Sep 3, 2006

Πρωτοσέλιδη Mantalena / έκτακτη έκδοση

Χε. Τι να λέμε τώρα. Δηλαδή, όχι τι, που όλα θα τα πούμε. Λοιπόν. Λοιπόοον… Ε… δεν ξέρω πώς να αρχίσω.
Άσε. Θα βάλω μόνο link.
Ξανα-άσε. ΣΙΓΑ που δεν θα μιλήσω. Θα τα πω όλα, λέμε (sic).


Λοιπόοον (το ‘παμε αυτό, ε;) Ξεκινάω.
Μετά τον Αλέξη Σταμάτη, τον Νίκο Δήμου και τον Πιτσιρίκο, στα featured blogs του MindBlog φιλοξενείται πλέον και η αφεντομουτσουνάρα μου (είμαι η ασπρόμαυρη κουραδίτσα κάτω δεξιά, με είδες βρε, με είδες; Πώς μεγάλωσα η ρουφιάνα)
And not only this, ladies –gentlemen and the others, but, αυτοί οι αντικειμενικότατοι άνθρωποι του MindBlog, αυτοί οι εξαίρετοι προγραμματιστές, φφφανταστικοί λόγιοι των γραμμάτων του διαδικτύου και αδέκαστοι Administrators των ιστολογίων, επέλεξαν moi για να με φιλοξενήσουν στο Blog-ο-πόρταλ τους, με ειδικό ποστάκιον.





Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον administrator του MindBlog, Γιάννη Κωνσταντακόπουλο, για τα καλά λόγια που έγραψε για το MantalenoΒlog. Λένε πως οι κομπιουτεράδες δεν γράφουν καλά – μια χαρά έγραψε ο άνθρωπος για μένα!

“Όταν πρωτοαντίκρυσα το blog της Mantalena Parianos έπεσα σε μια ιδανική περίπτωση άναρχου blog που δεν ξέρεις από που ν’ αρχίσεις και που να τελειώσεις. Αλλά αυτό που ξεχώριζε ήταν η γυναικεία αυθεντική γραφή που ξέφευγε από κλισέ.
Χειμαρρώδης, με συνεχή posts (δεν την προλαβαίνεις), παρεμβάσεις σε όλη την ελληνική blogόσφαιρα και είμαι σίγουρος με αφοσιωμένο κοινό, ακόμα κι αν δε σχολιάζουν στο blog της. Ακόμα και το template του blog της άλλαζε συνέχεια - ας ελπίσουμε να κρατήσει το λευκό λίγο καιρό :D

Η ουσία είναι όμως ότι το blog είναι γεμάτο αξιόλογα posts, που είναι δίχως νόημα αν κάποιος θα τα κατατάξει σε “σοβαρά” και μη, γιατί δεν έχει καμία σημασία αυτό. Δεν προτείνω συγκεκριμένα κείμενα, γιατί αξίζει κάποιος να ψάξει και να πιάσει το χαρακτήρα του blog.”





Θέλω επίσης να ευχαριστήσω το Θεό της Άμπωτης που με έβγαλε στον αφρό – γίνεται επιτέλους φανερό πως όλες αυτές οι φασαρίες περί της αποχώρησής μου από το Monitor συνέβησαν επειδή δεν αναγνωριζόταν το άφατο ταλέντο μου και η παπίσια μου κορμοστασιά και όχι για την αξιοκρατία – ποιος τη γαμεί αυτή την κυρία, τώρα που ανήκομεν εις την αφρόκρεμα.

Ακόμη, ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω:
στην Οσία μπανάνα, τους γονείς μου Μαντώ και Βασίλη, τον πρώην μου που με εγκατέλειψε τώρα που θα γίνω διάσημη και στην πρώην μου, που με εγκατέλειψε πριν γνωρίσω τον πρώην μου. Παιδιά, ευχαριστώ, δεν θα τα είχα καταφέρει αν μου είχατε κατσικωθεί στο σβερκάκι.
Τέλος, ευχαριστώ:
την Jamella (καλά να περνάς, girl)
τον Αllu Fun Marx που με υιοθέτησε πολύ πριν αναλάβει δράση η Ψιλικατζού :Ρ
τη Μαρκησία του Ο που κάνει την καρδιά μου καμπάνα κάθε φορά που τη χτυπάει με το πουπουλένιο της σφυρί
τον Summertime που δεν με πήδηξε κι ούτε πρόκειται
τον Mac Manus που με φιλοξένησε στο ειδικό Section των καταραμένων ιστολογίων του
τον Μotorcycle Boy και την TomBoy που με εμπνέουν εξακολουθητικά
όλους όσοι με βοήθησαν να βρω μια άκρη με templates, Feeds κ.λπ. (VryPan, Jamella, Bird On A Wire, Νasso Kappa, Mindstripper - ελπίζω να μην ξεχνάω κανέναν)
τους ιστολόγους που αισθάνομαι ότι μας συνδέει κάτι περισσότερο από τη μουσική Neropistolero, Σάκη Φώλιο, Weirdo, Candy Blue, Καπετάνισσα, Αttalanti, Βρομόγατο, Crazy Monkey, Giramondo, Manifesto, Fun EL, Pascal, Παράξενος, Ροϊδης, Τριαντάρα, Βατραχοκόριτσο, 2 Shots of Happy 1 Shot of Sad…



ουφ - τέλος,
τα γιαουρτάκια Total 2% (a.k.a. χορηγοί στο αντάρτικο πόλεων), ΟΛΕΣ τις εταιρίες δίσκωνε - πολυεθνικές και μη, τον άστεγο με τα σκυλιά στη γωνία Πατησίων και Κοδριγκτώνος που είναι και γαμώ τα παιδιά, τον Μίκη Παντελούς, τον Ζορρό, τον ψυχαναλυτή μου (χωρίς αυτόν θα ποστάριζα 30 φορές τη μέρα) και όλους εσάς που με ανέχεστε αυτή την εποχή που δεν αγαπάω καθόλου τον εαυτό μου και από ένστικτο επιβίωσης γίνομαι καμιά φορά περισσότερο εγωίστρια απ’ όσο είμαι. (Που είμαι, αλλιώς γιατί το έγραψα όλο αυτό;)


YΓ. Μετά και από αυτή την απρόσμενη επιτυχία, θα αποσυρθώ για λίγο καιρό στη βίλλα μου στο Λιόπεσι για να ταΐσω τα σκυλιά της αδελφής μου, να συγγράψω ένα βιβλίο με θέμα το Μάραθο (φύεται και ευδοκιμεί εις την ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Πάρον) και να κυνηγήσω τα χρυσόψαρα στη στέρνα κάτω από τις φυστικιές. Λεμονιές έχει, μια μουσμουλιά, μια κούνια για να περνάω την ώρα μου και κάμποσες πορτοκαλιές για να βγάλω το χειμώνα. Ροδιά, ευτυχώς όχι πια. Οι καρποί της δυστυχώς, λερώνουν πολύ.


Μantalena, σε αγαπώ αλλά ΔΕΝ θέλω να διαβάσω τη συνέχεια μωρή


Ψιτ

sic

Κεντρικές Κυκλάδες
Nήσος Πάρος
Μantalena η περιώνυμος

16 comments:

Bird On A Wire said...

Εσύ είσαι που έχεις πει τόσα καλά λόγια για μένα; Καιρός να ανταποδώσω:
Πάει δικάβαλο το καλάμι; Να ανέβω κι εγώ; Θα μ' αφήσεις να οδηγήσω λίγο; :P

neropistolero said...

Μανταλένα, επειδή ήδη το wired bird έχει καπαρώσει τη θέση "παρά τω Παγκοσμιοκράτωρα" όταν με το καλό αποκτήσω παγκόσμια κυριαρχία, εσύ μπορείς να είσαι "παρά τω παρά τω Παγκοσμιοκράτωρα".
:)

Alkman said...

Μπορω να εχω ενα αυτογραφο? :P

Bliss said...

exw meinei anaudh!

bare8hka ta blog telika paidia

arxizei k megalwnei h fash kai lew na to diagrapsw mine k na kanw ena teleiws anwnumo!oeo

Annabooklover said...

Madalena uber alles

Πέφτω στα γόνατα και σε παρακαλώ μη φύγεις, σου αφιερώνω το τραγούδι down on my knees που πόσταρα χθες

A.F.Marx said...

Δεν πιστεύω να πας κι εσύ τώρα για διεθνή καριέρα και να σε χάσουμε...
Κάτσε καλά ρε!

Mantalena Parianos said...

ΠΟΥΛΑΚΙ ΣΤΟ ΚΛΑΔΙ>>
Το καλάμι σηκώνει μόνο μια τρέλα, όχι δυο. Μπορείς όμως αν θες, να αποκτήσεις το δικό σου καλάμι με 28 άτοκες linkblog-ο-δόσεις.
:)

ΝΕΡΟΠΙΣΤΟΛΕΡΟ>>
Ρε σεις, είστε σίγουροι ότι θέλετε να κατακτήσετε τον κόσμο; Ο κόσμος αυτός είναι ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ, μιλάμε.


ΑΛΚΜΑΝ>>
Δεν χαλάω χατήρια εύκολα, παγανιστικέ μου φίλε. Το θες με αίμα κατσίκας ή δικό μου; (ούτε που θα καταλάβεις τη διαφορά)


MARGO>>
Πόσα θες να μας τρελάνεις, girl; Τι πα να πει "θα το διαγράψω και θα κάνω ένα ανώνυμο"; Live your bliss, χουζουρένια μου.
Φτιάξε όσα θέλεις, αλλά μην το διαγράψεις (μπορεί να θελήσεις να επιστρέψεις εκεί, believe me)
:)

Μail report από Σαλόνικα, πότε?

ΑΝΝΑ ΒΟΟΚ ΛΟΒΕΡ>>
"uber alles"

Μη γράφεις τέτοια, γιατί ΉΔΗ με λένε φασίστρια... Οέο.
Σήκω τώρα.


Tip:
αν θες να εξαφανίσεις από το να εμφανίζεται ένα blog στο profile σου, κάνε sign in στον Blogger, πήγαινε Edit Profile (πάνω δεξιά) και κλικαρε την επιλογή "Select blogs to display". Θα σου τα εμφανίσει όλα και εκεί θα επιλέξεις ποια θέλεις να και ποια να ΜΗΝ φαίνονται. Δεν είναι ανάγκη να τα σβήσεις.
(και στη Margo πάει αυτό)
μουτς

ALLU FUN MARXάκο>>
"Διεθνή καριέρα"; Σιγά μην περιοριστώ!
Sky's the limit. Έχω δηλώσει ήδη υποψηφιότητα για να είμαι η πρώτη θυληκή σκυλίτσ... ε, sorry μπλόγκερ ήθελα να πω, που θα πετάξει μέχρι τη Σελήνη για να στείλει μπλογκο-ανταπόκριση. Χα. Τι; Μέχρι τη Νέα Ορλεάνη θα πάω μόνο;
;)

Alkman said...

Τι να το κανω το αιμα?

Ανθρωπινο? Δεν ειμαι χριστιανος να μεταλαμβανω "αιμα και σωμα χριστου".

Κατσικισιο. Προτιμω ολοκληρο το κατσικακι η το αρνακι. Στη σουβλα, σαν καλος χριστιανος.

Καλο Πασχα! ;)

Attalanti said...

Τι ωραίο νέο - τί ωραίος τρόπος να ξεκινά μια Κυριακή! Και εις ανώτερα, συγχαρητήρια, μπράβο, μπράβο, μπράβο! Mes sinceres felicitations!

Υ.Γ. Μας συνδέουν κι άλλα, μας συνδέουν ;))) Πάω να κάνω πολλά κλικ!

AsGoodAsItGets said...

Εμ...όλα καλά κι όμορφα, αλλά το λινκ σ΄εκείνο το έαρ φόρς γκάλλερυ τι ακριβώς ρόλο βαράει;

/me scratches my head

vromogato said...

χάθηκε στριφνή ενδιαφέρουσα ντιτζέισα ... όποιος τη βρει να στείλει μέιλ
:p

pascal said...

Αει χάσου που θα μας πεις ότι συνδεόμεθα κιόλας. Κονγκρατσιουλέισιονς για τη διάκριση, τούτο το ποστάκι και για το παραπάνω ποστάκι. Γιατί έκλεισες τα σχόλια μωρή;

Καπετάνισσα said...

Τσάκω ένα σβουριχτό φιλί στο ρόδινο μαγουλάκι.

(Ήρθανε τα φθινόπωρα.
Τώρα θα φτιάξει ο από μέσα καιρός, στα σίγουρα).

Anonymous said...

Ναι....εύγε να γίνεις και χαρούμενη γιατί ίσως και να σου πάει. Που είναι το όσκαρ καλέ να σου το παραδώσω;
Στην πιο hard working blogger ever.
Και το εννοώ αυτό. Δε λέμε μαμαλίες εδώ!
Τα σέβη μου! Γειά σας

Μαρκησία του Ο. said...

Όταν σε δω θα σου δώσω μία με το σφυρί (τσιγκιντιγκλόν!)
και μετά θα σε αγκαλιάσω

ΧΧΧ

νομίζω είσαι έτοιμη για το όσκαρ.

Mantalena Parianos said...

ΑΛΚΜΑΝ>>
O Φρόυντ στο "Τοτέμ και Ταμπού" έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση σχετικά με το πώς το χριστιανικό έθιμο της θείας μετάληψης κατάγεται από τις ανθρωποφαγικές κοινότητες (φάετε , πιέιτε, τούτο μου εστί το σώμα, το αίμα κ.λπ. κ.λπ.) Την έχεις υπόψη σου;

ΑΤΤΑΛΑΝΤΙ>>
Ελπίζω να μην εννοείς τον πόνο για τους πρώην μας... :Ρ

ΑΖ ΓΚΟΥΝΤ ΑΖ ΙΤ ΓΚΕΤΣ>>
Ε... τι λινκ να έβαζα; Της Λούσυ; Της Λάσση; Της Λύσσας της Κακιάς; Έβαλα κάτι που όσο να 'ναι σου δίνει μια ώθηση προς το υψιπετές!
Σε απογειώνει.


Σοβαρά τώρα, έχουν ωραία χιουμοριστικά βιντεάκια εκεί πέρα οι ιπτάμενοι. Πώς κια γιατί, μη ρωτάς, ανάθεμα κι αν ξέρω.
:)

Βρωμόγατο>>
Η djσσα στην οποία αναφέρεσαι, τρέχει να προλάβει τώρα. Θα προλάβει όμως, ακόμη κι αν χάσει χρόνο για να φάει μια ρόγα σταφύλι για μεσημεριανό.
:)

ΠΑΣΚΑΛ>>
Ευχαριστώ, "αγαπημένε". :Ρ
Έκλεισα τα σχόλια στο από πάνω, για να μην ακούσω τα σχολιανά μου από τα παρακλάδια της τοπικής και εγχώριας χλωρίδας του Μόνιτορ.
Ι got work 2 do, U know.
;)


ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ>>
Ο "από μέσα καιρός", σίγουρα καλή μου. Θαλπωρή και πάλι θαλπωρή, θαλασσένια μου κυρά.

ΔΡ UQBAR>>
"Στην πιο hard working blogger ever" - παίζει και να έχεις δίκιο. Έχω τρελαθεί να ποστάρω.
Απ[' την άλλη, το ποστ είναι χιουμοριστικό. Πριν λίγο καιρό στη θέση μου ήταν ο respectable Αλέξης Σταμάτης, μετά από μένα θα είναι κάποια άλλη/άλλος. Απ' ότι κατάλαβα, εκεί θα φιλοξενηθούν κατά καιρούς τα περισσότερα μπλογκζ του MIndBlog.


MARKHSIA>>
Μα... είναι πουπουλένιο, δεν είναι το σφυρί σου;
Τι "τσιγκιντιγκλόν"; (με τρομάζει αυτός ο ήχος)
Παφ και πουφ και φουμπ δεν θα πρεπε να κάνει στα τσουλούφια μου;