Περιμένω τα πάντα

Είχα τρελαθεί τις προάλλες. Έτρεχα από σπίτι σε σπίτι να βρω να νοικιάσω – τελικά δεν βρήκα κάτι που να μπορούν να αντέξουν τα πενιχρά κυβικά μου. Αλλά ίσως βρω συγκάτοικο.
Συνεχίζω να τρέχω – τις νύχτες πρεμιέρας τις χάνω τις περισσότερες, αφού δεν έχω προλάβει κανένα απόγευμα να κατέβω να κλείσω εισιτήρια και τόσο σήμερα, όσο και χτες, την ώρα που μπορούσα να πάω με το μηχανάκι, έβρεχε καταρρακτωδώς.
ΟΚ, θεοί του Ολύμπου, το πήρα το μήνυμα.

Περιμένω απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν έγιναν ποτέ, ένα στεγνό δωμάτιο, το επόμενο ραντεβού μου με την οδοντίατρο, να βρω ένα σπίτι να μπω με τα cd και τα ποτά μου, να κόψω το τσιγάρο επιτέλους, να τελειώσει το σπίτι στην Πάρο σε αυτή τη φάση, να πάψουν να με ενοχλούν οι γνωστοί «άγνωστοι» ανώνυμοι, να υπογράψω στην καινούρια μου δουλειά (τι εννοείς; μου είπαν σήμερα. Ούτε με απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης σε πλήρωσαν για αυτούς τους τρεις μήνες; Ούτε. Ούτε, λέμε – δεν με πίστευαν απ’ την έκπληξη).



Μίλησα σήμερα μαζί του. Εγώ τον πήρα στον νέο του αριθμό στην Αγγλία. Μάλλον θα κόψουμε και αυτή τη μικρή, τυπική επικοινωνία που είχαμε για κάποια διαδικαστικά λόγω των μεταφράσεων. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα. Σήμερα του είπα ότι «μου έλειψε αυτό που είχαμε» και το μετάνιωσα πριν καν προλάβω να αποσώσω. Που να μη σώσω. Μου έκανε εντύπωση που δεν στεναχωρήθηκα μετά. Ούτε έκλαψα.




Η βροχή δεν με πρόλαβε. Όταν έφτασα δεν είχε ρεύμα στο σπίτι. Έμεινα μες το σκοτάδι να σκέφτομαι τι δεν πήγε καλά.
Τι θα πάει.
Και βέβαια, να ελπίζω και να περιμένω το οτιδήποτε θα μπορέσει να μου φτιάξει τη διάθεση.
Απόμεινα να κοιτάζω τις λάμψεις απ’ τις αστραπές και τη βροχή να πέφτει στο σκοτάδι. Χωρίς μουσική και χάδι.
Τότε τα έμπηξα.
Είπα κι εγώ.













Crazy Mix

78:30' / 48 ΜΒ

1. Chuck E Weiss – Congo Square At Midnight
2. Red Hot Chili Peppers - Aeroplane
3. Belle & Sebastian – The Blues Are Still Blue
4. Doors – Strange Days (Thievery Corporation Mix)
5. The Zutons – It’s the Little Things
We Do
6. El Presidente - Rocket
7. Billy Idol - Scream
8. The Cult – Little Devil
9. HIM – The Funeral of Hearts
10. The Creed – Riders On The Storm (Doors cover, από εκείνο το δισκάκι που σας είχα ξαναπεί)
11. Within Temptation – Stand My Ground
12. DAD – Sleeping My Day Away (αγαπημένο ντιτζεϊκό κομμάτι – το όνομα του Δανέζικου αν δεν κάνω λάθος, συγκροτήματος αυτού σημαίνει Disneyland After Dark = DAD!)
13. Madrugada – I’m In Love (hidden track από το τελευταίο τους album – οι τύποι παίζουν… rock & roll!)
14. No Doubt – Platinum Blonde Life
15. The Killers – Somebody Told Me
16. The Strokes – Last Night
17. Iron Maiden - Revelations
18. Dream Syndicate – My Old Haunts
19. Garbage – Why Do You Love Me ?
20. Paul Weller – You Do Something To Me



ΥΓ 1
Και μια πουτάναφέραμε για τη μετακόμιση στην «κανονική» ζωή, το blogάκι μου μόλις χτες ξεπέρασε τις 10 χιλιάδες επισκέψεις. Αστείο πράγμα, και που το αναφέρω, μια που τις έχει ξεπεράσει πολύ νωρίτερα αυτούς τους έξι μήνες (είναι γύρω στις 24 χιλιάδες στο extreme tracker), αν δεν είχα χάσει δυο τρεις φορές τα counterάκια στις αλλεπάλληλες μετακομίσεις αυτού του blog, πιο πολλές φορές κι από ότι στην πραγματική μου ζωή.
Όταν ξεκινούσα, ούτε που θα το φανταζόμουν αυτό που μου συμβαίνει σήμερα: να είμαι ολομόναχη στη ζωή τους τελευταίους μήνες, αλλά να μπορούν να μου αφήσουν μια λέξη αν θέλουν 10 χιλιάδες φορές, από 300 άνθρωποι τη μέρα.

ΥΓ 2
Το μυξ είναι allegrάκι, από την τελευταία φορά που χάρηκα για την επικείμενη μανταλενοέκδοση και έβαλα μωβ φιογκάκια στα παπούτσια μου. Είναι όμως αρκετά αγριεμένο και ιερόσυλο (Maiden, με Madrugada, HIM και… Dream Syndicate) και μου κάνει μια χαρά και τώρα.














ΥΓ 3
Για να σας γράφω αυτά, το ρεύμα ήρθε.
Και όπως τα πάντα τον τελευταίο χρόνο στη ζωή μου, ήρθε εκεί που δεν το περίμενα.