Too Drunk To Fuck - the real thing (AND the music)

Μετά την επόμενη μέρα
show must go ooooon show must...
βρε άι στο $%^*#&%&^@/ παίρνω τα ίσα μου
ζυγίζομαι στο ένα ποδαράκι...
...μετά στον αγκώνα...
εε... ωπ...
ωωωχχχχ...
ας μη σηκωθώ ακόμα...



Nouvelle Vague
Με γαλλικό όνομα (που σημαίνει "new wave" ή και "bossa nova" αν προτιμάτε) το project των Γάλλων παραγωγών Marc Collin και Olivier Libaux, δυο trip-hop και dance τύπων βαθειά χωμένων στην ηλεκτρονική μουσική, όταν πρωτοκυκλοφόρησε είχε προκαλέσει μάλλον αμηχανία στους «γλωσσαμύντορες» της jazz. Οι jazz πιουρίστες είχαν ανατριχιάσει μόλις έμαθαν πως όλα τα κομμάτια του album ήταν επιτυχίες new wave και punk συγκροτημάτων, διασκευασμένα ιδιοφυώς σε latin jazz versions.
Αυτό που με είχε κουφάνει εντελώς τότε, ήταν ότι οι δυο εμπνευστές του project, έκαναν casting στις Λατίνες και Γαλλίδες τραγουδίστριες που τα ερμηνεύουν, έχοντας ως κριτήριο τους αυτές να μην έχουν ξανακούσει ποτέ τα πρωτότυπα κομμάτια!
Μιλάμε για κομμάτια σαν το “Making Plans for Nigel” των XTC, το “Too Drunk To Fuck” των Dead Κennedys ή το “Guns of Brixton” των Clash (τρεις από τις πλέον απολαυστικές εκτελέσεις του CD), καθώς και τα: «Love Will Tear Us Apart” (Joy Division), «This Is Not A Love Song” (P.I.L.), “A Forest” (Cure), “Just Can’t Get Enough” (Depeche Mode), "In a Manner of Speaking" (Tuxedomoon) κ.ά.
Το πρώτο τους album αυτό είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα από την Penguin. Αν το βρείτε, αγοράστε το στην "κανονική" version, και όχι στην "clean".

To πρώτο album


H "clean version" του πρώτου album (explicit lyrics).
Aποφύγετέ το όπως ο Χριστόδουλος την Καραχασάν, όπως ο βρυκόλακας τη σκορδόσουπα, όπως ο Mac Manus τον Πιτσιρίκο κ.o.κ.



Το καινούριο τους (Bande A Part) κυκλοφορεί από την ΕΜΙ.


Δωράκι που στο ζήτησαν, δεν είναι δωράκι
Νουβέλ Βαγκ - Του Ντρανκ Του Φακ

Blog Soundtrack για την επόμενη μέρα (κάπως έτσι ακούγεται μέσα στο κεφάλι μου):
Wechsel Garland & World Standard - Donde lion wine