Feb 20, 2007

Και επειδή πολλά ακούστηκαν για τα "5 πράγματα"

...και το πόσο τη σπάει σε πολύ κόσμο - και τι μαλακία είναι αυτή που σκέφτηκαν πάλι οι bloggers και ποιος το σκέφτηκε πρώτος και ξέρω-και-γω-τι,

ας σημειώσουμε εδώ ότι για ορισμένους από μας που βλέπουμε τη ζωή ως ένα παιχνίδι, δεν είναι big deal. Στο κάτω κάτω απ΄όσο ξέρω, δεν υποχρεώθηκε και κανένας να γράψει επειδή τον βασάνισαν φρικτά. Μόνος του κάθισε και έγραψε στο blogάκι του.
Όποιος πάλι, παίρνει τον εαυτό του τόσο πολύ στα σοβαρά ή θεωρεί τόσο σπουδαίο το να ΜΗΝ ανταποκριθεί στην πρόσκληση για παιχνίδι που μπορεί να του κάνει κάποιος, ε... ας μην ανταποκριθεί βρε αδελφέ.

Αν θέλετε πάντως να μάθετε ποιος είναι ο ευφυής συνάνθρωπός μας που συνέλαβε αρχικά αυτή την ιδέα για τα 5 πράγματα, μάθετε ότι είναι η Sharon Jacobsen, freelance writer, novellist και μητέρα τεσσάρων παιδιών.
Great idea, Sharon!

Για το θέμα έγραψε και ο elkosmas εδώ.

ΥΓ.
Κάτι μιζεράκια που "δεν συμφωνούν, αλλά εν τέλει αναγκάζονται να γράψουν 5 πράγματα επειδή τους έπεισαν και δεν μπορούν να πουν όχι στην πρόσκληση κ.λπ. κ.λπ." ας ρίξουν μια ματιά στο blog της Sharon, μήπως και καταλάβουν τι σημαίνει ακομπλεξάριστο blogging. Κι αν πάλι δεν καταλάβουν, ας μη μας ζαλίζουν τον έρωτα με μαθηματικές κινδυνολογίες (θα... τελειώσουν οι bloggers!) και ας μείνουν για πάντα στο ψηφιακό κωσταλέξι της blogosloβλακείας τους.


.

21 comments:

Κολοκύθι said...

Σα να χεις δίκιο κοπελιά.

The Motorcycle boy said...

Εεε κοίτα ... τώρα που το λες ... Εγώ δεν ήθελα να γράψω τίποτα, άλλωστε προστατεύω με κάθε τρόπο την ανωνυμία μου και δεν θέλω να εκτίθεμαι στα βλέμματα των άλλων! Αλλά αναγκάστηκα να το κάνω, να γράψω δηλαδή τα 5 σημεία -γιατί ήταν πολλοί αυτοί που με πρότειναν (για την ακρίβεια μόνο η Tomboy, την οποία απείλησα πως αν δεν το κάνει θα της κρατάω μούτρα για μια βδομάδα). Και να ξέριες, πως διαφωνώ πλήρως με αυτές τις ενέργειες και δεν θεωρώ σωστό να αναγκάζεις τον άλλο να συμμετάσχει και να εκτεθεί. Διότι εκτείθεσαι, όπως και να το κάνουμε, αν σου ζητάει κάποιος να γράψεις 5 προσωπικά σου πράγματα. Κάντα 10 ρε παιδάκι μου, κάντα 15 να χωρέσουν όλα!

Anonymous said...

TAKE 5 ki apo mena

- postarw anonyma apo thn epoxh tou usenet, apo hobby
- anonyma mporw na lew oti goustarw se opoion goustarw xwris synepeies kai desmeuseis
- goustarw me ta mpounia na vlepw th vrwmia pou kruvei o kathenas mesa tou
- de me exoun tsakwsei pote
- exw kanei th zwh duskolh se ekatontades antrwpous kai de niwthw enoxes

"OI ANONYMOI EINAI AHTHTOI" anonymous

Bonnie said...

μου αρέσει αυτή η μανταλενομανία να τα βάζεις όλα στη θέση τους με το δασκαλίστικο υφάκι σου που κάτι θυμίζει από πεζοδρόμιο με την καλή έννοια και με κάνει να θέλω να ουρλιάξω SPANK ME! ρε μουτσούνα, ρε φάτσα απίστευτη, λίγη γκρίνια δεν θα μας την δικαιολογήσεις εμάς των ποταπών; :P

Mantalena Parianos said...

ΚΟΛΟΚΥΘΙ>>
Ε, όχι και δίκιο!



ΜΟΤΟΣΑΚΕ>>
Το επόμενο μου project θα έχει να κάνει με 7 ΛΙΣΤΕΣ ΜΕ 7 ΠΡΑΓΜΑΤΑ η καθεμία.
Τρέμετε!


Ανώνυμη>>
Τσίμπα πέντε.


ΜΠΟΝΙΤΑΚΙ>>
Spanky Robots σκέφτομαι να ονομάσω το επόμενο group μου. ΜΟΥΣΙΚΟ group εννοώ. Άντε!

Φυσικά και θα σου δικαιολογήσω ΚΑΘΕ γκρίνια, φιλενάδα. Και για να προλάβω περιπτώσεις, με αυτό το ποστάκιο, ΔΕΝ εννοώ ούτε το δικό σου γόνιμο μανιαμούνιασμα, ούτε της φίλης μου της ATTALANTIS - και γενικά καμιάς από εμάς τις όμορφες γυναίκες (sic, λέμε).

Μantalenoμούτς με προδέρμ
Δηλώνω περήφανα και με σιγουριά πλεον πως δεν μπορώ να ξεχωρίσω το καλό από το κακό.

Mantalena Parianos said...

Χα!
Και φυσικά, ΑΥΤΗ είναι ατάκα της Bonnie:
"Δηλώνω περήφανα και με σιγουριά πλεον πως δεν μπορώ να ξεχωρίσω το καλό από το κακό"

ci said...

χεχε..;)
σμουτς!
jeux sans frontieres

Anonymous said...

...και αγράμματοι καθώς φαίνεται...

Anonymous said...

θα ήταν πιο ενδιαφέρον αν όλοι έγραφαν 5 συγκεκριμένα πράγματα για τον εαυτό τους, ώστε το αποτέλεσμα να είναι συγκρίσιμο. Γι αυτό κι εγώ την έσπασα στα πυραμιδοειδή αφήνοντας τις απαντήσεις μου στα μπλογκ τους.

divine mitsakos said...

κι εγω βασανιστηκα τοσο απο αυτους που μου έκαναν πάσα και τελικά υπέκυψα - είμαι τόσο αδύναμος λοιπόν...
και επειδή τόσο πολύ δεν ήθελα να μιλήσω για μένα, τα έβαλα τα 5 μου χύμα μέσα στα καπέλα, να τα βλέπουν όλα χωρίς καν να πρέπει να κάνουν κλικ πουθενά! αυτό θα πεί "λουστήτε με"...

lee said...

Ισα - ισα που ηταν ενας καλος τροπος να αισθανθουμε πιο ανθρωπινα (ισως και να ταυτιστούμε λιγο) με καποιους που επιλεγουν συνηθως να γραφουν ως περσονα. Εγω τουλαχιστον το εξελαβα πολυ θετικά... Τα σωστα να λεγονται. Τις καλησπέρες μου.

Mantalena Parianos said...

ΣΙΤΡΟΝΕΛΛΕ>>
Comment tu me trouves?

Aυτά τα παιχνίδια είναι που μ' αρέσουν κι εμένα. Κάτω η μιζέρ.
:^)


ΜΗΤΣΑΚΟ>>
Το ποστ σου με τα 5 πράγματα του εαυτού σου που διάλεξες να μοιραστείς μαζί μας, με έκανε να επιβεβαιώσω την πεποίθηση που είχα όταν σε γνώρισα και χαίρομαι πολυ΄γι' αυτό. Είσαι ένας από τους πιο τρυφερούς ανθρώπους που έχω συναντήσει. Κι αν ορίζαμε τον Άνθρωπο όπως είσαι εσύ, τότε το επίθετο "τρυφερός" δεν θα το είχα γράψει καν.
;)



LΕΕ>>
Σας έπιασε μια μανία να με επισκεφθείτε σήμερα εσείς οι fans του Φασιστοειδούς Κουμουνιού.
Πιο πάνω η Avissos, νωρίτερα η Miss Πίκρα αυτοπροσώπως (αλλά ως *ανώνυμη* λες και δεν θα την καταλάβαινα), τώρα εσύ...
Τι νατην κάνεις τη δικτυακή μου φιλία βρε Lee και τα "να αισθανθούμε ιο ανθρώπινα" όταν έχεις γράψει εκεί πέρα...
Θυμάσαι τι έγραφες (κλικ)?

Anonymous said...

Και αναρωτιόμουν πραγματικά, πως ξεκίνησε αυτό...αφού ξεκόλλησα από τη ζήλεια μου για τη μαύρη gibson σου κι ας είναι και απομίμηση!

γκρμφ

lee said...

Ατυχής η συσχέτηση. Tι το μεμπτο εγραψα δηλαδή? Και πως ακριβως με αποκαλεις φαν του με αυτο μου το σχολιο? Απλα πιστευω πως δεν με εβρισε γιατι προφανως του ειμαι αδιαφορη.
Θες να μπεις στον it is να διαβασεις πως τον εχω αποκαλέσει? Δεν ξερω να βαζω λινκς, θα στο πω: Αρχιδοειδες γουρούνι και φασιστοειδες κο.μουνάκι. Δεν στα λεω αυτα για να σε πεισω, απλά δεν μου αρεσει καθολου να με συνδεουν με αυτον τον κομπλεξικο ανθρωπο.
Σε εχω παρεξηγησει πολλες φορες και πολλα απο αυτα που κανεις με βρισκουν αντιθετη. Οπως ομως εχω το θαρρος να σε "σχολιασω" αλλου (και οχι στο μπλογκ του ΦΚ), εχω και το θαρρος να επικροτησω μια σωστη κινηση που ειδα απο σενα, κατι που με εκανε να σε δω με αλλο ματι. Αν δεν θες να το δεχτεις ειναι δικαιωμα σου. Εγω δεν αισθανομαι καμια ενοχη, γι αυτο αλλωστε και σου εγραψα.

Mantalena Parianos said...

ΔΡ UQBAR>>
Γιατί; Για τους dual μαγνήτες; Είναι δυο διπλοί Di Marzio (την εποχής που οι Di Marzio άξιζαν τα χρήματά τους και κόστιζαν όσο δυο κιθάρες ο καθένας).
Την είχα πάει σε τεχνικό να μου τη φτιάξει - και μου έχει τρυπήσει το σκάφος σε 4 σημεία για να βγάλει 4 διακόπτες (δυο θέσεων ο καθένας) για ρύθμιση των μαγνητών. Φντάζεσαι τι γίνεται αν πας να παίξεις στη μεσαία σκάλα οπού χρησιμοποιείς ουσιαστικά και τους 4 (και τον πάνω και τον κάτω); Σαν να έχει ενσωματωμένο equaliser είναι!
:)

Ήταν η αγαπημένη μου κιθάρα, μέχρι που άρχισα να της βάζω χέρι. Πότε της γύρναγα ανάποδα της περιελίξεις για να αλλάζω τον ήχο και να γίνεται σαν του Mark Knopfler (αν και είναι απομίμηση Gibson, λέμε!) και πότε *έχανα* τη γείωση και με *έβρισκε* το ρεύμα!
Την αγαπώ ακόμη όμως αυτή την κιθάρα. Είναι η black beauty μου.
:)


LEE>>
Για πες, βρε Lee... με βάση το σκεπτικό σου, όταν έγραφες στου ΦΚ "Ειλικρινά περιμένεις να σου απαντήσει κάποιος; Οι μισοί σε μισούν και οι μισοί σε φοβούνται",
εγώ σε ποιους συγκαταλέγομαι αφού δεν του απάντησα ποτέ;

Παρακάτω, μάλιστα, και αφού είδες (με ανακούφιση; αναρωτιέμαι) ότι δεν ήσουν η μόνη που έγραφες εκεί πέρα, έγραψες:
"ευτυχώς διαψεύσθηκα".

Τι θες τώρα;

Τον it is έχω πάψει να τον επισκέπτομαι, όπως κι εκείνος εμένα, για μια αντίστοιχη με τη δική σου περίπτωση: Είχε γράψει σε ένα κατάπτυστο, κομπλεξικό ομοφοβικό και κρυπτοχιτλερικό blog που ευαγγελίζεται την "πεφωτισμένη δικτατορία" ότι "καλά θα έκανα να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα", και φυσικά, ακριβώς όπως εσύ τώρα, ήθελε να μου αποδείξει ότι δεν είχα δίκιο να έχω θυμώσει με αυτό.

Είναι προφανές ότι τόσο η φραστική σας όσο και τα γούστα σας ταιριάζουν. Καλή τύχη.

Όσο για το γεγονός ότι "δεν αισθάνεσαι καμία ενοχή" όπως λες, δεν είχα σκοπό να σε κάνω να αισθανθείς καμία ένοχη - κουβέντα κάναμε.
Και ελπίζω να είναι η τελευταία.

lee said...

"Ευτυχως που διαψευσθηκα" γιατι ενας απο αυτους που τον φοβούνταν ημουν κι εγω.

Ημουν κι εγω καποτε στην ζωη μου απολυτη για ανθρωπους και πραγματα αλλα καταλαβα πως δεν αξιζει. Κι εμαθα να εκτιμω τις δευτερες ευκαιριες (δεν μιλαω για τον ΦΚ...) Και να συζητω τα κακως κειμενα. Προφανως ομως εισαι αναπαυμενος στην κοσμοθεωρια σου, μην σε αναστατωνω.

"Ενοχη". Γιατι κολλας στις λεξεις? Εγω την ξεκινησα την κουβεντα. Κι εδω θα την τελειώσω. Καλη τυχη likewise.

Mantalena Parianos said...

LEE>>
Το να είσαι απόλυτος σε ζητήματα που άπτονται του εαυτού σου και μόνο, δεν το θεωρώ κακό - το "να μην είναι κανείς απόλυτος" είναι ένα γλιφιτζούρι των των αφελών, βρες κάτι άλλο να με κατηγορήσεις.

Αλλά κι έτσι ακόμη, ΕΣΥ δεν είσαι που χώρισες τους ανθρώπους σε εκείνους που φονβούνται και σε εκείνους που μισούν το ΦΚ; Ποιος είναι απόλυτος λοιπόν;
όχι τίποτε άλλο, αλλά εγώ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΑ κανένα ΦΚ και ούτε φυσικά μπορώ να μισώ κάποιον που ούτε ξέρω τι και ποιος είναι - μπορεί να έχει περισσότερο βοήθεια από ψυχίατρο παρά από σφαλιάρες ο άνθρωπος.

"Γιατί κολλάω στις λέξεις";

-Γιατί εδώ που συζητάμε τώρα, Lee, είναι οι μόνες που έχουμε για να επικοινωνήσουμε. Ούτε στα μάτια κοιταζόμαστε, ούτε ποτήρια τσουγκρίζουμε. Κι αν μια διάσταση των blogz είναι και η επικοινωνία, τότε θα πρέπει να υπάρχουν ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ κοινοί κώδικες γι' αυτό. Προφανώς δεν έχουμε τους ίδιους γιατί εμένα ο0ύτε να με βρίζουν μου αρέσει ούτε να βρίζω.

Κι αν αυτό που κάνουμε εδώ δεν είναι "δεύτερη ευκαιρία", δεν ξέρω τι είναι.

Ρώτα τον it is που τα ξέρει όλα. Ή το ΦΚ (εκτός αν ννομίζεις πως παραβλέπω την αντίφαση του ότι του αφήνεις σχόλιο γράφοντας ότι "δεν θα σου απαντήσουν όσοι φοβούνται" την ίδια στιγμή που τώρα παραδέχεσαι ότι τον φοβόσουν! - αλήθεια τι φοβόσουν;

Μην επαίρεσαι ότι με αναστατώνεις, ξεκόλλα.
Το δίκτυο είναι πολύ μεγάλο για να ασχολείσαι μαζί μου.

lee said...

Το να μην εισαι απολυτος με ανθρωπους δεν ειναι αφελεια για μενα. Αν δεν εβαζα νερο στο κρασι μου θα ημουν μονη σε αυτη την κοινωνία... Και δεν σε κατηγορησα για κατι, οπως ειπαμε κουβεντα κάνουμε.

Γραφοντας στον ΦΚ δεν εκανα δηλωση αμετακλητη ουτε υποστηριζω οτι ο λογος μου ειναι νομος. Ουτε καν οτι αυτα που γραφω ειναι αποδεκτα απο ολους. Δηλαδη επειδη το εγραψα ΕΓΩ σημαινει οτι ειναι και σωστο για τους υπολοιπους? Νομιζα οτι εγραφα σε μπλογκ, οχι σε συμβολαιο. Αν εγραφα δηλαδη και για ενα ποσοστο που αδιαφορει για εκεινον θα ησουν πιο ικανοποιημένη? Το κανεις συχνα το μπερδεμα αυτό. Οποιος γραφει κατι σημαδευεται για παντα? Σορρυ, αλλα εγω γηρασκω αει διδασκόμενη και γι αυτο σου εγραψα in the first place, αλλα μαλλον βρηκα τον μπελά μου...

Οσον αφορα την επικοινωνία τώρα, δυστυχως περα απο μια στοιχειωδη ευγενεια δεν πιστευω οτι υπαρχει κωδικας επικοινωνίας. Αν δεν γνωρισεις τον αλλον προσωπικά μπορεις ευκολα να παρεξηγησεις αυτα που γραφει. Το εχω παθει και ξερω. Και απο τη στιγμη που αποφασισες να μου ξαναγραψεις μετα το "καλη τυχη" και "ελπιζω αυτη να ειναι η τελευταια μας κουβεντα", ναι ειναι μια δευτερη ευκαιρια, αν και με εχεις στησει κανονικά στον τοίχο!

Και παμε στον it is. Δεν τα ξερει ολα. Ουτε συμφωνουμε σε ολα. Οταν του ειπα οτι εγραψα στον ΦΚ με αποδοκιμασε. Δεν ξερω για σενα αλλά εμενα δεν μου αρεσει να μου χαϊδευουν τα αυτιά οι φιλοι μου, προτιμω να διαφωνουν μαζί μου. Και σιγουρα θα διαφωνησει που σου εγραψα! :)

Οσο για το αντιφατικο του θεματος, τι να κανω, ειμαι αντιφατικος τυπος. Αν σε γνωρισω καλυτερα μπορει και να σου πω τι φοβομουν και γιατι μου αρεσει να αντιμετωπιζω τους φοβους μου.

Οσο για τις τελευταιες 2 σειρες καλυτερα ας ελειπαν. Εγω δεν σε ειρωνευτηκα. Σημερα τουλαχιστον.

Mantalena Parianos said...

Ρε LEE!
Πρόσεξε με:
δεν σε κατηγορώ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ. Οϋτε αντιλαμβάνομαι ως *συμβόλαιο* το που γράφει ο καθένας - συμπεράσματα βγάζω απλώς.
Τώρα,αν από εκεί και πέρα ενδιαφέρεται κανείς να αλλάξει τη γνώμη που έχω διαμορφώσει γι'ά υτόν, καλόδεχούμενος είναι, αλλά δεν έχουν πολλοί τα κότσια ξέρεις.

Οπότε προσπερνώ τις δυο πρώτες παραγραφάρες σου, γιατί δεν έχουμε κάτι εκεί να *χωρίσουμε* - συμφωνούμε και προσωρούμε.

---------

"Αν δεν γνωρισεις τον αλλον προσωπικά μπορεις ευκολα να παρεξηγησεις αυτα που γραφει"

Ε, ακριβώς αυτό λέω. Εδώ και να τον ήξερες τον άλλον, μπορεί να παρεξηγηθείς με κάτι που γράφει. Και στο δίκτυο όπου ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ αισθάνονται την ανάγκη για επανόρθωση -λες και δεν είναι δημόσιος χώρος- το μόνο όπλο που έχω (αν και ελεύθερος σκοπευτής), είναι το black list μου.
Ξαναδιάβασε τι μου έγραψες στην 3η σου παράγραφο: είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ο λόγος που λέω ότι οι λέξεις είναι ο κώδικας επικοινωνίας σε αυτό το μέσο. Πρέπει να τις προσέχουμε γιατί είναι πουτάνες και πάνε με όλους. Και τα κάνουν και όλα. Και μας προδίσουν. Με το μαλακό λοιπόν.

Δεν με απασχολεί ο it is. Κάτω από άλλες συνθήκες μπορεί να είχαμε περισσότερα να &πούμε* όπως και με τους περισσότερους με τους οποίους υποτίμησαν στο παρελθόν τη νοημοσύνη μου.
Όσο για το
"δεν μου αρεσει να μου χαϊδευουν τα αυτιά οι φιλοι μου"

ούτε εγώ το κάνω αυτό σε σένα!
:D
Σου είπα αμέσως αυτό που θυμόμουν και μου είχε κακοφανεί.

Προτελευταία παράγραφος: Δεν με ενδιαφέρει "να με γνωρίσεις καλύτερα". Δεν ξεκίνησα blog για να κάνω φίλους. Οι φίλοι προκύπτουν επειδή είναι *εκεί* όταν ΔΕΝ τους χρειάζεσαι - και όχι όταν (όπως λένε) "είναι εκεί όταν τους χρειάζεσαι".


Σχετικά με την *ΕΙΡΩΝΙΑ*:
Σοβαρολογούσα ότι το δίκτυο είναι αχανές δεν ειρωνεύτηκα. Εγώ διαβάζω και ξένους bloggers και κατεβάζω μουσικές από τα blogs τους. Είναι γελοίο να καθόμαστε και να μιλάμε σε μια γωνίτσα του web, σε ένα τόσοδούλι χώρο στα comments.
Αυτό εννούσα με το "ξεκόλλα - δεν με αναστατώνεις / το δίκτυο είναι πολυ΄μεγάλο για να ασχολείσαι μαζί μου".
Blog έχει και ο Pete Townsend, τι ckata κάνουμε στο δικό μου;

lee said...

Καταρχας οτι διαβασεις παρακατω φαντασιωσου οτι το λεω με φωνή ηρεμη και χαρωπή. Δυστυχώς οταν λειπει ο τονος της φωνης οι λεξεις παραμενουν ανυπερασπιστες. Και αυτο ειναι το μεγαλο ντεφω του μπλογκινγκ..

Χαιρομαι τουλαχιστον που παραδεχεσαι πρωτον οτι εχω κοτσια, και δευτερον οτι δεν ειμαι φαν του ΜΦΚ (η μεταφραση στην αχαλινωτη φαντασία σου!:))

Και εσυ ησουν στην black list μου. Απλα με αυτο το ποστ με εκανες να το ξανασκεφτω. Δυστυχως ομως δεν σκοπευω να κανω αυτοσυγκεντρωση πριν γραψω κατι στα μπλογκς, ειμαι αυθορμητος τυπος! Και δεν σκοπευω να τα παιρνω συχνα στα σοβαρα!

Ναι δεν μου χαιδεψες τα αυτιά γιαυτο και συζητάμε αυτη τη στιγμη, αλλα (ακομα τουλαχιστον) δεν εισαι φιλος μου...

Το οτι δεν σε ενδιαφερει να με/σε γνωριστουμε τελωσπαντων καλύτερα, το κρατω ως την τελευταια σου κουβεντα αν και οταν λες "Οι φίλοι προκύπτουν επειδή είναι *εκεί* όταν ΔΕΝ τους χρειάζεσαι" δεν ξερω σε τι θεση βαζει εμενα.

Δεν θα σου απαντησω αλλο αποψε, παω για υπνο. Εβλεπα κι ενα ντοκιμαντερ στο ΣΚΑΙ για μια που εμεινε παραπληγικη απο πτωση με αλεξιπτωτο και παρολα αυτα ξαναεκανε ελευθερη πτωση και συγκρινοντας τα με την διαφωνια μας μου φανηκε ανουσια.

Αν θες να μου απαντησεις, συνεχιζουμε αυριο. Καληνυχτα.

Valm said...

Είπαμε και μεις να γράψουμε 5 πράγματα να χαρούμε λίγο και χάλασε ο κόσμος. Εμένα μου αρέσει πάντως που σε όποιο μπλογκ μπαίνω βλέπω και πέντε πράγματα για τον συγγραφέα.

Θα μου άρεσε μάλιστα να γίνεται και πιο συχνά. Σίγα το πράγμα πια, να πείτε ότι χαλάγαμε και μελάνι...