Jul 15, 2007

'Ρέθεμνο' καλεί Αρκτούρο


"Θα 'ρθειτε να το πάρετε
ή να το αποσβωλώσω;"
(κλικ στο ρήμα λέμε)


Αφιερωμένο στον Afrikano και τη Μικρή Ολλανδέζα.



ΥΓ.
Όφου μωρέ! Ο Ψαραντώνης έχει έναν αυτοσχεδιαζμό με τίτλο 'Ρέθεμνο' ή κάμω λάθος η νησιώτισσα;

11 comments:

Σπύρος Σεραφείμ said...

γεια σου, Μανταλιώ. Έχεις χαθεί, αλλά δεν έχω τσατιστεί. Σ' αγαπάω ακόμη!
lol

Χαμένο κορμί said...

XA
XAXA
XAXAXA
XAXAXAXA
XAXAXA
XAXA
XA

ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΠΟΣΤΑΚΙΑ

Mantalena Parianos said...

SPYRO >>
Έχω χαθεί γιατί δεν έχω σύνδεση της προκοπής, βρε. Ούτε τα μύξες μου δεν μπορώ να ανεβάσω...

Επιπλέον, ήρθε το καλοκαίρι, ο έρως, ο καύσων, νέες δουλειές, όλα καλά. Και ακόμη ανοίγω κούτες στο σπίτι από τη μετακόμιση...
Απορώ που τα προλαβαίνω και όσα προλαβαίνω

- μόνο 'μπράβο' έχω να μου πω

;)


ΧΑΜΕΝΟ ΚΟΡΜΙΕ >>
Το έλαβα το mail σου - το ψευδώνυμο σου τα σπάει

:]

Θα σου γράψω σύντομα

φιλιά και καλή Κυριακή λέμε

Anonymous said...

E! exoume na kanonisoume kai gia tin Tetarti e!
mi ksexniomaste

Anonymous said...

ΜΑΝΤΑΛΕΝΑΚΙ, ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.

Η πρώτη ταινία στον Ελληνικό Κινηματογράφο που ξέφυγε από τον καθαρά ψυχαγωγικό και εμπορικό χαρακτήρα των ταινιών της δεκαετίας του ’50, αποτελώντας ορόσημο στην απαρχή του επονομαζόμενου Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου και επηρέασε καταλυτικά τη φιλμογραφία πολλών νέων δημιουργών, μεταξύ των οποίων του Νικολαΐδη και του Κοντομανάκη.
Η πληθωρική προσωπικότητα του Π.Μανταριανού ως σκηνοθέτη, σεναριογράφου, παραγωγού και μοντέρ, εγγυάται ένα άρτιο από κάθε άποψη αποτέλεσμα που δεν χάνει τον αφηγηματικό του ρυθμό, αντικρύζοντας τον θεατή κατάματα. Η ταινία πάλλεται ολόκληρη, ορμάει με φόρα και χτυπά, σοκάροντας με ωμή βία και προσωπικούς κώδικες, στην προσπάθεια να αναδείξει τον πραγματικό εαυτό μιας άθλιας κοινωνικής πραγματικότητας. Η αφετηρία δεν σηματοδοτείται πλέον από το έγκλημα, είναι η ίδια η πραγματικότητα που ανεβαίνει στο βάθρο χωρίς σεναριακά ευρήματα και σκηνοθετικές μανιέρες. Η αναγωγή της «ηρωίδας» στο επίπεδο του τραγικού γίνεται με ένα θαυμαστό τρόπο· ξεκινά από τους γκροτέσκο χαμηλούς τόνους του ρεαλιστικού περιβάλλοντος της υπαλληλικής ρουτίνας, για να καταλήξει στο εξπρεσιονιστικό βουβό παραλήρημα του τέλους που αγγίζει τα όρια του παραλόγου.
Ο Γ.Μίχχος στο ρόλο του τραβεστί ενσαρκώνει ανυπέρβλητα το εννοιολογικό κενό μιας ασθματικής κοινωνίας που αδυνατεί να συμπεριλάβει το περιθώριο της, καταβάλλοντας τον άνισο αγώνα να βγει από τη φυτική κατάσταση του ζωντανού θανάτου στη ζωική κατάσταση της υπάρξεως-με-κάθε-τρόπο, και εν τέλει απογειώνει την ταινία με το ερμηνευτικό του στίγμα που ποτέ δεν θα ξεπεράσει. Κορυφαία σκηνή τα καταλόγια με φόντο την Ακρόπολη και το στοχαστικό βλέμμα της «ήττας». Αξιοπρόσεκτο παραμένει επίσης και το σύντομο πέρασμα του Εμμανουήλ Φινελίδη στο ρόλο του απροσπέλαστου εκδότη που χάνει τη μάχη με τους εφιάλτες του, σε ένα έργο χωρίς νικητές και ηττημένους. Η ταινία απέσπασε 9 μπλογκόμουρα και μια διάκριση στο φεστιβάλς της Αυστρίας.
(1969, Φθίνος Φιλμς, διάρκεια: 260 λεπτά)
✔ Αριστουργηματική ταινία, Βαθμολογία: ****½
Μ.Παπαργιαννάκης - Τεχνόδραμα (papargiannakis@texnodrama.gr)

Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ said...

Διάβασα στον Ελεύθερο Τύπο ότι η Ισπανική κυβέρνηση εξετάζει να δώσει 2500 ευρώ για κάθε νεογέννητο …

Είναι προφανές ότι οι Ισπανοί σέβονται, αγωνιούν και προνοούν για το μέλλον του έθνους τους, σε αντίθεση με την αδιαφορία των δικών μας πολιτικών.

Πρόταση-αίτημα του περίεργου, είναι να δεσμευτούν τώρα πριν τις εκλογές όλα τα κόμματα, ότι ο πρώτος νόμος που θα ψηφιστεί στη νέα βουλή, θα δίνει σε κάθε ζευγάρι Ελλήνων 2500 ευρώ για κάθε παιδί που θα φέρνουν σε αυτό τον απαιτητικό κόσμο.
Που θα βρουν τα χρήματα ;
Αν το θέλουν θα τα βρουν, είναι θέμα επιβίωσης !!!

Μπορούμε να κάνουμε προσπάθεια και να τους πιέσουμε να δεσμευτούν
Κάνουμε το αίτημα με κάθε μέσο γνωστό!

Mantalena Parianos said...

ATG >>
Getting away when it's all messed up...
:)


ΤΑΣΟ, ΣΟΥ ΡΦΟΥ ή όπως σε λένε >>
Δεν βαριέσαι ρε καημένε;


ΠΕΡΙΕΡΓΕ >>
Το πρόβλημα κοινωνικής πρόνοιας στη χώρα μας νομίζω ότι είναι γενικότερο ... όλα τα αιτήματα καλά είναι - ιδιαίτερα όταν έχουν να κάνουν με κοινωνικά δικαιώματα, αλλά δεν μπορώ να έχω άποψη συνολική ή ειδική επί όλων των θεμάτων!
2.500 ευρώ είναι ο μέσος μισθός στην ευροζώνη... Πιστεπύω ότι και στην χώρα μας θα έπρεπε α είναι γ΄τυρω στα 2 χιλιάρικα - με την αντίστοιχη αύξηση και σε όλους τους υπόλοιπους οικονομικούς τομέις όπως π.χ. συντάξεις, αποζημιώσεις κ.λπ. κ.λπ. Και όλα αυτά ΧΩΡΙΣ να μας αυξήσουν άλλο τις τιμές στα είδη ρπώτης ανάγκης...
Εγώ τουλάχιστον τόσα θέλω για να ζω αξιοπρεπώς, με τα στοιχειώδη για το ευ ζην μου (δισκάκια, προφυλακτικά, finger food και κανένα ταξιδάκι το κερατάκι μου μέσα)


:]

Anonymous said...

nai lose control kai paei ti xasame tin atg :)

Η Μικρή Ολλανδέζα said...

φχαριστούμε πολύ πολύ!(αργοπορημένα)
θα το ’δω απ’το σπίτι όμως (ντουλειά-κατασκοπ/διευθυντής)

Καλημέρα καλημέρα καλημέρα :)

Barbababas said...

Χαχαχα άψογο ποστάκι με τον όφι! Τι μου θύμισες τώρα: Φάσεις στρατού να μιλάει ο άλλος στον ασύρματο με τη σπέσιαλ την προφορά και λεξιλόγιο, να λέω "επανέλαβε", να ξαναμιλάει, να μην (ξανα)καταλαβαίνω, να τα παίρνουμε και οι δύο στο κεφάλι, να του λέω "μίλα κανονικά ρε μαλ..." και να βγαίνει ότι είναι αξ/κος (περιττό να πούμε ότι οι έξοδοι κοπήκανε για λίγο καιρό)...

Mantalena Parianos said...

ΜΠαρμπαμπαμπά >>
Στην Κρήτη είχαν γενίτσαρους;
Κατέ'εις;

Όφου, μωρέ.

:)