Τι μου λείπει πιο πολύ

-Να γονατίσω μεθυσμένη και σκασμένη στα γέλια
-Το βράδυ που έπαιζα DJ και ήρθες χωρίς να σε περιμένω
-Ένα σέρβις στο μηχανάκι – πάω με τους προβολείς αναμένους
-Μια δουλειά
-Το rainstick μου που αν και ακίνητο *έπαιζε* μόνο του κάθε που άλλαζε ο καιρός
-Το βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς «Ο Διανοούμενος στην Κουζίνα» που πήρες για να μου μαγειρέψεις και δεν μου το επέστρεψες ποτέ
-Εκείνη η πλαστική κούκλα βιτρίνας που είχαμε αγοράσει μαζί στο Μοναστηράκι και την είχαμε βάλει στη γωνία του σαλονιού και της είχες φορέσει το καπέλο σου κι εγώ τα γυαλιά μου
-Το πρωινό μου ξύπνημα που έφευγα αφήνοντάς σε στο κρεβάτι
-Ο καφές που έπινα ολομόναχη και σιωπηλή στο μπαλκόνι προσέχοντας να μη σε ξυπνήσω
-Τα μακριά σου μαλλιά
-Ένα αναπάντεχο ταξίδι με ένα τυχαίο πλοίο
-Ή καλύτερα, με αεροπλάνο
-Να δω μια καλή ταινία και να μη βάλω τα κλάματα.
-40 χιλιάδες ευρώ να τελειώσω το σπίτι στην Πάρο
-Ένα συγκρότημα να παίζω τα τραγούδια μου
-Τύψεις – δεν έχω καμία
-Ελπίδες – έχω ελάχιστες
-Όνειρα – είναι τόσα πολλά που δεν θα τα προλάβω όλα
-Βοήθεια – κυρίως για να πραγματοποιήσω κάποια απ’ αυτά.



-Μια καλημέρα που να συνοδεύεται από +Coda στο τέλος του μέτρου.
Για όσο ζήσω ακόμη. With or without you.


.