Jan 24, 2008

34 άλογα

Τελευταία δεν γράφω. Δεν κόβω βόλτες ούτε στα blogz –κι αν αφήσω σχόλιο είναι για πολύ σπουδαίο εσωτερικό μου λόγο.
Ούτε στα δάση και τις θάλασσες κόβω βόλτες πια. Τα άλογα έρχεται και τα φροντίζει ο Δ. μια φορά τη βδομάδα.

Ξυπνάω σχεδόν κάθε βράδυ κατά τις 4:50 με 5:00, από τους πόνους και το πιάσιμο. Μη ρωτήσεις τι κάνω τότε. Διαβάζω το τελευταίο της Τόνι Μόρισον αλλά σύντομα θα τελειώσει.

Έχω πάψει να ονειρεύομαι, ούτε εφιάλτες δεν έχω πια. Έχω πάψει ακόμη και να μετρώ τις εκθέσεις και τα πάρτι που θα ήθελα να πηγαίναμε. Τα ταξίδια δεν με προκαλούν ούτε για να σερφάρω στο web. Ακούω καινούρια δισκάκια με μισή καρδιά. Τα live και τα dvd των REM, Cowboy Junkies, Amy Winehouse βρίσκονται στο ράφι απέναντι από το κρεβάτι μου μαζί με τις θήκες και τα βαλιτσάκια του dj-ing. Στη δουλειά θα με απολύσουν (λογικά) μέχρι το τέλος του Γενάρη. Σούπερ;


Το blog των Καπέλων τέλειωσε για μένα και για αρκετό ακόμη κόσμο που ξέρω και χαιρόμουν τη συστέγαση μαζί του. Για όλα φταίνε κάτι θλιβερά τυπάκια σαν τον μπλόγκερ γκοντό. Οι λόγοι βέβαια δεν αφορούν κανέναν άλλον, αλλά είναι εσωτερική υπόθεση αφού στο γκοντοσύμπαν όλα γίνονται κρυφά και κάτω απ’ το τραπέζι.
Στο ξενέρωμα αυτό που οδήγησε κόσμο να αυτοδιαγραφεί απ’ τα Καπέλα – και μαζί και τον υπαίτιο σαχλόμαγκα, ήρθαν να προστεθούν και τα προσωπικά μου.
Διάθεση να γράψω δεν υπάρχει. Τις λιγοστές μέρες που αισθάνομαι λίγο πιο ανεβαστικά όπως σήμερα, αφοσιώνομαι σε ένα δυο πράγματα που μου εξασφαλίζουν ακόμη το νοίκι. Πάλι καλά.

Δεν ανησυχώ όμως. Γιατί ο γιατρός μου έδωσε ισχυρή αντιβίωση και
το πρήξιμο (μας έπρηξες, ρε βλαμένε) υποχωρεί με ταχείς ρυθμούς, κύριέ μου. Τη Δευτέρα που είχα βγει στον κήπο τα άλογα ήταν εκεί. Και τα είδα. Και τα 34. Ήταν ήσυχα και έλαμπαν κατάμαυρα σα να μου έλεγαν ότι την άνοιξη που θα μπορώ να ξανακαβαλικέψω, θα κάνουμε μαζί ένα μεγάλο ινδιάνικο ταξίδι.

Τους έριξα λίγο νερό και τους σκέπασα τη σέλα. Ξεκουραστείτε, είπα. Θα σας ζητηθούν τα πάντα.

19 comments:

Anonymous said...

Καλημέρα
μου ξενίζει λίγο που γράφεις κάποια πράγματα που αφορούν μόνο έσας κ βγάζεις τόση αρνητικοτητα για κάποιον που έχετε "συνεργαστεί" κ είτε σας άρεσε έιτε όχι ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ σαν ομάδα να φτιάξετε ένα πάρα μα πάρα πολύ καλό βιβλίο...

Κρίμα ό,τι κι αν έγινε που έληξε αυτό (καπέλα στα φώτα) κ το χειρότερο σας έχουν μείνει τοσο πικρά κ αρνητικά συναισθηματα.

Πάντως ακόμα κ αυτό σημαίνει κάτι...

Mantalena Parianos said...

Ell,
πίστεψέ με, αν έγραφα όσα συνέβησαν δεν θα είχε πρόσωπο να κυκλοφορήσει (όχι πως τώρα έχει δηλαδή, αλλά λέμε).
Και ο μόνος λόγος που δεν το κάνω είναι for old time's shake.
Δεν είμαι Μάκης εγώ!

Το βιβλίο είναι πολύ καλό αλλά ο κυριούλης αυτός (που ούτε banner δεν έχει βάλει στο blog του σχετικά με τον σκοπό του βιβλίου στον οποίο ο ίδιος εξάλλου ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ - βγάλε συμπέρασμα) μάλλον εμπόδιο στάθηκε. Αλλά δεν θέλω να πω άλλα, εξάλλου έχω σοβαρότερα προβλήματα και αυτό το θεωρώ, ευτυχώς λυμένο. Απλώς ξενέρωσα - κάτι που δεν περίμενα ότι θα το κατάφερνε ένας "δικός" μου άνθρωπος.
Δεν με ξενέρωσαν οι φασίστες, οι στρεψόδικοι κλατς - λαπούτες, οι σιχαμάτζικες, οι ρουφιάνοι και οι λουλούδες φαν παρκ, οι ίσιδες και τα φτυαράτσια και με ξενέρωσε ο κίβδηλος γκοντούλης.

Φαντάσου πόσο ταλέντο έχει το άτομο...

Anonymous said...

Αυτά όλα με απωθούν. Δεν ξέρω λαπούτες (κάπου το έχω ξαναδεί)κ τους άλλους που λες (επίσης ακουστά).

Δεν μπορώ να πω τίποτα πέρα από του ότι το βρίσκω απίστευτα άσχημο...

Ο καθένας έχει τους λόγους του να λέει ό,τι θέλει, εγώ δεν ξέρω αλλά κ να ήξερα όλες τις αποψεις για το θέμα πάλι δε θα μπορούσα να πω κάτι σωστό.

Εντάξει υπάρχουν τα τετριμμένα του στιλ "πολλοι διαφορετικοί άνθρωποι-πολλές διαφορετικές απόψεις" κ αλλα...

Απλά το θέμα είναι αν νοιώθετε κάλα μ' "αυτό" που κάνετε κ συγκεκριμένα μ'αυτό που γράφεις...

Υπάρχει περίπτωση μέσα από κάτι τέτοια να δικαιωθείτε; ή να βρείτε υποστηρικτές κ να μετράτε ποιος συμφωνεί με τον ένα, ποιος με τον άλλο ή τον παραλλό;

Σορρυ δεν πάω να νουθετήσω... απλά νοιώθω άσχημα κ ας μην ξέρω την κατάσταση.

Αφού μου φαίνεται σαν ανέκδοτο που βάζεις τέτοιους χαρακτηρισμούς, λέω γουστάρουν ν' αναψουν τα αίματα, μπινελίκια μεταξύ τους έτσι για αλλάγη.
Ε, γιατί ρε άτομα δεν τα λέτε μεταξύ σας κι ας βριστείτε, υγιές είναι κι αυτό και πιο γαμάτο. Μεταξύ σας όμως... τηλέφωνα κ e-mail έχετε... μπορεί να το χετε ανάγκη. Κι ας χυθεί μίσος, μικρότητα, οτιδήποτε.... αλλά να χυθεί, να βγει...

Mantalena Parianos said...

Όχι μίσος, απογοήτευση.
Και πέτυχες πάνω που έχει κλείσει αυτή η ιστορία. Τα περισσότερα από όσα λες, έχουν γίνει.

:/

AA said...

Καλά τι πόστ ήταν αυτό; (Και πάνω που είχε βγάλει λίγο ήλιο)

Περιμένα κι εγώ να δώ απο ποιό βιβλίο είναι...περίμενα, περίμενα....έφτασε το τέλος του κειμένου και τελικά... είναι πραγματικότητα :-( (Εντάξει το είχα ψηλιαστεί απο τις αναφορές στα Καπέλα....αλλά και πάλι ήλπιζα)

Εγώ πάντως προτείνω να το αναβάλεις το ταξίδι το Ινδιάνικο...περίμενε λίγο...θα γυρίσει ο καιρός...θα φυσάει Όστρια και θα γουστάρεις πάλι.

Mantalena Parianos said...

Dear "καλοφάσιε" AA,

το ταξίδι μου θα είναι ταξίδι αποκατάστασης και αναστήλωσης, τι νόμισες;

Τα Καπέλα τέλειωσαν (να φανταστείς κάποιοι φίλοι που υπάρχουν ακόμη εκεί, είναι επειδή απαξιούν ακόμη και να αυτοδιαγραφούν)\\\

πάμε για άλλα ωραία τώρα

Θα αλλάξει ο άνεμος που θα πάει ε! Και μετά θα ξαναρχίσω να γελάω με τις μαλακίες που θα γράφω οέο

:))))

AA said...

"το ταξίδι μου θα είναι ταξίδι αποκατάστασης και αναστήλωσης, τι νόμισες;"

Ε τι να πώ κι εγώ, κάτι παρατημένα CD, κάτι όνειρα που δεν είναι κάν εφιάλτες, κάτι "τέλος Γεννάρη, τέλος δουλειά".....κάτι 34 άλογα, μηχανές, Ινδιάνικα ταξίδια...ένας δρόμος που έφευγε......ανησύχησα....μου έφυγε το καλοφάσι (ώς καλοφάσιος) και είπα να εκδηλώσω την υποστήριξη μου...Maddie For President!!!

Τέλος πάντων...Απ' οτι κατάλαβα απο τα συμφραζόμενα....έπεσες (γα***μένη βαρύτητα!!!).....οπότε περαστικά.

Anonymous said...

Μία μουρλή μου άφησε ένα σχόλιο στο μπλογκ.Ελεγε κάτι για χούγια και προσανατολισμούς, κάτι για αλλαγές , κάτι τέτοια. Δε θυμάμαι και καλά.
Ψαχνω να βρω πια ειναι, θα τη σκίσω τη χαζοβιόλα.

υγ: είσαι ζαβλακωμένη.
υγ2: το κέφι είναι σα το χρηματιστήριο. όσο πιο πολύ το προκαλείς τόσες πιο πολλές πιθανότητες να το κερδίσεις έχει.

Mantalena Parianos said...

AA >>
Περνούσα καλά, γι'αυτό και η απογοήτευση. Ευτυχώς, αλλάζουν τα πράγματα...

"παρατημένα CD"

-Ρε συ, όταν γίνω καλά, θα κάνουμε ένα πάρτι τρικούβερτο από αυτά που δεν προλάβαμε να κάνουμε στα Καπέλα (το συζητούσαμε λίγο πριν σκάσουν οι βόμβες) και θα παίζω και dj μέχρι να παγώσει η κόλαση και να γυρίσουμε στα σπίτια μας με παγοπέδιλα.

"τέλος Γεννάρη, τέλος δουλειά"

-Αυτό, μπορεί να είναι και καλό ξέρεις! Είχα κουραστεί ακόμη μια φορά.
Κανείς δεν χάνεται εξάλλου. ΘΑ το ξαναρίξω στο φρη λανσινγκ.
:}


"34 άλογα, μηχανές, Ινδιάνικα ταξίδια"

-Το γράφω για να ξαναθυμηθώ τη διαδρομή που λέγαμε να κάνουμε με τη φίλη μου και την καινούρια μου μηχανή... στη νότια ευρώπη.


Ευχαριστώ για τα περαστικά φίλε
:]



ΚΟΛΟΚΥΘΟΚΟΡΦΑΔΑ >>
Καλά μωρή, δεν ντρέπεσαι να μιλάς για χρη,ατιστήριο με τέτοια ύφεση στην οικονομία; Έρχονται δύσκολες ημέρες συφοριασμένη, stick 2 your job και μην κάνεις κουζουλάδες όπως εγώ.

Η χαζοβιόλα που ψάχνεις είμαι εγώ. Αλλά δύσκολα θα με σκίσεις, σε πρόλαβε ένας γιατρός του ευαγγελισμού, που μου φόρεσε στο ποδαράκι μου ότι και στον Ζαχόπουλο: εξωσκελετική κατασκευή το λένε και σε κάνει κάτι σαν τον Hell Raiser και τον Robocop μαζί.

Εννοείται πως θα είσαι καλσεσμένη στο πάρτι κι εσύ και οι τρελές φίλες σου (ειδικά εκείνη η γαλλόφωνος με το μαλλί σφουγγάρι και τις γνώσεις αρχιτεκτονικής κατεδαφίσεως)

οέο

AsGoodAsItGets said...

Τα εν λόγω άλογα είναι αυτά τα οποία ευθύνονται εν μέρει για την κατάστασή σου, n'est-ce pas?
Ένιγούει, ταχεία ανάρρωση εύχομαι, παρόλο που σε προηγούμενο ποστ είχες πει ότι δε θες να σου ευχηθούμε τίποτα (όχι για να μη νομίζεις ότι σταμάτησα να σε διαβάζω επειδή δε βγάζεις πλέον μύξες).
Και άμα χορτάσεις νότια Ευρώπη και αποφασίσεις να ανέβεις και πιο βόρεια προς τα μέρη μας να μας ενημερώσεις ;)
Ποιός ξέρει, ίσως μέχρι τότε να έχω αποφασίσει κι εγώ να πάρω την my precious (http://www.yamaha-motor.com/assets/products/mcy/media/wallpaper/2008/fz6_1280.jpg) και να κάνουμε και καμιά βόλτα μαζί.

ONOMATODOSIA said...

34 PS.μια χαρουλα.



η ανοιξη σε λιγο ερχεται...

Mantalena Parianos said...

ΑΖ ΓΚΟΥΝΤ ΑΖ ΙΤ ΓΚΕΤΣ >>
Ρε συ! Δεν νομίζω τίποτα και έχω χάσει και το mail σου - 'ηταν να ανέβουμε Βερολίνο για τις γιορτές και να μείνουμε 10 μέρες!
Αυτά πριν πέσουμε απ' το άλογο...

:]

στείλε μου αν θες contact


ONOMATODOSIA >>
Έρχεται, αλλά δεν φαίνεται να βιάζεται καθόλου... Και καλά κάνει εδώ που τα λέμε. Θα τρελαινομουν αν έξω είχε καλόπ καιρό κι εγώ μετακινιόμουν με πατερίτσες το πολύ μέχρι τον κήπο, χωρίς βουτιές και σεξ στο μπαλκόνι.

:D

Anonymous said...

Μανταλένα μη φοβού... το ποδαράκι θα γιάνει, οι κακοί θα δαγκώσουν τη γλώσσα τους και θα πεθάνουν, τα λεφτά θα έρθουν και θα φύγουν και στο κοσμικό τεφτέρι τα νταραβέρια θα ισοσκελιστούν... κάποτε. Στο συναμεταξύ σταμάτα να παράγεις δηλητηριώδεις και βλαπτικές τοξίνες εντός του οργανισμού σου διότι επιταχύνεις την διαδικασία γήρανσης και οι ελεύθερες ρίζες θα κάνουν πάρτι "Ελευθερία και Θάνατος" στη θεϊκή κορμάρα σου. Να σου φέρω κάτι ποιήματα του παλιόγερου Μπουκόφσκινα φτιαχτείς? ;Ακου σεξ στο μπαλκόνι και να μην είμαστε γείτονες... έχει Χ28 ζουμ η καμερούλα που πήρα κοψοχρονιά
Λογοδιάρροια
Φιλιά
Katt

Mantalena Parianos said...

Μαρή ΚΑΤΤ >>

στο κοσμικό τεφτέρι, η κακία είναι αήττητη γιατί συγγενεύει με τη μαλακία, και τα λεφτά τα γράφουμε στα αρχίδια μας, αρκετές ζωές τώρα (χμ).

Γι' αυτό με τις τοξίνες όμως, έχεις δίκιο ψιψίνα μου.

Όσο για το σεξ στο μπαλκόνι, είναι αγαπημένο χόμπι, είτε χιονίζει είτε σκάει ο τζίτζικας. Το αεράκι, οι ήχοι της πόλης, εκείνη η λάμπα στο δρόμο που όλο τη σπάμε και όλο την αλλάζουν από το δήμο βάζοντας καινούρια στη θέση της, αααχ... όλα αυτά είναι πολύ ρομαντικά.

The Motorcycle boy said...

Επισημαίνω για μια ακόμα φορά την ατάκα του μελλοθάνατου, προς τους δεσμοφύλακες που τον πηγαίνουν στην ηλεκτρική καρέκλα (Αρκάς, έτσι;):
"Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε".
Το λες κι εσύ, το ξέρεις μια χαρά -μην το αφήνεις να σε παίρνει από κάτω. Σκέψου τι ακριβώς θα κάνεις όταν ξαναοδηγήσεις -γιατί τα ενδιάμεσα διαστήματα είναι απλώς ξεκούραση ανάμεσα στα ταξίδια (το έχει πει κάποιος σπουδαίος αυτό το τελευταίο, ή να το κατοχυρώσω για δικό μου;)

Tiger Lilly said...

Πιο πολύ από όλα μου άρεσε ο τίτλος: λιτός και σουρεάλ.

Κάτι σαν τα σκηνικά που παίχτηκαν, φαντάζομαι.

T.L.

Υ.Γ. Περαστικά :)

Anonymous said...

Τελικά το ανώνυμο γαμωτρολ σας νίκησε, η κλίκα έσπασε. :(

Mantalena Parianos said...

ΜΟΤΟΣΑΚΕ >>
""Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε". "

Όχι όλα όμως. Και τουλάχιστον, όχι εγώ.


"απλώς ξεκούραση ανάμεσα στα ταξίδια"

Ο σπουδαίος που το έχει πει αυτό, είσαι ΕΣΥ!




TIGER LILLY >>
¨Εχεις το nick ενός λατρεμένο moy groyp - με τον Martyn τα λέμε κάθε φορά που έρχεται στη χώρα...

Τα σκηνικά σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ξέρω αν είναι πάντα σουρεάλ, το μόν που ξέρω είναι πως μετά αισθάνεσαι όπως όταν έχει τελειώσει κάθε άλλη σχέση. Πίκρα και απογοήτευση - εκτός βέβαια αν το αποζητούσες και το ποιοι το αποζητούσαν αυτό, δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς...


ΜΙΡΙΑΝΝΑ >>
Σε λάθος διάσταση σε διακτίνισαν. Δεν υπήρξε ποτέ καμία κλίκα και κανένα τρολ ηθικός αυτουργός, έλεος δηλαδή. Μαλακίες μόνο υπήρξαν. Πολλές.

Tiger Lilly said...

"Πίκρα και απογοήτευση - εκτός βέβαια αν το αποζητούσες και το ποιοι το αποζητούσαν αυτό, δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς..."

Εντάξει, έχει να κάνει με το τι "τρέφει" τον καθένα, αλλά προσωπικά από ένα σημείο και μετά δε με αφορά. Στενοχωριέμαι λίγο ή περισσότερο, συνέρχομαι, απαντάω με τον τρόπο που θέλω να απαντήσω και μετά λέω ψύχραιμα ότι είναι έξω από εμένα και βάζω τελεία. Και φροντίζω όσο το δυνατόν να κουβαλάω μαζί μου μόνο όμορφα πράγματα -πάντα υπάρχουν- ακόμα και από τις πιο αποτυχημένες καταστάσεις.

Κι εγώ αγαπάω Tiger Lillies, αν και μόνο εν μέρει οφείλω το nick σε αυτούς.

Καλημέρες. :)