Βρήκα δουλειά

Ως DJ στο περίφημο εικονιζόμενο bar. Δεν δυσκολεύτηκα πολύ, με προσέλαβαν αμέσως.
Τους έπαιξα το Fat Bottom Girls από Queen, το Sexy Mother Fucker από Prince και το Fuck U των Archive και κάτι άλλα άσχετα σαν το Too Drunk To Fuck των Dead Kennedys κι ενθουσιάστηκαν.
«Τέτοια μουσική θέλουμε εδώ πέρα» μου είπε το αφεντικό με το μαστίγιο. «Αν μάλιστα μπορείς να βγάζεις και επιφωνηματάκια τύπου “χου”, “γουάο”, “γιέι”, “άι-άι-άι” και τέτοια, ώστε να μην ακούγονται οι χάλια μίξεις που κάνεις, προσλαμβάνεσαι από απόψε κιόλας».

Μετά μου είπε βέβαια ότι θα μείνω περί τους τέσσερις μήνες απλήρωτη, χωρίς ασφάλιση και ότι θα πρέπει να ξεσκονίζω και το χώρο μου, να σφουγγαρίζω τα σπέρματα των πελατώνε που καβλώνουσι με τας μουσικάς μου σε ανησυχητικό βαθμό, αλλά ήταν αργά γιατί είχα υπογράψει ήδη το μεσαιωνικού τύπου συμβόλαιο.

Τώρα περιμένω.
Μου υποσχέθηκαν ένα ζευγάρι καινούρια ακουστικά με πέη, πουπουλένιες χειροπαιδούλες και ένα μαστίγιο που να πονάει λιγότερο – ένα βράδυ έπαιξα και από τις «προτροπές» των θαμώνων το κωλαράκι μου έχει γίνει σαν κρέμα καραμελέ.

Ιχάααα

Μανταλενομανούλα, πιάσε ένα μπεπανθόλ με άρωμα μέντα.
χικ


ΥΓ.
Όποιος έχει την παραμικρή ιδέα γιατί έχουμε βάλει κάτω από την ταμπέλα του μαγαζού σκόρδα, ευπρόσδεκτη (θα τα δείτε κάνοντας κλικ στη φωτογραφία, κάτω αριστερά).
Ρώτησα το αφεντικό, αλλά γέλασε χαιρέκακα και μεγάλωσαν λίγο οι κυνόδοντές του. Μετά έφυγα γιατί φοβήθηκα.

Photo provided by ViTa Mi Baruak