Oct 1, 2007

Πίσω απ’ τη βελανιδιά (θα βρεις τα dexx μου)

Οδηγαώ γρήγορα μέσα στη νύχτα. Τρεις φορές τη βδομάδα, τη μία, Σάββατο.
Η απόσταση είναι 30 χιλιόμετρα να πάω, 30 να έρθω. Βρέξει, χιονίσει, πάω με 90 - 100 – 110 την ώρα. Όταν γυρίζω, μου παίρνει 35 λεπτά περίπου να βρεθώ από τα dexx στο ζεστό μου κρεβατάκι στα Εξάρχεια.
Το μπαράκι είναι σχετικά έξω απ’ την πόλη, αν και η πόλη πλέον τείνει να είναι παντού. Κοντεύει να ενωθεί με τη Χαλκίδα.
Είναι κάτι βράδια όμως, που φυσάει πιο απαλά απ’ ότι άλλες φορές και στις στροφές ελαττώνω όχι για να μην αγκαλιάσω τα δέντρα κάτω απ’ το γεφυράκι, αλλά γιατί μυρίζει δέντρο και φύση, σε κάποιες στιγμές μυρίζει μούστος και κρασί, όπως μύριζαν παλιά τα Μεσόγεια με το που έφτανες στο Λιόπεσι.
Εμένα η μυρωδιά αυτή που λατρεύω μου θυμίζει το πατητήρι στην Πάρο.
Και τον παππού μου.


Είναι μια μυρωδιά στο μέτρο ανθρώπινη, λίγο βρώμικα δυσάρεστη και φρεσκαδούρα – υπάρχει μάλιστα μια συγκεκριμένη στροφή που –αν και δεν ξέρω τι ελλοχεύει σιωπηλό εκεί πίσω από τα ψηλά εκείνα δέντρα που μοιάζουν με ευκάλυπτους, η μάγισσα του Blair Witch Project;- μυρίζει πιο έντονα απ’ ότι άλλού. Ίσως κανένα αποστακτήριο;
Κάθε φορά που φτάνω στο σημείο εκείνο του δρόμου, συνήθως σηκώνω τη ζελατίνα από το κράνος για να μυρίσω και ελαττώνω κοιτώντας δεξιά κι αριστερά σαν περιπολικό αρωμάτων. Σνιφφφ σιφφφφ λέμε. Μμμμ. Εντάξει, την πήραμε τη τζούρα μας, κρακ (η ζελατίνα ξανακατεβαίνει), βρουμμμ βρουμμμ (η ταχύτητα ξανανεβαίνει). Φτάνω σε λίγο.



Χικ.
Τις προάλλες, με το που έχω φτάσει, λέω στην Π. «ρε συ, τον θυμάσαι εκείνον τον τύπο που καθόταν στη γωνία εκεί (της δείχνω) και μύριζε;»
«Α, τον Χ. λες».
«Τον ξέρεις;!»
«Ε, ναι. Είναι θαμώνας».
«Αυτός λοιπόν… ξέρεις που τον είδα;» της λέω. «Στις 3.30 το πρωί που έφευγα προς τα πάνω για να βγω στη λεωφόρο, καμιά 10ιά χιλιόμετρα από δω, το είχε κόψει με το πόδι κανονικότατα μέσα στη νύχτα. Τον είδα σε εκείνη τη στροφή, εε… ξέρεις, μια στροφή που μυρίζει πολύ έντονα μούστο και έχει ένα φτώριο πιο πέρα…»
«Α, κατάλαβα».
«Μακριά ε; Έρχεται πίνει τα ποτηράκια του εδώ και μετά το κόβει τέτοια απόσταση;» τη ρωτάω.
«Ε, εκεί μένει μωρέ».
«Που ‘εκεί’;»
«Ώχου περίεργη που είσαι! Εκεί. Πίσω απ’ τη βελανιδιά».


Note 2 self: να θυμηθώ την επόμενη φορά να ξεκαταχωνιάσω το Songs From The Wood των Jethro Tull, να γίνει του βουκόλου ο γάμος.

.

9 comments:

Κολοκύθι said...

Μάλλον χρειάζονται τουλάχιστον 5 τζούρες την ημέρα για να στανάριουμε. Και κανείς δεν έχει τη δυνατότητα να το κάνει.

The Motorcycle boy said...

Κι εμένα ρε γαμώτο μου άρεσε η μυρωδιά του μούστου, μέχρι που είδα τον Καμπουράκη να πατάει σταφύλια σε ένα τρέιλερ και αηδίασα. Αλλά μου αρέσει ακόμα το μουστουκούλουρου (η άλλη λέξη εκτός από το μούσμουλου που έχει 5 "ου").
Μένει ακόμα κόσμος δίπλα στα χωράφια;

Χαμένο κορμί said...

Τι μηχανή έχς;

Balidor said...

Λατρεύω τις βελανιδιές και τους ευκαλύπτους!

(ωρεεε ιτιάααααα, λου λου δια σμένηηηηη)

Mantalena Parianos said...

KOΛΟΚΥΘΟΥΜΠΑΑΑΑ >>
Σε τι "τζούρες" αναφέρεσαι; Μουσταλευριάς;

Ρε συ. Το έχασα εκείνο που μου είχες δώσει...
:(


ΜΟΤΟΣΑΚΕ >>
Φυσικά και μένει κόσμους στα χουράφια, ουρέ. Μια χαρούλ' κόσμους.
Φακ καμπουράκι, πάντως. Στον επόμενο τρύγο, θα σας καλέσω στην Πάρο, να σας βάλω στο πατητήρ' του θειού του Κωσνταντή, να σας ξεθεώσω. Να δεις μετά για πότε πίνεις το κρασάκι και για πότε πέφτεις στη θάλασα με τα ρούχα.

Χικ είπα; Δεν είπα.

Χικ



ΧΑΜΕΝΟ ΚΟΥΡΜΙ >>
Πολύ μικρή. 110 cc / όλα πρεσαριστά / ημιαυτόματο / τετράχρονο / μάχιμο με πολλά ταξίδια στην πλάτη του / τρέχει σα διάολος / και πολύ πολυ΄οικονομικό
Τώρα λέω να πάρω άλλο ένα στα 125cc, γιατί είναι πιο φτηνά κι από ποδήλατα - αν το βαρεθείς το πετάς: το Cheetah το 125 , με συναγερμό, κλειδαριές, ABS, κ.λπ. κ.λπ., το έχει το Alex Pak (αν δεν κάνω λάθος) 879 ευράκια.
Θα πάρω ένα να τ' αφήσω στην Πάρο.
:)


ΒΑΛΙΔΩΡΕ >>
Κάθε φορά που οδγάω εκτός πόλης, συνειδητοποιώ πόσο όμορφη θα μπορούσε να είναι η Αττική... αν δεν την είχανε κάψει / δομήσει σε τέτοια έκταση.
Ευτυχώς, στη διαδρομή μου δεν περνάω από καμένα...

Χαμένο κορμί said...

Αυτό έχει πάρει και ο κολλητός μου απο αυτό το μαγαζί σε αυτή την τιμή (θα μπορούσε να είναι αλλιώς?) γιατί ήθελε ό,τι θφηνότερο...

Αμα δέν έχεις σκοπό να το κωλοπειράξεις, μή περιμένεις να πάς παραπάνω απο 80. Μή σε γελάνε τα 125. Θα τρέμει στην αρχή και θα κάνει οχτάρια...τα λάστιχα θα φταίνε, φρόντιζε να έχουν σωστή πίεση... τα γκάζια ξέχνατα... αυτά που θα πλερώσεις θα πάρεις... ένα ΗΟΝΔΑ σε ποσοστό 879/1200 (λέμε τώρα)

Τί έχεις, κρύπτονα;;;

Και ναί, δε μπορούσα να συγκρατήσω τις συμβουλές μου που τις έδωσα χωρίς να ρωτήσω λές και πολύ που χέστηκες αλλα πολύ βαριέμαι λέμε αλλα είμαι και καλό παιδί και ήθελα και να βοηθήσω και ελπίζω να σε έκανα να γέλασες σε περίπτωση που δε πέθανες απο βαρεμάρα τελικά έπρεπε να σου στείλω τις συμβουλές μου σε mail...

Χαμένο κορμί said...

αλλα απο ότι κατάλαβα, καβάτζα θες... παρτο

Mantalena Parianos said...

XAMENO KORMI >>
"Αμα δέν έχεις σκοπό να το κωλοπειράξεις, μή περιμένεις να πάς παραπάνω απο 80."

Ααα! Τότε ΔΕΝ το παίρνω ρε συ.

Και αν θες να ξες, δεν "χέστηκα" καθόλου όπως γράφεις, ίσα ίσα που μου είναι πάντοτε χρήσιμο και ευχάριστο να μαθαίνω πράγματα - τα bλogs εξάλλου είναι επικοινωνία.

ευχαριστώ - δεν ξέρεις πόσο έτοιμοι ήμασταν με τη φίλη μου να πάρουμε ένα τέτοιο...

Τώρα ίσως το σκεφτώ καλύτερα για ένα Άτος που μου προξενέυουν τρομάρα μου

:D

Anonymous said...

Τα cheetah έχουν βγει τα καλύτερα από τα κινέζικα βασικά, το 50c πατάει μέχρι 80 αν βγάλεις κόφτες, /1 χρόνος εγγύηση, όποτε σε έναν χρόνο τόσο ακριβό που είναι κιόλας θα τα βγάλει τα λεφτά του, και από ανταλλακτικά, βρομάει ο τόπος.