σου... (...) Ανάμεσα σε ενήλικες ανθρώπους με το μίνιμουμ της καλής διάθεσης και της κοινής λογικής μερικά πράγματα θα ήταν δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα"

"