Η στήλη του στην ελευθεροτυπία 'ηταν λέει, "ένα χάρτινο μπλογκ στα '90s"
- (σημ. David Bowie και Tim Burners Lee, φάτε τη σκόνη του!
Να υποθέσουμε λοιπόν, ότι όσοι τη διαβαζαν, ήταν κι αυτοί "αναγνώστες blog" μόνο που δεν το ήξεραν; Ψυ-χε-δέ-λει-α!)
:)
Best of:
"οι «Επιλογές» της «Κυριακάτικης» "ήταν ένα χάρτινο μπλογκ στα '90s", όσο ήμουν νέος και η τρικυμία μου ήταν ενδιαφέρουσα (Τώρα τι να λέω; Για το καινούριο μπίζνες πλαν;)"
- (σημ. όλα κι όλα, εδώ έχει δίκαιο ο άνθρωπος),
"το Press-gr ήταν το πιο ταραχώδες και επιδραστικό πράγμα που έγινε στο ελληνικό Ιντερνετ πέρσι"
- (σημ. άντε πάλι... ρέ κόλλημα που έχει φάει με το press ο εκδότης!)
«Ρυθμίστε τα, πριν σας τα ρυθμίσουν»
- (σημ. η μόνιμη, πλέον, επωδός, "πατερναλιστικά" λέει και "συμπαθητικά" πλέον - μανούλα, μας συμπαθεί)
Επειδή λοιπόν, το "παραμύθι" συνεχίζεται από τα γνωστά κέντρα όσον αφορά στο "επιδραστικό press-gr", έχω να πω ότι αυτό το blog επιδρά μόνο σε όποιον το αφήνει να επιδράσει πάνω του.
Απότελεί δηλαδή ζήτημα επιλογής, μη μας γανώνεte λοιπόν, το μυαλό με προκατασκευασμένες fake τάσεις.
Είναι κάπως σαν τις ειδήσεις των 8, υπάρχει ένα κουμπάκι Off, που προστατεύει όλους εμάς από τον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή,
πάρτε μια ιδέα, λόγου χάρη, από τις δημοσκοπήσεις που κατά καιρούς αναρτώνται στο -κατά Στάθη ευαγγέλιο- "επιδραστικό" αυτό blog:
Μήπως είχατε καμιά απορία σχετικά με το αναγνωστικό κοινό του press-gr;
Ρίξτε μια ματιά στα αποτελέσματα του γκάλοπ που έχουν στη σελίδα τους για να καταλάβετε για τι κόσμο πρόκειται.
Όποιος λοιπόν, θεωρεί ότι
- ένα από τα "σοβαρότερα σημερινά προβλήματα" είναι "η χαλάρωση της ηθικής" (29%),
- ότι τα "προβλήματα της Δημοκρατίας" οφείλονται "στη φύση του Πολιτεύματος" (37%) και
"χρειάζονται αλλαγές στον τρόπο της Δημοκρατίας" (90%),
- ότι "η δικτατορία του 1967 έκανε καλό στη χώρα μας" (47%)
- ενώ "δεν θα τον ενοχλούσε η λειτουργία ενός "φιλοδικτατορικού" κόμματος" (61%) -τα εισαγωγικά στη λέξη "φιλοδικτατορικό" τις έχουν βάλει οι πρεσ-τζιαριστές-,
τον παρακαλούμε να συνεχίσει να διαβάζει το "επιδραστικό press-gr" του και τα "χάρτινα blog" των δημοσιογράφων που το προωθούν
και όχι το δικό μας ή/και άλλα blogs.
Μπορεί να φτιάξει κάποιος μπανεράκι που να λέει
"Σε αυτό το μπλογκ απαγορεύεται η είσοδος στους αναγνώστες του press-gr / Ξουτ!";
Οι Ελεύθεροι Σκοπευτές, θα του ήμασταν υπόχρεοι.
ΥΓ.
Θ., σ' ευχαριστώ.
.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
13 comments:
Ε, μα δίκιο έχουν οι άνθρωποι! Ρε, ένας Παπαδόπουλος θα μας σώσει, μια χούντα μας χρειάζεται!
Πάντως, το συγκεκριμένο γκάλοπ ενισχύει τη θέση μου σχετικά με το γεγονός πως η ιστορία press.gr δεν έχει καμιά σχέση με τα μπλογκς που εμείς τουλάχιστον ξέρουμε. Είναι σαν την τηλεόραση -εσύ που βλέπεις Εξάντα, ας πούμε και τα μεταμεσονύχτια αφιερώματα της Κινηματογραφικής Λέσχης, δεν έχεις καμιά σχέση με αυτόν που βλέπει Πάνια και Μάκη.
Που είναι η διαφορά; Στο γεγονός πως κανένας δεν πρότεινε να μπουν κανόνες λειτουργίας στην τηλεόραση επειδή υπάρχει η Πάνια και ο Μάκης.
Υ.Γ.: Δεν κάνει τίποτα ρε -το χάρηκα ιδαίτερως.
Χα χα χα, τέλειο.
Μωρέ μια δικτατορία τους χρειάζεται για να κλείσουν.
Ρέ σύ, κοίτα τί γλίτωσα μη έχοντας μπεί ποτέ στο πρεσσόγkρεκο, που κάν δεν ήξερα την υπαρξή του (μέχρι τις μηνύσεις και τον θόρυβο) ο αμπλογκάριστος {*}...
Θ' αρχίσω να θεωρώ ότι συγκαταλέγομαι στα τυχερά παιδιά!!!
Και τά 'μαθα όλα σήμερα!
Από το «αντί» ότι ο Καψάμπελης είναι αυριανικός γαμπρός και συνεργατοστέλεχος.
Από τη φίλτατη Μανταλένα τα εν τω άρθρω (άν και οι πίνακες στον Η/Υ μου βγαίνουν θαμποί)...
Όσο ζει ο άνθρωπος μαθαίνει.
Τελεία και παύλα.
αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων
------------
{*} Τό χρησιμοποιώ αντί για το "αγράμματος", το οποίο προβλέπω να υποκαθιστά συντόμως...
αισχος
δηλαδή εγώ να μη ξαναμπώ?
τι ειναι το press.gr??
πότε ήταν η πρώτη φορά που έγραψε για τα blogs?
Συμφωνώ τα μάλα με το αξιόλογον ιστολόγιον press.gr ότι παρατηρείται τα τελευταία έτη, χαλάρωσις της ηθικής. Οίτινες διαταράσει την τάξην και το ήπιον κλίμα των πολιτών.
Δεν ημπορείς εσύ κυρία Μαντλέν μου, να κυκλοφορείς ως οδαλίσκη με τα ημιδιαφανή ενδύματα, τώρα που άρχισαν αι ζέσται. Ανταριάζεται το ποιμίον και μειώνεται η παραγωγικότις.
Αι οποία μείωσις της παραγωγικότης θα σημάνει μείωσις των εισοδημάτων της ανωτέρας τάξης. Αι οποία έχει πληρώσει με αίμα την αντίστασίν της εις την κομουνιστικήν λαίλαπαν, εις παρελθόντα έτη και αποτελεί τον εθνικόν κορμόν.
Δεν ημπορείται μίαν μικράν μειοψηφίαν να αγνοήσετε τους αγώνας τούτους και την σημασίαν των, εις την πρόοδον υμετέρων.
PS: Επειδή ο Ματοσακός μου επισήμανε την ύπαρξη αυτών των γκάλοπ, απάντησα ότι μου είχε κάνει εντύπωση η αρνητική στάση που κρατούν απέναντι στην Αριστερά. Δημοσιογραφία των πολιτών και εξύμνηση του κεφαλαίου δεν πάει. Όπως και να το δεις.
Λέει πάρα πολλά το ποστ! Μπράβο, ελπίζω να διαβαστεί!
ΜΟΤΟΡσάικλ >>
Ναι, μόνο που στην τηλεόραση, τα πράγματα είναι οφθαλμοφανή, αν με εννοείς. Με γυμνό μάτι διαπιστώνεις όσα τέλος πάντων είναι να διαπιστώσεις. Εδώ, σα να μου φαίνεται πως πρέπει να κοιταξουμε όλοι τα ψιλά γράμματα...
ΒΑΣΚΕΣ >>>
Αυτό με τη "δικτατορία" μην το λες ούτε γι' αστείο... Ούτε γι' αστείο. Όσοι έχουν συγγενείς που έζησαν στο πετσί τους και από πρώτο χέρι τέτοιες καταστάσεις μπορούν να καταλάβουν. Αναρωτιέμαι τι είδους άνθρωποι (ηλικία, μορφωτικό επίπεδο κ.ο.κ.) δημιούργησαν αυτά τα αποτελέσματα στο πρεςς-γρ.
Και για τι ποσότητα δείγματος μιλάμε. Κάτι μου λέει ότι θα πέσω από τα σύννεφα έτσι και μάθω.
ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ >>
Τι χρησιμοποιείς; Φάιερφοξ ή Εξπλόρε; Ζούμαρε παιδάκι μου σε φυσικό μέγεθος την οθονιά, να το διαβάσεις!
ΚΟΛΟΚΥΘΙ >>
Είσαι το πιο γλυκό σπαμ από καταβολής Ντέηβιντ Σάντος. Γλυκοκολόκυθο είσαι;
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ >>
Δεν ξέρω πότε πρωτοέγραψε, κατά τη γνώμη μου δεν έχει σημασία. Ούτε το αν επιδιώκει κάποιος να φανεί high και άνετος kai cool στα μάτια της μάζας με αφορά. Αυτό που κατά τη γνώμη μου έχει σημασία, είναι να υπάρχουν διαφορετικές φωνές, να επισημαίνουν ένα δυο πραγματάκια, κακώς κείμενα ενίοτε. Ακόμη κι αν τα διαβάζουν 300 και όχι 300 χιλιάδες άνθρωποι.
ΑΥΤΟ θεωρώ εγώ "επιδραστικό" και όχι τη μαζικότητα, τα πολλά σχόλια ή την επισκεψιμότητα - αναγνωσιμότητα (και αναφέρομαι σε όλα τα μέσα).
H "επιδραστικότητα" δεν μετριέται με την ποσότητα, ο Ρεμπώ άλλαξε την ιστορία της ποίησης του 20 αιώνα, με δυο μοναδικά έργα του και σήμερα, όταν λέει κανείς Pink Floyd στο μυαλό του έρχονται τρεςι τέσσερις δίσκοι, με τον Syd Barrett ή τον Waters, όχι η πολυάριθμη δισκογραφία των Floyd με leader τον David Gilmour.
KRIS >>
Μια χαρά την χειρίζεσαι την καθαρεύουσαν, βλέπω. Ημείς να ιδώ τι θα πράξουμε εις περίπτωσην δικτατορίας. Ούτε πίσω απ' τας λέξεις δεν θα ημπορέσομεν να κρυφτούμεν.
(πώς τα πήγα;)
:)
ΧΑΡΗΧέΙΖ >>
Να 'σαι καλά - κι εγώ το ελπίζω.
Σοβαρά τώρα ΜΠΑΝΕΡΑΚΙ ΘΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?
:)
Νομίζω ρε Μανταλένα ότι εδώ δεν είσαι ψύχραιμη.
Το ότι δημοσιεύουν το αποτέλεσμα μιας δημοσκόπησης πάει να πει ότι ταυτίζονται κιόλας? Σε λίγο θα ακούσουμε ότι στο "Βήμα" που δημοσίευσαν την τελευταία δημοσκόπηση για το πολιτικό σκηνικό ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ!!!
Από μια ματιά που είχα ρίξει κάποτε μου φάνηκε ότι οι τύποι ήταν ΠΑΣΟΚοι βαμμένοι (όχι ότι αυτό τους σώζει τώρα...). Μπορεί πάλι και όχι, αλλά για χουντικούς δεν τους έκοψα, όποτε μην τους χρεώνουμε και το προπατορικό αμάρτημα...
Καλησπέρες.
Λου >>
"Το ότι δημοσιεύουν το αποτέλεσμα μιας δημοσκόπησης πάει να πει ότι ταυτίζονται κιόλας?"
Πουθενά δεν γράφω ότι τα αποτελέσματα αναφέρονται στους διαχειριστές του *blog* αλλά σε αυτούς που το διαβάζουν.
Νόμιζω ότι προκύπτει με σαφήνεια από το ποστ μου.
Και κάτι ακόμη: στη συγκεκριμένη περίπτωση, είμαι τέρας.
Ψυχραιμίας.
:Ρ
Post a Comment