Jul 2, 2006

Θάλασσες


Σαλπάραμε.
Για τις ξέρες της Μάλτας, ένα καθολικό Πάσχα που συνέπεσε με το ορθόδοξο χριστιανικό και λίγη σημασία είχε αν εκείνος θα άναβε κεράκι και που (εγώ πάλι, ήμουν από άλλο τραγούδι - έμπαινα στις καθολικές εκκλησιές και φωτογράφιζα τα οστεοφυλάκια και τα πατώματα).

Σαλπάραμε.
Για τις ακτές της Σαρδηνίας και τις sabies dunes, τους μεγαλύτερους αμμόλοφους στην Ευρώπη, που φτάνουν από την θάλασσα ως την ενδοχώρα σε απόσταση χιλιομέτρων, κάτω απ' τα πεύκα. Πίσω από την ακροθαλασσιά με τους σκαφάτους, 2 ώρες απ' το Κάλιαρι, τρέχει ένα κόκκινο ποτάμι.

Σαλπάραμε.
Για τον Πανορμίτη (ή Πάνορμο;) στη νότια Νάξο. Το παλιό μου μηχανάκι τότε, είχε χάσει σε μια διαδρομή όλα του τα λάδια και γυρίσαμε με τα πόδια από το βουνό του Δία, με τα ελάφια. Ώρες μετά, ξαπλώναμε κοντά στη θάλασσα και πίναμε την τελευταία μας σταγόνα νερό από τη βρεγμένη μπαντάνα μου.

Σαλπάραμε.
Στις ακτές του Πηλίου, πάνω από το Χορευτό. Ένα ερειπωμένο σπίτι μας περίμενε, με κύματα θεόρατα κάτω απ' τη βεράντα του. Παρίσαινα την λέγαν την παραλία, ξαναπήγα μόνη άλλη μια φορά.


Σαλπάραμε.
Για τη σπηλιά στο Καστελλόριζο, όπου μπαίνεις με το βαρκάκι και φωτίζεται κάτω απ' το νερό, σαν από το βυθό, εξαιτίας της διάθλασης του φωτός. Θα ήθελα να καλλιεργήσω μαργαριτάρια εκεί.


Σαλπάραμε.
Για το Γυαλί στη Νίσυρο, στις 5 το πρωί με τους εργάτες που περνούσαν απέναντι. Ψήθηκα απ' τον ήλιο κι έπαθα δυσεντερία απ' το νερό. Το βράδυ, ο Παπάζογλου έκανε συναυλία πάνω στο ενεργό ηφαίστειο: "εδώ στη ρωγμή του χρόνου".

Σαλπάραμε.
Στην Αστυπάλαια, με την Χ. και τον Π. που δεν ζει πια. Ο Αντώνης από τη Μαλτεζάνα έμοιαζε με τον Γκάντι και στο ξερονήσι που δέσαμε βράδυ το καϊκι να ψήσουμε και να καπνίσουμε, μας το πήρε η θάλασσα. Απ' όλους, μόνο αυτός κι εγώ κολυμπήσαμε στο σκοτεινό νερό μισή ώρα για να το φέρουμε πίσω.


Σαλπάραμε.
Στην Πάρο, στην πιο ρηχή θάλασσα του κόσμου, στο Μώλο. Πετούσα τα φρούτα μας ένα ένα όσο πιο μακριά μπορούσα μέσα στο νερό, να τα βρει να επιπλέουν βγαίνοντας και να τα φέρει πλυμένα. Μετά παίξαμε σκάκι στην άμμο.
Έχασα.

13 comments:

Anonymous said...

Ίσως μια μέρα σου εξηγήσω γιατί έγραψα αυτό που διάβασες στο μπλογκ μου... προς το παρόν σου λέω το εξής... το κοινό είναι ένα μάτσο παπάρες που θέλουν να τους λες πόσο γαμάτοι είναι... αμά χέσεις στη μάπα τους και για κάποιο περίεργο λόγο αυτό τους κάνει να φαίνονται γαμάτοι θα σε λατρέψουν... σκατά στους ανίδεους!... Louis Bunuel 4ever.

Λύσιππος said...

Σαλπάραμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

weirdo said...

Ωχ.. τι μου θύμισες τώρα..
Με το καλό για νέα ταξίδια...:)
(Η μουσική, τι να πω../ευτυχώς που δεν βρέχει...:::)

Καλημέρα..:)

Mantalena Parianos said...

McFly>>
Ο Μπουνιουέλ στος 5.25' το πρωί ου μου κομμεντάρεις, μου ακούγεται ολίγον τι τρομακτικός! Τι ήπιες;
:ΡΡΡ
Και ναι. Θέλω να μου εξηγήσεις

ΛΥΣΙΠΠΕ>>
Χαράματα είναι. Ετοιμάζεστε για φευγιό;

WEIRDO>>
"ευτυχώς που δεν βρέχει"

-Πέρα βρέχει!


Καλημέρα 2 all

Jamella said...

btw, δεν βάζεις και λινκ το σαμμερ ταιμ? εχθές έπαιρνα τα λινκ από σένα [ τι κλέφτρα που είμαι] για να ανακαλύψω οτι δεν το έχεις.
αφηρημένο!

Anonymous said...

Στην Πάρο, στην πιο ρηχή θάλασσα του κόσμου, στο Μώλο. Πετούσα τα φρούτα μας ένα ένα όσο πιο μακριά μπορούσα μέσα στο νερό, να τα βρει να επιπλέουν βγαίνοντας και να τα φέρει πλυμένα. Μετά παίξαμε σκάκι στην άμμο.
Έχασα.
το τιμημα ηταν σοδομισθω απο τον νιγηριανο πωλητη σιντι.Ανθρωπος δεν ειναι και αυτος; Τα καταφερα. Οχι μονο απο εναν αλλα απο τρεις τετοιους.

Papariane moy bravo!

Mantalena Parianos said...

Γαμώτο, που μαθεύτηκε κιόλας! Μια χαρά παιδί είναι ο νιγηριανός.
Και παίρνουμε και κανένα τζάμπα CDάκι - αυτό που το πας;

Jamella said...

ρε συ μανταλένα..
πρώτη φορά είδα τόση αλήθεια σε μια εφημερίδα.
είσαι και αφελής και άσχετη.
και συμπαθής.
απ ολα είσαι τρομάρα σου.
εγώ το διασκεδάζω πάντως.
λολ

Jamella said...

για να μην παραπονιέσαι, το ποστ μου είναι αφιερωμένο εξαιρετικά.

Mantalena Parianos said...

JAMELLA>>
"αφελής και άσχετη" εγώ?
Ρε συ με έχει καταλάβει όλο το σύμπαν. Από τους ανώνυμους μέχρι τον εξωγήινο που έγραψε αυτό.

Να! Να μάθεις να μου αφιερώνεις ποστ!
Άσε μου το δικαίωμα να είναι το ΜΟΝΟ πράγμα που μπορώ να κάνω καλύτερα από 'σένα.

Jamella said...

αντεεεε
ούτε να πάει για φαγητό δεν μπορεί κάποιος.
από τη μια η ζέστη από την αλλη η μανταλένα να του επιφυλάσσει τέτοιες αντιδράσεις!
ενυγουέιζ, το point μου στο post ελπίζω να το κατάλαβες..
αλλά κάνεις την πάπια .
:p

Jamella said...

διορθώσεις: φυσικά και ξέρω οτι τα μοτίφια είναι φράκταλς..
και όπως τα φράκταλ για κάθε μοτίφυ οι εκδοχές είναι άπειρες.
εχμ..δεν κάνω φλας εφαρμογή αλλά απομίμηση φλας εφαρμογής γιατί αν εφαρμόζεις φλας ίσως αυτό να μην είναι αποτελεσματικό για κάποιον που δεν έχει φλας και δεν θα δουλεύει στο πισι του και άλλα πολλά..

Mantalena Parianos said...

Εδώ βρέχει.
Μέσα έξω.
Πάλι.