Τράβα με κι ας κλαίω

Ωδή στους κρυφοκομπλεξικούς του δικτύου

Επιμένοντας να γευτούν ό,τι νομίζουν ότι τους λείπει, οι κρυφοκομπλεξικοί του δικτύου έχουν αντανακλαστικά από ζήλια , από πικρία ή κι απ’ τα δυο.
Καμουφλαρισμένοι πίσω από τον χαρακτηρισμό «καλό παιδί», δεν εμφανίζουν γενικά μεγάλες γιορτινές εξάρσεις στα κόμπλεξ τους. Σου ζητούν – κι αν δεν στο ζητούν, σε ωθούν σιγά σιγά στο να γίνεις ψηφιακό τους δεκανίκι, όπως είπε χτες κι ένας φίλος. Ζουν εν συγκρίσει με μας, του απάντησα κι εγώ.

Παράδειγμα: Πάνε σε μια συναυλία και χάνουν το κέφι τους προκαταβολικά επειδή αισθάνονται έστω και αργοπορημένα ότι δεν είχαν κέφι απ’ την αρχή ούτε για να ξεκινήσουν καν να πάνε εκεί.
Υπάρχει τέτοιο πράγμα; Υπάρχει. "Ζαλάδα από την πλήξη" λέγεται και αυτοί οι άνθρωποι ΠΛΗΤΤΟΥΝ με την περίπτωσή τους. Κι αν τελικά πάνε, μυρίζουν στον αέρα γύρω τους τη διάθεση όσων περνάμε θαύμα και μετά αισθάνονται την ανάγκη να μας πουν πως «ήταν κι αυτοί εκεί» και να μας γράψουν κι ένα ποστ που δε λέει τίποτα.

Είναι κάτι σαν ιδεολόγοι ωφελιμιστές της θεωρίας «αφού κάνω κάτι για μένα, είναι σωστό – ξεσκάω».
Απαντώ: πάψτε να είστε φυγόπονοι. Αντί να το γυρνάτε στην τρελή και να γράφετε παραμυθάκια κάθε φορά που έχετε να κάνετε μια δουλειά, do the job και ξεμπερδέψτε με αυτή μπας και σας μείνει καθόλου χρόνος να ζήσετε, ααα… άααλλο μεγάλο κεφάλαιο αυτό.

Κι αυτό διότι, οι κρυφοκομπλεξικοί ζουν ανάμεσά μας.
Βρίσκονται γύρω μας και είναι μεταμφιεσμένοι σε «μια χαρά παιδιά», «με ευαισθησίες», «καλή πένα» και «συμπαθητικό χαρακτήρα» και «μόρφωση και καλλιέργεια». (ΖΗΤΩ τα εισαγωγικά – είναι χαρακτηρισμοί δικοί μου από την τελευταία φορά που την πάτησα με έναν από δαύτους).
Μπορεί να είναι παντρεμένοι ή όχι, διαζευγμένοι ή με χιλιάδες εραστές, να έχουν πολλά παιδιά ή κανένα, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι στερημένοι γιατί, θεωρώντας τον εαυτό τους «λίγο», αυτοί οι άνθρωποι έχουν απαρνηθεί τη συναρπαστική ευθύνη του να κάνουν τη ζωή τους γλυκιά και worthy.

Eίναι πολύ κρίμα όταν τους γνωρίζεις και ακόμη πιο κρίμα όταν φέρονται μικρόψυχα απέναντι στη δική σου ευτυχία, γιατί είναι κάτι που ξέρεις ότι εσύ δεν θα έκανες ποτέ. Αν το καλοσκεφτείς, ευτυχώς για σένα – αυτό μαρτυρά αν μη τι άλλο ότι δεν είσαι ένας απ’ αυτούς.


.