Mantalena εναντίον ΜΑΤ

Είμαι πολύ περήφανη γι' αυτή τη φωτογραφία που τράβηξα χτες. Και γι' άλλες βέβαια, όσων συνάντησα, αλλά δεν θα βγάλουμε και τα πρόσωπα των συναγωνιστών στη φόρα!



Περπατώ μες την πόλη όταν ο λύκος είναι εδώ. Φοράω σκουφάκι μαύρο (Alexi Andriotti παρακαλώ), έχω ξεπροβοδίσει τα τρεκλίζοντα φιλαράκια στο σταθμό του μετρό και παίζω με το κινητό μου φωτογραφίζοντας σκιές.
Έχει features για ασπρόμαυρο, σέπια και κάτι άλλα που δεν τα πολυκαταλαβαίνω. Σόλωνος + Ιπποκράτους πέφτω πάνω στο παρακάτω το σκηνικό.


Έχω μικρύνει τη φωτό για λόγους ευνόητους.


Προχωρώντας, στρίβω στην οδό Σίνα για να πάω εκεί που έχω παρκάρει το μηχανάκι. Συνεχίζω να παίζω με το κινητό - όταν από μια διμοιρία Ματ που κατοικοεδρεύει in the shades, μου την πέφτουν θεωρώντας ότι τους φωτογράφισα.
Μου παίρνουν το κινητό, την ταυτότητα, και με σημειώνουν. Ψάχνουν τα φωτογραφιάκια μου - βρίσκουν διάφορες κουλές φωτό με φανάρια, δρόμους, το τρακάρισμα, τους φίλους μου, κεριά, ποδήλατα, ότι ckata τέλος πάντων έχω Mantalenoφωτογραφίσει.
Όταν δεν βρίσκουν ούτε μία φωτογραφία από ασπιδάκι, κρανάκι, ροπαλάκι ή τίποτα αντίστοιχα αστυνομοκρατικό, με ρωτούν:
-Γιατί μας φωτογράφισες;
-Μα, δεν σας φωτογράφισα.
-Γιατί δεν λές την αλήθεια;
-Αλήθεια λέω. Είναι καινούριο το κινητό και το έψαχνα. Μπορεί να έκανε κλικ κατά λάθος. Δεν θα βρείτε καμία φωτογραφία σας εκεί.
-Να πάμε για εξακρίβωση.
-Γιατί μωρέ;
-Άσε τα "μωρέ". Να μας μιλάς όπως σου μιλάμε.
-Είσαι σίγουρος ότι θέλεις;
Με τραβάνε στον τοίχο. Με ψάχνουν. Δεν χαμογελάω πια.

Έρχονται εν τω μεταξύ διάφοροι, ό χοντρός κι ο λιγνός, ο καλός, ο κακός κι ο άσχημος, και οι επτά είναι υπέροχοι, λέμε.
-Να μιλήσω στον αρχηγό σας; ρωτάω.
Βάζουν τα γέλια.
-Και τι είμαστε, ρε; μου λέει *ευγενικά* ένας τους, για να έχουμε αρχηγό; Ινδιάνοι;

Δεν απαντάω γιατί ΞΕΡΩ ότι δεν είναι. Ο μόνος Ινδιάνος που βλέπω είμαι εγώ.

Με αφήνουν ύστερα από λίγο λέγοντάς μου ότι θα πρέπει να τους πω ευχαριστώ που δεν με πάνε για εξακρίβωση. Ένας άλλος, μου λέει να μη φρικάρω αν με πα΄ρουν τηλέφωνο να επιβεβαιώσουν λέει ότι είμαι εγώ που ελέγχθηκα.
Μά'ιστα.

Ανεβαίνοντας τη Σίνα, συναντάω δυο ζευγάρια που περπατούν παιζογελώντας.
-Να σας βγάλω μια φωτογραφία; τους λέω χαμογελώντας.
-Τρελάθηκες; μου λέει το ένα αγόρι.
-Καλά... απαντάω. Θα με βγάλετε τότε εσείς μια;
Τα κορίτσια βάζουν τα γέλια.

Τους δίνω το κινητό μου.



ΥΓ.
Λίγες μέρες πριν, η Razzmatazz απειλήθηκε με σύλληψη (χα) από Δημοτικόμπατσους στην Ερμού, στις 12 το βράδυ, επειδή έκανε την (γυμνή) φωτογράφιση στο κορίτσι που μας πόζαρε για το εξώφυλλο του τριπλού mp3 cd των Kαπέλων Στα Φώτα (δες εξώφυλλο επάνω).

Razz, σε ευχαριστούμε... και για τα cdάκια και για τα εξωφυλλάκια και για όλα - όσα έκανες κι όσα θα κάνεις ακόμα (ξέρεις εσύ!)
;)

Mantalenoμούτς