Νυχτερινή εκδρομή

-«Iκ-ντρόου-μή» how you say it?, ψελλίζει ο Stew και σκάει στα γέλια ξαπλωμένος στο γρασίδι.
-Not ekdromi, του λέω, αλλά «εκδρομή». It’s like «k», «the», «d» and «r», pronounced together.
-That’s impossible, you crazy Greek!
Τινάζω τις πευκοβελόνες που έχουν κολλήσει στο παντελόνι μου. Το ανεβάζω και σφίγγω τη ζώνη. Ξαναφοράω το φουτεράκι μου και χώνω τα χέρια στις τσέπες. Ψαχουλεύω το χαρτονόμισμα των 20 λιρών – ναύλο για την επιστροφή με το ταξί στο σπίτι, που ευτυχώς είναι ακόμη εκεί.
Σηκώνομαι με ένα πήδημα. Ο Stew είναι ακόμη ξάπλα. Το στήθος του ανεβοκατεβαίνει λαχανιασμένα και το γέλιο του, μοιάζει να έχει εντυπωθεί σαν χάδι αγγέλου σε πρόσωπο μελλοθάνατου.
Το τζιν μπουφάν του έχει γίνει χάλια από το παγωτό που τρώγαμε μαζί. Αυτό ήταν κι η αφορμή να μαλώσουμε στα ψέματα -εγώ θα φάω πρώτη, όχι εσύ- και να αρχίσουμε να παλεύουμε για πλάκα πριν καταλήξουμε να κάνουμε έρωτα σε αυτή τη γωνία του Hyde Park πάνω από τη λίμνη Serpentine.
-Get up, lover, του λέω. We should be going. It’s getting dark.
-Alright, alright, απαντάει. But this time, it’s me who buys the ice cream. And we can eat it in my place, if it’s ok with you…
Δεν λέω τίποτα.
-Ι have my car parked in Κnightsbridge, συνεχίζει απτόητος.
Προχωράμε για λίγο σιωπηλά, προς Κnightsbridge, καθώς το σκοτάδι πυκνώνει στο πάρκο.
-I ’d better take a cab, του λέω ξαφνικά, κοιτώντας το χώμα.
Πίσω απ' την πλάτη μου, αισθάνομαι τη νύχτα να με καταδιώκει σαν μαύρος πίθηκος που πηδά από κλαδί σε κλαδί, εξαφανίζοντας τα φυλλώματα στη σκοτεινή της αγκαλιά.

-----------------------------------------------------------

H Citronella μου έδωσε τις 5 boldαρισμένες λέξεις για να φτιάξω ένα κειμενάκι. :)
Μantalenομούτς

.