May 27, 2006

Απώλειες πολέμου



(στη Μιραντολίνα)

Ο παππούς ο Μιχάλης ήταν ήρωας πολέμου - πυροβολητής στην Αλβανία.
Από την Πάρο, βρέθηκε στα γαμωβούνια ο άνθρωπος, σε μια εποχή που το πυροβολικό χρησιμοποιούταν εναντίον των ιταλικών αρμάτων μάχης ελλείψει αντιαρματικών. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι και τα πυρομαχικά ήταν ελάχιστα, οι πυροβολητές δεν έπρεπε να λαθεύουν στο σημάδι: από αυτό εξαρτιόταν η τύχη εκατοντάδων συμπολεμιστών τους.
Ο παππούλης μου διηγιόταν (δεν ζει πια) πως μετά τη συνθηκολόγηση κατέβαιναν με τα πόδια στην Αθήνα άοπλοι, όταν συναντήθηκαν με ένα γερμανικό τάγμα που προέλαυνε. Ο Γερμανός διοικητής, τους σταμάτησε και για να τους τιμήσει, ζήτησε να κάνει επιθεώρηση στους Έλληνες. Στους ρακένδυτους, άοπλους, αγράμματους από κάθε άκρη της χώρας μας, νηστικούς εκείνους ανθρώπους που τους είχαν πάρει τα σώβρακα. Είχε και διερμηνέα μαζί του.
Ρώτησε να μάθει ποιος ήταν ο καλύτερος πυροβολητής. Όλοι έδειξαν τον παππού που ήταν πληγωμένος πάνω σε ένα φορείο (θραύσμα στα πλευρά). Ο Γερμανός άρχισε να μιλά (να γαυγίζει, έλεγε ο παππούς μου) στους δικούς του.
Ο διερμηνέας τον ρώτησε τι γραμματικές γνώσεις είχε.
Δημοτικό, απάντησε ο παππούς.
Ξανάβαλε τις φωνές ο Γερμανός. Ο παππούς μου τα χρειάστηκε. Νόμισε πως θα τον σκοτώσουν. Αργότερα του είπαν πως ο Γερμανός διοικητής επέπληττε τους στρατιώτες του λέγοντας «αυτός ο άνθρωπος, έχει γνώσεις νηπίου και όμως σας έβαλε τα γυαλιά» ή κάτι τέτοιο...

Επιστρέφοντας στην Πάρο, οι Γερμανοί είχαν καταλάβει το νησί.
Δεν είχαν αφήσει κότα για κότα, γίδι ή δαμάλα που να μην τα κατασχέσουν. Ο κόσμος πείναγε. Και επιπλέον, κυνήγησαν άγρια όλους τους αγωνιστές της Αλβανίας που επέστρεφαν στο σπίτι τους. Ο παππούς κατέφυγε στο βουνό του προφήτη Ηλία, στο λιοήρι όπου θέλω εγώ σήμερα να χτίσω το σπιτάκι μου.
Κατέβαινε τα βράδυα στην κοιλάδα, στην κατοικιά όπου ζούσε η γυναίκα του τα τρια του παιδιά (ο μπαμπάς μου και οι δυο θείες μου, σήμερα) να τους δει και να φάει κάτι άλλο εκτός από τα πράσα και τα αγριόχορτα που φύτρωναν εκεί πάνω. Αλλά δεν υπήρχε τίποτε. Ούτε αυγό. Ούτε για τα παιδιά.
Ο παππούς, εκτός από το να καλαφατίζει βάρκες και να ψαρεύει, ήταν και αγρότης στο αμπελάκι του - χρόνια αργότερα, στην Αθήνα, θα γινόταν μπαξεβάνος – κηπουρός, ένας σεβάσμιος λιπόσαρκος ασπρομάλλης με καρό πουκάμισα α λα Neil Young και μηχανή Ζudapp 125 που την πετρελαίωνε καθημερινά για να αστράφτει όπως κι εκείνος.
Ορμήνεψε τη γιαγιά να πάει στην Παροικιά, έξω από τη λέσχη αξιωματικών των Γερμανών και να ψάξει στα σκουπίδια για πατατόφλουδες.
«Να κοιτάξεις να έχουν μάτια επάνω και να είναι όσο το δυνατόν πιο φρεσκοκαθαρισμένα» της είπε. Τρεις μέρες η γιαγιά περίμενε στα ασπρισμένα στενάκια γύρω απ’ τη λέσχη, δήθεν ζητιανεύοντας. Τελικά γύρισε με τις παπατόφλουδες, τις έδωσε στον παππού κι εκείνος τις φύτεψε στο βουνό όπου κατέφευγε με αποτέλεσμα σε λίγους μήνες να τρώνε τουλάχιστον τις πρώτες, ασθενικές πατάτες τα παιδιά του. Επέζησαν.


Στον κόλπο της Παροικιάς, δεξιά προς το σημερινό «Ακρωτήρι», στα λεγόμενα «Λιβάδια», υπάρχει ένα εκκλησάκι ξεχασμένο πάνω στο κύμα. Το λέμε «Η Δευτέρα Παρουσία». Δεν ανήκει σε κανέναν άγιο. Δεν γιορτάζει ποτέ. Κανείς δεν παντρεύεται ή δεν βαφτίζεται εκεί. Που και που ασπρίζεται από κάποιους γειτόνους που θέλουν να κρατούν τη συνείδησή τους εκτυφλωτικά πεντακάθαρη κάτω απ' τον κυκλαδίτικο ήλιο.
Μέσα στον κόλπο εκείνο, είχαν ρίξει αρόδο τα γερμανικά αποβατικά. Όταν ήμουν μικρή, θυμάμαι να νοικιάζουμε θαλάσσια ποδήλατα και να πηγαίνουμε στα πολύ βαθειά όπου βλέπαμε στον βυθό τους σκελετούς των μεγάλων σιδερένιων βαρκών πνιγμένες στα φύκια.
Την εποχή της αντεπίθεσης των συμμάχων, τα βρετανικά καταδιωκτικά («Τζίμηδες» τους έλεγε ο παππούς) έκαναν καταβύθιση από μακριά, από τον κόλπο της Ναούσης και πετούσαν σε πολύ χαμηλό ύψος μέσα από την κοιλάδα που ενώνει την Νάουσα με την Παροικιά, για να φτάσουν στα «Λιβάδια» στο αγκυροβόλι των Γερμανών. Στον τελευταίο βομβαρδισμό, την εποχή που οι Γερμανοί οπισθοχωρούσαν, τους έκαψαν όλους μέσα στα αποβατικά και βύθισαν τα πλοία τους.
Ο παππούς θυμάται τους Παριανούς να βγάζουν τους Γερμανούς από το λιμάνι μέσα σε κουβέρτες, απανθρακωμένους «σαν μαύρα αγάλματα», όπως είχαν καεί ζωντανοί στα καθίσματά τους πάνω στα πολυβόλα. Τους ακουμπούσαν στην άμμο στην παραλία. Και ήταν τόσοι πολλοί που κάποιος είπε ότι «μοιάζει με Δευτέρα Παρουσία». Έτσι χτίσανε το εκκλησάκι και η αλήθεια, είναι, ότι δεν ξέρω πολλούς λαούς που θα έχτιζαν ποτέ κάτι εις μνήμην των κατακτητών και βασανιστών τους…

Δυο αγγελούδια στο Magaya που δεν πρέπει να τρομάξεις
(1/5/2006, Πάρος)



Εγώ τέτοιες ιστορίες -και έχω άπειρες, απ’ όλα τα παππουδικά μου, σε Κέρκυρα, Σύμη, Χίο και Πάρο- θα ήθελα να πω κάποτε στα παιδιά μου. Και θα τις πω σαν παραμύθι για να είναι λιγότερο τρομακτικές από εφιάλτες, περισσότερο ειλικρινείς κι από προσευχές, χαμογελώντας στον ήλιο και μασουλώντας λυγαριά («μπλιάχ! Τέτοια έτρωγε ο παππούς, μαμά;») για να γελάσουμε κατάφατσα στο θάνατο.
Και εύχομαι να προλάβω να το κάνω πριν προφτάσουν να φορέσουν μποτάκια Βέρμαχτ ή δηλώσουν «μονιμάδες» στο στρατό. Σε οποιονδήποτε στρατό.

35 comments:

Mantalena Parianos said...

Νote: στην παραπάνω ιστορία, δεν υπάρχουν πουθενά λέξεις όπως "ήρωας", "άγγελος", "θεός",
"θρησκεία", you name it.

Mirandolina said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Mirandolina said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Mantalena Parianos said...

Ποιος προσπαθεί να γράψει και σβήνει τα comments του καλέ?

Mirandolina said...

Στο εύχομαι. Επίσης ελπίζω να μην ζήσεις ποτέ πόλεμο ούτε εσύ ούτε τα παιδιά σου. Εγώ, πάλι, λόγω της δουλειάς μου, έζησα επτά. Από την Ασία ως την Αφρική. Και έχω δει κι αγκαλιάσει δεκάδες παιδιά ορφανά, παιδιά που τα μίσησαν οι ίδιοι οι γονείς τους, παιδιά που πετάχθηκαν στη σαβάνα να τα φαν τα λιοντάρια, παιδιά που τα κάναν δολοφόνους στα επτά τους και τα εννιά τους χρόνια. Κάποτε ελπίζω να μπορέσω να στα πω.

Χρησιμοποιείς δυό χρόνους για τον παππού -- αόριστο και ενεστώτα. Τεσπα, επειδή μπορεί να έκανα ανοησία λόγω αυτού, έσβησα το προηγούμενο σχόλιο. Ήταν/είναι σπουδαίος. Είχε δίκηο ο γερμανός. Μακαρι τα εγγονια μου να με δουν έτσι κάποτε. Με συγκίνησες.

υγ ο τίτλος του κειμένου μου είναι από ποίημα του Ελύτη. Είναι κρίμα να χαρακτηρίζεις τόσο εύκολα. Όσο για τις εικόνες, οι ταξιάρχες είναι προστάτες της πολεμικής αεροπορίας. Δε βρήκα πουθενά φωτογραφία του Κώστα Ηλιάκη.

Mirandolina said...

Εγραφα "ο Θεος να αναπαψει την ψυχη του παππου σου". Είδα το "δε ζει πια" στην αρχή, αλλά μτεα μπερδεύτηκα., Υστερα είπα μη το θεωρησεις προσβολη και το έσβησα. Αυτα περι των σβησιματων.

artfarted said...

Μη θεωρηθώ σοβινιστής αλλά εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο που περιγράφεις στρατιωτικά γεγονότα. Γυναίκα και τόσο νέα, όσο να'ναι, είναι σπάνιο. Καταπληκτική γραφή. Σε ζήλεψα.
Έχω κι εγώ ιστορίες απ' το σόι του πατέρα μου που ήταν στον ΕΛΑΣ στη Μεσσηνία... Εμφυλιακές εικόνες. Ίσως κάποια στιγμή βρω το κουράγιο να γράψω αυτά που άκουσα από ανθρώπους που τα είδαν με τα μάτια τους.

Mantalena Parianos said...

"Χρησιμοποιείς δυό χρόνους για τον παππού -- αόριστο και ενεστώτα"
Δεν υπάρχει χρόνος γι' αυτούς που ζουν στη μνήμη. Σορυ αν μπερδεύτηκα/μπερδεύτηκες - ο παππούς έχει εγκατελίεψει τον κόσμο αυτό.

"υγ ο τίτλος του κειμένου μου είναι από ποίημα του Ελύτη"
Και; Τον καθαγιάζει αυτό; Εμένα πάλι, ο τίτλος μου είναι μιας ηλίθιας αμερικανικής ταινίας. Α! Και καθημερινή δικαιολογία στα χείλη του Ράμσφελντ. Σημασία δεν έχει τι τσιτάρεις ή τι λες, αλλά ΠΩΣ το λές.

"Δε βρήκα πουθενά φωτογραφία του Κώστα Ηλιάκη"
ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΕΙΣ? Θα ποστάριζες εικόνα του ανθρώπου; Ούτε τα δελτία δεν έδειξαν (νομίζω)...

Mantalena Parianos said...

ΑrtFarted>>
Ε, κάτι έχουμε διαβάσει κι εμείς από Τερζάκη... :Ρ
Σοβαρά, τώρα, εξιστορώ κάποια πράγματα όπως μου τα διηγήθηκαν. Τι σε εντυπωσίασε; Τα "καταδιωκτικά"; Σπιτφάιερ ήταν νομίζω και ο παππούς μου έλεγε ότι πριν από κάθε επιδρομή, περνούσε ένα πολύ χαμηλά πάνω απ' την Παροικιά και ο πιλότος πυροβολούσε στον αέρα με το περίστροφό του!!! για να ειδοποιήσει τους Παριανούς να κρυφτούν! Άλλες εποχές τότε...

Mirandolina said...

Στα σχόλια του Μανιφέστου έγραφες "αρκεί ο τίτλος" για να βγουν κρίσεις. Αυτό σχολιάζω.

Όσο για τα λοιπά, μαλλον δεν εχει νοημα.

Mantalena Parianos said...

MIRANDO>>
με τρόμαξε ο τίτλος.

Mantalena Parianos said...

MIRANDO>>
"Ειτε η ζωή έχει κάποιο νόημα, οπότε μένει σε εμάς να το ανακαλύψουμε, είτε δεν εχει κανένα, οπότε μένει σε μας να της δώσουμε" - Αλμπέρ Καμύ.

Mantalena Parianos said...

MIRANDO>>
Λυπάμαι πολύ για τις γνώσεις σου - έχω γράψει στο post του Mανιφέστου ότι συμφωνώ με comments που ίσως σε προσβάλλουν περισσότερο...
Η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή τη μίξη θρησκείας (ιδανικής για καθυπόταξη των μαζών σε όλο τον κόσμο) και πατριωτισμού και μεταφυσικής (θυμάσαι που σε ρώτησα μια φορά από που βγάζεις το συμπέρασμα ότι εκείνος ο χριστιανός υπονοούσε την ύπαρξη εξωγήινων;) και καλλιτεχνίας (βλέπε Μπόυς - μια από τις πιο εύστοχες κριτικές που είχα διαβάσει σε βρετανική εφημερίδα την εποχή της αναδρομικής του στην Τατε Μοδερν ξεκινούσε με τη φράση "Α, ώστε έτσι μοιάζει η τέχνη μετά το Άουσβιτς;" - ήταν ωστόσο ακριβοδίκαιη)... με τρομάζει. Νομίζω ότι είσαι επικίνδυνη. Αλλά πάλι, νομίζω ότι ΑΥΤΟ δεν είανι που ήθελες πάντα; Θα μπορούσες να είσαι με την ίδια ευκολία, προφήτης, ιερωμένη, ειδικός (τους φοβάμαι τους "ειδικούς", με κάνουν να χέζομαι πάνω μου γιατί "ειδικοί" ήταν και οι γιατροί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης) ή βασανίστρια.
Γιατί μου έκανες linkblog;

Chaca-Khan said...

όλα αυτά τα comments που διάβασα με οδήγησαν στο να ακολουθήσω τα χνάρια. Διάβασα j, mirando,grigori, istologio k kapoia akoma.
Ειλικρινά μου ρθε να ξεράσω με την όλη φάση.
Το μόνο που μπορώ να κρατήσω είναι το δικό σου κείμενο (αλλά χωρίς τα comments)Mantalena.

Chaca-Khan said...

(εννοείται ότι τους διαβάζω κ τους σέβομαι τους άνωθεν ιστολόγους όπως κ τον εαυτό μου)

Mantalena Parianos said...

Chaca>>
Μωρέ, δεν μ' αρέσει να κρύβομαι... Γι' αυτό και απάντησα τόσο πολύ. Διαφωνώ υπαρξιακά, ιδεολογικά, όπως θέλεις πέστο με τη Μιραντολίνα, αλλά πιστεύω ότι μόνο με διάλογο συνειδητοποιείς τις ομοιότητες - ή τις διαφορές σου. Χωρίς αυτό να σημαίνει ύβρεις, χτυπήματα κάτω απ' τη μέση (βλ. στο post του Manifestoy). Αν τώρα, κάποιοι χαρακτηρισμοί μου προσβάλλουν, είναι τουλάχιστον με επιχειρήματα (νομίζω ότι όλο το post μου είναι ένα επιχείρημα / μπορεί κάποιος να ανταπαντήσει. Εξακολουθώ να θεωρώ πάντως το linkblog της Mιρανδολινας στο post μου αυτό, δυσφήμιση.

Ανέστης Μ. said...

Εγω αντιθετως δε μπηκα στον κοπο να διαβασω τα υπολοιπα blogs μια πρωτη ματια στις αποψεις τους ηταν αρκετα αποτρεπτικη..Μανταλενα πολυ ωραιο κειμενο..Μια παρεμβαση στη ρηση του καμυ..Νομιζω αυτο εχει γραψει:"Prin yphrxe to zhthma ths anakalypshs tou nohmatos ths zwhs,wste na mporeis na zhseis.Twra arxizei na fainetai kathara,antithetws oti tha zouses poly kalytera an h zwh den eixe kanena nohma." Poy shmainei exoyme thn eley8eria na dhmioyrgoyme nohmata kai na orizoyme ti exei ousia apalagmenoi apo anaxronistikes antilhpseis kai prokataleipseis..Nomizw..

Mantalena Parianos said...

Wilhem>>
Λες να έβγαλα τέτοια... προέκταση η γυναίκα; (δεν παίζομαι!) Νομίζω πάντως ότι το είχα διαβάσει στο φιλοσοφικό του δοκίμιο για το παράλογο και την Αυτοκτονία και μου έιχε μείνει αξέχαστο.

Ecumene said...

Ωραια Μουσικη....

Ωραιοι και οι Παριανοι
με το μνημειο..

Παντως η Ορθοδοξια ειναι πανω απο Εθνη

Εφυγε η Μιραντολινα;;

Mantalena Parianos said...

Εργοτελίνα>>
Αυτό πες το στον Χουντόδουλο, όχι σε μένα. Δεν πιστεύω. Είμαι ινδιάνα.

Ecumene said...

Στο Βαρθολομαιο θα τα πω..
Εμεις στην Κρητη ειμαστε του
Πατριαρχειου..

Γνωμοδότης said...

"Δε βρήκα πουθενά φωτογραφία του Κώστα Ηλιάκη"
ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΕΙΣ? Θα ποστάριζες εικόνα του ανθρώπου; Ούτε τα δελτία δεν έδειξαν (νομίζω)...


Γιατι, υπαρχει καποια απαγορευση να δημοσιευθει η φωτογραφια του πιλοτου; Δεν το καταλαβα αυτο. Που ακριβως εγκειται το προβλημα η το ηθικο ζητημα;

Γραφεις ακομα στην Μιραντο:

Η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή τη μίξη θρησκείας (ιδανικής για καθυπόταξη των μαζών σε όλο τον κόσμο) και πατριωτισμού και μεταφυσικής (θυμάσαι που σε ρώτησα μια φορά από που βγάζεις το συμπέρασμα ότι εκείνος ο χριστιανός υπονοούσε την ύπαρξη εξωγήινων;) και καλλιτεχνίας (βλέπε Μπόυς - μια από τις πιο εύστοχες κριτικές που είχα διαβάσει σε βρετανική εφημερίδα την εποχή της αναδρομικής του στην Τατε Μοδερν ξεκινούσε με τη φράση "Α, ώστε έτσι μοιάζει η τέχνη μετά το Άουσβιτς;" - ήταν ωστόσο ακριβοδίκαιη)... με τρομάζει.

ΕΙναι η θρησκεια "ιδανικη για την καθυποταξη των μαζων σε ολο τον κοσμο"; Ο παπους σου ειχε καποια θρησκεια; Οι συγχωριανοι του που εκτισαν το εκλησσακι που γραφεις; Ηταν ολοι αυτοι υποταγμενοι επειδη πιστευαν;

Αναφερεις επισης τον πατριωτισμο σαν κατι κακο. Ο παππους σου δεν ηταν πατριωτης;!

Ναι, ο πολεμος είναι κακος. Αλλα βγαζεις λαθος συμπερασμα αν πεις οτι το να πολεμας ειναι κακο πραγμα γενικα. Το να πολεμας για να υπερασπισεις την πατριδα σου, οπως ο παππους σου, ειναι καλο. Ε, αυτο, το λεμε και ηρωικο μερικες φορες, αναγνωριζοντας την υπερβαση του "ο εαυτός μου να ζησει και ας πανε ολα" μπρος στο "να υπερασπιστω τους άλλους".

Οσο για την "τεχνη μετα το Αουσβιτς". Η φραση εχει ιστορια, η αναφορα της στην κριτικη που διαβασες αναφερεται σε αυτην. Ηταν ενα ερωτημα μεταπολεμικα, το "πως μπορει να υπαρξει ξανα τεχνη μετα το Αουσβιτς".

Mirandolina said...

Σου έδωσα λινκμπλογκ γιατι βρίσκω εξαιρετικό το κείμενό σου και με συγκίνησε. Αναφερθηκα στο στίχο γιατί είναι άσχημο να παίρνουν τα βόλια τον ποιητή (θα μου πεις, γουσταρε το Σαμαρά – τι να κανεις, κανείς δεν είναι τέλειος…)

Η θρησκεία για την οποία μιλάς εσύ είναι η οργανωμένη θρησκεία, ο αγωγός της εξουσίας. Ποτέ δε δήλωσα οπαδός της. Μεταφυσική; Όχι δεν πιστεύω στη μεταφυσική κι η πίστη μου δεν είναι τέτοια. Το περί εξωγήινων ήταν μια πληροφορία που μου φάνηκε ενδιαφέρουσα. Θα άξιζε να κοιτάξεις τι σημαίνει «αναρχοχριστιανός», αν όντως θες να καταλάβεις. Όσο για τον πατριωτισμό μαλλον τον μπερδευεις (όπως κι άλλοι) με τον εθνικισμό. Είπα ξεκάθαρα τι θεωρώ πατρίδα – τον τόπο που μεγαλωσα. Και, ναι, τον αγαπάω. Και δεν τον ταυτίζω καθόλου μα καθόλου με το ελλαδικό κράτος ή με οποιοδήποτε κράτος.

Τα περί …καλλιτεχνίας δεν τα κατανοώ. Το γεγονός ότι στεκομαι με σεβασμό στο Μπόυς ή τον Πάουντ με κάνει φασίστα;;;; Με την ίδια λογική, όμως, αφού είμαι αναρχική, θα έπρεπε να μη βλέπω με συμπάθεια ούτε τους σοσιαλιστές ούτε τους χριστιανοδημοκράτες ούτε κανέναν καλλιτέχνη άλλων πιστεύω – σου φαίνεται κριτήριο αυτό στην προσέγγιση της ανθρώπινης δημιουργίας ή ακόμη ακόμη και των ανθρώπων; (για το ερωτημα, περι Αουσβιτς, στα ειπε ο γνωμοδότης).

Οι άνθρωποι είναι πολύπλοκοι. Είναι πολύ εύκολο να τους βαζεις σε κουτάκια. Το τραγικότερο είναι να το κάνει ένας νέος άνθρωπος, για να χαρακτηρίσει τον άλλο «επικίνδυνο». Ο γερμανός που τίμησε τον παππού σου ήταν ένας ναζί. Πιθανώς να έστειλε εκατοντάδες ανθρώπους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όμως αυτό δε σε πτόησε να δεις την στιγμή της ανθρωπιάς του, γιατί στην έδειξε ο παππούς σου – εγώ θα δυσκολευόμουν περσότερο από σένα.

Δεν είμαι ειδικός, Μανταλένα. Και, ομολογώ, αυτό το περί «επικίνδυνης» δεν το καταλαβαίνω. Άσε το «βασανίστρια». Δεν ξέρεις για τι μιλάς. Και νομίζεις πολύ λάθος. Δεν ξέρω όμως κι αν θες να εξηγηθείς ή σου αρκεί που έτσι τελειώνεις μια ώρα αρχύτερα και δε χρειάζεται να κανεις κοσμια κουβεντα -- πετας δυο βρισιες και καθαριζεις... Με ανθρωπους αυτης της τελευταίας κατηγορίας δε συζητώ, είναι γνωστό. Δε μου φαίνεσαι όμως τέτοιος άνθρωπος, παρα τις εκρήξεις.

Ecumene said...

Μιραντό,τότε θα κανεις ενα Διεθνιστικο Αναρχοχριστιανικο post για να πατσίσεις..

Ουκ ενι Ελλην και Ιουδαιος..
Αμερικανος και Τουρκος...

Αλλωστε εκει βρισκεται
η ουσια του Χριστιανισμου,ε;;

Mantalena Parianos said...

Εργοτελίνα>>


Big Fat Opinion>>
"Γιατι, υπαρχει καποια απαγορευση να δημοσιευθει η φωτογραφια του πιλοτου;"
-Μόνο από απαγορεύσεις καταλαβαίνεις, ε;

"Που ακριβως εγκειται το προβλημα η το ηθικο ζητημα;"
-Το "πρόβλημα" είναι "ηθικό ζήτημα" στην προκειμένη. Αν μπορείς να ποστάρεις εικόνες ενός θύματος πολέμου (διότι περί αυτού πρόκειται), τότε έχεις τα ΜΜΕ που σου αξίζουν. Βουρ και στις βιασμένες γυναίκες, τις ιερόδουλες, στις κρυφές κάμερες και στα πρεζάκια. Και μια ερώτηση: τι θα ΑΛΛΑΖΕ αν τον "δείχνατε" τον άνθρωπο;

ΕΙναι η θρησκεια "ιδανικη για την καθυποταξη των μαζων σε ολο τον κοσμο";
-ΝΑΙ. Ινδία-κάστες, μουσουλμανισμός-πολυγαμία για τους μόνους που μπορούν να συντηρούν πολλές γυναίκες a.k.a. νομενκλατούρα, καθολικισμός-συγχωροχάρτια, ταλιμπάν-αγάλματα του βούδα καιτου μεγάλου αλεξάνδρου, μπούργκες... ΒΑΡΙΕΜΑΙ και νομίζω ότι ΤΑ ΞΕΡΕΙΣ. Γιατί με παιδεύεις;

Ο παπους σου ειχε καποια θρησκεια;
-Ναι. Ήταν νομίζω χριστιανός (όχι επειδή το έγραφε η ταυτότητα). Στην οικογένειά μου, δεν απαγορεύεται ούτε επιβάλλεται και λειτουργεί και λιγάκι... ινδιάνικα :) Μπορεί π.χ. κάποιος να πιστεύει στον άγιο Θελέλλεο ή την Αγία Θεοκτίστη ή μόνο στην Παναγιά την Εκατονατπυλιανή. Όλη η Πάρος έτσι είναι. Εδώ πρόπερσι δάκρυζε η εικόνα και οι Παριανοί γέλαγαν "θα πρέπει να έχει πολλή υγρασία το ιερό" έλεγαν και τέτοια. Αν συνέβαινε π.χ. στην Τήνο, κάτι αντίστοιχο, φαντάζεσαι
τι θα είχε συμβεί!

"Οι συγχωριανοι του που εκτισαν το εκλησσακι που γραφεις;"
-Ναι. Θα πρέπει να ήταν ή καθολικοί (υπάρχουν πολλοί στην Πάρο) ή ορθόδοξοι. Έχω την αίσθηση όμως, ότι δεν το έκαναν για να τιμήσουν τους "χριστιανούς γερμανούς", αλλά τους νεκρούς, με τον ίδιο τρόπο που θα το έκανε οποιοσδήποτε αρχαίος λαός, όπως εμείς οι έλληνες σε αυτή τη λουρίδα γης.

"Ηταν ολοι αυτοι υποταγμενοι επειδη πιστευαν;"
-Ωωω... πώς μπορώ να ξέρω;

"Αναφερεις επισης τον πατριωτισμο σαν κατι κακο. Ο παππους σου δεν ηταν πατριωτης;!"
-Πιστεύω πως ήταν. Αλλά όχι όπως π.χ. ο φονιάς του Λαμπράκη. Κι αυτός αν τον ρωτούσες, "πατριώτης" θα σου έλεγε πως είναι και ότι ήθελε να απαλλάξει τη χώρα από τους κομμουνιστάς.

"Ναι, ο πολεμος είναι κακος. Αλλα βγαζεις λαθος συμπερασμα αν πεις οτι το να πολεμας ειναι κακο πραγμα γενικα. Το να πολεμας για να υπερασπισεις την πατριδα σου, οπως ο παππους σου, ειναι καλο. Ε, αυτο, το λεμε και ηρωικο μερικες φορες, αναγνωριζοντας την υπερβαση του "ο εαυτός μου να ζησει και ας πανε ολα" μπρος στο "να υπερασπιστω τους άλλους".
-Δεν έγραψα ποτέ "ο εαυτός μου να ζησει και ας πανε ολα" κ.λπ. Ο πόλεμος είναι μια εφεύρεση από άντρες για άντρες. Εκτός αν θες να γίνουμε όπως στο Ισραήλ που οι γυναίκες πάνε δυο χρόνια θητεία.

"Ηταν ενα ερωτημα μεταπολεμικα, το "πως μπορει να υπαρξει ξανα τεχνη μετα το Αουσβιτς".
-Μπορεί τότε ο δημοσιογράφος να το αναπαρήγαγε ειρωνικά. Εγώ το διάβασα πέρυσι - πότε ήταν η έκθεση...

MIRANDOLINA>>
"Η θρησκεία για την οποία μιλάς εσύ είναι η οργανωμένη θρησκεία, ο αγωγός της εξουσίας. Ποτέ δε δήλωσα οπαδός της"
-Μπορείς να διαχωρίσεις το σκοπό από τα μέσα που θα σε οδηγήσουν σε αυτόν; Ο Λένιν νομίζω θα διαφωνούσε.

"Το περί εξωγήινων ήταν μια πληροφορία που μου φάνηκε ενδιαφέρουσα"
-Στην επίσημη εφημερίδα του Βατικανού, την εποχή που θα πήγαινε το Pathfinder στον ¨Αρη, είχαν ρωτήσει τον εκπρόσωπο Τύπου του Βατικανού, τι πρεσβεύει η θρησκεία μας (τους), σε περίπτωση που βρεθούν εξωγήινα νοήμονα όντα. (Σοβαρά, μιλάω, οι τύποι είχαν δημοσιεύσει τέτοια πράγματα!) Λοιπόν, ο χριστιανούλης, έλεγε ότι θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσον έχουν υποπέσει στο προπατορικό αμάρτημα και αν χρήζουν συγχώρεσης και τέτοιες μαλακίες. Σόρυ, δηλαδή που εμένα μου φαίνονται επικινδύνως ηλίθια όλα αυτά. Δεν γελάω με την ηλιθιότητα πλέον. Χαλιέμαι. Γιατί ΟΛΑ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ (αναζητήστε την ετυμολογία της λέξης pls) θέλουν να ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ την πίστη τους. Ναι. Τώρα και σε άλλους πλανήτες.

«αναρχοχριστιανός»
-Οτιδήποτε περιέχει ως συνθετικό τη λέξη χριστιανός, μου προκαλεί τάση για έμετο. Πρόκειται για μια θρησκεία της ερήμου, σκοταδιστική, απόλυτη, που θέσπισε την αμαρτία για την ανθρώπινη γύμνια και την τιμωρία ως μέσο εξιλέωσης. Όλα αυτά γύρω στον 5ο αιώνα όπως ξέρεις όταν και δομήθηκε το δόγμα με τα ευαγγέλια των παπάδων που έφτιαξαν την ιστορία του χριστούλη όπως την ήθελαν. Εγώ δεν ανήκω στην ασία και στις θρησκείες της. Εγώ κάνω γυμνισμό και μου τη σπάνε οι χριστιανοί με τα λάβαρα γιατί μου κρύβουν τον ήλιο.

"Τα περί …καλλιτεχνίας δεν τα κατανοώ. Το γεγονός ότι στεκομαι με σεβασμό στο Μπόυς ή τον Πάουντ με κάνει φασίστα;;;; Με την ίδια λογική, όμως, αφού είμαι αναρχική, θα έπρεπε να μη βλέπω με συμπάθεια ούτε τους σοσιαλιστές ούτε τους χριστιανοδημοκράτες ούτε κανέναν καλλιτέχνη άλλων πιστεύω"
-Εδώ είναι που θεωρώ επικίνδυνο το mix σου, Μιραντολίνα. Όλα σε ένα. Όπως έγραψε και ο Μακ Μάνους, αυτό μπορεί να είναι αναπάντεχο ή συναρπαστικό. Δεν διαφωνώ σε αυτό, αλλά αν παρακολουθήσει κανείς ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΟΣΤΑΡΕΙΣ (τις πατριωτικές κορώνες, τη θρησκευτική ευλάβεια που επεκτείνεται στην καλλιτεχνία και από εκεί στην πολιτική θέση του καλλιτέχνη και μετά στο διάστημα και πιο μετά στον αναρχισμό -ότι κι αν σημαίνει για σένα αυτό, δεν μπορεί παρά να τρομάξει.

"Οι άνθρωποι είναι πολύπλοκοι. Είναι πολύ εύκολο να τους βαζεις σε κουτάκια"
-Ζήτω η πολυπλοκότητα - μαζί σου. Το να βλέπεις τα πράγματα χωρίς ψυχαναγκασμούς κάτω από το καλλιτεχνικό βάρος κάποιου, δεν σημαίνει ότι τον βάζεις και σε κουτάκι. Σπουδαίος ο Πρίσλεϋ - τι να κάνω που ήταν αμερικανόβλαχος ο άνθρωπος; Σούπερ ο Μπόυς - τι να πω που όλη η ναζιστική σκληρότητα έβγαινε στο πρόσωπο και την καλλιτεχνική προσήλωσή του; Αγαπώ Βαν Μόρισσόν - γιατί να μ΄' αρέσει που ο τελευταίος δίσκος του ακούγεται πιο κάντρυ κι από τους rednecks; (δεν είναι η ιρλανδική μουσική παράδοση που θα τον εξιλεώσει, if U know what I mean).
Αυτό λέω. Δικαιοσύνη είναι να βλέπεις ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, διαφορετικά, όχι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, όμοια.


"Ο γερμανός που τίμησε τον παππού σου ήταν ένας ναζί. Πιθανώς να έστειλε εκατοντάδες ανθρώπους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όμως αυτό δε σε πτόησε να δεις την στιγμή της ανθρωπιάς του"
-Για όνομα! Εγώ δεν έγραψα ΠΟΥΘΕΝΑ για "ανθρωπιές". Σιγά μην του έδινα και εύσημα. Ήταν κοινή στρατιωτική πρακτική να επιθεωρούν οι κατακτητές τους ηττημένους (μετά τους έστελναν στα κρεματόρια γιατί κάποιοι είχαν μεγάλη ιδέα για τον κόσμο - σαν τον Χίτλερ, που ήταν και "πατριώτης" (μην ξεχνάς ότι οι γερμανοί τον ψήφισαν αντί να του πετάνε λουκάνικα στις μπιραρίες που έβγαζε τους πύρινους λόγους του στην αρχή) και "αγωνιστής" (έκανε και φυλακή)και "καλλιτέχνης" (ζωγράφος) και μεγαλοϊδεάτης ("Παρίσια φτιάχνω όσα θέλω, Παρθενώνα όμως κανέναν") και κατά της οργανωμένης θρησκείας (βλ. εβραίοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης) και "ειδικός" (πειράματα σε ανθρώπους) και... (να συνεχίσω;).

Ecumene said...

Η οργανωμένη θρησκεία, ο αγωγός της εξουσίας,οπως ειπες, δεν εχει για προστατη των αιθερων τον Μιχαηλ Αρχαγγελο;;

των ελληνικων αιθερων;;...

Mantalena Parianos said...

Eργοτελίνα>>
Δεν υπάρχει πιο ζοφερό πράγμα για την ανθρωπότητα από αυτά με τους αγγέλους και τριβόλους. Ο ένας έπαιρνε ψυχές, λέει, ο άλλος ήταν το τσιράκι του θεού τους (το δεξί του χέρι σα να λέμε). Νομίζω ότι το όνομα "Μιχαήλ" στα εβραΙκά, σημαίνει κάτι σαν "αυτός που είναι τόσο καλός όσο ο Θεός". Άστα.

Mantalena Parianos said...

Πειράζει που βλέπω τις θρησκείες τουριστικά;
Με σεβασμό, μεν, σαν να πήγαινα π.χ. στην Ινδία - δεν θα ενοχλούσα άνθρωπο-, αλλά του-ρι-στι-κά: "α, ωραία η περιφορά της εικόνας στη Βαρκελώνη και αυτοί με τις πολύχρωμες στολές τι είναι;" κάπως έτσι.

Mantalena Parianos said...

Αρκεί να μην μου κατσικώνονται. Να έρθουν π.χ. σε ένα πολιτικό ζήτημα και να σου πουν (που δε στο λένε): "ξέρεις, όλοι οι άλλοι ευρωπαίοι θα έχουν ευρωπαϊκές ατυτότητες, αλλά όχι εσύ γιατί έτσι θέλουμε εμείς - να γράφει το θρήσκευμα και μέχρι να βρεθεί λύση, θα είσαι δέσμιος μας". Κι αυτό είναι μια "λεπτομέρεια" μπορείς να πεις. Ούτε να πενθήσεις τους νεκρούς σου με τον άδολο, ανθρώπινο τρόπο σου, δεν μπορείς, με αυτούς τους πούστηδες (με την κακή έννοια). Και εσύ βρε Μιραντό τους ποστάρεις φάτσα κάρτα στον επικήδειο ενός ανθρώπου που δεν γνώριζες;

Mirandolina said...

Δεν μπορούμε να συζητήσουμε. Έχεις όλες τις απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα κι εσύ. Εγώ πάλι όχι.

Mantalena Parianos said...

ΜΙΡΑΝΔΟΛΙΝΑ>>
Προηγουμένως μου έγραψες:

"Δεν ξέρω όμως κι αν θες να εξηγηθείς ή σου αρκεί που έτσι τελειώνεις μια ώρα αρχύτερα και δε χρειάζεται να κανεις κοσμια κουβεντα -- ... ".

Στο ανταποδίδω.

Mantalena Parianos said...

Ρωτήσατε - απάντησα. Τι άλλο;

Mantalena Parianos said...

A... ναι... ρώτησα κι εγώ... αλλά ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΠΑΡΩ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.
Reminder:
1. Τι θα ΑΛΛΑΖΕ αν τον "δείχνατε" τον άνθρωπο;

2. Οργανωμένη θρησκεία: Μπορείς να διαχωρίσεις το σκοπό από τα μέσα που θα σε οδηγήσουν σε αυτόν;

Χαρτοπόντικας said...

Έχω μια ευαισθησία στις οικογενειακές ιστορίες κι αυτή μου άρεσε (χωρίς τα λοιπα σουρτα φέρτα)

averel said...

Θα αφησω τα παρεπομενα και τις κοντρες για πιο ειδικους. Ωραιο ποστ. Ποιος ξερει ο παππους σου, μπορει να ηξερε τον παππου μου. ΜΟυ εχει διηγηθει παρομοιες ιστοριες.