Jazz Mediteranee

Πάμε;

Ο Πάνος φλερτάρει τον εαυτό του στα αγγλικά - ΤΟ γέλιο.

Ο Νίκος κοιτάζει τον κόσμο στα δύο μέτρα και κάτι από το έδαφος, με ένα πιάτο φαλάφελ στα χέρια.

Η Corrine μου εξηγεί (εμένα!) το πρώτο της τατουάζ στα ελληνικά:
Ζήσε - είσαι ελεύθερος
(είναι τρελή αυτοί οι Σουηδοί)

Ο Χαραλάμπης γυρίζει από υποβρύχιο ψάρεμα, Κυριακή βράδυ. "Είναι αργά για καφέ. Έλα αύριο στην οικοδομή".
-Να φέρω και συρματόσκουπα; (έχει γίνει πλέον το αστείο μας)

Ο Αντώνης με το σέικερ ("οι ναύτες που γαμούσαμε, γίναν καπεταναίοι") φτιάχνει τις καλύτερες μαργαρίτες, λέει. Έχω ξεχάσει τη γεύση τους.

Τρικάβαλο στην κατηφόρα του Magaya.

O Ηλίας που μόλις γύρισε από Ινδία φοράει μια φόρμα αεροπόρου. Στις τσέπες, μπορεί να βρεις και κανένα βιβλίο.

Ο Ερμής (σκύλος) κάθεται τιμωρία πίσω από μια καρέκλα στη μέση του πουθενά.


Η Μαρία με σερβίρει για φαγητό και έρχεται στο τραπέζι μου να στρίψει τσιγαράκι.
"Κι οι άλλοι πελάτες;" τη ρωτάω.
-Ε, εντάξει τους έχω βάλει Χατζιδάκι.

Παρατήρηση 1: όταν είμαι μόνη, στο φαγητό, μου κερνάνε πάντα τη μπίρα και το εμφιαλωμένο.

Παρατήρηση 2: από τότε που είμαι μόνη, πίνω μόνο μπίρα στο φαγητό.

Έχω να πάω στις μυστικές, αγαπημένες μου θάλασσες πολύ καιρό.

Πρέπει να συμμαζέψω δυο πραγματα στη μπαγκαζιέρα.
Θα φτάσω βράδυ - μην ξεχάσω να πάρω φακό.

Παίρνω κάτι λίγα.
Πάντα.
Γιατί ότι κι αν έχω, το χάνω πολύ εύκολα.


Jazz Mediteranee