Σκληρά αντράκια, λέμε.Που τα βρήκαμε στα σκουπίδια. Η Mantalenoμαμά τα έπλυνε, τα απολύμανε και τα παρέδωσε και πάλι αμόλυντα στην ανήλικη παιχνιδοκοινωνία, για να παίζουν με αυτά τα ανίψια μου, η μικρή Μαρία και ο Billy the Kid.
Της είπα ότι θα τα κάνει τέρατα τα εγγόνια της, με αυτά τα γαμωπαίχνιδα που τους δίνει, και ότι δεν θα έπρεπε να έχει ασχοληθεί με αυτά in the first place.
Με ρώτησε τι σημαίνει "in the first place".
Της απάντησα ότι δεν έχει σημασία - αρκεί που καταλαβαίνει τι σημαίνει "τέρατα".
-Τι θα τους απαντήσεις, τη ρώτησα, αν σε ρωτήσουν τι είναι αυτές οι μπουκάλες που φοράει στην πλάτη του το σκληρό αντράκι numero deux; (η μαμά μιλάει γαλλικά)
Η Mantalenoμαμά, μου απάντησε πολύ ετοιμόλογα: Εχμ.
-Ακριβώς! σφύριξα σαν τη Μαίρη Πόπινς με ξεφούσκωτο αλεξίπτωτο.
Φέρε να τα φωτογραφίσω να τα κρατήσουμε στο αρχείο και να δείξουμε στα παιδιά τις φωτογραφίες όταν μεγαλώσουν. Θα μας ευγνωμονούν, μητέρα για τον κίνδυνο από τον οποίο τα σώσαμε.
Κατά ένα παράξενο τρόπο, τα μικρά επέμειναν να παίζουν με τα παιχνίδια - ιδιοκατασκευές τους: κάτι ακέφαλα πλάσματα, βαρκάκια στα οποία έχουν καρφώσει ρόδες και σπιτάκια όπου κατοικοεδρεύουν από τουβλάκια που μιλάνε, μέχρι γόμες με ονοματεπώνυμο ("Γόμα Στιλέτο") και βατράχια που οδηγούν αυτοκίνητα, χελώνες με σημαίες στην πλάτη, χνούδινα ζωάκια με πρόσθετα μάτια και κουπιά (προσοχήΌΧΙ κουΜπιά, κουπιά) - μια πραγματική σουρεαλιστική πανδαισία που κάνει τα ανίψια μου να ουρλιάζουν από χαρά τα γαλήνια απογεύματα, πυρακτώνοντας τον εγκεφαλικό μου φλοιό από το αίμα που μου ανεβαίνει ξαφνικά στο κεφάλι.
Τα σκληρά αντράκια των σκουπιδιών δεν είχαν καλύτερη τύχη στα χέρια των μικρών κανίβαλων. Το τελευταίο art project της μικρής Μαρίας ήταν να ντύσει τις Barbie της με ρούχα Action Man: Η αγαπημένη της Barbie, φορούσε πλέον νυχτερινό φόρεμα και αντιασφυξιογόνα μάσκα - στην πιο σιχαμένη, της έδωσε να κρατάει δεσμίδα πολυβόλου και ομπρέλα θαλάσσης.
Σε σχέση με ένα παιδικό δωμάτιο, η Tate Modern είναι μια μαλακία που κερδίζει τις εντυπώσεις, απλώς, λόγω όγκου.
.
4 comments:
αφηστε τα παιδια να μεγαλωσουν οπως θελουν και ελατε στο Βερολινο να ζησετε ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΖΩΗ. Φιλια πολλα.
SEVEN FILM GALLERY>>
Στο Βερολίνο; ΠΑΛΙ?!
Χμ.
Σκέφτομαι μήπως είναι καλύτερα να στείλουμε τα παιδιά στο Βερολίνο να ζήσουν τη δική τους ζωή και να μας αφήσουν εκείνα να ζήσουμε εμείς όπως θέλουμε.
:)
Έχεις δει τίποτα πιο άσχημο από τα μεγάλα καταστήματα παιχνιδιών; Kαφεδιάς, Μάμπο, Μπαστάκας... Από τα λόγκο και τις εξαμβλωματικές πινακίδες τους μέχρι το εμπόρευμά τους.
Χωρίς καμμία διάθεση χιούμορ: καλύτερα να βγάλεις τα παιδιά μπουρδελότσαρκα παρά να τα περνάς έξω από τέτοια μαγαζιά ή -το ακόμα χειρότερο- να τα μπάζεις μέσα τους για να διαλέξουν παιχνίδι.
Πριν συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα να πω
ότι αυτό το ποστ σου ήτανε από αυτά που μου κάνουν αυτό το κλικ
Ξέρεις εσύ.
Post a Comment