Θα έπρεπε ίσως οι φίλοι, εκτός από το να μετράμε το πουλί μας στο διάλειμμα, να μετράμε και τα λόγια μας. Για την προσμέτρηση των πράξεών μας, υπάρχουν άλλοι, αλάνθαστοι κώδικες, ασυνείδητοι και γι’ αυτό μη προμελετημένοι, απ’ τους οποίους δεν μπορείς να (μου) κρυφτείς σα να λέμε.
Με τα λόγια όμως τι γίνεται;
Βάλε τα στη ζυγαριά και σφράγισέ τα εκεί, να μην πέφτουν κάτω από ένα συγκεκριμένο βάρος.
Κι αν θέλεις το βάρος αυτό να έχει και αντίκρυσμα στο δίδυμο κανταράκι, θα πρέπει να τα μουλιάσεις πρώτα στη ψυχή σου. Ή στην δική μου.
Αν σ’ αφήσω.
Να περνάς καλά
Note2self: Για μια φίλη που επιμένει να μην ξεπερνά το γεγονός ότι... με έφτυσε.
9 comments:
Ωπ! Kαι καινούρια συμμετοχή! Kαλή συνέχεια. Tο σκιτσάκι σκίζει!
Αρκεί να μην κλέβει η ζυγαριά, ε ???
I came to visit you to desire a good week to you.
Much attention with our children. It has many criminals who steal them and kill.
Until always
Λένε τα λόγια πως πετούν
ο άνεμος τα παίρνει.
Όμως σα πέτρα στο λαιμό
ο σιωπηλός τα σέρνει.
Και βάρος έχουν και αιχμή
και κάποτε τη φόρα
να σημαδεύουν στην ψυχή
και να παγώνει η ώρα.
Λένε τα λόγια ανώφελα
τα έργα θησαυρό.
Μα ό,τι μού ’πες φυλαχτό
έχω και το φορώ.
Και αν το θάρρος σκόνταψε
και φόβο αιμορραγεί
μια σου κουβέντα βάλσαμο
γιατρεύει την πληγή.
Στα λόγια μέσα κολυμπώ
κι είμαι πλεγμένη λέξεις.
Ψάρι από δίχτυ και νερό
που βγήκες να ψαρέψεις.
Κάπου τελειώνει ο βυθός
κι η θάλασσα έχει άκρη.
Τ’ απέραντο που δόξασα
μια στάλα αυταπάτη.
Δεν Μασάμε Ρε,
ευχαριστώ. Μου αρέσει πολύ το blog σου γιατί τα "χώνει" όπως πρέπει και εκεί που πρέπει κάθε φορά.
Navigator
στην τελική, νομίζω ότι σημασία έχει ποιος κάνει τη μέτρηση. Ποιος σε "ζυγίζει" σα να λέμε.
Γιατί αν αυτός που κάνει τη μέτρηση είναι ένα ανθρωπάκι γεμάτο ανασφάλειες που κρυφοκοιτά με το μυωπικό ματάκι του τα γραμμάρια μπας και του βγουν παραπανίσια απ' όσα μπορεί να αντέξει στο καντάρι η δική του λειψή περίπτωση ύπαρξης, μια ζωή ΧΡΕΩΜΕΝΟ ΘΑ ΣΕ ΕΧΕΙ.
Suspect
δεν μπορώ να δω βίντεο, έχω πολύ αργή σύνδεση. Θα σας παρακαλέσω να μην είναι υβριστικά, άσχετα ή προσβλητικά για άλλους γιατί δεν έχω δυνατότητα να τα ελέγξω.
:/
David Santos
Better look for your lost children elsewhere - pls, get off my back. As usual, your words say nothing to me or my colleagues here.
Niemandrose,
ωραία η ωδή, αλλά δεν ήταν δική μου απόφαση ο χωρισμός, συνεπώς δεν μπορώ να κάνω κάτι. Δεν μπορείς να πιστεύεις κάποιον που δεν σε πιστεύει. Κι αν υπ[οθέσουμε ότι μπορούσες, πόσο θα άντεχες;
Το ίδιο ισχύει και για την πιθανότητα επανασύνδεσης: αν δοκίμαζα να κάνω περισσότερες "κινήσεις" ("μια σου κουβέντα βάλσαμο
γιατρεύει την πληγή"), τόσο θα μεγάλωνε το χάος.
Οι δυο σου τελευταίοι στίχοι είναι η ουσία: "αυταπάτη".
Άργησα αλλά κατάλαβα ότι πίσω από τη γοητεία της φίλης μου κρυβόταν ένας απύθμενος εγωισμός κακομαθημένης κανακάρισας - "εδώ είμαι προσέξτε με (αλλά μην με πιέζετε και πολύ γιατί μπορεί να θυμώσω)". Κούραση.
Post a Comment