Τι πέθανε χτες στην Πάρνηθα (κλικ 2 download *.pps)
mail by Godot
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
A Weblog for exotic needs
-
▼
2007
(321)
-
▼
July
(18)
- Ο προορισμός του Ανθρώπου το καλοκαίρι του 2007
- Τράβα με κι ας κλαίω
- Hey! Βρήκα τον Έλληνα μεταφραστή του Ντέηβιντ Σάντος
- Θα κοιμηθείτε απόψε, κύριε Καραμανλή;
- Τι ειν' τούτο ορέ παιδιά;
- Your present
- Mantalenoτράγουδο για τα blogs
- A night to remember
- Μόνο στο Wimpleton θα μείνει πράσινο στο τέλος (πά...
- Ουσιαστική παρέμβαση για την Πάρνηθα
- 'Ρέθεμνο' καλεί Αρκτούρο
- Μπορεί να 'μαι εξωγήινη, αλλά η αγαμία στο ελληνικ...
- H μελωδία της ευτυχίας
- Μα, δεν διαβάζουν στη Λίφο το MantalenoΒlog;
- Και το live των St Etienne αναβάλλεται...
- Τι πέθανε χτες στην Πάρνηθα
- Το μυστικό του καλού καφέ
- Σάββατο βράδυ στο κέντρο της πόλης
-
▼
July
(18)
8 comments:
Όλα και Όλοι!...
κι ενας κομπος στο λαιμο και οργη.
Χτες διαβασα οτι ασκηθηκε διωξη για εμπρησμο απο προθεση σε βαθμο πλημμεληματος, απο νομικα κατεχω καποια πραγματα, μου φανηκε ομως εξωφρενικο
το δράμα ειναι ότι δεν έγιναν φλαμπέ οι σαπιοκοιλιάδες και οι καρεκλοκένταυροι. Αυτοί παραμένουν ακόμα ωμοί και στις θέσεις τους.
Την Κυριακή 8, 19.00, όλοι στη Βουλή, ε?
υ.γ. ωραίο πσαροπούλι!
ROΪΔΗ, ΜΑΡΚΙ ΝΤΕ ΜΑΝΤ,
υπάρχουν άνθρωποι που διατελούν ακόμη σε κατάσταση σοκ και κατάθλιψης από την πυρκαγιά...
Δοκινσώνη >>
Πάμε μαζί;
Στείλε μαιλ
mantalena@gmail.com
:)
ΔΙΚΑΣΤΑ ΝΤΡΕΝΤ...
"πλημέλημμα" δεν ήταν και το πόρισμα για το Σάμινα?
,,,
Μόνο 'μπράβο' έχω να πω
Δεν πέρασαν ούτε 4 μήνες από την τελευταία εκδρομή στην Πάρνηθα.
Ούτε 4 μήνες από την τελευταία ξάπλα κάτω από τα έλατα...
Ούτε 4 μήνες από εκείνο το μεσημέρι που μάζευα τις γόπες μου στο σελοφάν του πακέτου μου, για να μη μαγαρίσω την ομορφιά που έβλεπα. Τι μαλακας!
Σήμερα ο ουρανός γέμισε στάχτη.
Γιατί κάποιος αποφάσισε ότι μια-δυο-τριακόσιες βιλίτσες με θέα το καζίνο, θα γίνουν ανάρπαστες. Κι έτσι, θα βγάλει τόσα λεφτά, ώστε η τράπεζα να του προσφέρει «πρόσωπο» προκειμένου να εκτελεί δημόσια έργα...
Δεν ήτανε τυχαία η φωτιά. Δεν άναψε την πιο ζεστή μέρα του Ιούνη, αλλά μόλις έπιασε το βοριαδάκι.
Είμαι θυμωμένος. Πενθώ, όχι για τις επόμενες γενιές που θα ζήσουν στα πλημμυρισμένα βαλτοτόπια του Μοσχάτου, αλλά για τις χαμένες ανοιξιάτικες βόλτες μου, που θα έκαναν ανεκτή τη μιζέρια του καθημερινού τσιμέντου.
Μαζί μου πενθούν κι οι φίλοι μου. Και είναι κι εκείνοι οργισμένοι.
Και κάθε φορά που θα μιζεριάζουν στο τσιμεντένιο τους γραφείο, θα θυμώνουν ξανά, που δε μπορούν να ξεφύγουν. Κι αυτό θα γίνεται κάθε Παρασκευή για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Λέω λοιπόν να αρχίσω τις απειλές. Όχι τις «προειδοποιήσεις»...
Η Πάρνηθα φιλοξενεί τον Εγκέλαδο. Και είμαι σίγουρος ότι ο Τιτάνας θα φροντίσει να καθαρίσει το τοπίο του. Η φύση έπειτα θα το ξαναφυτέψει, όπως της αρέσει.
Λέω να βοηθήσω. Να κάνω τις αντισεισμικές κατασκευές λιγότερο αντισεισμικές.
Λέω να αρχίσω τις περιπολίες και να ρίχνω αλάτι στα μπετά των νέων κτιρίων που θα φυτρώνουν.
Δεν είναι δύσκολο...
Λεω επίσης να αρχίσω να καίω όλα τα μηχανήματα που θα ανέβουν να φτιάξουν δρόμους και τα αυτοκίνητα των νέων κατοίκων επίσης...
Μαζί με τα χλωρά, καίγονται και τα ξερά. Έτσι δεν παίζεται το παιχνίδι;
Αλλά κι αυτοί οι νέοι «οικιστές» ξέρουν που μπλέκουν...
Λέω να αρχίσω να τρομοκρατώ όσους σκοπεύουν να αγοράσουν «οικόπεδο» εκεί γύρω. Να τους πείσω ότι αυτή η γειτονιά είναι χειρότερη από γκέτο. Κι ότι οι επενδύσεις τους εκεί είναι αμφίβολες.
Λέω να περνάω νυχτιάτικα και να ουρλιάζω, χαλώντας τον ύπνο του δικαίου των νέων οικιστών.
Τα ζώα δεν θα ενοχληθούν, είμαι σίγουρος πως δεν θα συχνάζουν πια.
Λέω να γίνω «τρομοκράτης» και να αγωνιστώ για τα δίκαια της φύσης. Όχι τα δικά μου.
Και να μην σταματήσω τις εξορμήσεις, μέχρι κάποιος από τους μαλάκες εκεί πάνω, να με πείσει ότι θα αφήσουν το βουνό στην ησυχία του.
Τι λες; Πάμε μια «ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ»;
Κείμενο που κυκλοφορεί στο internet για την Πάρνηθα και που σίγουρα αφορά και τις άλλες περιοχές που κάηκαν ή που θα καούν σε αυτό το τόπο.
ΤΟ ΕΛΑΦΙ
Θέλω τη βοήθεια όλων σας.Αναζητώ τους δολοφόνους του ελαφιού μου. ήταν το δικό μου ελάφι και παρακαλώ πολύ όσοι γνωρίζουν το δολοφόνο του να μου τον πουν . Το ελάφι μου στην Πάρνηθα δεν ενοχλούσε κανένα λίγο χορταράκι του δάσους έτρωγε . Γιατί μου το σκότωσαν ? Ο Παρνηθος -έτσι τον έλεγα- με χαιρετούσε εγκάρδια κάθε φορά που περνούσα από τα λημέρια του. Καστουλωνε τ' αφτια του και κοιτούσε μ' εκείνες τις μεγάλες ματαρες . Ο Παρνηθος έδειχνε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους . Αυτό φαίνεται ήταν και το λάθος του.
Πειτε μου τον δολοφονο του Πάρνηθου.
Υ.Γ.Απο την φωτογραφια της "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ' 30/06/07
Post a Comment