Jul 27, 2006

Μπουζούκι απ' τον τόπο σου (τον παίρνεις - the song)

Τι ωραία που περνάμε στου Mac Manus...
Ε, ρε ντέρτια και καημοί...

Kάνε κλικ εδώ, θαύμασε τη ζωγραφική δεξιοτεχνία του σημαντικού
blogger-ζωγράφου :Ρ
(που σιγά σιγά θα μας κάνει να επιστρέψουμε στην εποχή των σπηλαίων, με ζωγραφική στον τοίχο της σπηλιάς και downloads από κασσέται :ΡρρΡΡρ)
και παρακολούθησε μια από τις πιο απολαυστικές συζητήσεις ανάμεσα σε δυο από τους πιο διαφορετικούς πολιτισμούς, από καταβολής Άτζελας Δημητρίου.



Ντισκομπούζουκο εναντίον κουαρτέτου εγχόρδων.
Forums εναντίον blogs.
Κορίτσια εναντίον αγοριών.
Μακ εναντίον πάντων.
Πατατοτζάνκι εναντίον εκδοτικού κατεστημένου.
Special guest: ο Ανώνυμος.
Ένα θέαμα για όλη την οικογένεια, που θα μεταδοθεί και ζωντανά από τη μελλοντική συχνότητα του Nterti FM.


"το παλουκάρι έχει καημόοοο κι εγώ χέστηκα γι' αυτόοο
και έγω χέστηκα γι' αυτόοοο / απόψε απόψε, θα πάω να .....






...να τα πιω", λέμε (sic).

Βonus track (δεξί κλικ - σέηβ αζ) - Τον παίρνεις
don't worry είναι μόνο 43'' ¨(δευτερόλεπτα) - ούτως ή άλλως, δεν ακούγεται για περισσότερη ώρα!
(αφιερωμένο στους σκυλάδες του post του Μακ)

21 comments:

Uncle Aris said...

Πολύ μίσος και αληλλοσπαραγμός βρε παιδί μου... Προς τί όλο αυτό το μπινελίκι; Άστα τα παλικάρια να ακούνε ότι θέλουνε. Εμείς θα πάμε στα φεστιβαλάκια μας στο εξωτερικό, που έχουνε μουσικές που μας αρέσουνε και θα είμαστε οκ. Νο;

Mantalena Parianos said...

Mε τσαντίσανε ρε θείο.
Η Μανταλένα δεν είναι να τσαντίζεται. Ειδικά αυτή την εποχή.
:)

Uncle Aris said...

Να σου πώ ένα κόλπο; Κλείσε το blog και μέτρα μέχρι το 10 με κλειστά μάτια, αργά αργά ενώ σκεύτεσαι λουλουδάκια κι άλλα τέτοια χαζά :Ρ
Πάντως γιατί βρε τόσο ευερέθιστη ειδικά αυτήν την εποχή; Οι δουλειές καλά δεν πάνε; Στο πάρτυ καλά δεν πέρασες χθές;
Πάντως η αλήθεια είναι οτι δεν κατάλαβα γιατί αρπαχτήκατε σε εκείνο το blog. Οκ ακούνε ότι ακούνε, δικαίωμά τους, σάματι οι πρώτοι είναι που χαλάνε την αισθητικοή μας ή οι τελευταίοι; Χώρια που υπάρχουνε άλλοι που χαλάνε πολλά περισσότερα πράγματα από την αισθητική μας απλώς. Σαν να αφήνουμε τον γάμο και να πάμε για πουρνάρια ένα πράγμα.

Barbababas said...

Eίναι τελικά αδύνατο να ξεφύγει κανείς από τη μουσική γαβ-γαβ...Όυτε στη βλογόσφαιρα δεν είμαστε ασφαλείς πια - Επόμενος σταθμός το Διάστημα ή ο Βυθός...

Anonymous said...

σωστά τα έχωσες!
έλεος πια με τον πολιτισμό της σκυλοκλάψας, της μπουζουκοκατάνυξης και του απροκάλυπτου βλαχομπαρόκ όλων αυτών των απαίδευτων νεόπλουτων που πίνουν το ουίσκι - μπόμπα τους εις υγείαν των πλανεμένων ριαλιτζήδων. ας ανακηρύξουν το Μπουρνάζι (και το κάθε σκυλομέρος του ιδίου φυράματος) ελεύθερο κράτος να ξεμπερδεύουμε...

guerrero762 said...

Σιχαινομαι τα ελληνικα,μιλαμε εντελως puke...
Ειδικα κατι ηλιθιες γκομενες high class μη χεσω της συνομοταξιας μου,που στα clubs αναβαν σεκλετιασμενες τσιγαρο καθε φορα που ακουγαν κανα βαρυ σκυλλαδικο-καψουρικο-νταλκας κτλ ηταν για ατελειωτες κλωτσιες,direct και uper-cut...
Η ελληνικη μουσικη στο συνολο της ειναι για τον πουτσο.
Απο τα εμετικα λαικα,τα δηθεν εντεχνα του κωλου,τα κλαρινα,τους ροκαδες της κωλοτριπιδας στυλ Παπακωνσταντινου-Μαχαιριτσας κτλ κουμμουνιστες με porsche και πισινα στα Β.Π. τους rappers στυλ Going throught που τραγουδανε τριτο ονομα σε σκυλλαδικα(!!!!!!),τα δημοτικα χεσε ψηλα κ αγναντευε και παει λεγωντας.
Λιγοι αξιζουν,και αυτοι απλως επειδη οι υπολοιποι ειναι για τα μπαζα.
Τρυπες,Πανουσης,Ενδελεχεια,Μικρο,Terror X crew,Ξυλινα Σπαθια,Τερλεγκας(:ΡΡΡΡΡ),Raining Pleasure..
Απο δημοτικα μονο τα ποντιακα μου ακουγονται ωραια,εχουν κατι το ηρωικο.Αν και καμμια σχεση με ποντο ως προς την καταγωγη.
Dead can dance,Bauhaus,Leibach,Depeche mode,Frontline assembly,Front242,Cure,Sisters of mercy,the mission,new order οι κορυφαιοι.Να μην θυμηθω και τα heavy metal νιατα μου,το αιμα νερο δεν γινεται.
Και αμα γουσταρετε folk ακουστε κελτικη μουσικη,Σκωτσεζικα,Ιρλανδικα,Βρετονικα(οχι Βρετανικα) ή αργεντινικα.

Uncle Aris said...

Ρε παιδιά... Τι επιθετικότητα είναι αυτή για τους σκυλάδες; Σκυλάς δεν είμαι σε καμμία περίπτωση, αλλά άμα δεν μπορούμε να ανεχόμαστε την διαφορετικότητα του καθενός, ακόμα κι αν αυτή την θεωρούμε μαλακία και υποκριτική και ότι άλλο θες, μετά πώς θα αποφύγουε φαινόμενα όπως αυτά που γίνονται στον Λίβανο, όπου οι αφορμές είναι πολύ πιο σοβαρές απο το αν ακούς κλαρίνα ή κιθάρες; Εγώ αυτό που βλέπω οτι απο ιδεολογίες όλοι καλοί είμαστε αλλά σε προσωπικό επίπεδο τελικά δεν φαινόμαστε και πολύ έτοιμοι για όλα όσα είναι διαφορετικά απο εμάς. Μπορεί να αποδεχόμαστε κάποια, αλλά όχι όλα τελικά...

guerrero762 said...

Φυσικο ειναι φυσικε!
Που λεει οτι πρεπει να αποδεχομαστε τους παντες και τα παντα;
Αλλο ανεχομαι και αλλο αποδεχομαι.
Η πληρης αποδοχη των παντων ειναι αντιθετη της λογικης.
Καλα κανει ο σκυλλας και ακουει οτι ακουει και καλα κανω και εγω και εχω καθε δικαιωμα να μην γουσταρω αυτον,την μουσικη που ακουει,τον τροπο ζωης του,ντυσιμο κτλ...

Uncle Aris said...

Οτι δεν τον γουστάρεις μεγειά σου και χαρά σου, αλλά το να θέλεις να εκφράσεις την αντίθσεή σου με βίαιο τρόπο είναι αυτό που με κάνει να αναρωτιέμαι κατα πόσο είμαστε διατεθημένοι να αποδεχτούμε-ανεχτούμε τους διαφορετικούς.
Η ανοχή κατα την γνώμη μου είναι λάθος λέξη, διότι δηλώνει μια προσωρινή κατάσταση, μέχρι να πείς 'δεν πάει άλλο' και τελικά να το σκάσεις το upercut.
Και στο κάτω κάτω το είπα και πιο πάνω. Αντί για να σκάσουμε το upercut ή ακόμα καλύτερα να φάμε τα λαρύγγια σε αυτούς που μας ασκούνε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ βία, δασκάλους, πολιτικούς, αφεντικά, παπάδες καθόμαστε και ασχολούμαστε με μίζερους καψούρηδες εκεί που θα έπρεπε να τους λυπόμαστε κιόλας για παράδειγμα. Απλώς αναρωτιέμαι μήπως είναι διαστρεβλωμένη επιθετικότητα όλο αυτό. Αλλουνού μούτρα θες να σπάσεις δλδ κι αλλουνού τα σπάς, επειδή απλώς κάποιοι είναι προστατευμένοι, απο ταμοπού, θεσμούς, αστυνομίες, νόμους κτλ. Και ναί ξέρω είπες οτι θέλεις να δώσεις ένα upercut αλλά δεν το έκανες, αλλά απο την άλλη δεν έχω δεί κανέναν να γράφει να κάψουμε τις εκκλησίες μας, τα γραφεία των αφεντικών, τη βουλή, τα δικαστήρια, τους στρατώνες, τους μπάτσους, τα σχολεία. Got my point?

Μαρκησία του Ο. said...

Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;

δικαίωμα του καθενός να ακούει ότι γουστάρει, όποτε το γουστάρει.
Επειδή κάποιος ακούει νυχθημερόν dEUS δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί την ίδια μέρα να ακούσει DJ Tiesto, Common, Kanye West, Ποντιακά και Κώστα Καφάση.

Περί ορέξεως σπανακόπιτα!

το θλιβερό είναι ότι ως χώρα τείνουμε στην μπουζουκλερί. Βρακί στον κώλο μας δεν έχουμε, ένα χιλιαρικάκι στα γαρούφαλα θα το φάμε!
Αυτό όμως και πάλι, είναι θέμα ανθρώπου.

Και λένε ότι η μουσική εξημερώνει τα ήθη...

Μανταλένα, μη συγχίζεσαι κορίτσι μου καλοκαιριάτικα ;-)

ΧΧΧ

Mantalena Parianos said...

ΘΕΙΕ ΑΡΗ>>
"γιατί βρε τόσο ευερέθιστη ειδικά αυτήν την εποχή;"
-Με στενεύουν οι σαγιονάρες.

"Οι δουλειές καλά δεν πάνε;"
-Ανησυχητικά καλά θα έλεγα.

"Στο πάρτυ καλά δεν πέρασες χθές;"
-Ω ναι!

"οι πρώτοι είναι που χαλάνε την αισθητική μας ή οι τελευταίοι;"
-Ναι ρε θείε Άρη, αλλά εισέβαλλαν στο μπλογκ του Μακ, και άρχισαν να χώνονται. Δεν είχαν δουλειά εκεί. Κι ο Μακ γι' αυτό τα πήρε στα μουστάκια.

Μπαρμπαμπαμπά>>
"Eίναι τελικά αδύνατο να ξεφύγει κανείς από τη μουσική γαβ-γαβ...Όυτε στη βλογόσφαιρα δεν είμαστε ασφαλείς πια"
-Και όχι μόνο από τη μουσική γαβ γαβ. Υπάρχει και "ποίηση" που σου γαβγίζει ψιθυριστά στο αυτί.
Τα καλά των forums βλέπεις...

ΠΑΣΤΑΦΛΟΡΑ>>
Λατρεύω όλες τις σύνθετες λέξεις με α' συνθετικό το "μπουζούκι". Μπουζουκοκαημοί, μπουζουκομεζέδες, μπουζοκοχέστες, μπουζουκομαλάκας, μπουζουκογεννημένος κ.λπ. κ.λπ.
Είχα δει μια φορά κι ένα τύπο που είχε ΔΥΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ ΤΑΤΟΥΑΖ. Χιαστί παρακαλώ. Μιλάμε εντελώς μπουζουκοθλιβερός.

ΓΚΕΡΕΡΟ762>>
Συμφωνώ στα περισσότερα. Εκεί που δεν θα ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ να συμφωνώ, είναι στα ποντιακά (τα βρίσκω πολύυυυ ροκ) και στον Τερλέγκα (επίσης ροκ, χωρίς να το ξέρει: "χειροκροτήστε την / κι ύστερα φτύστε την / η φάτσα της θυμίζει προδότη"... ΘΕΪΚΟ!

ΘΕΙΕ ΑΡΗ και ΓΚΕΡΕΡΟ, Μέρος 2>>
Εγώ θα πώ μόνο πως:
"ότι δεν μου ταιριάζει, οργανώνεται και με τρομάζει".

ΜΑΡΚΗΣΙΑ>>
"Περί ορέξεως σπανακόπιτα"
-Κοίτα, υπάρχει εδώ ένα αισθητικό ζήτημα. Αυτό που δεν διασαφηνίζεται ΠΟΤΕ σε αυτές τις συζητήσεις, είναι η σημασία της ΑΝΟΗΣΙΑΣ, της ΦΤΗΝΕΙΑΣ και της ΕΝΔΕΙΑΣ.
Θα δώσω ένα παράδειγμα τροφολογικό: υπάρχουν τα γνωστά σε όλους μας, junk food.
Μια χαρά είναι όταν τα θες. Όταν βιάζεσαι να ξαναβγεις στην εθνική, ή είσαι τύφλα και θες να ρίξεις κάτι στο στομαχάκι σου μετά από ξενύχτι.
Υπάρχουν όμως και φαγητά που μαγειρεύτηκαν με αγνά υλικά, με μεράκι από τον μάγειρα ή την μαγείρισα, που παίρνουν περισσότερο ΧΡΟΝΟ να γίνουν, που δεν τρώγονται στο πόδι...

Αντικαταστήστε τώρα τη λέξη φαγητό, με τη λέξη "μουσική".
Εσείς ποια προτιμάτε;

Πιστεύω ότι "ο κόσμος" τον οποίο επικαλούνται τα βρωμόσκυλα αυτά, ότι και καλά, αυτά γουστάρει ο κόσμος, αν είχε επιλογή, θα διάλεγε φυσικά τα μερακλίδικα φαγητά - ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕ ΜΕ ΑΥΤΑ.
Εμένα μου τυχαίνει συχνά να ακούω κάτι με το οποίο διαφωνώ / δεν το εγκρίνω ή δεν μου ταιριάζει, αλλά να το αποδέχομαι τη δεδομένη στιγμή (να την κι αποδοχή), γιθατί αναγνωρίζω ότι αυτό που κάνει ο καλλιτέχνης είναι εν πολλοίς αυθεντικό. (δεν αρέσουν σε όλους οι φακές, σωστά; Αν όμως είναι μαγειρεμένες με αγάπη, με τις πετρούλες τους όπως τις έκανε η γιαγιά, και με τη ντομάτα τους΄, τις καταβροχθίζουμε).

Uncle Aris said...

Τι να πώ, απλώς εγώ είδα κόσμο να τρώει τα μουστάκια του γιατί κάποιος προτιμά κάτι, αντί κάτι άλλου. Να'χαμε να λέγαμε δλδ, εδώ ο κόσμος καίετε και το μ**νι χτενίζεται δλδ που βριζόματε μεταξύ μας γιατί η αισθητική του δεν μου κάνει κτλ. Η φράση που χρησιμοποιείς
"ότι δεν μου ταιριάζει, οργανώνεται και με τρομάζει".
δεν μου λέει τίποτα σαν επιχείρημα, γιατί ούτε οργανωμένοι είναι οι σκυλάδες, μάλλον όχλος που πάει όπου φυσάει ο άνεμος είναι, κι ούτε θα έπρεπε να μας τρομάζει αν εμείς ήμαστε σταθεροί στα γούστα μας και τα πιστεύω μας. Ή μήπως απλώς μας τρομάζει το διαφορετικό; (ακόμα χειρότερα δλδ...) Τέσπα δεν έχω να πώ παραπάνω τίποτα απο όσα είπα ήδη, ο καθένας ας σκευτεί μόνος του αν αξίζει να εξεγείρεται και να 'μαλώνει' για τέτοιες ανοησίες, όταν στο μεταξύ μας πατάνε άλλοι στον λαιμό.

guerrero762 said...

MEIN GOTT!!!
O Τερλεγκας ηταν και καλα ειρωνια!
Οχι και να θεωρηθουμε οπαδοι του Τερλεγκα!!!1

guerrero762 said...

Τους στρατωνες μην τους καψεις!
Μπορει να ειμαι υπηρεσια και να σε πυροβολησω και ειναι κριμα,τωρα που γνωριστηκαμε!!!

Mantalena Parianos said...

ΘEIE ARH>>
Δεν διαφωνώ μαζί σου σε τίποτα (αν και θα ήθελα πολύ να είχα την ψυχραιμία και το cool σου). Ωστόσο γράφεις "είδα κόσμο να τρώει τα μουστάκια του γιατί κάποιος προτιμά κάτι, αντί κάτι άλλου". ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ. Το θέμα ήταν ότι ΗΡΘΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ (του Μακ στην προκειμένη), ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΤΟΥ και άρχισαν να του χώνονται. Ας πήγαιναν στα Αστέρια ή σε κανένα σκυλάδικο .

ΓΚΕΡΕΡΟ762>>
Στους στρατώνες, δεν ακούνε τερλέγκα;
Σαν τρελοί ακούνε, απ' ότι ξέρω.

Uncle Aris said...

Εγώ πάντως δεν είδα καμμία επιγραφή μακριά οι σκύλοι στο blog του. Άλλωστε απο την στιγμή που έχεις blog και δεν έχεις προειδοποιητικές πινακίδες (ως άλλος θείος Σκρούτζ στο θησαυροφυλάκιό του) οτι κάποιοι είναι καλοδεχούμενοι και κάποιοι όχι, είναι λογικό ο καθένας να θεωρείτε προσκεκλημένος. Όπως εγώ στο blog σου, όπως εσύ στο δικό μου, όπως όλοι όσοι συμμετέχουν στο blogging. Αν ήθελε να κοπεί η κουβέντα ας το έλεγε όμορφα κι απλά. Εγώ είδα επίθεση απο μέρους των μη σκυλάδων σε μια προσπάθεια να διώξουνε τους γαβ-γάβδες όταν (πραγματικά μου έκανε έκπληξη!!!)οι τελευταίοι ακόμα θέλανε να το συζητήσουνε. Και γενικά η όλη φάση μου φάνηκε να τις βγάλουμε έξω να τις μετρήσουμε (τις μουσικές μας γνώσεις πάντα) ή κάπως έτσι. Anyway είναι μείζωνος σημασίας το θέμα έτσι κι αλλιώς. Καλημέρα :)

Mantalena Parianos said...

ΘΕΙΕ ΑΡΗ>>
"είναι λογικό ο καθένας να θεωρείται προσκεκλημένος";
ΔΙΑΦΩΝΩ. Κάποιοι δεν είναι - και δεν πρέπει να είναι- ευπρόσδεκτοι.
Τωρα, το ζήτημα είναι αν αυτοί ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ. Αν το ξέρουν και δεν έρχονται, πολυ΄καλά κάνουν και είμαστε όλοι ήσυχοι (στους διαφορετικούς κόσμους μας). Αν το Ξέρουν και παρ' όλ' αυτά επιμένουν να σου ζαλίζουν τον τραχανά (έστω και με μειλίχιο ύφος), θα πρέπει ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΔΩΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ.
Τόσο απλό.

Κι εγώ αισθάνομαι ανεπιθυμητη σε πολλά blogs. Και δεν χρειάστηκε να φάμε και τα μουστάκια μας για να το καταλάβω!

Μαρκησία του Ο. said...

Το αισθητικό ζήτημα άστο, γιατί θα πάει μακριά η βαλίτσα...

ποιός την έχασε για να τη βρούμε εμείς;

μόνο το ότι είμαστε μια χώρα με τόσο πλούσια παράδοση (ναι, εννοώ τα ποντιακά, τα βλάχικα και πάει κλαίγοντας) την οποία έχουμε βολικά ανάγει σε φολκλόρ που κατά καιρούς επικαλούμαστε όποτε μιας πιάνει η σκορδοκαϊλα περί εθνικής ταυτότητας, λέει πολλά και για την μουσική μας παιδεία.

Άλλο όμως η μουσική και άλλο το φαί. Και σένα που σου αρέσουν οι φακές, ένα βρόμικο θα το φας που και που ;-)
Μπορείς να ξέρεις με σιγουριά ότι αυτός που έγραψε το "Το προσκλητήριο μου έπεσε από τα χέρια" ή το θεϊκό "στου χωριού μου το πεζούλι σ' ερωτεύτηκα μανούλι" δεν το έκανε με αγάπη για αυτό που κάνει;

στην τελική, πολλές φορές προτιμώ έναν τύπο με δύο μπουζούκια χιαστί τατουάζ, παρά ψευτοκουλτούρες και καλά.

σε κάθε περίπτωση, ο καθένας μπορεί να επιλέξει το ένα ή το άλλο.
Και οι κουλτουριαρέοι τον κόσμο επικαλούνται όταν συνθέτουν. Το κοινό τους. Απλά αυτό το κοινό έχει απ' όλα (σαν τα σουβλάκια ένα πράμα ;-)

Anonymous said...

MARKHSIA>>
"Το αισθητικό ζήτημα άστο"
Nομίζω ότι είναι ΤΟ ΜΟΝΟ ζήτημα. Τα "καλά" τραγούδια και τα "κακά" τραγούδια, "μοιάζουν" στα αυτιά του αδαή για έναν και μόνο λόγο: επειδή και τα δυο, δεν καταφέρνουν ποτέ να πουν όλα όσα πρέπει να πουν...
Δεν ξέρω αν το εξηγώ καλά.

Από 'κει και πέρα, δεν ξέρω αν το "Προσκλητήριο" το έγραψε με αγάπη κάποιος ή όχι, δεν με αφορά. Για μένα η τέχνη δεν έχει σύνορα ("ταυτότητα" όμως μπορεί να έχει, π.χ. συχνά βλέπεις έναν αμερικανό ζωγράφο και κάνει κρα ότι ΔΕΝ είναι ευρωπαίος, ή ακούς ένα βρετανικό γκρουπ και από την εισαγωγή καταλαβαίνεις ότι δεν έρχεται από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού).
Όταν όμως κάτι εκτείνεται από το φθηνό μελό (Πάριος) μέχρι το κακό πάθος (Άτζελα Δημητρίου), πώς περιμένεις ο "κόσμος" που "ακούει μουσική" στη χώρα μας, να εκτιμήσει τους 16 Horse Power; Οϋτε τους Starsailor δεν θα εκτιμήσει!
Όταν συνηθίζεις σε ένα "πάθος" που εκφράστηκε άσχημα, το επόμενο βήμα είναι η Eurovision και η Βίσση, οι στίχοι για τα χάπια του Καρβέλα και η ένδεια.

Όσο για την "παράδοση", δεν έχω λόγια. Είναι αμείλικτη. Είτε την αναγνωρίζουμε είτε όχι. Και ανελέητη.
Και περιοριστική.
Και επιπλέον, δεν θεωρώ ότι πρέπει "να κάνουμε κάτι με αυτήν", πλην κανενός μουσείου της προκοπής και κάποιων πολύ καλών συγκροτημάτων και ανθρώπων που φροντίζουν να διασώσουν τη γνώση και την ιστορική μνήμη.
Οι γιορτές με παραδοσιακές φορεσιές όμως και τα κλαρίνα στην πλατεία, μου γυρνάνε τα αντεράκια.

Εγώ μπορεί να συγκινούμαι με τα νησιώτικα, αλλά μόνο ως βίωμα ΔΙΚΟ ΜΟΥ. Με τα ηπειρώτικα ξερνάω (άρα, μήπως δεν είναι ΟΛΗ η παράδοση για ΟΛΟΥΣ; Όπως και κάθε άλλη μορφή τέχνης;)
Τα ποντιακά τα ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα - και μάλιστα παίζω και ένα (!) istrumental που το μιξάρω με Franz ferdinand! (εντελώς ψυχεδέλεια η Μανταλένα)
Ευτυχώς, είναι ΤΟΣΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ στο άκουσμά του -η λύρα και ο ρυθμός "σκοτώνουν"- που κανείς σχεδόν δεν καταλαβαίνει ότι είναι ποντιακό... (αλλιώς, φαντάζομαι ότι θα με έδιωχναν αβλεπί από το μπαράκι)
;)

Οι "κουλτουριαραίοι" που επικαλούνται τον υπέροχο κόσμο τους, είναι επίσης αξιοθρήνητοι. Απλώς στους δίσκους τους, μπορεί να πετύχεις και κανένα καλό κομμάτι - που να γράφτηκε με μια κιθάρα σε ένα δωματιάκι πολύ πριν υπογράψουν στην ΑΕΠΙ, τους την πέσει ο παραγωγός της δισκογραφικής, ή κάνουν συναυλία στο Λυκαβηττό με προσκαλεσμένους τους άπειρους "φίλους" τους επί σκηνής...

Anonymous said...

Hey what a great site keep up the work its excellent.
»

Anonymous said...

Very pretty design! Keep up the good work. Thanks.
»