Jun 23, 2007

Αρένα

Kι ύστερα γίνεται έτσι.
Και το σπιτάκι σου στα Εξάρχεια, στο Μπαρί Γκότικ, στο Χολαργό, στο Landbroke Grove ή στο Χαλάνδρι, γίνεται ΕΝΑ.
Είναι το ίδιο και είναι μεγάλο και δεν είναι πια σπιτάκι.
Γιατί εκεί χωράνε όλες οι αναμνήσεις. Και όλοι οι παλιοί και οι καινούριοι φίλοι.
Και όλες οι γυναίκες που πλάγιασαν μαζί σου, και όλα τα τραγούδια και οι μουσικές, και τα γάρα και τα χτυποκάρδια και οι μαξιλάρες του κόσμου χωράνε εκεί.
Και τα κορίτσια που έρχονται το βράδυ θέλουν να μάθουν τα χούγια σου. Γιατί θα πρέπει να ξέρουν. Να συλλαβίσουν μαζί σου την άστατη φύση του έρωτα με βογγητά.

Και οι πόλεις που σε είδαν να τις σεργιανάς, λάμπουν σαν παλιά καρτ ποστάλ στο φλας της λήθης. Ανεβαίνεις τις σκάλες των κτιρίων τους, κάθεσαι στις όχθες των ποταμών τους και πετάς πέτρες στις θάλασσές τους πάλι. Και βουλιάζουν. Όλα. Αλλά όχι εσύ. Όχι πια.

Γιατί ύστερα γίνεται έτσι: Ξαπλώνεις στα χορτάρια του Κεραμεικού και ο ουρανός από πάνω σου είναι εκείνος του Πάρκου Γκουέλ.
Τρέχεις στην Ακρόπολη και τα περιστέρια φτερουγίζουν τρομαγμένα στο κάστρο στο Κάλιαρι.
Τα βήματά σου στη Μπαρτσελονέτα αντηχούν στα Αναφιώτικα.
Στη Νέα Υόρκη κάποιος έχει κλείσει τραπέζι για δυο σε εκείνο το bistrot στην 9η λεωφόρο.
Σήκω.
Καινούριο φως μπαίνει από τις γρίλιες στις 8 το πρωί σα λάμα και διώχνει τα ανήσυχα όνειρα που κρύβονται μέσα στις κιθάρες.
Η ζωή περνάει. Και όλα μοιάζει να βοηθούν να ολοκληρωθεί ο τέλειος κύκλος της ατέλειας.

.

12 comments:

Λύσιππος said...

Η ζωή αρχίζει στα 40.

Summertime said...

Η ζωή αρχίζει και τελειώνει κάθε στιγμή, Λύσιππε.
Παντού. Γύρω μας και μέσα μας.

Άρα ισχύει και αυτό που λες.

;)

candyblue said...
This comment has been removed by the author.
candyblue said...

Άλλο ένα δικό σου κείμενο που μοιάζει με καινούριο φως. Σαν εκείνο που μπαίνει από τις γρίλιες στις 8 το πρωί σα λάμα και διώχνει τα ανήσυχα όνειρα που κρύβονται μέσα στις κιθάρες σου.

Καλή αρχή. Εμείς φτιάχνουμε την ζωή μας με όποια σειρά θέλουμε.

The Motorcycle boy said...

Να διαφωνήσω με τον Λύσιππο. Η ζωή δεν αρχίζει γιατί δεν τελειώνει πουθενά. Κι όλα είναι ένα -απλά εμείς νομίζουμε πως ανοίγουμε καινούργιο βιβλίο ενώ απλά αλλάζουμε κεφάλαιο.

Unknown said...

θα προσυπογραψω την τελευταια φραση του ποστ που τα περικλυει ολα¨:
"ολα μοιαζει να βοηθουν να ολοκληρωθει ο τελειος κυκλος της ατελειας."
αυτη ειναι η ουσια και ενιοτε και η πλανη.
ο τελειος κυκλος της ατελειας ή ο ατελης κυκλος της τελειοτητας?
η κοτα εκανε το αυγο ή το αυγο την κοτα?
προτιμω το τελειο στο ατελες.

Anonymous said...

Είναι αξιοθαύμαστο το κριτήριο που έχουν οι αναγνώστες των μπλογκ και δεν τσιμπάνε σε κάθε παπαριά που γράφει ο κάθε παπάρας.
5 σχόλια μέχρι τώρα και πολλά είναι......το 1 του παπάρα, το 1 του κολλητού του παπάρα, το 1 της μόνιμης κολλημένης και 2 περαστικά φευγάτα.
{{Και όλα μοιάζει να βοηθούν να ολοκληρωθεί ο τέλειος κύκλος της ατέλειας.}}
Φιλόσοφε της μαλακίας εσύ!!!

Anonymous said...

Oi, achei teu blog pelo google tá bem interessante gostei desse post. Quando der dá uma passada pelo meu blog, é sobre camisetas personalizadas, mostra passo a passo como criar uma camiseta personalizada bem maneira. Até mais.

Summertime said...

CANDY BLUE, όλα αυτά με τις "νέες αρχές" μου φαίνοντα πολύ σισσύφεια.

MOTORCYCLE, συμπαντικά έχεις δίκιο. Είμαστε οι λειχήνες της Ύπαρξης στο μεγάλο αιώνιο σπήλαιο της ζωής - θα είναι λάθος να πιστέψουμε ότι είμαστε κάτι περισσότερο.

BLOGGOIOS, πώς λέγεται αυτό που διαβάζεται και από τις δυο όψεις με τον ίδιο τρόπο; Καρκινική γραφή; Αυτό μου ήρθε στο μυαλό προσπαθώντας να σκεφτώ αυτό που έγραψες (μετά το έκαψα το διανοητικό μου μοτέρ γιατί δεν είμαι και πολύ έξυπνος ούτε μορφωμένος).

ΜΑΛΑΚΑ μου, σφίξαν οι ζέστες!

RODRIGO, http://www.cafepress.com/kynd/1467228

Κολοκύθι said...

Είπα να κάνω δέκα τα μαλακισμένα σχόλια:

Δεν έχω σχόλιο. Μου άρεσε πολύ.

Queerdom said...

Αν άρχιζε η ζωή στα 40..θα έπρεπε να νιώθω νεκρή;

Τελοσπάντων..Παρενέργειες της ζέστης είπαμε, ε;

Μ'άρεσε..αλλά ο ψυχαναγκασμός μου, μου επιβάλλει να πω ότι είναι Ladbroke Grove, κι όχι Landbroke Grove..;)

Κι όλα περνάνε..καλά και κακά..παρήγορο κι απελπιστικό μαζί.

Anonymous said...

panemorfo alla pws alliws mpikame stin epoxi soy
tis kalisperes mou