Feb 23, 2007

Μinority Report (έθνικ μύξες 1 και 2)


Φασιστόμουτρα όλου του κόσμου ενωθείτε. Τα δυο ακόλουθα μυξ εθνοτικών διακρίσεων είναι μόνο η αρχή. Τρέμετε, αλλόθρησκοι, ο Μανιτού είναι μαζί μας.
Ν. Ago συνέχισε τις σάχλες – όλοι πια έχουν καταλάβει το φυγόδικο και υστερόβουλο ποιόν σου.


Εthnic Mυξ #1
(κλικ)



1. American Indian Dance Theater – Memory Dance
(το μουσικό συγκρότημα διάσωσης της ινδιάνικης κληρονομιάς)
2. Hossam Ramzy & Raffa El Tachuela – Al Quantara
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μίξεις πολιτισμών, ανάμεσα σε αυτόν των Αράβων και εκείνον των Ισπανών συντελέστηκε στη δυτική Μεσόγειο. Η μουσική έκφραση αυτής της μίξης μπορεί να ακουστεί (sic) στο είδος του Flamenco Arabe, όπως είναι και αυτό το κομμάτι: ένα υπέροχο φλαμένγκο που ξεκινά με αραβικό φλάουτο! Το φλάουτο της ερήμου εισάγει το track (σε μια illumination Μantalenoμύξης –με την έννοια του Rimbaud, όχι των Illuminatti!- όπου το ινδιάνικο φλάουτο του πρώτου κομματιού, μεταμορφώνεται σε πνευστό βεδουίνου. Όλοι Ινδιάνοι είμαστε, αγάπη μου.
3. Haig Yadjian and Martha Moreleon – Ov Siroun
ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Βαλκάνια; ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΒΑΛΚΑΝΙΑ, Mantalena όπως έγραφες πριν. ARMENIA είναι χαζοχτυπημένη κουνούπω. Κι απορούσες για το ούτι του Yadjian, βληματέξ.
4. Al DiMeola – Tango II
Ο σπαστικά διάσημος και ωραιοπαθής στο παίξιμό του κιθαρίστας αυτός, ερμηνεύει μοναδικά Astor Piazzola.
5. Yann Tiersen – L’ Autre Valse d’ Amelie (live)
6. Damon Albarn – Spoons
Ο ιθύνων νους των Blur παίζει με μουσικούς απ’ το Mali.
7. Sophie Solomon – Poison Sweet Madeira
Περυσινή έκπληξη, η Ρωσο-αγγλίδα βιολίστρια σε τσιγγάνικους ρυθμούς που είδαμε και στην Αθήνα, στην τελευταία συναυλία της ευρωπαϊκής τουρνέ της.
8. Niya Yesh – Parvash
"their second album, means gnosis in Greek" (Amazon)
9. Mιχάλης Νικολούδης - Μελίντα
10. Αχιλλέας Περσίδης – Λευκωσία
Από τους αγαπημένους μου κιθαρίστες που δεν θυσιάζουν την ατμόσφαιρα ή το songwriting προς χάρη του εντυπωσιασμού. Από το πρώτο του ομώνυμο cd με τους «Nότιος Ήχος».
11. Oregon – Song for a Friend
Glenn Moore στο κοντραμπάσο, Ralph Towner κιθάρα…
12. Aryeh Franfurter – Morning Dew
Οι παλιότεροι ίσως αναγνωρίσουν τη μελωδία από το κομμάτι «Words» των Christians (ΚΙ ΑΛΛΗ διόρθωση: Αυτό το "words" είναι ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ #6 ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΜΥΞ!). Ουσιαστικά και το κομμάτι εκείνο όπως και εκείνο των Christians είναι μια παραδοσιακή Ιρλανδική μελωδία νανουρίσματος.
Η μόνη ίσως μη τουριστική ιρλανδική άρπα της ethnic πιάτσας.
13. Solo Randrafidrakoto – Tiralila (Μαδαγασκάρη)
Primitive ήχοι από τη μαύρη ήπειρο.
14. Josi Hirotta & Pete Lockett – M’bira
Από έναν εξαιρετικά μυστήριο δίσκο με τίτλο “From Taiko to Tabla”. Δυο ετερόκλητοι μουσικοί, κάνουν τα απίστευτα: ο Hirotta είναι Ιάπωνας ενώ ο Lockett εκτός από το να διδάσκει μουσικολογία στα Βρετανικά Πανεπιστήμια, έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως ο Peter Gabriel, οι Stones και ούτε θυμάμαι ποιος άλλος.
15. Bασίλης Τζωρτζίνης – Κύματα






Εthnic Mυξ #2
(κλικ)


1. Kazu Matsui – The Desert
2. Jestofunk – Stellar Funk
3. Hossam Ramsy & Rafa El Tachuela - Egyptian
To ντουέτο του Flamenco Arabe που λέγαμε…
4. Aχιλλέας Περσίδης – Για τη Μικρή Αγάπη
Στη σεληνιασμένη κρητική λύρα, παίζει ο Ross Daily.
5. John Renbourn – The Hermitt
Ανακάλυψα αυτόν τον κιθαρίστα, σε ένα ταξίδι στο Λονδίνο. Στα δισκάδικα που τον έψαχνα στο Camden, οι ροκάδες με κοίταζαν με μισό μάτι γιατί εκεί τον θεωρούν English folk. Έδρασε μέχρι τα ‘70s και όντως έπαιζε κάτι ανάμεσα σε English folk (σαν αναγεννησιακά κομμάτια) με νέγρικο blues μαζί! Δεν είναι πια πολύ΄γνωστός, ειδικά όταν στα ‘60s - ‘70s, στην Αγγλία –και γενικότερα στη μουσική- της εποχής, μεσουράνούσαν πολύ σπουδαία ονόματα από τη rock μέχρι τη blues. Ευτυχώς βρήκα δυο σόλο κιθαριστικά cd του, από το ομώνυμο The Hermitt, αυτό είναι το opening track.
6. Aryeh Frankfurter – Women of Ireland (lullaby)
Aαυτό είναι το θέμα του Words των Christians.
7. Hossam Ramsy & Rafa El Tachuela – Al Vuelo
Kι άλλο flamenco arabe!
8. Roman Giza – Recuerdos del Alambra (F. Tarrega)
Λοιπόν, τον τυπάκο αυτόν, τον έχω γνωρίσει στη Βαρκελώνη, έξω από το μουσείο Πικάσο. Είναι Πολωνός και πρώτη μούρη. Έπαιζε στο δρόμο και όπως περιμέναμε όρθιοι στην ουρά του μουσείου, ακουγόταν από την πίσω μεριά του δρόμου, τόσο τέλεια, που νόμιζες ότι άκουγες cd. Όταν προχώρησε η ουρά και φτάσαμε κοντά στην είσοδο, μου έπεσαν τα αυτιά: ο τύπος παίζει ένα όργανο που λέγεται roman stick και ουσιαστικά πρόκειται για ένα αρχαίο έγχορδο (άγνωστης προέλευσης) που παίζεται πατώντας τις χορδές (tapping λέγεται) – όπως έπαιζε ηλεκτρική ο Stanley Jordan για όσους ξέρουν. Όταν του το είπα, θύμωσε! «Εγώ παίζω roman stick όχι κιθάρα!» μου απάντησε. Αγόρασα ένα home studio cd που πωλούσε ο άνθρωπος (στο cd, απ’ όπου και τα δυο κομμάτια αυτού του μυξ, παίζει από… Mozart –το A La Turka- μέχρι Vangelis! Αυτό που θα ακούσετε ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ κομμάτια του, είναι ΕΝΑ όργανο – δεν έχει πολλαπλή εγγραφή δηλαδή και κατά έναν αλλόκοτο τρόπο, ακούγεται πολύ πιο χάλια απ’ ότι αν το άκουγε κανείς ζωντανά μπροστά του.
9. Myrial Alter – Home
Μια άλλη όψη της Αργεντινής.
10. Αχιλλέας Περσίδης – Ήχοι Δωματίου
Ethnic και jazzy … ένα κομμάτι για το οποίο λατρεύω αυτόν τον τύπο.
11. Hossam Ramsy & Rafa El Tachuela – Ζambra Por Nadejda
Kι άλλο flamenco arabe, χιλιολέμε.
12. Jean Louis Matinier – Mystitorway
Απ’ τη Γαλλία με αγάπη.
13. Roman Giza – La Chica de Ipanema
Ο ρόμαν-στικ-άνθρωπός μου παίζει και Jobim!






YΓ.
Αν υποψιαστώ ότι κι εμείς οι εξωγήινοι Ινδιάνοι από την Ατλαντίδα καταγόμαστε από τους ΑρβανιτοΠελασγούς, ίσα που το έχω να μετοικήσω σε άλλο ηλιακό σύστημα.
Αυτός ο κόσμος δεν είναι για μένα. Είναι για τον Βύρωνα Πολύδωρα, το/τη N. Ago, τη λουλού φαν παρκ και εκείνο το νοσηρό ανθρωπάκι που ανεβοκατεβάζει εικόνες τεράτων στο blog του θεωρώντας ότι ο κόσμος που φοβάται πρέπει να είναι κάπως έτσι. Α! Και για τη σιχαμάτζικα bien sur (για να μη ξεχνιόμαστε).
Ξουτ, μισανθρωπάκια.


.

14 comments:

Αθήναιος said...

Μανταλένα, θα στο πω όπως το σκέφτομαι. Πώς γίνεται να έχεις τόσο καλό γούστο στη μουσική (ακούω τα mix και χοροπηδάω στην καρέκλα μου) και ταυτόχρονα το ζωνάρι σου συνεχώς λυμένο για καυγά; Επειδή πιστεύω ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει fake το γούστο στη μουσική, το πρόβλημα βρίσκεται στο λυμενο ζωνάρι. Μήπως αναθεωρήσεις;

Κολοκύθι said...

Τι να το κάνεις το έξοδος, το δίφωνο , το μετρό , το κόσμος όταν έχεις τη Μανταλένα?

υγ: και το μέταλ χάμερ βεβαίως βεβαίως :-P

LoulouBlu said...

Ithela na steilw k xtes, alla me efagan ta aerodromia k ta wireless..

Parakolouthisa ti egine apo tin arxi. Krima, giati oi anthrwpoi pou exoun ypostei ratsismo, tha eprepe na einai oi pio mi ratsistes apo olous, afou xeroun ti akrivws exoun perasei.

O Motorcycle boy to eipe yperoxa sto proigoumeno post sou.

Exoume pia mpei toso poly sto politically correct mode, pou den mporoume oute mia erwtisi na kanoume, eilikrina xwris KAMMIA YPONOIA ratsismou, xwris na thewrithoume ratsistes.

Krima, giati pragmatika to provlima tou ratsismou, opou yparxei, einai katakriteo k entelws aparadekto, k prepei na polemithei k na ekleipsei.

Alla me ton swsto tropo. Den eimaste OLOI ratsistes, oute theloume OLOI to kako OLWN.

Mantalena Parianos said...

AΘΗΝΑΙΕ>>
Αν σου πω ότι έχω φτιάξει αυτά τα μυξάκια εδώ και κανένα μήνα θα με πιστέψεις; Τα είχα ανεβάσει τόσον καιρό (τόσο που φοβάμαι πως αν δεν κατεβαίνουν σωστά, θα έχει εξαντληθεί το bandwith - κατεβαίνουν;) και αντί να καθίσω να γράψω γι' αυτά, εκτροχιαζόμουν από τους σαρδανάπαλους τύπου νάγκο, τζάγκο και το κακό συναπάντημα.

Γιατί στο γράφω αυτό; Γιατί ενώ άλλα πράγματα θέλω να κάνω, καταλήγω να ασχολούμαι μαζί τους. Προσπαθώ να μην, αλλά δεν αντέχω να μην λέω αυτό που βλέπω. Από την πρώτη μου μέρα στα blogs αυτό κάνω. Και δεν με ενδιαφέρει στ' αλήθεια καθόλου το αν θα γίνουν αρεστά ή όχι αυτά που λέω.
Εδώ είμαι - να μου αποδείξει όποιος θέλει, ότι έχω άδικο. Και αν το κάνει, δεν θα έχω κανένα πρόβλημα να το παραδεχτώ, όπως το έχω παραδεχτεί στο παρελθόν.

Φαίνεται όμως ότι όσοι κόπτωνται για τη "δημοκρατία" χαρακτηρίζοντάς τη δική μυο στάση ρατσιστική, μόνο δημοκράτες δεν είναι. Διαφορετικά θα το συζητούσαν - αντί να εκτοξεύουν ύβρεις.

Σε κάτι ΣΟΒΑΡΟ τώρα: τα δυο μυξ "κατεβαίνουν" σωστά;

:)


ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙ>>
Το Δίφωνο έχει μουχλιασμένο μυαλό - δεν θα έβαζε ποτέ Jestofunk σε συλλογή του!

:)

Και το metal hammer εδώ που τα λέμε...

Δεν τα μπορώ τα σκληροπυρηνικά σε καμία έκφρασή τους πια...
:)


LOYLOYMΠΛΟΥ>>
Με έστειλες τώρα. Κάπου μέσα μου πίστευα ότι δεν είναι δυνατόν να υπήρχε άνθρωπος που να παρακολούθησε τη φάση απ' την αρχή -όπως λες ότι την παρακολούθησες εσύ- και να μην του έχουν πέσει τα μαλλιά από τη στρεψοδικία που επιχειρούν εις βάρος μου.

Aυτοί οι άνθρωποι δεν θα αντιλαμβάνονταν την πραγματικότητα ακόμη κι αν τους δάγκωνε στα @@. Είναι τα ιδανικά παραδείγματα του τι μπορεί να συμβεί σε ένα μυαλό που σκέφτεται με σκέψεις από δεύτερο χέρι. Κάτι τέτοιοι ξεγελάστηκαν από τον Χίτλερ, τον Γ. Παπαδόπουλο, τον Μιλόσεβιτς και τον UCK (για να μη ξεχνιόμαστε).

:]

Μην ασχολείσαι πάντως. Εσύ ταξιδεύεις - εγώ αν μπορούσα να μην ξοδέψω κάποιες ώρες μπροστά στο PC, πίστεψέ με, θα το έκανα με οργιώδη χαρά.

Anonymous said...

Είναι κρίμα να σπαταλάμε πολύτιμα "υλικά" της ύπαρξης μας, χρόνο,ενέργεια και σκέψη δηλαδή, για πράγματα που είναι τόσο μα τόσο τιποτένια... Ο πολιτισμός του καθενός φαίνεται εύκολα ακόμα και από τον τρόπο με τον οποίο θα πει την καλημέρα του...Και το χειρότερο που μπορείς να κάνεις σε όσους τρέφονται από το ενδιαφέρον των άλλων έστω και εκβιάζοντας το με μεθόδους για κλωτσιές, είναι απλά να τους αγνοήσεις και να πας κάπου πολύ, μα πάρα πολύ καλύτερα... Παρακάτω....

Mantalena Parianos said...

FEVIS>>
"Ο πολιτισμός του καθενός φαίνεται εύκολα ακόμα και από τον τρόπο με τον οποίο θα πει την καλημέρα του"

Mην είσαι τόσο βέβαιος γι' αυτό. Ένας λόγος που αυτά που αναφέρω *πονάνε* τον καθωσπρεπισμό όσων με βρίζουν, είναι επειδή αποκαλύπτεται το ποιοι πραγματικά είναι - και αυτό που αποκαλύπτεται είναι σοκαριστικά τρομακτικό.

Παρακάτω, ok.

Αλλά καλό είναι να γνωρίζουν ότι δεν είμαστε όλοι εθελοτυφλούντες ούτε τρώμε κουτόχορτο.

angeliki marinou said...

Συμφωνώ με όλους τους προλαλήσαντες στο παρόν ποστ, θαύμασα τις ιστορικές γνώσεις (στις οποίες εχω μαύρα μεσάνυχτα) και τα επιχειρήματά σου στο όλο σκηνικό, νομίζω ότι τον χαμό και τις επιθέσεις εναντίον σου έπρεπε να τα περιμένεις (δε θέλω να φαντάζομαι ότι τα επεδίωξες), ειλικρινά πιστεύω ότι τα έβαλες με λάθος άτομο, γιατί το πρόβλημα δεν είναι ο n.ago, ο οποίος στην τελική, είτε είχε διαβάσει το περιοδικό που δε θυμάμαι πώς το λένε, είτε όχι, είχε δικαίωμα να βάζει στο μπλογκ του ό,τι banner γουστάρει, κι όποιος τρώει κουτόχορτο, του αρέσει και το τρώει, κι εφόσον τον έθιξες προσωπικά, καλά έκανε και σου απάντησε όπως σου απάντησε, αλλά (το πρόβλημα λέω είναι) οι δήθεν έλληνες προοδευτικοί που γίνονται ρατσιστότεροι των ρατσιστοτέρων (με εσένα εν προκειμένω) όταν ο φιλελευθερισμός τους και η-εμένα-μου-λες ανοχή τους απειλούνται.

Ανοιξες πολλά μέτωπα με μια πετριά. Βρε μπράβο.

Εκεί που θέλω να καταλήξω και απιθώνω την κάσα μου, κι εφόσον η ευφράδειά σου, η ετοιμολογία σου, οι γνώσεις σου για το επίμαχο αντικείμενο, τα υπονούμενα διαβάσματά σου σχετικά, η πρεμούρα σου να απαντάς σε κάθε προσβολή, με κάνουν να πιστεύω ότι όλη την ημέρα την περνάς στο νετ, ως cyber αντάρτης μπλογκοπόλεων, θα ΠΡΟΤΕΙΝΑ να το περιορίσεις το ρημάδι το άθλημα για λίγο (το νετ). Get a life ρε Μανταλένα και να ξέρεις - αν δεν το ξέρεις ήδη -ότι στο λέω με πολλή αγάπη.

unapatatras said...

μια χαρούλα κατεβαίνουν τα μυξάκια!

μιλ μερσί σου εύχομαι :-)

unapatatras said...

να προσθέσω ότι ακούγονται και μια χαρά και είναι ένα-κι-ένα τα κομμάτια και οι μύξεις!!!
ξανά-μανά ευχαριστώ :-)
και μια προσθήκη haig yadjian + martha moreleon είναι αρμενο-μεξικάνικη μείξη και η μάρτα είναι φωνάρα (άμα την ακούσεις να τραγουδάει ακαπέλα το paloma negra και δεν ταραχτεί το είναι σου... τι να πω...)
σμουτς

Mantalena Parianos said...

RΕΝΤΟΝ>>
Δεν κατάλαβα που ακριβώς διαφωνείς - ότι λες το έχω πει κι εγώ αν όχι ακριβώς έτσι, με ελαφρές παραλλαγές.

"είχε δικαίωμα να βάζει στο μπλογκ του ό,τι banner γουστάρει"

Δεν ΖΗΤΗΣΑ από κανέναν να "κατεβάσει" τίποτα, επαναλαμβάνω με κίνδυνο να γίνω κουραστική.
Υπογράμμισα απλώς ότι τα πράγματα ΔΕΝ είναι πάντα όπως φάινονται. Ο/η Nago άν ήθελε ή αν είχε κάτι να πει μπορούσε να το κάνει. Αλλά ΔΕΝ το έκανε. Προτίμησε να με βρίσει και το ίδιο και οι διανοητικοί και πνευματικοί *συγγενείς* του.

Οι πέντε τελευταίες λέξεις σου, είναι το διαβατήριο για όλα τα πράγματα.
:)


ΟΥΝΑΠΑΤΑΤΡΑΣ>>
Κουκλίτσα μου, μερσίιι.

Για όποιον ενδιαφέρεται πάντως, η Μartha και οι "LOS DEL SUR" παίζουν ΑΠΟΨΕ λατινοαμερικάνικα τραγούδια στο "ΜΑΚΑΡΙ".

Η σύνθεση είναι : ALEJANDRO DIAZ (φωνή, κιθάρα, τίπλε ),LUIS CARRERA ZAPATA ( φωνή, κιθάρα, τσαράνγο, ινδιάνικα πνευστά),PEDRO FABIAN – (φωνή, κρουστά, ινδιάνικα πνευστά)και η MARTHA MORELEON (φωνή, κρουστά). Στις 10.30μ.μ. Εισ.13€ ( με ποτό)

:)

Το θέλω το Paloma Negra!

Αθήναιος said...

Μόλις κατάφερα να ξεκολλήσω από το 1 κατέβασα το 2ο κι έπαθα. Και σημείωσε, σε παρακαλώ, πως είμαι εξαιρετικά καχύποπτος με το έθνικ.

Και δε μένα αρέσει ο Αχιλλέας Περσίδης.

Mantalena Parianos said...

ΑΘΗΝΑΙΕ>>
Σ' αρέσει εννοείς, ε; (πες "ναι")!
:D


Έχω ένα cd που θέλω να σου χαρίσω γιατί είναι λίγο hardcore για μένα, αλλά εσένα θα σου αρέσει σίγουρα...

¨Εχει βάση αναφοράς, αλλά είναι πολυπολυτισμικό -και γι' αυτό πιστεύω ότι θα το βρεις ενδιαφέρον... ρίξε μια ματιά, αυτό είναι world jazz από έναν 27χρονο ουτίστα που ζει στην Ολλανδία,,,

http://www.jazzserver.nl/artists/haytham.safia

Αθήναιος said...

Ναι εννοούσα πως ο Περσίδης μου αρέσει πολύ. Μόλις έστειλα το άρθρο μου στο "Γαστρονόμο" το οποίο έγραψα ακούγοντας το mix1, έχει για θέμα τους κυβερνομάγειρες και ξεκινάει από το premise ότι οι netizens γράφουν τη νέα εσπεράντο ξεπερνά τη "διεθνή της αγγλικής" και τη γράφουν με μουσικές, εικόνες, γεύσεις.

Εμείς, το σόι μου δλδ, έφτασε στη Θεσσαλονίκη από την Ολλανδία, ο προπάππους μου ήταν Ολλανδός. Μπορείς ν'ανεβάσεις το CD στο RUSirius.

Αν ανεβάσεις ξανά το mix2 σφύρα πληζ γιατί το έχασα κάπου στο Macintosh.

Mantalena Parianos said...

ΑΘήναιε, ΟΚ. Θα το ξανανεβάσω στο 4Shared ένα συμπαθητικό online χώρο όπου μπορείς κάποιος να ξεψαχνίζει τα uploads σου (μέχρι ένα Giga !) και θα σου στείλω to λυνκ με mail.

Kai to δίσκο του Safia εκεί θα τον ανεβάσω. Είναι παλαιστινιακής καταγωγής, αλλά σχεδόν όλοι οι μουσικοί του είναι ευρωπαίοι.

Με τιμά η προτίμησή σου στο μυξ #1. Δεν το φανταζόμουν τόσο εμπνευστικό! Εμένα πάλι μου άρεσε το podcast σου για τις μπίρες. Έμαθα επιτέλους και κάτι άλλο εκτός από να τις πίνω μόνο.
:)