May 15, 2006

Μανταλένα καλεί Αστεροσκοπείο


Το αγαπημένο μου t-shirt


Ανέβηκα το πρωί στο αστεροσκοπείο.
Λίγο πριν τις 10, οδηγούσα χαλαρά στην Λ. Πεντέλης χωρίς κράνος, χαζεύοντας πέρα δώθε σαν τουρίστας (που είμαι) τις μια φορά κι έναν καιρό εξοχές, που τώρα λόγω της Άνοιξης μοσχοβολούσαν αφελή αθωότητα. Πεύκα, μαργαρίτες... αλλά και βιλλάρες στο "λόφο Κουφού" όπως τον λένε.

Κάποιος μου είχε πει που θα έβρισκα το κουμπί που ανοίγει την πύλη του αστεροσκοπείου, αν τύχαινε ο θυρωρός (!) να μην είναι εκεί (καμία σχέση με τα μέτρα ασφαλείας που βλέπεις σε διαστημικούς σταθμούς στις ταινίες του Χόλιγουντ). Δεν χρειάστηκε, ευτυχώς - γιατί θα αισθανόμουν άβολα.
ΔΕΝ ΦΥΣΑΓΕ ΚΑΘΟΛΟΥ σήμερα εκεί πάνω και ήταν όνειρο. Η Αθήνα πιάτο από κάτω, ρώτησα που θα συναντήσω τον τάδε, έβαλα πρώτη και ζόρισα τη μηχανή για την ανηφόρα προς το θόλο.

Ζήλεψα τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί στα υψηλά, ακόμη και όσους βρίσκονταν μέσα στα κτίρια. "Μην κλείνετε το παράθυρο, δεν με ενοχλεί ο αέρας, ούτως ή άλλως οδηγώ μηχανή", είπα στον άνθρωπο που με περίμενε στο γραφείο του.
"Φαίνεται, Μανταλένα" μου απάντησε χαμογελώντας. "Τα μαλλιά σου είναι σαν της Έλενα Μπόναμ Κάρτερ στις ταινίες του Τιμ Μπάρτον" (συγνώμη, μου την πέφτετε;)
Τα 'χασα.

Έξω από το παράθυρο, είδα έναν κηπουρό (!) να ποτίζει με μια υδροφόρα κάτι φρεσκοφυτεμένα στα κατσάβραχα πευκάκια. Τέτοια δουλειά, μου χρειάζεται κι εμένα, σκέφτηκα. Να κοιτάζω από ψηλά τα σπιτάκια, να ποτίζω κανένα ξερόδεντρο, να φυτεύω ("και πέτρες να φυτέψεις, θα πιάσουν" μου έλεγε ο παππούς μου, που θεωρούσε ότι είχα "καλό χέρι").
Αλλά πάλι η θάλασσα; Δεν θα άντεχα να τη βλέπω από μακριά. Κάθε φορά που βλέπω νερό, θέλω να πέσω μέσα. Να βουλιάξω. Το αγαπημένο μου μακροβούτι είναι το πρώτο που κάνω κάτω από την επιφάνεια: σύριζα στον βυθό. Με ανοιχτά τα μάτια. Είναι σαν να επιστρέφω στο σπίτι μου. Κολυμπάω μέχρι να μουλιάσω. Να παπαριάσουν τα δάχτυλα. Να βρω με τη μάσκα όλα τα χταπόδια και να παίξω μαζί τους τρομάζοντάς τα (δεν τα πιάνω ποτέ).
Κοίταξα τον ουρανό. "Θεε μου, πόσ μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε" έγραφε ο Ελύτης). Δεν πειράζει, είπα στον ευατό μου. Και η θάλασσα είναι μπλε γιατί ο ουρανός καθρεφτίζεται μέσα της. Εκεί ίσως βρεις τον δικό σου θεό, Μανταλένα. Δίνε του, τώρα. Άντε. Κατέβα απ' το κατσάβραχο, ανόητη. Που νόμισες ότι σου ταιριάζει να βλέπεις τους άλλους από ψηλά.

Προσπάθησα να δικαιολογηθώ σε αυτόν τον εσωτερικό μονόλογο, ισχυριζόμενη την αλήθεια - ότι εγώ πήγα εκεί για να ΚΟΙΤΑΞΩ ΨΗΛΑ και όχι για να κοιτάξω ΑΠΟ ψηλά. Οι προθέσεις πάντα σε προδίδουν, έτσι δεν είναι; Ακόμη και εκείνες της γραμματικής.

Έβαλα λίγο αντηλιακό στο πρόσωπο όσην ώρα κωλοβάραγα έξω απ' τον θόλο του τηλεσκοπίου. Έβγαλα κάνα δυο φωτογραφίες με την παλιά μηχανή (παίρνει φιλμ) του Άγγ(ε)λου. Αισθάνθηκα σαν σε διακοπές (το αντηλιακό θα έφταιγε). Προχώρησα προς τη μηχανή.
Δεν λέει. Τετάρτη κατεβαίνω στην Πάρο για κανένα πρώιμο μπανάκι πριν πλακώσουν οι Αχιναίοι και μου διώξουν τους παγουρίστες και τα χταπόδια. Και όχι δεν θα φάω χταποδάκι. Θα φάω σουπιές (σλουρπ!)

ΥΓ. Οι προγραμματισμένες ξεναγήσεις στον θόλο με το τηλεσκόπιο δεν ισχύουν πια... Όπως έμαθα, ο θόλος θα ανοίξει για συντήρηση (;) τώρα το καλοκαίρι που είναι και η μόνη εποχή που μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο και ίσως, ΙΣΩΣ λέμε, να έχει τελειώσει πριν πιάσει ο χειμώνας. Χειμώνας, ξε-χειμώνας (εκεί πάνω πιάνει πολύ εύκολα θερμοκρασίες υπό, χιόνια, πάγους και συνθήκες αλλότριες για την κυκλαδίτικη επιδερμίδα μου), με βλέπω να βάζω αλυσίδες στη μηχανή.

32 comments:

averel said...

Ναι σημερα ειχε ωραιο καιρο πανω. Εκει κοντα ημουν και εγω :)

Mantalena Parianos said...

που; που;

averel said...

Στο σπιτι μου.

Purple Overdose said...

Κοίτα να δεις...Μανία με το ψηλά όλοι...Χτες βράδυ, στα Κάστρα κι η πόλη να φαίνεται σα χιλιάδες λαμπάκια να φέγγουν στα πόδια μου...

weirdo said...

Η εικόνα που μας δώσατε ήταν παραστατικότατη και ο λόγος γλαφυρότατος, αγαπητή Μανταλένα. Εξαιρετικό! -Επιτρέψατέ μου μόνο να (χάμω)γελάσω με κάτι...χαχαχα!-

cyrus said...

Χωρίς κράνος; Θα σε μαλώσω...

Marina said...

Υπέροχο το όνειρό σου να δουλεύεις σε Αστεροσκοπείο, να μετράς τ' άστρα σαν μιά μικρή πριγκήπισσα..που ξέρεις ίσως και μέσα στον κήπο να βρείς τη δική σου αλεπού όπως ο αντίστοιχος Πρίγκηπας του Εξυπερύ..

Μαρκησία του Ο. said...

Αστεροσκοπείο;;

ΠΑΡΟΣ;;;;

με ξέκανες.

Άι λαβ Πάρος.

κάνε μια βουτιά και για μένα

ΧΧ

Mantalena Parianos said...

Αverel>>
Ekei ΠΑΝΩ κοντά είναι το σπίτι σου? Ουάο...

Purple Overdose>>
Στα Κάστρα στη Σαλόνικα ή στις Σέρρες: (έχω βρεθεί και εκεί)

Weirdo>>
Είσαι κακιά; Είσαι; Είσαι! Τι σκέφτηκες πάλι; Στείλε mail.

Cyrusgeo>>
Ε, ναι. Μια στις τόσες την πηδάμε την ασφάλεια μας για την εμπειρία.
Εσύ δεν το κάνεις ποτέ;

Μαρίνα>>
Δεν ήταν όνειρο, dear! Πήγα εκεί (ο θυρωρός έχει μούσι και φορούσε σκούφο!) και πήγα για δουλειά. Ίσως να είναι ωραία, αλλά νομίζω ότι εξήγησα ότι θα μου λείπει η θάλασσα...

Μαρκησία>>
Άσε... Θα πάω την Τετάρτη το πρωί και θα γυρίσω την Τετάρτη το βράδυ... Ωραίο είναι αυτό; (εκτός από τη βουτιά)

Μουτς
Μ

Anonymous said...

δικό σου είναι το βυζί στη φωτογραφία;

weirdo said...

Xixi! (O.k.)

Mantalena Parianos said...

Ανώνυμε>>
Χαζός είσαι; Και τα δυο δικά μου είναι.

Mantalena Parianos said...

Weirdo>>
γιατί γελάς εσύ;

Anonymous said...

περίμενα να δω τι θα απαντήσεις. ΕΙΝΑΙ ΠΕΣΜΕΝΑ

weirdo said...

γι'αυτό που είπατε παραπάνω, να σας στείλω στο mail.. (Μην νευριάζετε!)

omoyomo said...

Καλά δεν ντρέπεσαι να τρομάζεις τα χταπόδια; Θά 'θελες να παρουσιαστεί ξαφνικά μπροστά σου καμιά μύγα-γίγαντας και να σου κάνει μπού;

Anonymous said...

κάνουν για βυζοσκάμπιλα

Anonymous said...

καλά κάνεις και τα πιάνεις σε σουτιέν
φακλάνα

Mantalena Parianos said...

WEIRDO
στείλε mail, να στείλω nail!

BΛΑΞ
δεν τα τρομάζω καλέ, παίζουμε. Α λα Κουστώ. Κουστωδία κανονική. Άσε που εγώ τρομάζω πιο εύκολα απ' αυτά...
Μύγα-γίγας; Τι σιχαίνομαι τις μύγες!

ΑΝΩΝΥΜΕ
δεν βαριέσαι καλό μου αγόρι;

Anonymous said...

οχι δεν βαριέμαι βυζοφαλαινα

Mantalena Parianos said...

ΑΝΩΝΥΜΕ
Θα σου πρότεινα να πας αλλού να παίξεις. Εδώ δεν σε παίζει κανείς.
Άντε μπράβο.

weirdo said...

(ψυχραιμία, Mantalena, μην συγχύζεσαι, δεν αξίζει..)

Anonymous said...

τσούλες

Mantalena Parianos said...

Γουίρδο ωραίο post.
Σε έκανα και link honey, είναι κάτι που πρέπει να διαβάσουν όλοι νομίζω... απορώ πώς αντέχεις.
Θα τα πούμε στο κουτί - αν και όχι πια Παρασκευές... αλλά Τετάρτες.
μουτς
καληνύχτα
πάω να ξεκουράσω το (πεσμένο) στήθος μου
:-Ρ
Κι εσύ, μικρό ανόητο αντράκι, σκάσε ή συνέχισε μέχρι να εξαντλήσεις το μυαλό σου και ξέρεις τι άλλο - δεν κάνω delete τα comments ποτέ.

cyrus said...

"Πηδάμε την ασφάλειά μας για την εμπειρία";

Καλύτερα να πηδάς με ασφάλεια, για να προλάβεις να αποκτήσεις εμπειρία...

Και μην πάει εκεί το πονηρό μυαλό σου...

Mantalena Parianos said...

Και που να πάει δηλαδή; Στο μηχανάκι είμαι μόνη μου... άρα κάνω ότι θέλω!

Anonymous said...

Αφού πας στην Πάρο πρωί και φεύγεις βράδυ, δεν πετάγεσαι και Νάξο για μεσημεριανό; Προλαβαίνεις... :^p
Ωραίο ποστ, μου άνοιξες την όρεξη για τρελές βόλτες. Ααααααχχχ... Χρειάζομαι επειγόντως μια γερή κοπάνα από το γραφείο, η οποία θα περιέχει α-πα-ραί-τη-τα ήλιο, βορειαδάκι, ούζα και χταπόδια. Ακόμα κι αν τα μαλλιά μου καταντήσουν όπως του Τζόνι Ντεπ σε ταινίες του Τιμ Μπάρτον (π.χ. Ψαλιδοχέρης)

Mantalena Parianos said...

Μpampaki>>
Μια χαρά ήταν τα μαλλιά του Τζόνι, τρελέ!
Σου εύχομαι πολλέεεεες βόλτες!

averel said...

Το πιστευεις πως ειναι πιο φτηνα απο κατι Χολαργους - Χαλανδρια που εψαχνα πριν;

Mantalena Parianos said...

AVEREL
Τι εννοείς;! ΠΌΣΟ ΔΗΛΑΔΗ - αν επιτρέπεται νοικιάζεις το μήνα; (θα μας τρελάνεις!)

averel said...

check your mail

Anonymous said...

Interesting site. Useful information. Bookmarked.
»