Nov 6, 2006

Stunt city


Μια δύσκολη μέρα με περιμένει. Από σήμερα ψάχνω πάλι για δουλειά.
Δεν έχω παράπονο, όμως. Ύστερα από 4 μήνες που έμεινα απλήρωτη, το να τα βροντήξω ήταν ο μόνος τρόπος να με πληρώσουν. Και όχι όσα ήθελαν αυτοί, αλλά όσα ήθελα εξαρχής και είχαμε συμφωνήσει εξαρχής.

Καλή βδομάδα σε όλους.

Πάμε γερά. Δεν θα αφήσουμε μια απλή θεομηνία να μας λυγίσει, ε;

Αθήνα, σου 'ρχομαι
(παντοιοτρόπως, Παντειοτρόπως, και με όλες τις πάντες, μπάντες και σαραμπάντες)
Οέο

.

ΥΓ.
Δεν έχει υστερόγραφο. (ιδέα που δανείστηκα απ' τον J95)
χι

10 comments:

Mantalena Parianos said...

S for Survival

Erwtas Stomaxhs said...

U for Urvival

weirdo said...

(Τα νεύρα μου..
Ειδικά για ΣΕΝΑ, γμτ..)
Όλα καλά..:)
Μην μασάς - το'παμε και το ξαναλέμε-..:::)

Haris said...

Kαλή μας αρχή Μανταλένα (στο ψάξιμο εννοείται...)!

Μαρκησία του Ο. said...

Καλό κουράγιο και καλή εβδομάδα :)

ΧΧ

divine mitsakos said...

D for depression

The Motorcycle boy said...

Έλα ρε ισιώστε. Σε 70 μέρες έρχεται ο Godot, σε τρία τέρμινα θα έχουμε σπίτι στην Κούβα -βρες κάτι προσωρινό ρε συ να απασχολείσαι στο ενδιάμεσο. Ξέρεις, από αυτά που πας το πρωί, φεύγεις το απόγευμα και βάζουν λεφτά στον λογαριασμό σου.

mmg said...

ps for psaras(deginomastelewgw?)
ante & sta S for Salary.
(for a fckn change)
ksss manty:)

Mantalena Parianos said...

Παιδιά, ο μόνος τρόπος να πάρω τα χρήματά μου, ήταν να παραιτηθώ.
Κάποιοι ηρεμότεροι, μου είπαν "έλα μωρέ, πώς κάνεις έτσι; Δεν ξέρεις πώς είναι τα πράγματα; Εδώ στε΄λεχη πάνε να πληρωθούν και τους ρίχνουν 500 ευρώ κάτω από τα συμφωνηθέντα".
-Και γιατί δεν παραιτούνται; ρώτησα σα χαζή.
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχει γίνει έτσι η φάση. Θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο, για το τι πράγματα άκουσα σήμερα.
Και φυσικά, βγήκα στη γύρα. Μπορείτε να με φωνάζετε και "γυριστρούλα".

ΥΓ.
Αν αύριο δείτε κανένα γκομενάκι με κόκκινη μύτη απ' το κρύο, παπιγιόν, τατουάζ στο δεξί χέρι (tribal), ζώδιο ζυγό και ωροσκόπο δεν θυμάμαι, να καθαρίζει τζάμια σε κάποιο φανάρι της Μεσογείων, δώστε της κάτι παραπάνω.
Θα είμαι εγώ.

:)

Jimmy Bloody Rose said...

Καλό κουράγιο!
Μην τo βάλεις κάτω!
Μπορεί να ακούγεται θεωρητικό, αλλά -σε μένα συνέβει- εκεί που όλα φαίνονται ότι σκατώνουν κι όλα πάνε κατά διαόλου από το κακό στο χειρότερο, εκεί που αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν μπορεί να σκατωθεί ακόμη περισσότερο η όλη φάση, εκεί είναι που ΚΑΤΙ συμβαίνει κι όλα αλλάζουν, όλα αρχίζουν σιγά-σίγα να βελτιώνονται!
Συνήθως απότομα και ξαφνικά!

Επειδή το μεγαλύτερο ποσοστό ανέργων πάσχει από κατάθλιψη -όπως ήμουν κι εγώ- το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει ένας καταθλιπτικός (στην προκειμένη περίπτωση εξαιτίας του ότι είναι άνεργος) είναι να κλειστεί στον εαυτό του για να μη στενοχωρήσει τους άλλους!Κι έτσι να αποξενωθεί από όλους!

Jimmy Bloody Rose
Κορυδαλλός

Χαμογέλα τώρα!
:)