Oct 19, 2006

Σαν Φεγγαράκι

Σαν φεγγαράκι θα σου δείχνω μόνο φάτσα
δεν θα γυρίσω την πλευρά τη σκοτεινή,
γιατί δεν είναι το κορμάκι μου ταράτσα
να μου απλώνεις της μαμάς σου το σκοινί

Πάρε τα λόγια σου τα φωταγωγημένα
και τα τραγούδια με τις λέξεις τις φτηνές
δεν είσαι τίποτα, αγάπη μου, για μένα
σ' αναβοσβήνω σαν τις λάμπες τις κοινές

Είσαι επισκέπτης στης ζωής μου το μπαλκόνι,
είσαι επισκέπτης στο θαμμένο λίβιγκρούμ
Το ματωμένο το νυφιάτικο σεντόνι
το 'χω στρωμένο για τη χάρη του Θεού

Είναι η ψυχή μου σε σκυλάδικο γαρδένια,
παραγγελία μεθυσμένου νταβατζή,
μου την πατάνε μανεκέν ξεσαλωμένα
την τραγουδάνε καλλιτέχνες τραβεστί

Θέλω να φύγω όπως έφυγε η λατέρνα
Να ξεψυχήσω σαν ρεμπέτης χασικλής
Και να μου παίζουνε στον τάφο μου μοντέρνα,
να βγουν βρικόλακες να κάνουνε στριπτίζ

Έχει γυρίσματα ο χρόνος και τουμπάρει
κι οι καλικάντζαροι πετούν στον ουρανό
Το μαύρο δέντρο που κρατούσε το ντουβάρι
γυρνάει ανάσκελα με ρίζες στο κενό

(του Τζίμη Πανούση)

αφιερωμένο στον Ανώνυμο που θέλει να μετρήσουμε ποιος θα κάνει πιο πολλούς ρούμπους
και στους Pascal, McFly και Bρωμόγατο, που δεν κατάλαβαν τίποτα - ελπίζω τώρα που θα σταματήσουμε όλοι να γράφουμε, να συναντηθούμε για κανένα ποτό.


*

4 comments:

Κοιλάκανθος said...

long live Πανούσης...από τους τελευταίους φιλόσοφους...

Agobooks said...

Να το αντιγραψω για το δικο μου μπλογκ;
Για μενα, δυναμη ειναι να αντεχεις οταν ολοι σε κατακρινουν( με ή χωρις δικαιο)!

Anonymous said...

καλησπέρα
πρεπει να χαλαρώσετε βρε παιδιά
δεν νομίζω να βγάζει πουθενά αυτή η
διαμάχη...
αν επιτρέπετε να σας βάλω δίπλα απο τον Τζιμάρα (μιάς άλλης εποχής) κατι που θα κόλαγε:

Τετρακόσιες δραχμές ζητάς
Να μου παίξεις παλιά τραγουδάκια
Μου θρονιάστηκες σαν κερατάς
Σε αρτίστικα μπαρ στα Κολωνάκια

Μελέτησες τον μπαγλαμά
φοράς και γιλεκάκι
Και σταυροπόδι στάζεις τις πενιές
Προπάντων η παράδοση
στραβά το καβουράκι
Και μόρτικα τη βγαίνεις στις μικρές τις μάγκισσες

Σε μεθάει το παράπονο
Και με πρήζεις με νάιλον ντέφια
Με σκεπάζεις με σάβανο
Και τη νύχτα μου σπας
με ψόφια κέφια

Αγόρασες και τον λουλά
απ' το Μοναστηράκι
Ο Μάρκος θα σου τράβαγε τ' αυτί
Και τώρα που μας έγινες
μοντέρνο κουτσαβάκι
Δε ρίχνεις και σε μας τη συνταγή τη πονηρή

Κάποιο βράδυ μες στη σχολή
Είπες είμαι γιάνκης ατζέντης
Τα 'κανες κάτω απ' τη προτομή
Και ακόμα περνιέσαι λεβέντης
(Σπυριδούλα)

η μουσική ας καλμάρει όλους!!!

nahames nakanamoko said...

μεγάλος ο τζιμάκος αργύρη αλλά "πολλά τα λεφτά Άρη"
στο Φιξ θα πάιζει με ποιός ξέρει πόσα ευρω την είσοδο
εγώ πάντως αν κ πεθαίνω για πάρτη του δε θα πάω έτσι από ένα γαμωτο κ μόνο

χτες πάντως ήταν στου μαζωνάκη πρώτο τραπέζι,το δείξαν κ τα μεσημεριανάδικα

αυτά γεια χαρα νταν