Τρίδυμες

Πήγα στο σπίτι του Σατανά.
Το γραμματοκιβώτιό του ήταν βαμμένο μαύρο.
Ένας στόλος από κοκαλοθραύστες
ήταν παρκαρισμένος στο δρόμο.
Τα αγκάθια στις τριανταφυλλιές του
ήταν μακρύτερα από μαχαίρια.
Και 66 κοκόρια σκάλιζαν
στην μπροστινή αυλή, με τα φτερνιστήρια τους
να σιγοκαίνε σαν φτηνά πούρα.

Πήγα στο σπίτι του Σατανά.
Υποτίθεται ότι θα ήταν πάρτι της Άμγουεϊ.
Ήθελα ένα από εκείνα
τα σκληρά σαν την κόλαση μαχαίρια για το κρέας.
εκείνα που δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά ανάμεσα στο αφράτο κέικ της μαμάς
και ένα κομμάτι κοκαϊνη.

Πήγα στο σπίτι του Σατανά.
Ένιωθα αταίριαστος λιγάκι.
Αλλά οι δίδυμες κόρες του γρήγορα με καθησύχασαν.
Δοκίμασαν αστεία καπέλα για μένα,
μου έδειξαν κοσμήματα,
χόρεψαν γύρω απ' την καρέκλα μου.
Διάβασαν το μέλλον μου
σ' ένα μπολ με στάχτες,
μ' άφησαν να χαϊδέψω τα Ντόπερμάν τους,
και να βλέπω ενώ ξέπλεναν τα ροζ εσώρουχά τους.

Πέρασα απ' το σπίτι του Σατανά,
απλώς έτυχε να βρίσκομαι στη γειτονιά.
Ο στανάς κατέβηκε κάτω με μπουφάν Ρέιντερς.
Η αύρα του ήταν σαν καμένο λάστιχο,
αλλά το χαμόγελό του μπορούσε να ζωγραφίσει την ανατολή
πάνω σε τοίχο καρβουνιάρικου.
"Βλέπω ότι γνώρισες την Επιθυμία
και την Εκπλήρωση", μου είπε,
γυαλίζοντας το μονόκλ του
με ένα κουρέλι πιτσιλισμένο αίματα.
"Η Μεταμέλεια φτιάχνει καφέ στην κουζίνα".


-Τομ Ρόμπινς


Ο Urfurslaag με προσκάλεσε σε αυτό το μπλογκοπαίχνιδο να γράψω ένα αγαπημένο μου ποίημα.
:]

{Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι πως διαλέγουμε ένα ποίημα που να αντιστέκεται στην κακογουστιά και την βλακεία των καιρών και το ποστάρουμε με τίτλο "Αντισταθείτε". Εγώ αντιστάθηκα ΚΑΙ σε αυτό}


Προσκαλώ με τη σειρά μου τους Weirdo, Ampot, Arkadin και Homo Ludens, Wonder, Deuced, Candy Blue, Κολοκύθι, Motorcycle Boy, Bonnie και RazzMatazz που ενθουσιάστηκε και μόνο στην ιδέα.
Όποιος δεν βαριέται, ας ανταποκριθεί.
: