Hey. Okay. Come on.

Γράφω. Cdάκια, όχι λόγια. Τα λόγια τελειώνουν, οι μουσικές ποτέ.
Τις χωρίζω σε κατηγορίες - να είμαι έτοιμη. Οργανωμένη απέναντι στις απαιτήσεις.
















"Στην ψυχανάλυση", μου είπε ο κύριος Κ., "ένα μεγάλο μέρος της μελέτης μας έχει να κάνει με τον τομέα που διαφοροποιεί τη διάσταση της επιθυμίας από εκείνη της θέλησης" (κάπως έτσι πρέπει να το είπε).

Με άλλα λόγια, εννοεί ότι εσύ μπορεί να επιθυμείς να είσαι ο Ναπολέων, αλλά αν δεν το θέλεις πραγματικά, δεν θα γίνεις ποτέ. Ουσιαστικά, η επιθυμία προηγείται κάθε σου ενέργειας - ή τουλάχιστον θα έπρεπε, για να μπορείς να θέλεις να κάνεις μόνο πράγματα που επιθυμείς.

Μετά, τέλειωσε ο χρόνος. Αλλά το αποψινό μάθημα, το κατάλαβα πολύ καλά. Ευτυχώς που που είναι φίλος ο άνθρωπος.
Μου έδωσε να διαβάσω κι ένα βιβλίο με τίτλο "Γιατί οι Γυναίκες Γράφουν Περισσότερα Γράμματα Απ' Όσα Στέλνουν", ενός συναδέλφου του.
Μπλέξαμε.


DesireMix
29K / 41'45''
1. Golden Gate Quartet - Didn't It Rain
2. PJ Harvey - Is This Desire?
3. Novastar - The Broken Hearted
4. Heather Novw - London Rain
5. Orson - Already Over
6. Frank Black - Highway To LowDown
7. Coldplay - Don't Panic
8. The Tyde - Separate Cars
9. Magic Numbers - The Mule
10. Low Frequency In Stereo - Atreides

*

Καλό μήνα να 'χουμε οι άνεργοι

Tην Παρασκευή τα αφεντικά μου μαλώσανε - ο ένας θεωρεί ότι καλώς κάνω ότι κάνω κι ο άλλος όχι. Δεν με εκπλήσσει, πάντα αυτό μου συμβαίνει. Παντού. Με τους γονείς μου, με τους γκόμενους, με τους bloggers, γιατί όχι και επαγγελματικά;
Το ζήτημα είναι ότι έχω ένα κάρο δουλίτσες για συμπλήρωμα διατροφής (χιι) και καμία "βασική" (στη χώρα μας δεν ζεις κάνοντας μόνο μια δουλειά, έτσι;)
Γαμώ την τύφλα μου - έπρεπε να το είχα καταλάβει, αφού ξαφνικά όλα μου πήγαιναν... καλούτσικα.

'Άντε να βρω σπίτι τώρα και να πρέπει να δώσω τρια νοίκια μπροστά.

μανταλενοφτού μου

Υστέρω Γράφω
Mου έχουν συμβεί τόσα στραβά τον τελευταίο μισό χρόνο, που έχω αρχίσει πλέον να το παίρνω ψύχραιμα. Ούτε που πεταρίζει το μάτι μου, λέμε.
κρας μπάουμ καμπράααμ μπράουμ
της πουτάνας να γίνεται, εγώ εκεί.

Χμ, χμ και χμ, κάνω.

Μα, πότε θα γίνω μάνα; (γελάω και μόνο που σκέφτομαι ότι τρεις μήνες πριν με απασχόλησε σοβαρά). Χα.

Α πηδήξου θεούλη

Deadline

Μπήκαμε σε τροχιά έκδοσης. Αμ’ πως.
Κάνουμε και ραντεβού εκτός ωραρίου, λέμε. Καταπολεμούμε σιγά σιγά την αγοραφοβία μας με «νέους συνεργάτες» στα Φλόκ Α Φε. Παίρνουμε κατευθυντήριες (χιιιι, σιγά τώρα), κρατάμε σημειώσεις μόνο που γράφουμε τη λέξη με Ζ στην αρχή. Ζημειώσεις. Πω πωωω!

-Θέλουμε κι αυτό, θέλουμε και τ’ άλλο, θέλουμε και τούτο.
-Εύκολα, λέω. Κανένα τζακούζι έχετε στα γραφεία σας, ή μετά απ’ όλα αυτά που θέλετε θα πρέπει να ξοδεύομαι να κάνω υδρομασάζ στης Δρούζα; Τι λέτε, ρε!
-Δευτέρα θέλουμε κείμενα.
-Τι λέτ… γλιπ. Ε… ok.

Σκέφτηκα τίτλο για τη στήλη μου.
Μετά σκέφτηκα άλλες δυο στήλες που θα ήθελα να γράφω.
Και άλλους δυο τίτλους.
Και μετά ξανασκέφτηκα ότι μάλλον δεν θα τα προλαβαίνω όλα.
Όλα όσα ΘΕΛΩ κι όχι όλα όσα θέλουν.

Και κατέβασα το κεφάλι, ρούφηξα τον ρημαδοντεκαφεϊνέ μου που μου τον κερνούσαν κιόλας, έκανα ότι σημείωνα τι μου έλεγαν στο γκαβό μου, και αισθάνθηκα σαν να ήμουν και πάλι 12 χρονών και με μάλωνε ο δασκάλος επειδή έστελνα φιλάκια στον συμμαθητή μου τον Πολύβιο.
Εϊπα «ευχαριστώ, κύριε, θα τα πούμε τη Δευτέρα, γειά σας».
Μπαίνοντας στο σπίτι, η μαμά μου μαγείρευε μια συνταγή με χοιρινό και πιπεριές που είχε δει, λέει, στο Μαμαλάκη.
Έβαλα τα κλάματα.


(-Πάλι ρε Μανταλένα; είπε ο καθρέφτης. –Πάλι, ρε μαλάκα, είπα κι εγώ, δακρυσμένη. Το ίδιο μας μαγείρευε και όταν ήμουν μικρή κι ας το έχει ξεχάσει).






fotos: Andrew Watson








ΜantalenoMusic
Tι κι αν έχασα τη συναυλία του Cave; Ανακάλυψα αυτό:
ένα συγκρότημα από τη Μελβούρνη που το είχε ζητήσει
ο ίδιος ο Cave για να ανοίγει τις συναυλίες του.
Λέγονται Silver Ray, παίζουν μόνο instrumentals και όπως φαντάζεστε, για να είναι fan τους ο Nick Cave, η μουσική τους δεν είναι και ο ορισμός της χαρούμενης μουσικής. :Ρ


Silver Ray 2 track Mix
17ΜΒ
True Believer [8:16’] No Need To Try Now [10:48’]

Τα δυο αυτά tracks είναι από τον πρώτο τους δίσκο του 2001 – και πρώτο τους που κυκλοφορεί μόλις τώρα στην Ελλάδα, ενώ στο site της δισκογραφικής τους www.pharmacyrecords.com/silverray.html θα βρείτε ακόμη δυο χαρωπά κομμάτια τους (από τους επόμενους δίσκους) για download. Τσεκάρετε δεξιά, στη δισκογραφία – όχι στα samples, λέμε!

ψιτ

Καλσπέρα (sic)


ΥΓ.
Μην ανησυχήσετε αν με χάσετε για λίγο καιρό. Η ζωή τρέχει σαν ξύλο στο νερό και πρέπει να την προλάβω πριν τη χάσω στην πρώτη γωνία και απομείνω πάλι μόνη να ατενίζω το απέραντο γαλάζιο του ταβανιού. Θα αφήσω αναμμένο το φωτάκι για να μη σκουντουφλήσει κανείς μπαίνοντας ή βγαίνοντας.
Για ό,τι θέτε (μιλάμε, σκίζω πτυχία η Αλογοσκούφω), το μανταλενομπλόγκ είναι εξοπλισμένο και με e-mail και με comments κλειστά στην νόσο Αnonymity, οπότε κάντε παιχνίδι και μακριά από ισοπαλίες. Magic, λέμε.

Oέο

Mαύρη μαγεία

[ψυχεδελικό παραμύθι γενικοτήτων]

Κι ύστερα ήρθε μια κατάρα. Μια καταιγίδα και μια μαύρη βουντίαση. Και η ΝΔ.
Tα πληκτρολόγια αρχίζουν να κολλάνε το ένα μετά το άλλο, στο γράμμα m.
Τα mousepad λυώνουν και τα ποντίκια χρειάζονται ριζική αποτρίχωση γιατί μας αηδιάζουν όταν τα πιάνουμε.

Τα βιβλία πληροφορικής τσακίζουν στις άκρες των σελίδων τους και κατευθύνονται ήσυχα ήσυχα στο τζάκι να καούν.
Τα πλαστικοποιημένα manuals έχουν πιο γρήγορο τέλος στη φωτιά.
Φουπ.


Ο Βουλγαράκης γίνεται υπουργός πολιτισμού. Ένας άλλος γίνεται υπουργός των blogz. Η αισθητική μετακομίζει μέσα σε ένα σπιρτόκουτο με τσόντες.
Τα παιδάκια παλεύουν ποιο θα κάνει το καλύτερο σλάλομ με το ποδήλατο για να πέσει στο Θερμαϊκό. Τα σκουλήκια οργανώνονται στα Κάστρα για πορεία στο κέντρο της πόλης. Τα σαλόνια κοκκινίζουν απ’ τη ντροπή τους. Και τα banners τρεμοπαίζουν σαν κεράκια που τους έκοψες το οξυγόνο.
Φουπ.


Ο Μώλντερ απολύεται από το FBI και η Σκάλλυ γίνεται ερωμένη κάποιου -ποντιακής καταγωγής- Τσιτουρίδη. Μια κατάρα πλανιέται στην Τούμπα και το Νησάκι όπου τα ψάρια αυτοκτονούν πηδώντας μες το τηγάνι και τα μπουζούκια παίζουν μόνα τους μόλις πάνε να τα ζυγώσουν τα γερόντια.
Στην Αριστοτέλους, Σάββατο κι απόβραδο, κι άσε τη Λίνη ήσυχη, τέσσερα ταξί αναπτύσσουν ιλιγγιώδη ταχύτητα, προσπερνώντας την πορεία των άμαχων σκουληκιών (ήταν και κάμποσα σαλιγκάρια μαζί, με πανοπλίες και έξτρα σάλιο για ενισχύσεις). Ο Ψωμιάδης εκλέγεται παμψηφεί.
Φουπ.


Την ίδια στιγμή, χιλιάδες χιλιόμετρα από εκεί, στα εξωτικά Magic Islands, υλοποιείται μια μορφή. Πλησίαζει κάτι μπαλόνια που αιωρούνται αμήχανα κι αυτά αρχίζουν να ξεφουσκώνουν ξαφνικά με ήχο κλανιάς.
Φουπ.


Θρίλερ, λέμε, μαμά.





ΚΑΙ ψυχεδέλεια - θα σου γράψω ένα cdάκι να χαρείς.
μουτς

Γίνε blogger, AN μπορείς

Αφού είναι της μοδός να εκπονεί ο κάθε πικραμένος ένα τυφλοσούρτη για τα blogs, είπα να σκοτώσω το χρόνο μου πυροβολώντας τον ανάμεσα στα μάτια με ένα linkblog, και να διατυμπανίσω κι εγώ τη βδελυρή παρουσιούλα μου, με ένα ΜανταλενοΜανιφέστο.

Προσοχή: ακολουθεί άρθρο – transformer με βδελυρά σχολιάκια, ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ για δημοσιογράφους, Anonymous, ορθογράφους, ορθρογράφους, lolites, Magicες και χαρτορίχτρες, Αιγύπτιες με μουσουδοπαραβάν, πρίγκηπες της ασφάλτου αλλά και του ανωμάλου (Παρισίου – Ντακάρ), πχιοτικούς ιστολόγους, μεταμπλόγκερς, χαμένα κορμιά, τον Πασχάλη τον χήνο του Disney, τον ΊΔΙΟ τον Disney (RIP), τη Γιαγιά Ντακ που πότιζε τη ροδιά της, αραχτούς, μη αραχτούς, you name it, πάρε κόσμε.
Το original αρθρο εδώ (μην τολμήσεις να κάνεις κλικ ΤΩΡΑ. Μετά.)



MantalenoDigital

Γίνε blogger, ΑΝ μπορείς, λεμε! (δεν βάζω επίτηδες τόνο στο «λεμε», για να το τονίσει ο αρχισυντάκτης όπου τον φωτίσει ο Διευθυντής του)

ΟΣΑ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΒLΟGS, ΦΟΒΟΣΑΣΤΑΝ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΑΤΕ. ΜΑΖΙ ΜΕ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΤΕ ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΒLΟG ΚΙ ΟΠΟΙΟΝ ΠΑΡΕΙ Ο ΧΑΡΟΣ (Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΑΡΑΘΙΑΣ ΚΑΙ Η LIFO).

Πάμε γερά. Ξεκινάει:

Για τα blogs, όλοι λίγο πολύ κάτι έχουμε ακούσει.
>>Tι είπες ρε μεγάλε τώρα! Δεν σε πιστεύω. Ξέρω τουλάχιστον τρεις στην εφημερίδα σου που αν τους ζητήσεις «να σου φτιάξουν ένα μπλογκ», θα σου πουν ότι δεν έχουν ιδέα από μαγειρική.

Το ενδιαφέρον για τα διαδικτυακά ημερολόγια αυξάνεται συνεχώς.
>>Να το προσέξετε αυτό. Μπορεί να εξελιχθεί σε κίνημα το οποίο ίσως θέσει ημερολογιακές βόμβες στην Τρίτη Εξουσία.

Για να αποκτήσετε κι εσείς το δικό σας, η τεχνική διαδικασία είναι σχετικά απλή. Στη συνέχεια περιγράφουμε τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσει κανείς για να αποκτήσει το δικό του blog, αλλά και πρακτικές συμβουλές για να το κάνει με επιτυχία.
>>Πώς φαίνεται πως ψάχνετε τρόπους να γιομίσετε την σελίδα… Τα ΙΔΙΑ μας γράψατε και εις την εισαγωγή, φίλτατε ασκούμενε.

Πριν δημιουργήσετε το δικό σας blog, θα πρέπει να έχετε ξεκαθαρίσει τους στόχους σας,
>> Εννοείται, τι γαμίδια Ελεύθερος Σκοπευτής θα ήμανε αν δεν είχα στόχους η ρεζίλω;

τις θεματικές που σκοπεύετε να καλύψετε
>>αχά. Δεν το εγνώριζα ότι είναι υποχρεωτικές οι προγραμματικές δηλώσεις. Ε… αφήστε με να το ξανασκεφτώ. Πειράζει αν το ξεκινήσω ερωτικά και μου καταλήξει εμπορικό site για χύτρες ταχύτητος; Ωωω. Ελπίζω όχι.

και το πόσο αποφασισμένος είστε να υποστηρίξετε σε βάθος χρόνου αυτή την προσπάθεια.
>>Βρε άι στο Λαμπράκη που θα σου πω και πόσο σκοπεύω να συνεχίσω. Τι είμαι για να τα έχω ξεκαθαρίσει όλα αυτά; Υπάλληλος του blogger.com; Ή του VryPan;
(αν και το τελευταίο παίζεται)

Με βάση τα παραπάνω θα μπορέσετε να αποφασίσετε πού θα φιλοξενηθούν οι σελίδες σας,
>>Όπως μπαίνετε, δεξιά. Επίσης, όπως βγαίνετε, πουθενά.

το στυλ της γραφής,
>>χμ, χμ και χμ. ΜantalenoScript λέγεται και αποτελεί παγκόσμια πατέντα. Δεν εκπλήσσομαι που δεν την ξέρετε – ούτε εγώ την εγνώριζα.

την εμφάνιση του blog,
>>Ααα! Όλα κι όλα. Τo blog αυτό, για να είναι πειστικό στην κάτοχό του, οφείλει να αλλάζει ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ. Ήρθα εγώ στο σπίτι σας να σας πω που να βάλετε το πλυντήριο; Στην κρεβατοκάμαρα να το βάλετε, δίπλα στον μπιντέ.

το όνομα που θα χρησιμοποιείτε
>>Το Λουδοβίκος 13ος Le «Non» C’ est Pas Juste, πώς σας φαίνεται; Αηδία, έτσι; Προτίμησα να κρατήσω το βαφτιστικό μου. Μαντλέν (en francais).

και πολλές άλλες λεπτομέρειες που στην αρχή δεν είχατε λάβει υπόψη.
>>Όπως το ότι μια μέρα, θα αισθανθώ την ανάγκη να γράψω ένα κείμενο – απάντηση σε ένα δημοσίευμα σαν το δικό σας. Ζούπερ, λέμε.

[Κάτσε να το χοντρύνω λίγο το παιχνίδι, γιατί αν είναι να απαντάω σε κάθε φράση, θα μας πάρει ο Λάλας]

Είναι σαφές ότι είναι διαφορετική η λειτουργία και κυρίως οι απαιτήσεις ενός δημοσιογραφικού - ειδησεογραφικού blog, το οποίο απαιτεί καθημερινή συνεχή ενημέρωση αλλά και επιλογή των ειδήσεων, από ένα προσωπικό ημερολόγιο.
>>Σαφές, παιδαρά μου. Μόνο που αυτό που περιγράφεις δεν είναι blog, αλλά ο Μαύρος Γάτος. :Ρ

Αν οι στόχοι σας είναι η εμπορική αξιοποίηση του site σας, θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε όλα τα νομικά ζητήματα που μπορεί να προκύψουν και βέβαια θα πρέπει να εξασφαλίσετε server και εφαρμογές για να σηκώσετε τις σελίδες σας.
>>Ακόμη δεν το ‘κανες το blog, βρε Κοσκωτά, θες να το πουλήσεις; Βάλε κάνα κείμενο μέσα, καμιά φωτογραφιούλα και μετά ψάξε για δικηγόρο, βρε άπορε.



Από την άλλη, για τους περισσότερους το ζητούμενο είναι η διαδραστική επικοινωνία, η έκφραση των συναισθημάτων ή απλά της γνώμης τους για διάφορα ζητήματα, οπότε μπορούν να αρκεστούν στα πολύ λειτουργικά και αξιόπιστα δωρεάν site για επίδοξους bloggers.
>>Αν δεν κάνω λάθος (που ΠΟΤΕ δεν κάνω, έτσι το λέω), αυτή είναι και η μόνη παράγραφος που είναι ΕΝΤΟΣ θέματος. Περάστε από το λογιστήριο και αφήστε με να διαβάσω τη συνέχεια του κειμένου σας. Μην ανησυχείτε, ΔΕΝ θα δημοσιευτεί.

Οι πρώτες σελίδες
>>(ποιες «πρώτες σελίδες» βρε εφημεριδάκια;)

Αφού πάρετε τις αποφάσεις σας, μπορείτε να ξεκινήσετε κάνοντας εγγραφή σε κάποιο από τα site που σας προσφέρει δωρεάν την υποδομή. Η διαδικασία είναι εξίσου απλή με το να κάνετε εγγραφή σε κάποιο site για e-mail.
>>Δώστου.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να διαμορφώσετε τη μορφή τις σελίδας σας, επιλέγοντας κάποιο από τα πρότυπα που σας προτείνονται, χρώματα, γραμματοσειρές, μορφή και περιεχόμενο των μενού κ.ά.
>>Πλατειάζεις.

Καλό θα είναι να χρησιμοποιήσετε ευανάγνωστες γραμματοσειρές και χρώματα, γιατί κανένας δεν θα βγάλει τα μάτια του για να σας διαβάσει.
>>Δεν παίζει δηλαδή κανένα ρόλο το περιεχόμενο, αλλά η γραμματοσειρά. Αν ήταν έτσι αγαπητέ τριστηλόπουλε, θα είχαμε μείνει ακόμη στα Arial. Εδώ υπάρχει ιστολόγος που αντί για τονισμένα γράμματα χρησιμοποιεί τετράγωνα κουτάκια –κι ένας άλλος που αντί για κείμενα, ποστάρει ημερομηνίες σε διάφορα χρώματα και μεγέθη. Θα μας πείτε εσείς τώρα; Ξέρετε τι εκτίμησης χαίρουν οι εν λόγω; Υπερεκτίμησης θα έλεγα.

Το τρίτο βήμα είναι στη σελίδα αυτή να δημοσιεύσετε το πρώτο σας κείμενο, φροντίζοντας να το σελιδοποιήσετε κατάλληλα, αλλά και να προσθέσετε φωτογραφίες ή άλλα γραφικά.
>>ΟΚ. Done.

Σχεδόν όλες αυτές οι ρυθμίσεις γίνονται με απλό τρόπο μέσα από ένα γραφικό interface παρόμοιο με αυτό του Word, υπάρχουν όμως και πιο προχωρημένες ρυθμίσεις για τις οποίες θα χρειαστεί να δουλέψετε λίγο σε απλή HTML. Μην ανησυχείτε όμως, ξεκινήστε με τα απλά και όλα θα έρθουν στην πορεία.
>>E, κάπως έτσι σου στρίβει και αρχίζεις να βάζεις Καπέλα Στα Φώτα.

Το κοινό σας
(το κοινό σου και μια λίρα)

Ένα blog δεν έχει καμία αξία αν δεν υπάρχει κοινό να το διαβάσει.
>>Τι λες, βρε ξενύχτη; (Βάλε να πιεις ένα καφεδάκι – στην έξοδο δεξιά)
Τι μας περάσατε εκεί στα headquarters σας; Ότι αν ξενυχτήσουμε θα είναι όπως κάνετε εσείς; Επειδή κάποιος μας πληρώνει ή επειδή έχουμε υποχρέωση να βγάλουμε εφημερίδα των προσωπικών μας γεγονότων; Αν δεν το κάνουμε δεν θα γίνει. Και αν δεν γίνει δεν θα το διαβάσει και κανείς. Γαμώτο είναι τόσο ευληπτο για να είστε τόσο βλάκες.

Για να μπορέσετε όμως να έχετε κοινό, θα πρέπει να δουλέψετε αρκετά πάνω σε αυτό.
>>Τσιμπουκάκια (άλλες, όχι εγώ), linkblogάκια (άλλες, όχι εγώ), αστειάκια (όλες και εγώ), μαλακιούλες (κυρίως εγώ), μυξάκια (απ’ όσο ξέρω, μόνο εγώ) – άντε κι ο Vague παλιά, αλλά αυτά δεν πιάνουν γιατί είναι όλα beatάκια. :Ρ

Η επαφή με άλλους bloggers, αλλά και με τους αναγνώστες σας είναι ο πιο απλός και αποτελεσματικός τρόπος.
>>Η Μantalena δεν γαμήθηκε ποτέ με blogger. Kανέναν και καμία. Και πριν πάει στο κρεβάτι με κάποιον, ρωτάει πάντα –ΠΡΙΝ αρχίσει να καβλώνει: «είσαι blogger;» Aν αυτός απαντήσει ναι, Mantalena leaves the room screaming and returns immediately to her house to masturbate alone.

Όσο πιο γρήγορα απαντάτε στα σχόλια και τις ερωτήσεις του κοινού σας και όσο περισσότερο συμμετέχετε στη ζωή της μπλογκόσφαιρας τόσο πιο γνωστοί θα γίνετε και θα δείτε ότι σιγά σιγά θα σας προτείνουν όλο και περισσότεροι.
>>Φφφφ…. Φουυυ… ένα-δυο. Ένα – δύο. Τεστ τεστ
Αγαπητό μου κοινό.
Δεδομένου ότι πρέπει να σας απαντήσω γρήγορα για να γίνω γνωστή και «να με προτείνετε» σε γνωστούς και φίλους για να βρω καμιά δουλίτσα όπως ο συντάκτης αυτής της εφημερίδας, αποφάσισα να σας απαντώ ΜΑΖΙΚΑ και ΤΗΛΕΓΡΑΦΙΚΑ, για να μη χάνουμε χρόνο.
Συνεχίστε τώρα ν διαβάζετε κ τα λέμε μετά όλοι μαζί
stop

Σημαντικό είναι επίσης να προωθείτε το blog σας και εκτός Διαδικτύου, στέλνοντας τη διεύθυνσή σας σε φίλους και γνωστούς (εκτός φυσικά αν θέλετε να διατηρήσετε την ανωνυμία σας).
>> Eύκολο.
1. Έλα, Νίκο. Τι κάνεις; Όλα καλά; Πήγατε για ψάρεμα το Σ/Κ; Παρασκευή έρχομαι. Που είσαι τώρα; Στην οικοδομή; Ωραία. Άνοιξε το laptop και ένα explorer, και γράψε www.mantalena-parianos… Tι εννοείς «είσαι μες τα τσιμέντα»; ΘΕΛΩ να σου πω το blog μου. Πλύσου και ξαναπαίρνω. Φιλιά.
2. Θειούυυυλα! Τι κάνετε καλέ! Η Αρσενία τέλειωσε το σχολείο; Ρε θεία, δεν θα σε κουράσω, κατάκοιτη γυναίκα. Πετάξου μέχρι το Internet café να μπεις σε μια διεύθυνση που θα σου δώσω. Τι «τι διεύθυνση»; Καλά. Όταν φτάσεις στο café, πες στο Σάββα να με πάρει τηλέφωνο να του πω εκείνου. Έλα… φιλιά. Σου χρωστάω ένα ευρώ.

Μάθετε τις συνήθειες των αναγνωστών σας. Δείτε από πού έρχονται όταν σας επισκέπτονται και μάθετε ποια άλλα blogs τους αρέσουν.
>>Παραδείγματα για comments:
-Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πόσο συχνά κάνεις μπάνιο;
-Θείε Μαρξ! Σε ποιο blog ήσουν πριν;
-Καλημέρα και σε σένα. Ποια blogs σ’ αρέσει να διαβάζεις; Αξιολόγησέ τα από το ένα έως το 10 και γράψε μου τουλάχιστον 20. Μουτς.

Επίσης, ανταποδώστε τις επισκέψεις και τα σχόλια στις σελίδες σας. Θα κάνετε έτσι τους αναγνώστες σας που διαθέτουν blog να σας επισκέπτονται τακτικά και να σας στέλνουν και άλλο κοινό.
>>Έλα Motorcycle μου. Δεν έχω να σου γράψω κάτι, έτσι πέρασα για να με δεις.
ΥΓ. Στείλε μου κανα ανώνυμο μαλάκα, έχω έλλειψη.




Οι κανόνες
Πολύ συνηθισμένοι στον χώρο των blogs είναι οι καβγάδες και οι έντονες διαφωνίες.
>>Αυτό είναι το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ψέμα του άρθρου.

Αυτό δεν είναι καινούργιο φαινόμενο, καθώς οι online κοινότητες υπήρξαν πάντα χώρος έντονων αντιπαραθέσεων.
>>Η μόνη κοινότητα που ξέρω, είναι εγκατεστημένη σε ένα σαλονάκι, ρε συ. Ανάθεμα δηλαδή. Μια καλή κοπέλα τώρα πάει να τους οργανώσει καπελώνοντάς τους, αλλά μάλλον δεν θα το κάνει γιατί τότε θα πρέπει να μετονομαστούν σε "Καπέλα Στα Φώτα" και έχουν καπαρώσει άλλοι το όνομα.

Πολλοί θεωρούν ότι η προκλητική γραφή (σε επίπεδο στυλ ή θεματολογίας) και οι έντονες ψηφιακές αντεγκλήσεις είναι καλός τρόπος για να τραβήξουν την προσοχή. Ωστόσο, σε βάθος χρόνου αυτή είναι μια αποτυχημένη πρακτική.
>>Φυσικά και είναι αποτυχημένη πρακτική. Τον Μακ Μάνους δεν τον διαβάζει κανείς.

Ο σεβασμός στις απόψεις και τις ιδέες των αναγνωστών και των άλλων bloggers είναι απαραίτητος για να μπορέσετε να έχετε σταθερούς αναγνώστες.
>>Λάθος, λάθος, λάθος. Δεν σέβομαι κανέναν Ανώνυμο και τους έχω όλους σταθερούς! Θέλεις κι άλλο παράδειγμα;
Υπάρχει ένας, μα ΕΝΑΣ απ’ όσους με διαβάζουν, που να μπορεί να θυμηθεί μια φορά που να έγραψα σωστά το nickname του σε απάντηση σχολίου; :ΡρρρΡΡρ

Δεν είναι άλλωστε λίγα τα παραδείγματα όπου γνωστοί και διάσημοι bloggers τέθηκαν στο περιθώριο λόγω της προκλητικής συμπεριφοράς τους.
>>Ναι, αλλά μετά έβγαλαν βιβλίο. Και απ’ ότι κατάλαβα, όλη αυτή η φάση με τους «σταθερούς αναγνώστες» και την «εμπορική αξιοποίηση» του blog με την οποία καταπιάνεστε, αποσκοπεί και εκεί, σωστά;

Επίσης, καλό θα ήταν να αποσυνδέσετε την επαγγελματική σας ανέλιξη από αυτή σας τη δραστηριότητα, γιατί η κοινότητα των bloggers δεν συμπαθεί ιδιαίτερα αυτούς που πάτησαν στα ερασιτεχνικά blogs τους για να προωθήσουν την επαγγελματική τους επιτυχία.
>>Ενώ το αντίθετο συγχωρείται. Θέλετε δηλαδή, να ισχύσουν όροι ανταγωνισμού σε ένα μέσο που χρησιμοποιεί κατά κανόνα τη γραφή, και στο οποίο έχουν blog οι περισσότεροι άνθρωποι από σας που η γραφή είναι το βασικό τους επάγγελμα;
Γιατί δεν πάτε να ανταγωνιστείτε π.χ. τους βοθρατζήδες στο ξεσκατάρισμα να δούμε ποιος θα κερδίσει; (αν και κάτι μου λέει ότι ο δημοσιογραφικός κλάδος θα ήταν πολύ΄ανταγωνιστικός και σε αυτόν τον τομέα)

Πέρα από αυτά τα ζητήματα ηθικής φύσης,
>>Κάτι έχασα εδώ. «Ηθικής φύσης»; Σε τι αναφέρεται ο ποιητής; Στο αλληλογλύψιμο; Στο ότι θα χρησιμοποιήσω τους γνωστούς και φίλους για να κάνω μεγαλύτερη τη γραμματοσειρά μου στο Βρυπανέικο; Στο ότι αυτός που είναι επαγγελματίας γραφιάς, θα ανταγωνιστεί τον Motorcycle που ΔΕΝ είναι (και θα χάσει κιόλας);

Υπάρχουν και τα νομικά που θα πρέπει να σας απασχολήσουν.
>>Άσε ρε.

Με δεδομένο ότι δημιουργώντας ένα blog γίνεστε αυτόματα και εκδότης,
>>Άσε, λέμεεε.

θα πρέπει να είστε προσεκτικοί σχετικά με μια σειρά από θέματα. Ειδικότερα ζητήματα που θα πρέπει να σας απασχολήσουν είναι αυτά της πνευματικής ιδιοκτησίας, αν λ.χ. σκοπεύετε να δημοσιεύετε φωτογραφικό υλικό που βρίσκετε στο Internet.
>>Εσείς που δημοσιεύετε στις κολοφυλλάδες σας αυτούσια blogs, δεν εμπίπτετε στην κατηγορία περί πνευματικής ιδιοκτησίας, υποκριτάκια;

Επίσης, θα πρέπει να αποφεύγετε τις υβριστικές εκφράσεις και τη δυσφήμηση προσώπων και εταιρειών,
>>Ζήτω η Κόκα Κόλα (που τα απολύει όλα), Ζήτω το ΚΚ (Κόκα Κόλα, ντεεεε), Ζήτω ο Ροΐδης (ο μπλόγκερ), Ζήτω ο Blogger (όχι ο Ροΐδης, αυτός του blogspot), Ζήτω το Google και Ζήτω το Ζήτω. Ζήτω τα "Νέα".

έστω και αν δεν έχουμε για την ώρα περιπτώσεις προσφυγών στην ελληνική δικαιοσύνη εις βάρος κάποιου blogger (ή τουλάχιστον κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει γνωστό).
>>Επίσης, δεν έχουμε ακόμη προσφυγή στην ελληνική δικαιοσύνη κάποιου μπλόγκερ που να προσβλήθηκε από κάποιον μη blogger του συναφιού σας. Το κάναμε θέμα; Δεν το κάναμε. Εσείς το κάνετε για να μας τρομάξετε επειδή γράφουμε αυτό που δεν τολμάτε εσείς;


Μερικές τεχνικές συμβουλές
(έλα Bird On A Wire να σου δείξουν τα αμπελοχώραφά σου)

Ένα επιτυχημένο blog δεν βασίζεται μόνο στο περιεχόμενό του (το οποίο είναι όντως κεντρικής σημασίας), αλλά θα πρέπει να ακολουθεί μερικούς πρακτικούς τεχνικούς κανόνες. Πρώτα από όλα, θα πρέπει να φροντίσετε το οπτικό (ή όποιο άλλο multimedia) περιεχόμενο που δημοσιεύετε να μην είναι πολύ «βαρύ», κάτι που μπορεί να είναι ενοχλητικό καθώς οι σελίδες καθυστερούν.
>>Μα… με τι συνδέσεις σας έχουν εκεί, καλέ; 64άρες;

Φροντίστε λοιπόν να επεξεργάζεστε φωτογραφίες, μουσική και βίντεο που δημοσιεύετε ώστε να είναι κατάλληλα για το Internet.
>>Δεν θα μας βάλεις εσύ στο λούκι φιλαράκο. Ότι θέμε θα κάνουμε. Αμ’ πως.

Επίσης, τοποθετήστε λογισμικό για τη μέτρηση της κίνησης στο site σας. Υπάρχουν πολλές δωρεάν επιλογές, οι οποίες θα σας βοηθήσουν να δείτε πόσοι σας επισκέπτονται, ποιες ώρες της ημέρας, από πού έρχονται, ποιες είναι οι λέξεις - κλειδιά που τους οδήγησαν στο site σας κ.ά.
>>Εμένα πάντως, οι λέξεις κλειδιά είναι όλο κάτι «παρτούζα» (αχ… οι χρυσές εποχές του Θείου Άρη και του DCD), «πούτσος» και «γαμήσια» (όλοι).

Τα στοιχεία αυτά θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε το κοινό σας, τι τους αρέσει και τους ενδιαφέρει και πολλές ακόμα χρήσιμες πληροφορίες.
>>Τα ‘παμε αυτά, θα τα λέμε συνέχεια. Γαμήσια, παρτούζες… μάθε τα επιτέλους.

Μην ξεχάσετε να εγγράψετε το blog σας σε όσο το δυνατόν περισσότερες μηχανές αναζήτησης (γενικού χαρακτήρα, αλλά και ειδικά για τα blogs) και να παρακολουθείτε ποια άλλα παραπέμπουν στις σελίδες σας.
>>Απεξάπαντως. Σαν τρελή τρέχω να με συμπεριλάβουν σε μαζώξεις, ενώσεις, εξωραϊστικούς ομίλους και λέσχες τσαγιού. Κάνω και ομαδικό, άμα λάχει.

Μια τέτοια σελίδα για την ελληνική μπλογκόσφαιρα είναι το http: //monitor.vrypan.net/, στο οποίο θα πρέπει οπωσδήποτε να συνδεθείτε.
>>ΤΩΡΑ αστειεύεσαι.


Σε καλό σας

Serotonin blues

Serotonin Mix
18MB / 31:16'


Yves Montant - Les Feuilles Mortes
Jess Klein - Strawberry Lover
Tom McRae - For the Restless
Pink - Eventually
Milla Jovovich / Bono - Satellite of love - (Million Dollar Motel soundtrack)
Eels - I'm going to stop pretending that I did n't break your heart
MantalenoKaraoke - Wicked game
Joy Division - Love Will Tear Us Apart

To πρωινό - αίθουσα αναμονής.
Η μέρα που έρχεται κάθε μέρα.
Τα blogz. Εκείνο.
Και το άλλο.
Και εκείνος. Και όχι ο άλλος.
Μου λείπει σεροτονίνη.
Ήλιος.
Και εκείνος.
Και όχι ο άλλος.

Ημέρες ραδιοΦΟΝΟΥ (the ΜανταλενοΜύξ)

Υποθετική ραδιοφΟνική εκπομπή με ότι κουλό και άσχετο άκουσα τελευταία.
Σημειώστε πάντως ότι:
οι Ψόφιοι Κοριοί είναι και γαμώ τα group,
η ακροάτρια Ρεγκίνα (Rock FM πρέπει να είναι) είναι αληθινό περιστατικό (μου το είχαν στείλει παλαιότερα με mail) και το ίδιο ισχύει και για τη Βέρα Λάμπρου, τη «Μπεσαμέλ» (δεν γνωρίζω τον αοιδό) και τον «Αγλέωρα» - είναι τραγούδια που κυκλοφορύν κανονικότατα στην αγορά.
Ο Astor Piazzola στο τέλος του μυξ, δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά βέβαια, αλλά τι τρελή θα ήμουν αν δεν έβαζα και κάτι που να γουστάρω;


RadioMix
17ΜΒ / 25:16’

Index
Ξυπνητήρι / σήμα «καινούρια μέρα»
Το ξύπνημα των Στρουμφακίων
Ψόφιοι Κοριοί – Επιστροφή στη Φύση
Η ακροάτρια Ρεγκίνα θέλει να ακούσει SoundGarden
Διαφημιστικό spot
Βέρα Λάμπρου – Black Out
Εδώ γελάμε (πρέπει να είναι ο Χορν)
Ανοιχτή γραμμή συνομιλίας ακροατών (ο άνθρωπος που πήδαγε πολύ)
Μαγειρική: έλα να στρώσουμε μαζί τη μπεσαμέλ
Η ώρα του Αρχιεπισκοπίξ
Συνέντευξη με τον Αντύπα (Χάρρυ Kλυνν)
Νέες κυκλοφορίες: Αγλέωρας
Ρεπορτάζ: στην παραλία (Α.Μ.Α.Ν.)
Astor Piazzola – Tango Suite (Andante)


Σημείωσις της παραγωγού:
Επειδή αύριο με περιμένει μια δύσκολη μέρα, σας σκάω χαμογελάκι από απόψε και το ανεβάζω τώρα αυτό το ποστίδιο.
Πηγή / έμπνευση για περισσότερα, θα βρείτε στο site
http://www.e-view.gr/funnyaudio.php

Enjoy

Ρεπορτάζ χωρίς τσίνορα

Οι αόρατοι συνεργάτες του Μανταλενομπλόγκ γυρίζουν τον κόσμο εφοδιασμένοι με τις φωτογραφικές μηχανές και τα κινητά ΜΟΥ (τα καθάρματα) και καταγράφουν επί τόπου, ρεπορτάζ για τον ευαγή πχιοτικό μου ιστότοπο.
Οέο.


Αεράτη σωφερίνα, με πείρα στα ψώνια του σούπερμάρκετ, ξεπαρκάρει με άνεση και διακριτικότητα, όταν την καταλαμβάνει σκοτοδίνη και αντί για όπισθεν βάζει πρώτη και ξεκινά κοιτώντας στο πίσω τζάμι τον κόσμο να απομακρύνεται.
Ο ανταποκριτής μας απαθανατίζει το γεγονός, την ώρα που αυτή έχει βγει από το αυτοκίνητο για να δει τι ήταν αυτό το τράνταγμα που αισθάνθηκε στην μπροστινή ρόδα: αφού κοίταζε πίσω και δεν χτύπησε κανέναν με την όπισθεν!
-Αμερική, αδιάφορο το που και πότε




Ο Κενυάτης Ζλούμπα Πο ήταν ο άνθρωπος που πρωταγωνίστησε στις διαφημίσεις για τα πρώτα ipod που ξεκίνησαν να κατασκευάζονται στην Κένυα, σε μια υπερσύγχρονη βιομηχανική μονάδα, χαμένη στην όαση Καλάφυτι, δικαιοδοσίας φυλάρχου Πόα. Τον πετύχαμε σε ένα διάλλειμα των γυρισμάτων, να δοκιμάζει το νέο προϊόν.
-Κένυα, όαση Καλάφυτι, ζέστη πολύ




Business woman, καθ’ οδόν για ένα πολύ σοβαρό επαγγελματικό business lunch με σκαιό υπουργό της ελληνικής κυβερνήσης του ΚΚ (μην ψαρώνετε – Κωνστντίνου Καραμανλή, εννοώ).
-Αχαρναί, λίγο μετά το μεσημέρι




Κλεμένο στιγμιότυπο από το κινηματογραφικό πλατό όπου γυρίζεται το νέο sequel της ταινίας The Ring 9.
Στο φιλμ πρωταγωνιστεί ένας πρώην υδραυλικός, που έχει αφήσει πίσω του το τρομακτικό παρελθόν του και τώρα ζει μια ήσυχη ζωή, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ώσπου μια μέρα, μέσα από την τουαλέτα του βγαίνει το φάντασμα μιας γυναίκας που της είχε χρεώσει 200 ευρώ για μια απλή επίσκεψη να ρίξει μια ματιά στη βουλωμένη τουαλέτα της, για να του ζητήσει -κυριολεκτικά- τα ρέστα.
Θα έχει ο ήρωάς μας μια δεύτερη ευκαιρία;
Οι φήμες λένε ότι η νέα συνέχεια της σειράς, θα είναι απείρως πιο ρεαλιστικά τρομακτική από τις δυο πρώτες με τα τρια πηγάδια και τις οκτώ τηλεοράσεις, αφού στην υπόθεση εμπλέκεται και η Ένωση Υδραυλικών της Κούβας.
-Χόλιγουντ, πριν ένα μήνα




Ποδοσδαιρικό πρωτάθλημα ΣούπερΛίμα Ψ' Εθνικής.
Αγώνας Ατράνταχτου και Ερμολάου στο κλειστό υπεργήπεδο της Παρακάτω Τούμπας.
Ο αμυντικός του Ατράνταχτου Πιασωκόλης Κρίτωνας αποσοβεί βέβαιο κίνδυνο μπροστά από τη γραμμή του πλάγιου άουτ, την ώρα που ο αμυντικοεπιθετικός προπονητής μιας γειτονικής ομάδας ετοιμάζεται να απομακρυνθεί με τη μπάλα, επειδή λέει ήταν δικιά τους και έπεσε κατά τύχη στο γήπεδο όπου διεξαγόταν ο αγώνας.
Ο διαιτητής νοσηλεύεται στο Γ' Γναθοχειρουργικό Κέντρο της Γενεύης, με βαριά θλάση στο φρύδι.
-Παρακάτω Τούμπα, Ελλαδιστάν




Νέα Ορλεάνη, Swamp Street. Ο ειδικός απεσταλμένος μας, πήρε αυτή τη φωτογραφία με κίνδυνο της ζωής του, αφού λίγο μετά ξέσπασε τυφώνας, πλημμύρισε η πόλη και ένας αναστημένος bluesman με μηδενική δισκογραφία ονόματι Zero Christofer, τον κυνηγούσε με μια κουκλίτσα voodoo στον πισινό της οποίας είχε καρφώσει ένα άταστο μπάσο.
H μια κοπέλα στην κούνια του bluesmobil, εικάζεται ότι είναι η Μιραντολίνα.
-Swamp Town, 0003 μ.Χ. (μετά Χριστόδουλου)




Ίντερνετ καφέ, στην πιο πλούσια συνοικία του Καΐρου. Ο ειδικός απεσταλμένος μας φωτογράφησε με το κινητό του τη γραφική αυτή γωνιά σε κάποιο σοκάκι, αλλά πριν μπει στο καφέ να μας τη στείλει με mail, τον λήστεψαν αφήνοντάς τον με μόνο αξεσουάρ ένα στρινγκάκι μου που του είχα δανείσει για να μην κρυώνει στη Μύκονο.
Οι ευγενικοί λήσταρχοι, τον λυπήθηκαν βλέποντάς τον σε αυτό το χάλι και του χάρισαν ένα βαρέλι να μπει μέσα, το κινητό του (μπακατέλα του είχα δώσει ούτως ή άλλως) και μισό ευρώ για να μου στείλει τη φωτό.
Αυτή την εποχή κάνουμε έρανο για να εξαγοράσουμε την ποινή που εκτίει στις Αιγυπτιακές φυλακές, με την κατηγορία της κλοπής αρχαιοτήτων – το κινητό ήταν όντως ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΟ.
-Κάιρο, χτες




Ιαπωνία, ήσυχες μέρες του Αύγουστου. Ο χαμένος σκύλος της ξαδέλφης μου, Λι, στις φετινές του διακοπές στο Τόκιο. Εδώ, έχει βγάλει βόλτα την Τσου Ξι – όσο κι αν αυτή νομίζει το αντίθετο, μια που χάρη σε μια καλοπροαίρετη δαγκωνιά που της πάτησε την προηγούμενη στο κωλαράκι, την έκανε επιτέλους να πειστεί ότι δεν είναι ταμαγκότσι.
-Τόκιο, ενώ η Τσου Ξι περιμένει τον Τσου Να Μι


Τέλος επεισοδίου - γιατί αλλιώς θα έχουμε επεισόδια
Συνεχίζεται την επόμενη εβδομάδα

Get a life

Ρε αραχτούλη ποιητή, πότε είπαμε ότι έχει λαϊκή - με τόση τηλεόραση που βλέπεις όπως ομολογείς, είμαι βέβαιη ότι θα ξέρεις τις τιμές στα αγγουροπέπονα εποχής.
Είναι σκληρά, ντούρα και μπορείς να τα κόψεις και να τα μεταφυτέψεις. Πιάνουν παντού αυτές οι κονδυλώδεις ρίζες. ΚΑΙ στα σπίτια της ελίτ πιάνουν.
Αρκεί το κλίμα να είναι τρόπον τινά αρκετά τροπικό, ώστε να βράζεις στο ζουμί σου.

Η κυρία στη φωτογραφία είναι παντρεμένη, μη γλύφεσαι.
Άντε να γράψεις τώρα κανένα λίβελο να σκοτώσεις την ώρα σου.

Μια φίλη απ’ το Λονδίνο γράφει καινούρια τραγούδια

Τη λένε KT Tunstall, αλλά τη φωνάζουν Kate. Γεννήθηκε το 1975 στο Εδιμβούργο και ο μπαμπάς της είναι Ιρλανδός και η μαμά της Κινέζα.
Πρώτο δισκάκι έκανε πέρυσι και λεγόταν "Eye To The Telescope". Τα δυο κομμάτια που ακούμε είναι από το νέο της δίσκο, με τίτλο Acoustic Extravaganza, που θα κυκλοφορήσει στη χώρα μας από την ΕΜΙ.

Εδώ και κάτι χρόνια ζει στο Λονδίνο, τελειώνει τις μουσικές σπουδές της στο Royal Holloway College και κάνει albums και gigs. Παίζει φλάουτο, πιάνο και κιθάρα και το νέο της κομμάτι Ashes με κάνει να κλαίω. Πάλι γαμώτο.


KT Tunstall - Ashes

I am a pain in your eyes
And I’m wonderin’ how long it’s gonna last
Be my mirror
Be my friend
Be the workhouse of the energy I twist your arm to spin

Chorus
Every day Like a powerstation
I know it isn’t good
I know you’re burnin’ too much wood
Oh, when you burn out
The twisted irony is
Your ashes come home to me
Come home to me

So we take a walk
To make some sense
And I’m wondering if you fancy my defence
But I have pushed you
Way too far
And you say “fuck you, little Princess
Who the hell d’you think you are”?

Chorus
Ah well your ashes come home to me
Come home to me Come home to me
No other suckers gonna have ‘em on the fuckin’ mantelpiece
the mantelpiece the mantelpiece

Αshes / Miniature Disasters 7:54'

Νote: η ασπρόμαυρη φωτό είναι από τον Guardian και η έγχρωμη που ο blogger δεν με αφήνει να ανεβάσω, από το blog της Linda - αχ, βλέπουν ωραία gigs (και) εκεί στην Ολλανδία...

Αδέσποτη τύχη

Κινδύνευαν από τα θρασύδειλα υποκείμενα που τα βασανίζουν -στο Ελλαδιστάν, υπάρχει και νόμος ξέρετε "για προσβολή κτήνους"- τώρα τα αδέσποτα κινδυνεύουν και από κάποιους που εμφανίζονται ότι πάνε να τα "σώσουν".

Ο Divine Mitsakos έγραψε γι' αυτό στους Metafragmenous.

Η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, είχε συλλάβει επ' αυτοφώρω παλιότερα, άτομο καβάλα στα κάγκελα του σπιτιού μας να χαλβαδιάζει τον σκυλάκο μας τότε για να έρθει κοντά του. Έξω είχε παρκαρισμένο ένα φορτηγό με κλειστή καρότσα.

Μπορεί να συμβεί και στο δικό σας σκυλούνι. Προσυπογράφω το σχόλιο του Μοτοσακού και του Godot στο ποστ του Μητσάκου και προτείνω να κάνουμε κάτι. Το banner, ας είναι μόνο η αρχή.

Από τότε που γνώρισα τα ζώα, σιχάθηκα τον άνθρωπο.
Και όχι τίποτε άλλο, αλλά είναι φορές που κι εγώ αισθάνομαι, αδέσποτη, χαμένη και μόνη σε αυτή την πόλη.
Κρυώνω τώρα.
Καθάρματα.

Περιμένω τα πάντα

Είχα τρελαθεί τις προάλλες. Έτρεχα από σπίτι σε σπίτι να βρω να νοικιάσω – τελικά δεν βρήκα κάτι που να μπορούν να αντέξουν τα πενιχρά κυβικά μου. Αλλά ίσως βρω συγκάτοικο.
Συνεχίζω να τρέχω – τις νύχτες πρεμιέρας τις χάνω τις περισσότερες, αφού δεν έχω προλάβει κανένα απόγευμα να κατέβω να κλείσω εισιτήρια και τόσο σήμερα, όσο και χτες, την ώρα που μπορούσα να πάω με το μηχανάκι, έβρεχε καταρρακτωδώς.
ΟΚ, θεοί του Ολύμπου, το πήρα το μήνυμα.

Περιμένω απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν έγιναν ποτέ, ένα στεγνό δωμάτιο, το επόμενο ραντεβού μου με την οδοντίατρο, να βρω ένα σπίτι να μπω με τα cd και τα ποτά μου, να κόψω το τσιγάρο επιτέλους, να τελειώσει το σπίτι στην Πάρο σε αυτή τη φάση, να πάψουν να με ενοχλούν οι γνωστοί «άγνωστοι» ανώνυμοι, να υπογράψω στην καινούρια μου δουλειά (τι εννοείς; μου είπαν σήμερα. Ούτε με απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης σε πλήρωσαν για αυτούς τους τρεις μήνες; Ούτε. Ούτε, λέμε – δεν με πίστευαν απ’ την έκπληξη).



Μίλησα σήμερα μαζί του. Εγώ τον πήρα στον νέο του αριθμό στην Αγγλία. Μάλλον θα κόψουμε και αυτή τη μικρή, τυπική επικοινωνία που είχαμε για κάποια διαδικαστικά λόγω των μεταφράσεων. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα. Σήμερα του είπα ότι «μου έλειψε αυτό που είχαμε» και το μετάνιωσα πριν καν προλάβω να αποσώσω. Που να μη σώσω. Μου έκανε εντύπωση που δεν στεναχωρήθηκα μετά. Ούτε έκλαψα.




Η βροχή δεν με πρόλαβε. Όταν έφτασα δεν είχε ρεύμα στο σπίτι. Έμεινα μες το σκοτάδι να σκέφτομαι τι δεν πήγε καλά.
Τι θα πάει.
Και βέβαια, να ελπίζω και να περιμένω το οτιδήποτε θα μπορέσει να μου φτιάξει τη διάθεση.
Απόμεινα να κοιτάζω τις λάμψεις απ’ τις αστραπές και τη βροχή να πέφτει στο σκοτάδι. Χωρίς μουσική και χάδι.
Τότε τα έμπηξα.
Είπα κι εγώ.













Crazy Mix

78:30' / 48 ΜΒ

1. Chuck E Weiss – Congo Square At Midnight
2. Red Hot Chili Peppers - Aeroplane
3. Belle & Sebastian – The Blues Are Still Blue
4. Doors – Strange Days (Thievery Corporation Mix)
5. The Zutons – It’s the Little Things
We Do
6. El Presidente - Rocket
7. Billy Idol - Scream
8. The Cult – Little Devil
9. HIM – The Funeral of Hearts
10. The Creed – Riders On The Storm (Doors cover, από εκείνο το δισκάκι που σας είχα ξαναπεί)
11. Within Temptation – Stand My Ground
12. DAD – Sleeping My Day Away (αγαπημένο ντιτζεϊκό κομμάτι – το όνομα του Δανέζικου αν δεν κάνω λάθος, συγκροτήματος αυτού σημαίνει Disneyland After Dark = DAD!)
13. Madrugada – I’m In Love (hidden track από το τελευταίο τους album – οι τύποι παίζουν… rock & roll!)
14. No Doubt – Platinum Blonde Life
15. The Killers – Somebody Told Me
16. The Strokes – Last Night
17. Iron Maiden - Revelations
18. Dream Syndicate – My Old Haunts
19. Garbage – Why Do You Love Me ?
20. Paul Weller – You Do Something To Me



ΥΓ 1
Και μια πουτάναφέραμε για τη μετακόμιση στην «κανονική» ζωή, το blogάκι μου μόλις χτες ξεπέρασε τις 10 χιλιάδες επισκέψεις. Αστείο πράγμα, και που το αναφέρω, μια που τις έχει ξεπεράσει πολύ νωρίτερα αυτούς τους έξι μήνες (είναι γύρω στις 24 χιλιάδες στο extreme tracker), αν δεν είχα χάσει δυο τρεις φορές τα counterάκια στις αλλεπάλληλες μετακομίσεις αυτού του blog, πιο πολλές φορές κι από ότι στην πραγματική μου ζωή.
Όταν ξεκινούσα, ούτε που θα το φανταζόμουν αυτό που μου συμβαίνει σήμερα: να είμαι ολομόναχη στη ζωή τους τελευταίους μήνες, αλλά να μπορούν να μου αφήσουν μια λέξη αν θέλουν 10 χιλιάδες φορές, από 300 άνθρωποι τη μέρα.

ΥΓ 2
Το μυξ είναι allegrάκι, από την τελευταία φορά που χάρηκα για την επικείμενη μανταλενοέκδοση και έβαλα μωβ φιογκάκια στα παπούτσια μου. Είναι όμως αρκετά αγριεμένο και ιερόσυλο (Maiden, με Madrugada, HIM και… Dream Syndicate) και μου κάνει μια χαρά και τώρα.














ΥΓ 3
Για να σας γράφω αυτά, το ρεύμα ήρθε.
Και όπως τα πάντα τον τελευταίο χρόνο στη ζωή μου, ήρθε εκεί που δεν το περίμενα.

Μιλήστε τους στη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν

ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ: Tα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Σημασία έχει να κάνεις σωστά τη δουλειά σου.

Γυναίκες, χαμογελάστε...

...αν μπορείτε.

(πολύ minimal έχω γίνει, λέμε)

Γερμανικό παιδικό βιβλίο

Χωρίς σχόλια / μια καλημέρα ακόμη και για όσους δεν την περιμένουν

photos provided by Vita Mi Barouak

Δεν θέλουν τα λεφτά σου, λέμε

Ένα εξαιρετικό site - ένα σύνθημα ενάντια στην παιδική πορνογραφία στο Internet, στο οποίο μπορείς να βοηθήσεις ανέξοδα.

Το βρήκα στης Miss_Little_Devil


Διαδώστε το

οξύ goes mainstream

Άτσα ροκιές οι εκδόσεις Sonic
(κλικ)

μη χέσω
μη βρίσω
μην πω καμιά κουβέντα
πείτε εσείς
μα όχι
πείτε

Anti-Bush Game

Είναι λίγο αμερικανιά στην αρχή (όλα τα λεφτά το σενάριο), αφού μια ομάδα από transformers και wrestlers τα βάζει με τον Bush και την παρέα του, αλλά αξίζει λίγη υπομονή μέχρι να αρχίσεις να χειρίζεσαι το "ήρωά" σου και να ξυλοφορτώνεις, τσουρουφλίζεις, κομματιάζεις (κυριολεκτικά) τον George Bush Jr και τα τσιράκια του. Γέλιο, λέμε.

κλικ στον τίτλο του post για να διακτινιστείτε στο BushοΣύμπαν

:D


Έχω κολλήσει απ' το πρωί κι έχω παραμελήσει τα mail σας, αλλά θα απαντήσω. Είμαι απλώς λίγο βραδυφλεγής parfois.

μανταλενομουτς

H αισθητική είναι πολιτική θέση

Εδώ θέλει να φτιάξει παρεκκλήσι μές τη Βουλή, στην Παιδεία θα κωλώσει;
Ο μπαμπάς μου, είπε ότι τα γυαλιά της του θυμίζουν το ρουφιάνο στην επταετία φαρμακοποιό της γειτονιάς του, μόνο που εκείνος δεν ξόδευε, μου είπε, τόσα σε φορέματα και παπούτσια όπως έγραφε το Πρώτο Θέμα.
Δεν είμαι πια φοιτήτρια - κι ούτε υπήρξα επί μακρόν, τα παράτησα πριν τελειώσω το πρώτο έτος γιατί έπρεπε οικογενειακώς να κάνουμε κάτι για να ζήσουμε (but that's another sad story), το ζήτημα είναι όμως, ότι πρέπει να κάνουμε κάτι για να αλλάξει αυτή η Παιδεία. Και η Υπουργός της.
Αλλιώς, θα ζήσουμε το μύθο που μας επιφυλλάσσει αυτή η κυρία, που ήταν τόσο άτεγκτη απέναντι στους ναρκομανείς όσο και σε όσους δεν ασπάζονται το σκαιώδες -λόγω φιλελεύθερων sunglasses (μπρρρ)- όραμά της.

Αχού

Χου, ρε

Ξου


Σημειολογείστε ελεύθερα: το outfit της γυναικός προσφέρεται (μαλλί, γυαλί, φουλάρι, σκουλαρί), άλλο που θωρώντας την έχασα το χιούμοράκι μου.

Πάνω από το αέτωμα, αλαφροΪσκιωτη μουρλοκούκου, αυτή που ξεπροβάλλει ΔΕΝ είμαι εγώ. Είναι η χαμένη μας αισθητική.

Photo provided by Dr Skafidas (grazie, dottore)

ΜΚ-Χ

Φοβερά τυπάκια
:)

Sexy alternative: λεσβιακό free press

ΕΙΔΗΣΗ - Μόλις μου έσκασε με Δελτίο Τύπου:

"Έρχεται τον Οκτώβριο, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το γυναίκειο περιοδικό που θα ασχολείται με την ψυχαγωγία και την ενημέρωση της σύγχρονης ομοφυλόφιλης γυναίκας και θα διανέμεται ΔΩΡΕΑΝ σε επιλεγμένα στέκια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Το περιοδικό θα είναι η lifestyle εκδοχή της γυναίκας που επιλέγει να φλερτάρει, να ερωτεύεται και να διασκεδάζει με διαφορετικό τρόπο από τις "συνηθισμένες" γυναίκες, της γυναίκας που έχει έναν διαφορετικό τρόπο ντυσίματος, επιλέγει διαφορετικά λογοτεχνικά βιβλία και δεν ασχολείται με το συνηθισμένο κους-κους όπως κάνουν οι περισσότερες γυναίκες σήμερα.

Θα είναι ένα περιοδικό διαμορφωμένο στην ύλη του από τις ίδιες τις ομοφυλόφιλες γυναίκες με τις προτάσεις που θα μας στέλνουν αλλά και την συνεργασία τους σε μόνιμη βάση.
Θα είναι το περιοδικό που θα κρατά συντροφιά σε όλες τις ομοφυλόφιλες γυναίκες και αισιοδοξούμε πως θα το αγαπήσουν.

Το "4girls" αρχικά θα εκδίδεται 2-3 φορές το χρόνο με προοπτική να εκδίδεται περισσότερες φορές. Στο πρώτο τεύχος, η ΑΓΓΕΛΑ από την τηλεοπτική σειρά "ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ" δίνει αποκλειστική συνέντευξη και φωτογραφίζεται για το εξώφυλλο του περιοδικού σε γνωστό lesbian bar.

Αν σας ενδιαφέρει να στείλετε τις προτάσεις σας ή να συνεργαστείτε με το περιοδικό, στείλτε e-mail στο 4girls@deon.gr