Fly me away

Να φταίει που ο γαμώκαιρος είναι σαν πολυκαιρισμένη εφημερίδα (yeasterday's news από την εποχή που στον πλανήτη επικρατούσε μια ομιχλώδης κατάσταση χάους;)

Να φταίει που κυνηγάω από το πρωί να με πληρώσουν μέχρι το Κορωπί και μου δίνουν επιταγή ("για ποσά πλέον των 300 ευρώ θα δίνουμε στο εξής επιταγές" μου είπαν - να γαμήσω τους μεγαλοεκδότες με τα κότερα)

Να φταίει που το PC στο σπίτι σέρνεται λόγω ιού που μου έχει εξαφανίσει όλα τα temporary files κι ενώ ξέρω ότι ο π@^&*^# ιός βρίσκεται εκεί, δεν μπορώ να τον σβήσω;

Να φταίει που αύριο θα μείνω μέχρι αργά στη δουλειά όπως κάθε Τρίτη και μετά θα πρέπει να υποδεχθώ τον "γιατρό των υπολογιστών" που θα έρθει σπίτι μου να φτιάξει το PC και να με ξαλαφρώσει από κανένα 50άρικο;

Να φταίει που θα το ξημερώσουμε πάλι - στο κινητό μου είπε πως έχει να μου πει την ιστορία με την πρώην του που "τον έβαλε μέσα 6000 ευρώ";

Να φταίει που οι φίλες μου με πέθαναν το Σ/Κ με τα τρομερά λεχ ματζούν, τα φετούς και τους ναργιλέδες;

Να φταίει που πρέπει να αγοράζω τα εισιτήρια του πατέρα μου για να πηγαινοέρχεται στην Πάρο; (για δικές μου δουλειές πάντως)

Να φταίει που μου πρότειναν μια άλλη δουλειά, έκανα ραντεβού, ζήτησα 1700 καθαρά, τα βρήκαν λογικά και ΔΕΝ με ξαναπήραν τηλέφωνο;

Να φταίει που κοιμήθηκα στις 2; Μόνη; (όχι η αγαμία δεν είναι το θέμα - thanx to some kind fuck buddies που με επισκέπτονται συχνά πυκνά)

Να φταίει που το Φόρουμ μου άφησε ένα μεγάλο κενό; Μια μελαγχολία όπως τότε που ήμουνα μικρή και μετά τις γιορτές του σχολείου (στις οποίες ποτέ δεν συμμετείχα όσο κι αν με παρακαλούσαν επειδή έπαιζα κιθάρα και είχα καλή φωνή) αισθανόμουν ότι ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ, κανείς δεν ήρθε πιο κοντά στον άλλον, και όλα έμοιαζαν μάταια;

Να φταίει που I should be somewhere else που λένε και οι Razorlight;
(επιφυλάσσομαι σε προσεχές post να περιγράψω αυτό το Somewhere Else). Έστω κι αν υπάρχει μόνο στη φαντασία μου ή αποτελείται από κομμάτια επιθυμιών - μια καϊπιρίνια σαν αυτές που φτιάχνει ο Πάνος στο Magaya από δω, ένας γκόμενος από το Χαλάνδρι από εκεί, μια γκόμενα από το Βόλο παραπέρα...)
Άστα, Μανταλένα.

"Ήθελε να πετάξει, προτίμησε να ξεκουραστεί"