Feb 7, 2007

Για να ζήσεις εκτός νόμου, πρέπει να είσαι τίμιος


Ο Ασυμβίβαστος - του Ανδρέα Θωμόπουλου, 1979 (?)

7 comments:

Κοιλάκανθος said...

Ο Παυλάκος ήταν ελεύθερο πνεύμα ροκ, γι’ αυτό και για άλλα τον αποκαλούσαν πρίγκιπα. Κρίμα που είχε χαμηλές αντιστάσεις και τελικά δεν άντεξε τη σαπίλα της κοινωνίας. Άλλωστε όταν τραγουδούσε πως ήξερε ότι θα τον βρουν ανάσκελα ένα πρωί είχε επίγνωση της κατάστασης του. Μοιρολατρικό από τη μία δε λέω, αλλά και άξιο θαυμασμού.

Mantalena Parianos said...

Έχει πάντως κάτι σκηνές η ταινία, που συνειδητοποιείς ότι δεν έχει αλλάξει τίποτε ύστερα από 30 χρόνια.

Ειδικά εκεί που δίνει συνέντευξη στην έκπομπή "Άνθρωποι του Δρόμου"...

Τους λέει μια ατάκα που μου θύμισε ακριβώς αυτό που έβαλα τίτλο στο post και είναι ρήση του Βοb Dylan.

The Motorcycle boy said...

Επίσης προτείνει να μετονομαστεί η εκπομπή από "Άνθρωποι του δρόμου" σε "Ψαλίδι" -από τα πολλά που του έχουν κόψει του ανθρώπου. Την έχω την ταινία -και τη βλέπω όταν με πιάνει το αναμνησιακό μου.

Anonymous said...

Είχα την τύχη να τον γνωρίσω προ εικοσαετίας και κάτι, και να έχω προσωπική γνώμη.

Χαμηλών αντιστάσεων? Δεν θα το έλεγα.

Άντε και καλή τύχη μάγκες. ;)

Mantalena Parianos said...

ΜΟΤΟΣΑΚΕ>>
Από ηθοποιία πάντως, δεν έλεγε ο άνθρωπος. Αλλά θα μου πεις εδώ είναι και πιτσιρίκι, δεν είναι;


Ανώνυμε>>
Και o έτερος Ελεύθερος Σκοπευτής αυτού του blog είχε εμπειρίες με τον μακαρίτη. Ευτυχώς, μόνο ευχάριστες.

Δεν ξέρω γιατί αναφέρθηκε σε "χαμηλές αντιστάσεις" ο Κοιλάκανθος, ξέρω όμως ΠΩΣ το εννοούσε:
"ότι ο Παύλος ήταν πολύ καλός για ετούτο τον κόσμο".
Ή όπως είχα διαβάσει σε μια παλιά φυλαγμένη εφημερίδα από την εποχή που εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο, κάποιος συνεργάτης του είχε πει: "σε έναν κόσμο ιμιτασιόν, πέθανε κάποιος ορίτζιναλ".

Υποκλίνομαι σε αυτή τη δήλωση, κι ας μη θυμάμαι ποιου είναι.

bbchris said...

Ξανακοιτώντας την ταινία μετά από χρόνια σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που να έχει πιάσει κιθάρα στα χέρια του και να μην έχει παίξει το "να μ' αγαπάς" σε γκόμενα.

Mantalena Parianos said...

Ομολογώ πως κι εγώ αντιστάθηκα όσο μπορούσα να ΜΗΝ το παίξω αυτό το τραγούδι.

Αλλά μας ξέρεις τις γυναίκες, τι μελό είμαστε...
;)