May 8, 2006

Fly me away


Να φταίει που ο γαμώκαιρος είναι σαν πολυκαιρισμένη εφημερίδα (yeasterday's news από την εποχή που στον πλανήτη επικρατούσε μια ομιχλώδης κατάσταση χάους;)

Να φταίει που κυνηγάω από το πρωί να με πληρώσουν μέχρι το Κορωπί και μου δίνουν επιταγή ("για ποσά πλέον των 300 ευρώ θα δίνουμε στο εξής επιταγές" μου είπαν - να γαμήσω τους μεγαλοεκδότες με τα κότερα)

Να φταίει που το PC στο σπίτι σέρνεται λόγω ιού που μου έχει εξαφανίσει όλα τα temporary files κι ενώ ξέρω ότι ο π@^&*^# ιός βρίσκεται εκεί, δεν μπορώ να τον σβήσω;

Να φταίει που αύριο θα μείνω μέχρι αργά στη δουλειά όπως κάθε Τρίτη και μετά θα πρέπει να υποδεχθώ τον "γιατρό των υπολογιστών" που θα έρθει σπίτι μου να φτιάξει το PC και να με ξαλαφρώσει από κανένα 50άρικο;

Να φταίει που θα το ξημερώσουμε πάλι - στο κινητό μου είπε πως έχει να μου πει την ιστορία με την πρώην του που "τον έβαλε μέσα 6000 ευρώ";

Να φταίει που οι φίλες μου με πέθαναν το Σ/Κ με τα τρομερά λεχ ματζούν, τα φετούς και τους ναργιλέδες;

Να φταίει που πρέπει να αγοράζω τα εισιτήρια του πατέρα μου για να πηγαινοέρχεται στην Πάρο; (για δικές μου δουλειές πάντως)

Να φταίει που μου πρότειναν μια άλλη δουλειά, έκανα ραντεβού, ζήτησα 1700 καθαρά, τα βρήκαν λογικά και ΔΕΝ με ξαναπήραν τηλέφωνο;

Να φταίει που κοιμήθηκα στις 2; Μόνη; (όχι η αγαμία δεν είναι το θέμα - thanx to some kind fuck buddies που με επισκέπτονται συχνά πυκνά)

Να φταίει που το Φόρουμ μου άφησε ένα μεγάλο κενό; Μια μελαγχολία όπως τότε που ήμουνα μικρή και μετά τις γιορτές του σχολείου (στις οποίες ποτέ δεν συμμετείχα όσο κι αν με παρακαλούσαν επειδή έπαιζα κιθάρα και είχα καλή φωνή) αισθανόμουν ότι ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ, κανείς δεν ήρθε πιο κοντά στον άλλον, και όλα έμοιαζαν μάταια;

Να φταίει που I should be somewhere else που λένε και οι Razorlight;
(επιφυλάσσομαι σε προσεχές post να περιγράψω αυτό το Somewhere Else). Έστω κι αν υπάρχει μόνο στη φαντασία μου ή αποτελείται από κομμάτια επιθυμιών - μια καϊπιρίνια σαν αυτές που φτιάχνει ο Πάνος στο Magaya από δω, ένας γκόμενος από το Χαλάνδρι από εκεί, μια γκόμενα από το Βόλο παραπέρα...)
Άστα, Μανταλένα.

"Ήθελε να πετάξει, προτίμησε να ξεκουραστεί"

6 comments:

Purple Overdose said...

Ήθελε να πετάξει, προτίμησε να ξεκουραστεί...Λευκή Συμφωνία...

Mantalena Parianos said...

ναι

Purple Overdose said...

Σωστή σε βρίσκω...

Anonymous said...

Το'χει η μέρα, φαίνεται.. (μπορεί κι ο μήνας..)
Il y a πολλές ενδιαφέρουσες προτάσεις pour vous, mademoiselle, για να αλλάξετε (/-ουμε) διάθεση...
(Υπάρχει, βέβαια, και κάτι πολύ extreme, αλλά δεν πιάνει σε όλους : να ΔΕΙΣ ανθρώπους που είναι τρισχειρότερα από σένα και παρ'όλα αυτά έχουν τόση δύναμη, που δεν θα μπορείς, παρά να παραδεχτείς ότι τελικά ' μάλλον δεν μου πάνε και τόοοοσο στραβά τα πράγματα...'
Φυσικά, όπως προείπα, αυτό δεν εφαρμόζεται σε όλους τους ανθρώπους.. (εξαρτάται πώς βλέπετε το ποτήρι: μισοάδειο; μισογεμάτο..;)

Cheer up, cherie and think positive..
Weirdo

Charlie Alexandra said...

Να φταίει που ενώ έχουμε παλέψει και καταφέρει έναν κώλο πράγματα πρέπει να είμαστε υπερ-αναλυτικές και να το κουράζουμε μέχρι θανάτου, αντί να αράξουμε σε μια από τις άπειρες cosy γωνιές που έχουμε δημιουργήσει μόνες μας για τον εαυτό μας (από τα blogs μέχρι τους fuck buddies)και να πιούμε ένα ποτήρι βότκα ακούγωντας υπερβολικά δυνατά μουσική, ουρλιάζοντας "I FUCKING GOT IT ALL"? Μάλλον αυτό μας φταίει.
Sit back and enjoy, mandalena.we are on top now.
Σε φιλώ με δύναμη γιατί το γούσταρα τρελλά αυτό το ποστ. ΤΡΕΛΛΑ!

Mantalena Parianos said...

Καλό ταξίδι, Τσάρλι... (έγραψα και στο σκύλο σου) :-)