Εσύ έκανες τη blogοΔιαθήκη σου?

Aνεβάζω το συγκεκριμένο ποστάκιο, για να τεστάρω και το comment moderation, λέμε. Φφφ… φου … φουυ… ένα-δυο, ένα δύο. Φύγε από δω, μωρή σουφρού και μαζεύονται μύγες.

Λοιπόοοον.

1.
H μια υποφέρει από την ακολασία του πνεύματος –και γι’ αυτό ξαγρυπνά τις νύχτες και βγαίνει Στη Ζητιανιά:
«Μη μας οδηγείτε στο έγκλημα στερώντας μας τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Μη μας διώχνετε μακρυά σας.
Η ευφυία δεν είναι κακούργημα, είναι αρρώστεια και μας τυραννάει. Δεν φταίμε εμείς γι’ αυτήν, γεννηθήκαμε έτσι».

2.
H άλλη, αναρωτιέται τι θα γίνει το blog της αν πεθάνει… (μπρρρ, λέμε)

>> Η απάντηση είναι: Τι σε κόφτει; Δεν θα το πάρεις και μαζί σου στην Κόλαση. Εκεί έχουν άλλο host server και οι χρήστες είναι Anonymous – θα τους ξέρεις όλους.


In the meantime, πάνω στη γη, για το εξαίσιο αυτό άρθρο προβληματισμού και μεταφυσικότητος («κάτσε μάνα να σου πω τι γίνονται τα blogs όταν πεθάνουν»), τσίμπα και τρια.
Linkplogs. Από bloggers με κρίση, λέμε. Όχι όποιους κι όποιους.


Απ' την άλλη, universally speaking, το κείμενο της Isis "γλυστρά ύπουλα, σαν την πανώλη κάτω απ’ την πόρτα…" (Μπαλζάκ):

”Αυτές τις μέρες, αν δεν μπορέσετε να ανεχτείτε την παρουσία μας, (σ.σ. «εμάς των ευφυών» εννοεί, η ποιήτρια) τουλάχιστον μη μας ξεχάσετε. Μην κοιμηθείτε μετά το γιορτινό δείπνο, εφησυχασμένοι και προσποιούμενοι ότι δεν υπάρχουμε. Ξαγρυπνήστε μαζί μας…”

>> Αϋπνίες έχει η λογοτεχνική Πάνια των blogs. Και θέλει παρέα.
Η σιχαμάτζικα πάλι, γνωστό ότι ξενυχτά, επειδή ως συνήθως παράφαγε και δεν της κολλάει ύπνος, συν τοις άλλοις έχει και μεταφυσικές blogοαγωνίες:


«Πριν από αρκετές εβδομάδες ένιωθα μια έντονη ενόχληση στο αριστερό μου χέρι».



>> Θα ήταν επειδή είδες την ταινία «Το Αριστερό μου Πόδι»:
Το χέρι σου είναι πιο παχύ κι απ' το πόδι μου.



«Ουσιαστικά είχε αρχίσει να μουδιάζει και ο πόνος προχωρούσε σταδιακά μέχρι και τον αγκώνα μου. Κάποιες φορές συνοδευόταν και με πόνους στην πλάτη. Φοβήθηκα αρκετά μήπως πάθω κάτι ξαφνικά».

>> ΜantalenoΣυμβουλή: Δοκίμασε να κινηθείς. Να πας βόλτα. Να κάνεις λίγο γυμναστική. Να τρέξεις με ταχύτητα λίγο μεγαλύτερη των 20 εκατοστών το δευτερόλεπτο.


«Παράλληλα εκείνες τις ημέρες σχεδίαζα τη νέα μορφή του BlogSpace και αφιέρωνα αρκετές ώρες για να την υλοποιήσω. Όμως οι συχνές ενοχλήσεις μου, χτυπούσαν μονίμως καμπανάκια. […] Τι θα γινόταν άραγε αν πάθαινα κάτι;
Ο προβληματισμός μου αφορούσε περισσότερο το blogspace στο οποίο συμμετέχουν κι άλλα άτομα κάθε μέρα".

>> "Ο προβληματισμός αφορούσε περισσότερο το blogspace"... ¨Ελα βρε κι ανησυχήσαμε. Νομίζαμε ότι όντως προβληματίστηκες για την υγεία σου.
Τα "άλλα άτομα", που λες, είναι τα 182 μέλη που και να θέλουν δεν μπορούν να διαγραφούν – ή που δεν ασχολούνται καν με το να διαγραφούν, μόλις πάρουν χαμπάρι ότι δεν βρίσκουν τίποτα απ’ ότι υποτίθεται πως τους διαφημίζει η κουτοπόνηρη βλάχα πως θα βρουν εκεί: Άρθρα ανά είδος; Τι είναι αυτό;
Λύσεις σε προβλήματα; Τι είναι αυτό;
Τρια links στη μούρη για σελίδες στα αγγλικά, και πράγματα που έγραψαν άλλοι θα βρεις.
Λίγο το ‘χεις να μπαίνεις σε ένα χώρο που σου διαφημίζουν ότι θα βρεις πορτοκάλια και μανταρίνια και να βρίσκεις ένα καρπούζι;


==================================

[MantalenoΠαρένθεση:
αν αναζητάς χρηστικό και φιλικό site για web και blog issues, δες τι όμορφα έχουν οργανώσει τα πράγματα τα παιδιά στο www.webz.gr]

*άντε την έκανα τη χειραγώγησή μου πάλι*

Που είχαμε μείνει?
Διερωτώμαι, δηλαδή.

============================================

«Σκεφτόμουν πως αν πάθω κάτι, τόσο το Blog μου όσο και το BlogSpace θα μείνουν online για ένα συγκεκριμένο διάστημα, το διάστημα δηλαδή για το οποίο έχω πληρωμένο το hosting. Μετά όμως; Τι θα γινόταν μετά; θα ερχόταν η μέρα λήξης και οι σελίδες δε θα ήταν πια online. Έτσι θα χανόταν όλα όσα υπάρχουν στις βάσεις δεδομένων».

>> Μιλάμε για τεράστια απώλεια. Μιλάμε, για το τέλος της μπλογκόσφαιρας. Μιλάμε ότι... δεν θα είχαμε τι να διαβάσουμε (εκτός από Isis). Αμάααααν. Ωχωχώωωωχ... «Τι θα γινόταν»… Το παγκόσμιο blogging θα γινόταν φτωχότερο, θα πενθούσε και…

«Δε ξέρω αν με τρόμαζε πιο πολύ ο σωματικός πόνος που ένιωθα ή αυτή η σκέψη».

>> Ααααα! Μας δούλευες τόσην ώρα; Βγάλε τον κουραμπιέ απ' το στόμα και πες το βρε! Σε πονάει το blog σου σήμερις; Διερωτώμαι δηλαδή.
Κι εγώ έχω ένα σφάχτη στο template.

Back to κουραμπιέδες τώρα (να προσέξεις το δέρμα σου μόνο, τα πολλά βούτυρα δεν κάνουν καλό και κάνουν και τους άντρες να την κοπανάνε σαν πρωτθλητές καγκουρώ).



«Έτσι αποφάσισα να ορίσω διάδοχο»

>> H ρουφιανοπούλα κατέβηκε από το χρυσό καρότσι με το οποίο μετακινείται και έχρισε μπλογκο-διάδοχο, μη χάσει η Βενετιά βελόνι.
Πάρε τα κλειδιά Ανώνυμε, του είπε.

«…στον οποίο θα έδινα τα κλειδιά ουσιαστικά για να μπορεί να έχει πρόσβαση αν πάθω κάτι. Έτσι επέλεξα έναν άλλο blogger που αφού του έκανα πρώτα μαύρη τη νύχτα εξηγώντας του, τους λόγους για τους οποίους το κάνω, του έδωσα όλα όσα χρειάζεται για να μπορέσει να τραβήξει τα αρχεία αν ποτέ χρειαστεί.
Προχθές αυτό το ίδιο άτομο μου ανέφερε πως ένιωσε κάποιες δικές του σωματικές ενοχλήσεις…»

>> Η κατάρα της σιχαμάτζικά!




«και σκεφτόταν την ώρα που πονούσε πως θα έπρεπε να με ενημερώσει αν χρειαστεί να επισκεφτεί νοσοκομείο για να μην ανησυχήσω. Την ίδια στιγμή μου ανέφερε πως στη φάση που πονούσε θυμόταν τη μέρα που του έδινα τους κωδικούς μου και σκεφτόταν πως μάλλον έπρεπε να κάνει το ίδιο και να μου δώσει και τους δικούς του».

>> Κάπου εδώ χάνεται η μπάλα... Καλό θα είναι φρονώ, για τα ψυχοσωματικά αυτά συμπτώματα να αναζητήσετε τη βοήθεια ειδικού ψυχαναλυτή. Και λίγη κίνηση πάντως, δεν θα έβλαπτε. Α! Και λιγότερες πίτσες, ομελέτες και τηγανιτές πατάτες μετά τις 3 τη νύχτα. ;)

«Σήμερα το πρωί έπεσα τυχαία πάνω σε ένα αγγλικό κείμενο με τον τίτλο “Τι θα γίνει το Blog σας αν πεθάνετε;” Φυσικά στο εξωτερικό τα πράγματα είναι πιο ανεπτυγμένα και μιλούσε κυρίως για blog τα οποία βγάζουν αρκετά χρήματα μέσω διαφημίσεων και αποτελούν σταθερή πηγή εσόδων για κάποιες οικογένειες.
Η αφορμή των προβληματισμών ήταν η ίδια με τη δική μου και θεώρησα καλό να το διαβάσω».

>> Τα φράγκα. Σωστά καταλάβατε.


«Έτσι μεταφέρω ένα μέρος της λίστας που ετοίμασε ο συγκεκριμένος κύριος για τη γυναίκα του, ώστε να μπορέσει να αναλάβει το blog του στην περίπτωση που πάθει κάτι εκείνος…

μπλα μπλα μπλα
- Πληροφορίες για να μπορέσει να προσεγγίσει συνεργάτες του, που συμμετέχουν στα Blog του...
Χα χααααα - τον εξής 1: τον πρίγκηπα του Τρακάρ?
- Πληροφορίες για να μπορέσει να επικοινωνήσει με έμπιστους φίλους του blogger
Και ανώνυμους, βρε. Πρόσθεσέ τους.
- Τους κωδικους από τις διάφορες διαφημιστικές εταιρίες με τις οποίες συνεργάζεται.
Καινούριο συκώτι θα κάνουμε σήμερα απ’ τα γέλια.
- Γενικότερες οδηγίες για το τι να κάνει με τα blog του αν πάθει κάτι.
Πάλι θα τα λέμε: Λίγο αέρα, ένα κλυσματάκι, αιθέρα στα ρουθούνια, λίγη γυμναστική, λίγότερο κάπνισμα, βρες του και κανένα γκόμενο, ξέρεις τώρα…


YΓ.
Pig in space, στην blogοδιαθήκη σου, μην ξεχάσεις τους ρουφιάνους.


Κατηγορία: Γενικές μαλακίες
Tags: βλακοSpace, βλακώδεις σκέψεις (;)




>> Μια κοινωνική προσφορά του MantalenoBlog


Ζήστε - μέρες που 'ρχονται. Μπορεί να σας γίνει συνήθεια.

χικ