Ο προορισμός του Ανθρώπου το καλοκαίρι του 2007

Ferdinand Hodler, Day (1900)


Και μετά, οι αργές, βατραχανθρωπικές κινήσεις
του καλοκαιριού, θα τινάξουν την πάχνη απ’ τα νούφαρα
στη στέρνα δίπλα στα κυπαρίσσια.
Εκεί που η γέρικη ελιά αναρωτιέται αν θα αναπτυχθεί για τελευταία φορά
προς τα πάνω ή προς τα πλάγια - έχει αρχίσει να γέρνει
απ’ τα χρόνια.

Φέτος οι φωτιές. Και πάντα οι άνεμοι.
Άνεμοι ονείρων και αναταραχών – γιατί αναταραχές χρειάζονται, όχι αβρότητες.
Και όνειρα [λέμε] από ατόφιο αλάτι, να νοστιμίζουν
οι ψευδαισθήσεις.

Φέτος και το κορίτσι με το μικρό στήθος και τα δειλά χέρια, που δεν είναι πια δειλά. Και πάντα οι άνεμοι.
Γιατί τα μελτέμια μάς γνέφουν όταν παίρνουμε τα ονόματά μας και τα απιθώνουμε πάνω τους να τα ταξιδέψουν:
-Πώς σε λένε;
-Μου το έχουν ξαναζητήσει το όνομά μου, δεν έχω πια.
-Τι έχεις να μου δώσεις τότε;
-Σαν τι θα ήθελες;
-Δεν ξέρω. Τι σου έχει απομείνει;
-Εσύ.


.

Τράβα με κι ας κλαίω

Ωδή στους κρυφοκομπλεξικούς του δικτύου

Επιμένοντας να γευτούν ό,τι νομίζουν ότι τους λείπει, οι κρυφοκομπλεξικοί του δικτύου έχουν αντανακλαστικά από ζήλια , από πικρία ή κι απ’ τα δυο.
Καμουφλαρισμένοι πίσω από τον χαρακτηρισμό «καλό παιδί», δεν εμφανίζουν γενικά μεγάλες γιορτινές εξάρσεις στα κόμπλεξ τους. Σου ζητούν – κι αν δεν στο ζητούν, σε ωθούν σιγά σιγά στο να γίνεις ψηφιακό τους δεκανίκι, όπως είπε χτες κι ένας φίλος. Ζουν εν συγκρίσει με μας, του απάντησα κι εγώ.

Παράδειγμα: Πάνε σε μια συναυλία και χάνουν το κέφι τους προκαταβολικά επειδή αισθάνονται έστω και αργοπορημένα ότι δεν είχαν κέφι απ’ την αρχή ούτε για να ξεκινήσουν καν να πάνε εκεί.
Υπάρχει τέτοιο πράγμα; Υπάρχει. "Ζαλάδα από την πλήξη" λέγεται και αυτοί οι άνθρωποι ΠΛΗΤΤΟΥΝ με την περίπτωσή τους. Κι αν τελικά πάνε, μυρίζουν στον αέρα γύρω τους τη διάθεση όσων περνάμε θαύμα και μετά αισθάνονται την ανάγκη να μας πουν πως «ήταν κι αυτοί εκεί» και να μας γράψουν κι ένα ποστ που δε λέει τίποτα.

Είναι κάτι σαν ιδεολόγοι ωφελιμιστές της θεωρίας «αφού κάνω κάτι για μένα, είναι σωστό – ξεσκάω».
Απαντώ: πάψτε να είστε φυγόπονοι. Αντί να το γυρνάτε στην τρελή και να γράφετε παραμυθάκια κάθε φορά που έχετε να κάνετε μια δουλειά, do the job και ξεμπερδέψτε με αυτή μπας και σας μείνει καθόλου χρόνος να ζήσετε, ααα… άααλλο μεγάλο κεφάλαιο αυτό.

Κι αυτό διότι, οι κρυφοκομπλεξικοί ζουν ανάμεσά μας.
Βρίσκονται γύρω μας και είναι μεταμφιεσμένοι σε «μια χαρά παιδιά», «με ευαισθησίες», «καλή πένα» και «συμπαθητικό χαρακτήρα» και «μόρφωση και καλλιέργεια». (ΖΗΤΩ τα εισαγωγικά – είναι χαρακτηρισμοί δικοί μου από την τελευταία φορά που την πάτησα με έναν από δαύτους).
Μπορεί να είναι παντρεμένοι ή όχι, διαζευγμένοι ή με χιλιάδες εραστές, να έχουν πολλά παιδιά ή κανένα, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι στερημένοι γιατί, θεωρώντας τον εαυτό τους «λίγο», αυτοί οι άνθρωποι έχουν απαρνηθεί τη συναρπαστική ευθύνη του να κάνουν τη ζωή τους γλυκιά και worthy.

Eίναι πολύ κρίμα όταν τους γνωρίζεις και ακόμη πιο κρίμα όταν φέρονται μικρόψυχα απέναντι στη δική σου ευτυχία, γιατί είναι κάτι που ξέρεις ότι εσύ δεν θα έκανες ποτέ. Αν το καλοσκεφτείς, ευτυχώς για σένα – αυτό μαρτυρά αν μη τι άλλο ότι δεν είσαι ένας απ’ αυτούς.


.

Hey! Βρήκα τον Έλληνα μεταφραστή του Ντέηβιντ Σάντος

Εδώ
(κλικ)

.

Θα κοιμηθείτε απόψε, κύριε Καραμανλή;

8.000.000.000 Έλληνες δεν θα κλείσουν μάτι.
(μην απορείτε με τον αριθμό, αλλά δυο εκατομμύρια υπολογίζω τους διορισμένους με τη μέθοδο της προσωπικής συνέντευξης)

Σας παρακαλώ θερμά, αφήστε κάτι όρθιο πριν απέλθετε.


"μη παρακαλώ σας, μη λησμονάτε τη χώρα μου"
.

Τι ειν' τούτο ορέ παιδιά;

(κλικ στη φωτό)


1. Mας την πέσαν οι εξωγήινοι;

2. Θύμωσε η Google που δεν θα βάλω διαφημίσεις στο blogάκι μου
-επειδή τότε κανείς δεν θα ξέρει αν αυτό που γράφω είναι ειλικρινές κι όχι επειδή μου έχουν σκάσει φραγκάκια-
και μου κάνει σαμποτάζ;

3. Επανήλθε η σφηνοειδής γραφή;

4. Ήπια πολύ χτες; (που ήπια, αλλά δεν το κάνω θέμα)


K;aue ;allh ej;hghsh, dekt;h.
Kατηε αλλι εκσιγισι, δεκτι.
Kathe alli εksigisi, dekti.
Κάθε άλλη εξήγηση, δεκτή.
(ουφ)

Your present

feng shui my ass


Music corner


[2 weeks ago]


Tonight


Looking @ the ceiling


Your present


Your present #2


Hey you!

Mantalenoτράγουδο για τα blogs

Το FunEl and to whom it may concern

[επειδή έχω φάει κόλλημα με το ασματάκιο και με το γκρουπάκιο (The Feeling)
και επειδή είναι τόσο απροσποίητα αληθινό και συγκινητικά καιγαμώ καικατάλαβες τώρα μηνταλέμεκι όλα]

Strange
(κλικ)
Artist (band): The Feeling


Don't you dig this life
They call the meek
You whose feet are on the ground
And if you get too high
What goes around comes around
And brings you down

‘Cause people gonna see you
How they wanna see you
People gonna rate you
People gonna hate you
People gonna shove you
People gonna love you
People gonna do whatever
Makes them feel they own you better

‘Cause everyone knows we're strange
So why do you feel ashamed
(Ohh) Baby
Everyone knows we're different
So why do you feel ashamed
We love you all the same

That's right
‘Cause if you feel it
And if you mean it
Don't apologise
And you'll be just fine
Cause all they ever need is what you give them
They only put you down if you give them permission

People gonna see you
How they wanna see you
People gonna rate you
People gonna hate you
People gonna shove you
People gonna love you
People gonna do whatever
Makes them feel they own you better

Yeah everyone knows we're strange
So why do you feel ashamed
(Ohh) Baby
Everyone knows we're different
So why do you feel ashamed
We love you all the same yeah
We love you all the same yeah
We love you all the same
So don't you ever change

You're undernourished, and un-encouraged
And under-rated, and unappreciated.
The world is turning in a different direction to us
And just look how far you've come
Considering all of the pushing and spitting and stuff

Yeah everyone knows we're strange
So why do you feel ashamed
(Ohh) Baby
Everyone knows we're different
So why do you feel ashamed
We love you all the same yeah

Yes we love you, yes we love you
All the same

Don't ever change
(Ohh)

A night to remember

λίγα πράγματα που γράφονται

“Fucking Greece rocks / I would come back here”

“Τhis is not reunion, this is rebirth. This is the new phase of James”

Το μπουκάλι νερό που κλέψαμε και αυτό που περάσαμε με καπάκι (όποιος ήταν στο gig ξέρει) από τους άξεστους σεκιουριτάδες

Η ψάθα θαλάσσης που άπλωσε η Ν. και ξαπλώσαμε μέσα στον κόσμο όσην ώρα περιμέναμε να βγουν οι James

Το παντελόνι της K. που σκίστηκε όταν την πήρα στους ώμους

Η κορδέλα απ’ τα μαλλιά της – από μέσα τους παρακολούθησα σχεδόν όλο το gig

Ο ιδρώτας στο σβέρκο της

Το μηχανάκι στην Κύμης, επιτόπια στροφή προς Νέο Ηράκλειο μακριά απ’ τον κόσμο και την κίνηση, η πρώτη δροσιά στα κορμιά μας ύστερα από ώρες

Το γλυκό προσωπάκι της atg μέσα σε χιλιάδες άλλα πρόσωπα

Μεταμεσονύχτια μουέ-χίτο με τον Deuced, την atg και την Κ. - plus μια σταγόνα αγκοστούρα (νέα προσθήκη, thanx Νίκο)

Getting away with it
(all messed up)

That’s the living

YΓ.
Ένα πολύ όμορφο post και φωτογραφίες από τον CrazyMonkey
.

Μόνο στο Wimpleton θα μείνει πράσινο στο τέλος (πάλι καλά)

Ουσιαστική παρέμβαση για την Πάρνηθα

Το παρακάτω Δελτίο Τύπου υπογράφεται από μια σειρά Περιβαντολλογικών οργανώσεων και έχει σταλεί αρμοδίως στα ΜΜΕ από την περασμένη εβδομάδα.
Αν δεν κάνω λάθος, αποσιωποιηθεί συστηματικά από τα περισσότερα...

Ωστόσο, αποτελεί μια ουσιαστική παρέμβαση για το μέλλον του ιερού βουνού και όχι κραυγές στο φεγγάρι - και θα έπρεπε να μελετηθεί από τους καθ' ύλην αρμόδιους της κυβέρνησης - αυτής ή της επόμενης.


Δελτίο Τύπου
της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης,
της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας,
της Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος
και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
της Φιλοδασικής Ένωσης Αθηνών
και του WWF Ελλάς




Πάρνηθα!

Όχι στις ψευδαισθήσεις και στις ψευδακακίες


Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, έχοντας μελετήσει τα εξαγγελθέντα μέτρα και χρονοδιαγράμματα της κυβέρνησης για την αναδάσωση της Πάρνηθας, θεωρούμε ότι έχουν αρκετά θετικά σημεία, δυστυχώς όμως κινδυνεύουν να καταστούν ανενεργά ή και επιζήμια, λόγω συγκεκριμένων αδυναμιών που εμπεριέχουν.

Αν και δεν έχουν δημοσιοποιηθεί αναλυτικές προτάσεις για την αναδάσωση και τα άλλα μέτρα, έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας δηλώσεις του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ και συντονιστή του προγράμματος, κυρίου Γ. Σουφλιά, οι οποίες μας ανησυχούν ιδιαίτερα.

Αρχικώς, όσον αφορά στα αυθαίρετα, τα μέτρα για την κατεδάφισή τους ως «επικινδύνως ετοιμόρροπα κτίρια», αναφέρονται στα νέα κτίσματα και όχι σε όλα ανεξαιρέτως, δηλαδή και σε αυτά που υπάρχουν και σήμερα! Θεωρούμε εντελώς αδικαιολόγητη την εξαίρεση αυτή.

Επίσης, ο κύριος Υπουργός δήλωσε ότι στα προγράμματα αναδασώσεων θα φυτευτούν - μεταξύ των άλλων - Αείλανθοι και ψευδακακίες.

Η ψευδακακία (Robinia pseudacacia) είναι δέντρο της Βόρειας Αμερικής (με γεωγραφική εξάπλωση από την Πεννσυλβανία μέχρι την Αλαμπάμα), ενώ ο Αείλανθος (Ailanthus altissima) είναι ένα φυτό της Κίνας.
Και τα δύο αυτά δέντρα μπορούν να φυτευτούν σε κήπους, πλατείες και δενδροστοιχίες, όχι όμως στα φυσικά δασικά οικοσυστήματα της Πάρνηθας.

Εμείς ζητάμε την αποκατάσταση του ορεινού δασικού οικοσυστήματος και όχι ένα εξωτικό κακέκτυπό του.

Αν δεν επανεξεταστούν οι συγκεκριμένες σοβαρές αδυναμίες, τα εξαγγελθέντα μέτρα θα δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις και προσδοκίες για την αποκατάσταση του δασικού οικοσυστήματος, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.


Πιστεύουμε πως, εάν η κυβέρνηση θέλει να αποδείξει ότι πράγματι εννοεί αυτά που ανακοινώνει, δηλαδή τη δημιουργία δάσους όπου προϋπήρχε δάσος, θα πρέπει να προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση στα ακόλουθα μέτρα:


* Επέκταση του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού, ώστε να συμπεριλάβει ορισμένες σημαντικές όμορες περιοχές, δηλαδή το Λοιμικό, το Σαλονίκι, το Τατόϊ, σύμφωνα με τη μελέτη του Δασαρχείου Πάρνηθας, καθώς και το βόρειο τμήμα του δάσους Φυλής. Παράλληλα, άμεση θεσμοθέτηση του προτεινόμενου Εθνικού Πάρκου.

* Θεσμοθέτηση διαχειριστικού σχεδίου για το σύνολο του Εθνικού Πάρκου, που θα καλύπτει όλη την Πάρνηθα, περιλαμβανομένου και του Τόπου Κοινοτικής Σημασίας (περιοχή δικτύου Natura 2000).

* Κατεδάφιση όλων των αυθαιρέτων κατασκευών (κτισμάτων, περιφράξεων, τοιχίων κλπ) στην ευρύτερη περιοχή της Πάρνηθας, για τα οποία έχει ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία.

* Να μην επεκταθούν οι κτιριακές εγκαταστάσεις στο Καζίνο της Πάρνηθας, καθώς και να μην επιτραπούν άλλες οικιστικές και επενδυτικές παρεμβάσεις στο Εθνικό Πάρκο (λ.χ. Τεχνόπολις στις Αφίδνες, Μονή Κλειστών κ.α.).

* Χρησιμοποίηση αποκλειστικά ιθαγενών φυτών και σπόρων της Πάρνηθας στα προγράμματα αναδασώσεων

* Άμεση εκπόνηση δασολογίου, ως μοναδικού, απαραίτητου και βασικού εργαλείου διαχείρισης και προστασίας των δασών.

Τέλος...
* Άμεση και ουσιαστική στήριξη (με χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον μιας
πενταετίας) του αρμοδίου Δασαρχείου και του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού.



Theodora Nikolakopoulou
University of Athens
Biology Department
Section of Botany
157 81 Athens GREECE

'Ρέθεμνο' καλεί Αρκτούρο

"Θα 'ρθειτε να το πάρετε
ή να το αποσβωλώσω;"
(κλικ στο ρήμα λέμε)


Αφιερωμένο στον Afrikano και τη Μικρή Ολλανδέζα.


ΥΓ.
Όφου μωρέ! Ο Ψαραντώνης έχει έναν αυτοσχεδιαζμό με τίτλο 'Ρέθεμνο' ή κάμω λάθος η νησιώτισσα;

Μπορεί να 'μαι εξωγήινη, αλλά η αγαμία στο ελληνικό internet είναι ένα έντελώς σκυλάδικο πράγμα

-Πόσον καιρό είπες έχεις να γαμήσεις, γιατρέ;
14 μήνες;

(κλικ)
.

H μελωδία της ευτυχίας

Ξεκινάω δια της ατόπου απαγωγής – ή και οποιασδήποτε άλλης αν προτιμάτε: όποιος απήγαγε την Ευτυχία, παρακαλώ να μου γνωστοποιήσει τα λύτρα.

Ψιτ


Ευτυχία δεν είναι να έχεις ξυπνήσει νωρίς το πρωί, να έχεις κάνει σεξ, να έχεις ψήσει καφέ, και να πρέπει να γράψεις ένα άρθρο για την ευτυχία. Το συνειδητοποίησα μόλις σήμερα.
Το ευ ζην και η ευτυχία στην ανθρώπινη ζωή, είναι κάτι σχετικό, λέμε (και λένε όλοι).

Σε ορισμένες φυλές της Αφρικής, οι άντρες βάφονται με ζωηρά χρώματα, καλλωπίζονται με φτερά και βγαίνουν στην ετήσια τελετουργική «δημοπρασία» όπου θα τους διαλέξουν οι νύφες του χωριού.
Για κάποιους απ’ αυτούς που θα επιλεγούν, αυτός είναι ο ορισμός της ευτυχίας.
Στη δική μας Δυτική αντίληψη, δεν θα μπορούσε να υπάρχει χειρότερος εφιάλτης από το να υποβληθούμε σε crash test προκειμένου να μας επιλέξει μια γυναίκα, right boys? (Ωστόσο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλοι το κάνουμε.)

Μια πρόχειρη σκέψη λέει ότι ευτυχία δεν σημαίνει να είναι όλα τέλεια, αλλά ότι για να γίνεις ευτυχισμένος πρέπει μάλλον να παραβλέψεις τις ατέλειες.
Της ζωής, της συγκυρίας ή και της συμβίας σου. Χιιιι.

Χμ. Χμ και χμ. Μπορείς να παραπονιέσαι που τα τριαντάφυλλα έχουν αγκάθια, ή μπορείς να επιχαίρεσαι που παρόλο που έχουν αγκάθια, τα τριαντάφυλλα είναι τόσο όμορφα. Ή που υπάρχουν ακόμα, γαμώτο.

Για τους Βουδιστές, λόγου χάρη, η υπέρτατη ευτυχία με την οποία ορίζουν το ευ ζην τους, είναι η παραίτηση από κάθε εγκόσμια ανθρώπινη ανάγκη. Το γεγονός πάντως ότι δεν υπάρχουν βουδίστριες γυναίκες-μοναχοί μάλλον θα πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις.
Μόνο ‘μπράβο’ έχω να πω, κορίτσια.

Οι Ινδουιστές πάλι, πρεσβεύουν ότι η συμφωνία αυτών που λες, σκέφτεσαι και πράττεις, οδηγεί στην αρμονία, την εσωτερική γαλήνη και την ευτυχία (Σιχαμάτζικα και λοιπές πλαπούτες, λουλού φαν κραξ, νΆγκο, ίσιδες και κουλουβάχατα, χάσατε από χέρι σα να λέμε).
Δεν είναι εύκολο να βρεις την ευτυχία μέσα σου και είναι αδύνατον να τη βρεις κάπου άλλου εκτός από εκεί.
(τι γράφω η γυναίκα)
Κάπου εδώ, οι Χριστιανοί, θα μπορούσαν να κουνούν το κεφάλι επιδοκιμαστικά (ξουτ).

Ωστόσο, αν στραφούμε προς τον Επίκουρο, που είναι και πατριωτάκι κι ίσως μας εκφράζει περισσότερο, θα μπορέσουμε να διακρίνουμε δυο οδούς ευζωίας που ίσως, ίσως λέμε, οδηγούν στην ευτυχία: την στωική και την ηδονιστική.
Περιττό να πω ποια διαλέγω.
Συμπερασματικά, ο πρόγονός μας αναφέρει ότι η επίτευξη της ευτυχίας έχει να κάνει με τον περιορισμό της οδύνης και την κατάκτηση της ηδονής ή της γαλήνης.


Διαλέγεις και παίρνεις, αν και ο Επίκουρος δείχνει το δρόμο της γαλήνης - κάτι που αιώνες αργότερα επιβεβαιώνει και η σύγχρονη εξελικτική ψυχολογία, στέλνοντας κάθε ιδέα περί «αμερικανικού ονείρου» που στοχεύει πρωτίστως στην ικανοποίηση των αναγκών (να οδηγούμε γρήγορα αυτοκίνητα, να έχουμε γκόμενες ρέπλικες, να κερδίζει πάντα η ομάδα και να τρώμε συνέχεια κρέας) στο καλάθι των αχρήστων:
η ευτυχία δεν είναι κάτι που αγοράζεται, όσο κι αν συχνά δίνει την εντύπωση ότι αν έχεις χρήματα μπορείς να τη νοικιάσεις πολύ εύκολα.
(Ο Sum λέει πως γράφω μαλακίες κι ότι αν είναι έτσι, «γιατί τότε είναι κάτι που το πληρώνουμε πάντα πολύ ακριβά;»)

Είναι πονεμένος άνθρωπος, αλλά θα μπω στον κόπο να του απαντήσω :
Αυτό συμβαίνει επειδή στην ουσία της, η ευδαιμονία έχει να κάνει με πανάρχαια βασικά συστατικά της ανθρώπινης ύπαρξης:
την τροφή, το νερό, το σεξ και το καταφύγιο, με το τελευταίο να μην είναι παρά το αίσθημα ασφάλειας που όλοι αποζητούμε, είτε αυτό έχει να κάνει με την πρωτόγονη κοινωνία μιας αφρικανικής φυλής είτε μιας παρέας που παρακολουθεί ματς στην τηλεόραση πίνοντας μπίρες (ο Sum ρεύεται).

Από τον πρωτόγονο άνθρωπο των φυλών του Αμαζονίου, μέχρι τον Ροκφέλερ, και από τον Αριστοτέλη που υπογράμμισε ότι ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ον που μπορεί να καθίσει τον κώλο του σε ένα ανάκλιντρο και να θαυμάσει την πραγματικότητα (σε πολυυυύ ελεύθερη Mantaleno-απόδοση, για να μας καταλαβαίνουν και οι φίλοι μας τα ζώα - οι ρουφιάνοι) μέχρι τις πρόσφατες έρευνες του καθηγητή Ψυχολογίας στο Χάρβαρντ Daniel Gilbert που απέδειξε με μετρήσεις ότι αυτά που θεωρούμε συστατικά της ευτυχίας μας (η οικογένεια, τα χρήματα κ.ο.κ.) έχουν ελάχιστη επιρροή στην πραγματική ευτυχία της ζωής μας, όλοι έχουν δίκιο!

[όχι δεν αρχίζω να τρελαίνομαι]


Το αίσθημα της ευτυχίας είναι μια καθαρά υποκειμενική συναισθηματική κατάσταση. Οι εμπειρίες ζωής, όταν σχετίζονται με το ευ ζειν, την ευχαρίστηση ή την σεξουαλική ικανοποίηση, την απόλαυση, τον πλούτο, την υγεία, την ασφάλεια και την αγάπη, μπορούν να οριστούν ως ευτυχία.
Μια προαγωγή – το να γίνεις αρχηγός της αγέλης, το να αποκτήσεις ένα υπέροχο αυτοκίνητο – να φτιάξεις ένα ανθεκτικό κανό, ή το να παντρευτείς την πιο όμορφη γυναίκα της φυλής (διαχρονικό το γκομενάκι σε όλους τους πολιτισμούς λέμε), επίσης.

Αυτό που απέδειξε ο κύριος Gilbert όμως, καταδεικνύει ότι κανένα αίσθημα ευτυχίας δεν διαρκεί ή χαρακτηρίζει εσαεί τη ζωή μας.
Λόγου χάρη, τίποτε δεν αποδεικνύει πως το ιδεατό πρότυπο μιας οικογένειας όπου όλοι είναι υγιείς ή δεν αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, μας εξασφαλίζει και την ευτυχία.
Με τον ίδιο τρόπο δεν διαρκεί και η ενδεχόμενη έλλειψή της, λέει η πανεπιστημόνισσα Mantalena.
Yeaaaaah!
Πιστεύεις ότι το να σε απορρίψει μια γυναίκα, το αφεντικό σου, ή το να χάσει η ομάδα σου, θα σε κάνει δυστυχισμένο;
Διερωτώμαι δηλαδή.
-Φυσικά και το πιστεύεις, απαντά ο δόκτωρ Gilbert. Αλλά δεν είναι αυτά που θα χαρακτηρίσουν τη ζωή σου.



.

Μα, δεν διαβάζουν στη Λίφο το MantalenoΒlog;

Βeastie Βoyz: - Εεε! Τι είναι αυτά που γράφεις, βρε Ουλό;

Πάει παιδί μου, πάει. Δεν με διαβάζουν πια στη lifo σου λέω.
Κι ας ξέρω πως αν-μύτη-άλλο (sic), ο εκδότης της,
όταν δεν διαβάζει την εβδομαδιαία Vogue, την Guardian που έχει ωραίες διαφημίσεις και κάτι αρχαία Hara-Kiri, διαβάζει Mantalena λέμε.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά έχει πάντα έναν καλό λόγο για το ΕλευθεροΣκοπευτάδικο, όπως και για πολύ άλλο κόσμο επίσης. Με το χαμόγελο είναι αυτό το παιδί.

Τουναντίον, ο almost έγκριτος κύριος Ουλό, δεν φαίνεται να μας μελετά τακτικώς και επισταμένως (μπορεί να φταίνε τα «χάλια ελληνικά» μας).
Αν μας διάβαζε αραιά και που, θα ήξερε ότι το τελευταίο album των Beastie Boys ΔΕΝ είναι «το πρώτο τους instrumental» όπως έγραψε στο τελευταίο τεύχος του τζάμπα press, αλλά το δεύτερο, αφού είχε προηγηθεί το εξαιρετικό
«The In Sound From Way Out»,
το οποίο είχε κάνει τις ορμόνες μου να σκάσουν από την έξαψη σε 'κείνο το παλιότερο μουσηκωμένο postάκιο που παραθέτω παραπάνω σε λυνξ και από το οποίο (το album ντε, μάτιχάλια ελληνικος είναι αφτά ρε Μαντλέν;) μάλιστα έπαιξαν και κάμποσα κομμάτια στο πρόσφατα τραγικό
Ejekt festival…

yo

οέο

και συγνώμη αν σας ζάλισα τα lifo


ΥΓ. ψιτ - άσχετο:

γιατί οι "ερπιλογές από το site της lifo" που βάλατε στην φημιρίδα άπαρτίζονται κατά 99% από σχόλια Ανωνύμων;

File under: Τα τρία μας - λάθη του τεύχους

Και το live των St Etienne αναβάλλεται...

Το έλαβα σήμερον:

Η προγραμματισμένη συναυλία των Saint Etienne αυτή την εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη, μεταφέρεται σε νέα ημερομηνία το φθινόπωρο, η οποία θα ανακοινωθεί προσεχώς...

Οσοι έχουν αγοράσει εισιτήρια, μπορούν να τα εξαργυρώσουν στα σημεία προπώλησης απ' όπου τα προμηθεύτηκαν...


Θλίψη.
Ρε Godot, δεν πεταγόμαστε μέχρι το Βελιγράδι να δούμε Peppers;

.

Τι πέθανε χτες στην Πάρνηθα

Τι πέθανε χτες στην Πάρνηθα (κλικ 2 download *.pps)

mail by Godot

Το μυστικό του καλού καφέ

Ότι κι αν γράφουν τα περιοδικά, όπου έχουμε συχνά πετύχει αφιερώματα για το μυστικό του καλού ελληνικού καφέ
(παραδείγματος χάρη στα περιοδικά: "Ο Θεριακλής" - αντρικό lifestyle από τη Φθιώτιδα, "ΑγρόTitro - Τhis Is The Right Order" - lifestyle σκέτο γι' αυτό και έκανε αφιέρωμα στον ΣΚΕΤΟ ελληνικό καφέ, "Κafe Figaro" - για πότες με πάθος (έίχε κάνει αφιέρωμα στον "ρουφηχτό καφέ"), "Τα3" (του Καράμπελα, όχι του Καράγου) κ.λπ. κ.λπ.)
:)
ΕΝΑ είναι το μυστικό για καλό ελληνικό καφέ:

Να μην κάνεις τον μαλάκα την ώρα που τον ψήνεις.
Να μη μιλάς στο τηλέφωνο, να μη σκουπίζεις, να μη ποτίζεις τις γλάστρες, να μην αλλάζεις cd, να μην χαϊδεύεις τα βυζάκια σου μπροστά στον καθρέφτη ενώ σκέφτεσαι να κάνεις nipple piercing, να μην βάζεις καινούριες κουρτίνες, πλένεις πιάτα, κάνεις απόψυξη, παίζεις κιθάρα, φλογέρα, φυσαρμόνικα, ντέφι.
Γιατί τότε αφαιρείσαι.
Ο ΚΑΛόΣ ελληνικός καφές θέλει απεριόριστη προσήλωση, επιμονή και υπομονή.
Αν αφαιρεθείς έστω και ένα δευτερόλεπτο, χύνεται. Και τότε μπορεί να παίρνεις λεφτά, αλλά καφέ δεν πίνεις.


ΠΡΟΣΟΧΗ: ακολουθεί μπιτσμπαρίστικο διαφημιστικό μήνυμα

Η Mantalena πίνει καφέ Bravo.
(Μόνο 'Bravo' έχω να πω)

.

Σάββατο βράδυ στο κέντρο της πόλης

Χτες βράδυ στο Dogmart event
Παιδιά, καλή αρχή


Art by Moka
η πρώτη μου επαφή με την τέχνη της γλυκιάς συγκαπελιέρισας


Τα κολάζ της CandyBlue (ωραίο κοκαλάκι, τρελίδου), αδικούνταν από το φωτισμό - αν και φαντάζομαι ότι κάποια καλλιτεχνική ψυχή από την παρέα της (sic), με φωτογραφική μηχανή που εικάζω ότι κόστιζε όσο όλα μου τα ρούχα, οι τρεις κιθάρες και το μηχανάκι μου μαζί, θα ΠΡΕΠΕΙ να τράβηξε κάμποσες όμορφες φωτογραφίες.

Μόνο 'μπράβο' έχω να πω
keep on

:)


Συνέχισα με το μπιράκι μου στο χέρι (μα... 4 ευρώ;) στο σεσημασμένο μέρος όπου αλλάζω cd τις Κυριακές.
Χαμός!


Τι κόζμος ήταν αυτός! Τόσος πολύς που στο μπαράκιο, το φρουτοlime είχε τελειώσει - τι ckata να πιεί η μικρή Μantalenίζ τώρα, που θέλει τα χικ της να μυρίζουν μέντα;
Διερωτώμαι δηλαδή.
Ότι ακριβώς δηλαδή έκανα και χτες: διερωτήθηκα μέχρι που δίψασα η έρμη.

-Αχά! αναφώνησα αίφνης στην ξανθιά σερβιτόρα που τρόμαξε τόσο ώστε με αγκάλιασε.
-Που τους θυμήθηκες; μου είπε αυτή.
-Μπα, μπα μπα; Πουλάμε και πνεύμα;
-ΟΙΝΟπνεύμα.
-Έχουμε lime σε μποτίλια όμως, δεν έχουμε; Εεεεε; ανέκραξα θριαμβολογώντας.
-¨Εχουμε ρε χαζό, αλλά δεν φτιάχνεται έτσι το μοχίτο σου.
-Άκου και μη μιλάς, της λέω. Θα του πεις: η Mantalena θέλει Gordon's, λεμονάδα και lime.
-Και τι ποτό είναι αυτό;
-Πράσινο.

Χικ.


Επιστροφή στο event των κοριτσιών.
-Μα, που χάθηκες;
-Εδώ κι εκεί. Χιιι... κ.
Φιλιά. Τα λέμε. Θα τα πούμε. Να τα πούμε.
Στάση στην΄Ομόνοια για εφημερίδες.
Σλάλομ.
Απ' τα στενάκια.
Σπίτι μου σπιτάκι μου - σα να 'χει πέσει cdoβόμπα είσαι.

Αλλά πριν σε τακτοποιήσω, θα σου κρεμάσω εκείνες τις περτικαλί κουρτίνες που θα ξετρελάνουν τις δυο φοιτήτριες στο απέναντι διαμέρισμα
(να δω μετά, βρομοκόριτσα, αν θα μπορείτε να παίρνετε μάτι).

οέο