Tην Παρασκευή τα αφεντικά μου μαλώσανε - ο ένας θεωρεί ότι καλώς κάνω ότι κάνω κι ο άλλος όχι. Δεν με εκπλήσσει, πάντα αυτό μου συμβαίνει. Παντού. Με τους γονείς μου, με τους γκόμενους, με τους bloggers, γιατί όχι και επαγγελματικά;
Το ζήτημα είναι ότι έχω ένα κάρο δουλίτσες για συμπλήρωμα διατροφής (χιι) και καμία "βασική" (στη χώρα μας δεν ζεις κάνοντας μόνο μια δουλειά, έτσι;)
Γαμώ την τύφλα μου - έπρεπε να το είχα καταλάβει, αφού ξαφνικά όλα μου πήγαιναν... καλούτσικα.
'Άντε να βρω σπίτι τώρα και να πρέπει να δώσω τρια νοίκια μπροστά.
μανταλενοφτού μου
Υστέρω Γράφω
Mου έχουν συμβεί τόσα στραβά τον τελευταίο μισό χρόνο, που έχω αρχίσει πλέον να το παίρνω ψύχραιμα. Ούτε που πεταρίζει το μάτι μου, λέμε.
κρας μπάουμ καμπράααμ μπράουμ
της πουτάνας να γίνεται, εγώ εκεί.
Χμ, χμ και χμ, κάνω.
Μα, πότε θα γίνω μάνα; (γελάω και μόνο που σκέφτομαι ότι τρεις μήνες πριν με απασχόλησε σοβαρά). Χα.
Α πηδήξου θεούλη
26 comments:
"της πουτάνας να γίνεται, εγώ εκεί."
...that's the spirit!
etsi allazei to karma leme! :P
kalhmeromouts
α μα τι! καιρός να σκάνε άλλοι (ποικιλοτρόπως)
φιλούρες ξενυχτισμένες
Τι να πρωτοκάνει κι αυτός ο κακομοίρης με τόσα δισεκατομμύρια ψυχές που γίναμε σ΄αυτόν τον πλανήτη; Ρίχνει ζάρια κι όποιον πάρει ο χάρος. Άμα μάλιστα σκεφτείς ότι το δικό σου καλό μπορεί να είναι το κακό κάποιου άλλου, καταλαβαίνεις ότι περιπλέκονται τα πράγματα :)
Λύσε μου όμως μια απορία, αν θες. Εντάξει, τα αφεντικά σου μαλώνουν μεταξύ τους, οι γονείς σου το ίδιο, αλλά οι γκόμενοι; Κι αυτοί μεταξύ τους; Εκτός αν εννοείς τους πρώην με τους νυν :Ρ
Καλό απόγευμα!
Για να καταλάβω...
Τα αφεντικά σου μαλώσανε και εσύ έμεινες άνεργη και άστεγη;
BERENIKH>>
Έτσι αλλάζει. Τα έξοδά μου για το σπίτι τρέχουν και για πρώτη φορά, τα γράφω όλα. Ας πάω φυλακή. Το κορμί μου θα το μαντρώσουν - το πνεύμα μου όμως ποτέ!
Οέεεεε
Ω
ΛΙΤΛ ΠΑΤΤ>>
Καληνύχτεζ και σε σένα (πρωινές)
:Ρ
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ>>
Όχι. Κοίτα να δεις: το ζήτημα είναι ότι ο ένας (γονιός, γκόμενος, εργοδότης κ.λπ) πάντα με θέλει. Αλλα ο ΕΝΑΣ.
Αυτό. Απλό, κατανοητό και καταστροφικότατο.
ΑΦΜ>>
Ακριβώς. Είμαι τρεις μήνες εκεί. Tον έναν - αυτόν που "δεν με θέλει" όπως είπε, ας τον λέμε Α -, τον έχω δει όλες κι όλες δυο φορές.
Με εισηγήθηκε ο Β, λοιπόν, στον οποίο με είχε εισηγηθεί ένας άλλος διευθυνων σύμβουλος, ο οπoίος μάλιστα του είχε πει "αν δεν την θες εσύ, την θέλω εγώ τη Μανταλένα".
Πάω λοιπόν εγώ εκεί αρχές Ιουλίου, κάνω τις προτάσεις μου γραπτώς μαζί με το βιογραφικό, και ο Α (ο μαλάκας) με βλέπει για πρώτη φορά και μου λέει: θα είσαι για 2 μήνες δοκιμαστικά.
Του απαντάω με το θράσος και το θάρρος που απαιτεί η θέση μου "πολύ ωραία. είμαι βέβαιη ότι στον μήνα επάνω, θα έχετε καταλάβει αν σας κάνω ή όχι".
-Ε, μου λέει, τον Αύγουστο όλο, θα λείπω με το ιστιοπλοϊκό μου μπλα μπλα μπλα...
ΟΚ. Μένω λοιπόν δυο μήνες να εργάζομαι καθημερινά, χωρίς διακοπές, χωρίς να μπορώ να κάνω επαφές αφού όλες οι εταιρίες και οι συνεργαζόμενοι λείπουν, και χωρίς να πληρώνομαι (μου είπαν ότι δεν θα τα χάσω κι ότι θα μου τα δώσουν τελικά).
Μπαίνει ο Σπετέμβρης, μετακομίζω κανονικά σε δικό μου γραφείο, μου ανοίγουν λογαριασμό mail, κωδικούς τηλεφώνου για κινητά, στέλνω κι εγώ mail σε όλο τον κόσμο ότι "γεια σας, από σήμερα θα βρίσκετε τη μαντλέν ΕΔΩ. Να το mail μου, να τα τηλέφωνά μου, να τα σκατά όλα". Πέφτω και με τα μούτρα στη δουλειά. Φέρνω δυο χορηγίες. Ξεκινάω δυο projects που θα έπρεπε να είναι έτοιμα στις 15 Οκτώβρη.
Κι όλα αυτά, συγχρόνως με την κατάθλιψή μου, την αφραγκία μου, και το σπίτι που χτίζω και ανεβοκατεβαίνω Πάρο.
Και στο τέλος του Σεπτέμβρη, αρχίζω να πιέζω τον Β που είναι και ο διευθυντής μου και ο μόνος που βλέπω "τι θα γίνει; πότε θα πληρωθώ; κ.ο.κ.".
Τα παίρνει αυτός με τον Α που δεν έχει προχωρήσει το θέμα μου, πάει στο γραφείο του, και όταν βγαίνει, μου λέει ότι "ο Α δεν με θέλει".
-Ε, είναι προσωπικό το ζήτημα; ρωτάω. Θέλει να προωθήσει κανέναν δικό του άνθρωπο, ε;
-όχι, μου λέει. Δεν έχει να κάνει με σένα, αλλά με μένα που σε εισηγήθηκα.
Αυτά, περιληπτικά.
Σε όσες δουλειές με απαξιώνουν ΕΤΣΙ, τα κάνω μπουρδέλο και φεύγω. Σαν επαγγελματίας και σαν άνθρωπος, δεν μπορώ να τρέχω πίσω από το κάθε αρχίδι. Αλλά μετά όλοι οι φίλοι μου μου λένε ότι έκανα μαλακία και ότι "έπρεπε να μείνω να παλέψω". Σα να μην είχα λοιπόν όλο μου το homework που θα έπρπε να είμαι φρεσκούλα και πρόσχαρη το Σ/Κ, τώρα έχω και το εξής: να γράψω και να στείλω τη Δευτέρα ένα memo τον biggest boss, μπας και σώσω τη θέση μου, η οποία ήταν πολύυυ καλή εδώ που τα λέμε...
Μύγαμισω
Το καλύτερο, είναί ότι στο πρώτο 15μερο του Σεπτέμβρη, είοπα "όχι" σε δυο άλλες προτάσεις, επειδή θεώρησα ότι θα με κρατούσαν σε αυτή που ήμουν. Μα, αν επρόκειτο να ΜΗΝ, τι στο διάολο μου έδωσαν authorities να μιλάω στην ομάδα εργασίας μου, και δικό μου γραφείο σαν να είχε τελειώσει η υπόθεση;
Άστεγη είμαι από τότε που χώρισα - τέλη Ιουλίου. Μένω με τους γονείς μου και κοντεύει να μου στρίψει γιατί από τα 21 μου είχα φύγει και συζούσα. Μέχρι την Παρασκευή έψαχνα σπίτι. Τώρα ψάχνω δουλειά. Και έχω μιαδυο προτάσεις, αλλά δεν είναι τόσο καλές.
:(
Μανταλένα το μόνο πράγμα που δε μπορώ να φανταστώ είναι εσένα να το βάζεις κάτω.Μπορεί η Σκάλι με τον Τσιτουρίδη να μου φαίνονται φυσιολογικοί, αλλά εσύ να τα παρατάς είναι απλά ενάντια στους νόμους της φύσης.
Θα τη βρεις την άκρη.
In Mantalena we trust
Κοίτα μην τους χαρίσεις ούτε φράγκο στους καργιόληδες. Ψάξτο και λίγο με Επιθεώρηση Εργασίας μπας και τους κάνεις καμιά πλακίτσα για να σε θυμούνται.
Κατά τα άλλα μην ανησυχείς. Εσύ να είσαι καλά και από δουλειές -πάντα θα βρίσκεις.
Με κάλυψε ο προλαλήσας.
Για ψάξε λίγο αν μπορείς να τους κάνεις καμιά γυριστή. Τι στο διάολο, μόνο αυτοί θα έχουν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού;
Άντε πια με τους ερασιτέχνες. Θέλουν και εταιρείες.
Don't give up. Αυτό είναι που πραγματικά κάνει τους άλλους να ανησυχούν!
ματς μουτς
NEROPISTOLERO>>
"εσύ να τα παρατάς είναι απλά ενάντια στους νόμους της φύσης"
Nαι... και οι νόμοι της φύσης είναι εναντίον μου. Τουλάχιστον οι κυριότεροι - κάτι βαρύτητες, έλξεις και φυσικά... ΤΟ ΧΑΟΣ.
;)
ΜΟΤΟΣΑΚΕ>>
Τα λεφτά μου θα τα πάρω, μου είπαν. Τώρα όσον αφορά την πλακίτσα... τι να κλάσει η Επιθεώρηση μπροστά μου. Έτσι και αποφασίσω να ρίξω λάθος νόμισμα στο μηχανηματάκι τους, δεν τους σώζει ούτε όλος ο στρατός των ΗΠΑ. Κι αυτό ρε γαμώτο, αποδεικνύει τη μαλακία τους: όταν σου δίνουν τόσες αρμοδιότητες δεν είναι επειδή ΔΕΝ σε χρειάζονται!
ΜΑΡΚΗΣΙΑ>>
Δεν νομίζω ότι είναι ερασιτέχνες... Αν σου έλεγα περί ποίων πρόκειται, μάλλον για μαφία θα τους έκανες.
:S
Δε μου λες, κανά ευχέλαιο, κανα αγιασμό, έναν εξορκισμό στο τέλος-τέλος, το έχεις σκεφτεί.
Τι γκαντεμια είναι αυτή πια? :(
a phdhksou 8eoulh mou!
nomizw h katakleida htan ola ta lefta!
mana na gineis?
paidaki mou zhse ligo!
exeis xronia na gineis mana:P
:D
zoum zoummmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
elpizw genika apo dw k pera na einai ola kurile sthn zwh sou!
m arese to mousiko akousma Madamme Mantalena!
Αν το κλίμα στη δουλειά δεν είναι καλό...τι να το κάνεις;
Σίγουρα θα βρεις κάτι πιο ενδιαφέρον και μάλιστα σύντομα!
"(στη χώρα μας δεν ζεις κάνοντας μόνο μια δουλειά, έτσι;)"
Σοβαρά;; Και έλεγα να επιστρέφω σιγά-σιγά...λες να κάτσω εδώ που είμαι;;
Κουράγιο και όλα θα πάνε καλά!!
(Υπόσχεση!)
δώσε τους στεγνά στο Μάκη!
Λοιπόν, μένω άναυδος( τρίτο στενό αριστερά!) με το… μαργιόλη.
Δεν ξέρω Μανταλενα αλλά, εσύ μου φαίνεσαι από σίδερο. Και δεν κατάλαβε ο …αετός ότι, τέτοιοι εργαζόμενοι( δεν έχω λόγω να μην σε πιστεύω γιατί, ένα τέτοιο εργαζόμενο γαϊδούρι είμαι και εγώ) σήμερα δεν τους βρίσκεις εύκολα;
Οκ!
Σκέψου θετικά.
Όσο για τους γκόμενους που μαλώνουν, ας’τους να φαγωθούν.
Έτσι μας αξίζει!
Συμπαράσταση από μετανάστη, είχες σκεφτεί ποτέ;
Καλό μήνα!
αμ συμμέριζινγκ γιορ γκάντεμι, αλλά Μανταλίνα Παρλαρίτσα, νομίζω εκείνη την τελευταία γραμμή θα μπορούσες και να την παραλείψεις
Ή τουλάχιστον γράψε το σωστά:
Άι πηδήξου Θεούλη.
Σημασία στο κεφαλαίο Θήτα που προσδίδει άλλη σημασία, ανάμεσα σε πιο δεύτερους και λιγότερο καταξιωμένους θεούς.
Ρε Μανταλενίτσα, αυτή είναι η δουλειά που καθάριζες 2 βασικούς; Πολύ κρίμα. Και βρε αστέρι μου, είσαι 26 και χτίζεις δικό σου σπίτι, δουλεύεις σαν στέλεχος και συζούσες κι απο τα 21; Δε λέω αξιοθαύμαστο, αλλά μήπως βιάζεσαι πολύ; Όπως λέει κι η Μάργκο, ζήσε λίγο τη ζωή σου. Απο την άλλη όσο πιο μικρή ξεκινάς τόσο πιο πολλά περιθώρια έχεις να "αποτυγχάνεις" (κοινώς να σε γαμάνε άσχετοι 'ανώτεροί' σου, άνευ λόγου) και να προσπαθείς ξανά. Οπότε ίσως καλύτερα τώρα που ακόμα βράζει το αίμα σου.
Καλή τύχη.
KONΦIOYZENT>>
Ε, όχι ευχέλαια και αγιασμούς τώρα. Αν δω παπά μπροστά μου, να μου κουνάει αυτά τα πράγματα που καπνίζουν και μετά να μυρίζουν τα μαλλιά μου λιβάνι, θα τον εκτελέσω με το συραπτικό.
:)
ΜΑΡΓΚΟΥΔΑΚΙ>>
Ευχαριστώ, ξενιτεμένη κορασίδα.
Περί θεούλη, δες παρακάτω.
GIRAMONDO>>
Ε, φαντάσου, ότι ένας εκπαιδευτικός με πόσα να βάλουμε... 10 χρόνια προϋπηρεσία; αμείβεται με 1000 ευρώ. Το νοίκι να είναι 450-500; Λες να μην κάνει άλλες 5-6 δουλειές ο άνθρωπος;
ΚΑι dj θα γίνει, και οδοκαθαριστής και ξύστης πλάτης, και επαγγελματιάς ψηφοφόρος, ότι θες θα κάνει ο άνθρωπος.
Εκεί που βρίσκεσαι, δεν έχεις ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης; Έμένα έτσι μου 'ρχεται να πάω να ζήσω στη ΒΑρκελώνη ή στον ξέδλφό μου στη Σαρδηνία ("Πήγαμε για βαρκάδα στην ομίχλη" μου έγραφε χτες...)
Σκέψου το καλά πριν επιστρέψεις στο Ελλαδιστάν. Είναι μια χώρα με μπλε και πράσινους κόκκους.
:)
ΠΑΣΤΑΦΛΟΡΑ>>
Σιγά μη δώσουμε δουλειά στο Μάκη να βγαίνει στα κανάλια.
Θα τους δώσω τον πυροσβεστήρα στο χέρι τη μέρα που θα φεύγω, μπας και προλάβουν να σώσουν το γραφείο μου.
χιιι
Ν. ΑΓΚΟ>>
"Συμπαράσταση από μετανάστη"
-Το ότι είσαι μετανάστης, δεν κάνει καμία διαφορά per me. Κι εγώ μετανάστις είμαι. Και μάλιστα από μια χώρα που δεν υπάρχει πια, την Ατλαντίδα.
:Ρ
ΝΕΤΡΙΝΟ ΤΖΙΑΡΙΔΗ>>
Ο θεούλης στον οποίο αναφέρομαι δεν είναι ούτε ο χριστιανικός ούτε κανένας άλλος θεός γιατί τότε δεν θα το έκανα ποτέ.
Δεν περνάω ούτε απ' "της εκκλησιάς την πόρτα" ούτε μ' αρέσει ο Πυροβολάκης. ¨Εχω να πάω σε ανάσταση, μετάληψη κ.λπ. μυστήρια, από 19 χρονών. Σε κάτι γάμους πάω μόνο, αλλά αυτό δεν μετράει γιατί είναι τουριστική απόλαυσις: είμαστε μέσα-έξω, κανπνίζουμε και πετάμε ρύζια με λουλούδια στα αδέσποτα (στους νεόνυμφους πετάμε κουφέτα για να συνηθίζουν στα καρούμπαλα).
Ως Ινδιάνα , οι μόνοι θεοί τους οποίους επικαλούμαι είναι τα πνεύματα της νύχτας και των νερών, ο Παν, ο Μανιτού, ο θεός της μπανάνας, ο Τιμ Μπάκλεϋ και ο τζιμ Μόρισσον. Η συγκεκριμένη ευχή μου, απευθυνόταν μάλλον στον μεγάλο Σαμάνο των Τσεγιέν.
Σοβαρά τώρα, όπως επισημαίνει κι ο Ντίκι, παρακάτω, όπως βλέπετε δεν το έγραψα με κεφαλαίο "θ", από Άποψη.
:)
ΝΤΙΚΙ>>
Ναι Ντίκι, αυτή η δουλειά ήταν...
Άντε να ξαναβρώ άλλη που να μην με κάνει χίλια κομμάτια, αλλά να μπορώ να είμαι focused σε έναν τομέα - αυτό ευκολύνει τα πράγματα, ξέρεις.
Τι πα να πει "βιάζομαι". Έχω κάποια "θέλω" σαν άνθρωπος. Καθώς είχα γράψει και σε παλιότερο ποστ/σχόλιο (δεν θυμάμαι), μου τη δίνει να λέμε στην Ελλάδα "νέος άνθρωπος", "νέος καλλιτέχνης" κ.λπ. και αυτός να είναι 30 χρόνών. Σκέψου το λίγο. Σε άλλες χώρες της Ευρώπης, τα παιδιά φεύγουν απ' το σπίτ στα 18 - 19 τους. Έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους. Εδώ, οι φίλες μου μένουν με τους γονείς τους μέχρι να παντρευτούν και τα αγόρια με τη μαμά μέχρι τα 30τόσα τους.
Δεν είμαι εγώ που "βιάζομαι", είναι αυτοί που δεν βιάζονται να ζήσουν.
:Ρ
Η απόλαυση του να γυρνάς στο σπίτάκι σου, να πετάς τα παπούτσια στη γωνία κάτω απ' το γραφείο, να βάζεις Peppers στο player και να τρως κρύο πουρέ όρθια στο μπαλκόνι, ενώ έξω βρέχει κατακλυσμιαία, δεν συγκρίνεται με τίποτα.
:Ρ
Αξίζει πάντως να πούμε ότι όσοι μένουν μέχρι τα είκοσι φεύγα (ή και τριάντα φεύγα) με τους γονείς τους, δεν το κάνουν μόνο για να μη χάσουν το βόλεμά τους, αλλά και πολλές φορές επειδή δεν βγαίνουν οικονομικά για να μείνουν μόνοι τους. Αυτό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Μπορεί να θέλεις αλλά να βγάζεις 600-700 ευρώ το μήνα. Που να πάς;
Έχω μια κολλητή Νορβηγίδα που στα 18 της είπαν "Αρκετά σε ταϊσαμε. θέλεις να σπουδάσεις; χαρήκαμε για τη γνωριμία". Η κοπέλα σπούδασε μόνη της, στη Νορβηγία και την Αγγλία, με τρελό φοιτητικό δάνειο (εξαιρετικά δημοφιλές στις βόρειες χώρες) το οποίο θα ξεχρεώνει για τα επόμενα 25 χρόνια.
Δεν μπορούμε, όμως, να συγκρίνουμε με μια χώρα που είναι η πιο ακριβή της Ευρώπης, που τα εισοδήματα και η κοινωνική πρόνοια είναι σε άπιαστα επίπεδα. Μιλάμε φυσικά και για τελείως άλλη νοοτροπία. Άλλοι τους λένε ψυχρούς, άλλοι πρακτικούς.
Και οι τριαντάρηδες είναι νέοι φυσικά!! άκου εκεί! ;-ΡΡΡ
Αυτά τα "είσαι μικρή", "ζήσε μέχρι τα 30 με τους γονείς σου" κ.λ. εμένα μου ακούγονται πολύ βολικά. Καλά κάνεις και γουστέρεις να είσαι ανεξάρτητή. Και ό,τι και αν λένε εγώ πιστεύω ότι αν θεωρείς ότι η ανεξαρτησία σου έχει αξία, τότε βρίσκεις τρόπο. Ναι, μπορεί να στριμωχθείς, μπορεί να στερηθείς αρκετές ανέσεις, χλιδές ή απλά το αυτοκίνητο του μπαμπά/της μαμάς. Μπορεί να χρειαστούν και δύο δουλειές ή μία δουλειά που να μην έχει το status που θα ήθελες. Αλλά, sorry, afaik, η πραγματική "ζωή" είναι όταν την ελέγχεις.
Για αυτό, να στεναχωρηθείς, να μην βολευτείς, και να ψάξεις να βρείς την λύση -που νομίζω ότι θα την βρείς.
MARKHSIA>>
Φυσικά και οι 30άρηδες είναι νέοι άνθρωποι. Αλλά το σωστό είναι από τις εθνικές΄ομάδες (δες μπάσκετ) μέχρι τη μουσική (δες Zutons, Jet κ.λπ. που είναι 22 χρονών!) , να βλέπεις πραγματικά "νέους" καλλιτέχνες και ταλέντα.
Στην Ελλάδα, "νέοι καλλιτέχνες" ήταν ο Ορφέας Περίδης κι ο Μάλαμας όταν βγήκαν. Και οι Κατσιμιχαίοι όταν 30άριζαν. Μα σκέψου το.
:)
ΣΟΥΡΦΟΥ>>
Καλώς τον δισυπόστατο! Τον φίμωσες τον anti-sourfou; :Ρ
ΒΡΥΠΑΝ>>
Eυχαριστώ για όλα ;)
Και έχω και καλά νέα, παιδιά... μόλις μου χύθηκε ο καφές.
Δηλαδή, τι μου χύθηκε, ξανασφουγγάρισα την κουζίνα γιατί που ήρθε τούμπα το μπρίκι απ' το γκαζάκι και από τη σαγιονάρα μέχρι το μπλουζάκι μου έγινα σαν κουτσουλημένη ομπρέλλα.
:)
λεφτά θα πάρω
πότε δεν ξέρω
θα αρχίσω να χύνω καφέδες on purpose στο τέλος
ΑΠΟΘΕΩΣΙΣ>>
Δυστυχώς, ναι. Μόνο μπλόγκερ comments. Και mail.
Είχα πολύ ασχημοσύνη από ανώνυμα σχόλια - νομίζω ότι εδώ και κάποιες μέρες, αυτή ήταν η μόνη λύση για να απαλλαχθώ από τους θλιβερούς, αγάμητους, μουρλούς και μαλακισμένους (συνέπεια του αγάμητος είναι αυτή), που με ενοχλούσαν και συνεχίζουν να με ενοχλούν , ευτυχώς όμως, πλέον μόνο στα blogz που τους αξίζουν και τους δίνουν μια ζεστή γωνιά μέσα στην κοπριά τους.
Thanx Κώστα
Εγώ πάντως απ' όλα αυτά κρατάω τη σαγιονάρα ...
Ωραίος τίτλος για άρθρο επίσης - "Χύνω καφέδες on purpose" .
ή και για καφεμαντείο στη Νίκαια , ή coffee-shop (με sexουαλικές προεκτάσεις) στο Amsterdam .
Εσένα φαίνεται ότι δε σε πάει η "βασική" δουλειά... :-(
Γιατί δε το σκέφτεσαι να ψάξεις μόνο για "συμπληρωματικές"; Και σαν "βασική" θα δηλώνεις ΑΝΕΡΓΗ!
Είναι λίγο κουραστικό βέβαια να κάθεσαι και να πληρώνεσαι... αλλά θα το συνηθίσεις! :P
Post a Comment