Καπέλα στα Φώτα - το βιβλίο

Την Κυριακή, κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο - ανθολόγιο με κείμενα των bloggers από το συμμετοχικό blog-site Καπέλα Στα Φώτα.
30τόσοι άνθρωποι συνείσφεραν, με τις λέξεις του ο καθένας μας, για ένα σκοπό που δεν θα είναι μόνο λόγια.
Τι; Διάβασε και θα καταλάβεις. Κι αν μπορείς και θέλεις, βοήθησε κιόλας.

Αντιγράφω από τον πρόλογο του βιβλίου:



Ας κάνουμε μερικές υποθέσεις.

Ας πούμε ότι απορείς σχετικά με το ποιοι έγραψαν αυτό το βιβλίο, γιατί θέλησαν να το εκδώσουν, τι λόγος υπάρχει να το αγοράσεις, πώς μπορεί να γίνει η ζωή των ανθρώπων πραγματικά βιώσιμη. Λοιπόν... Με εξαίρεση το τελευταίο (για το οποίο κι εμείς απορούμε σχετικά με το κατά πόσον είναι εφικτό) μπορούμε να απαντήσουμε στα υπόλοιπα.

Ποιοι είμαστε εμείς; Μερικοί bloggers που αποφασίσαμε, εκτός από τα ατομικά μας blogs, να συμμετάσχουμε και σε ένα ομαδικό, που το ονομάσαμε «Καπέλα στα Φώτα». Αλλά η συμμετοχή δημιουργεί οικειότητα κι έτσι, σύντομα, ανακαλύψαμε πως το διαδίκτυο είναι ένας απρόσωπος, παγερός χώρος.
Δεν μπορείς να χτυπήσεις φιλικά στην πλάτη εκείνον που σε έκανε να συγκινηθείς με ένα κείμενο του, δεν είναι εύκολο να δείξεις το χαμόγελο επιδοκιμασίας που σου προκάλεσε μια φράση την οποία θα ήθελες να έχεις γράψει εσύ -σε αυτόν που σε πρόλαβε, γράφοντάς την για σένα. Το διαδίκτυο είναι πολύ στενό δωμάτιο –κάποιες φορές.

Τι κάνεις όταν σε στενεύει ο περιβάλλων χώρος; Προφανώς, επεκτείνεις τα όριά του ή τα καταργείς κι εμείς διαλέξαμε το δεύτερο. Αποφασίσαμε να γνωρίσουμε τους ανθρώπους πίσω από τα κείμενα, υποθέτοντας ότι η δικτυακή οικειότητα δεν απέχει πολύ από την πραγματική. Είχαμε δίκιο. Σβήσαμε τις οθόνες και αδιαφορήσαμε για την αμηχανία μας, συναντηθήκαμε σε μπαρ, ταβέρνες, συναυλίες, φιλικά σπίτια. Και περάσαμε καλά, γιατί, τελικά, ήμασταν ό,τι (περι)γράφαμε. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο και, ευτυχώς, τίποτα διαφορετικό.

Έτσι, χωρίς να το καταλάβουμε, σταματήσαμε να συμμετέχουμε απλώς σε ένα ομαδικό blog – χωρίς να το πάρουμε είδηση γίναμε τα «Καπέλα στα Φώτα». Μια παρέα ανθρώπων που ξεκίνησε μέσα σε κάποια δικτυακή πλατφόρμα και ολοκληρώθηκε έξω από αυτή. Το διαδίκτυο είναι πολύ φωτεινός διάδρομος –μερικές φορές.

Και λοιπόν; Γιατί αποφασίσαμε να εκδώσουμε αυτό το βιβλίο; Γιατί να μη βγάλουμε μόνο 20 – 30 αντίτυπα που θα μοιραζόμασταν μεταξύ μας; Μια προφανής απάντηση είχε να κάνει με το κόστος του εγχειρήματος: αποφασίσαμε να εκδώσουμε το βιβλίο γιατί το θέλαμε και το μπορούσαμε. Είχαμε τη δυνατότητα να αντέξουμε το κόστος αυτής της προσπάθειας. Γι΄ αυτό η έκδοση του βιβλίου έγινε με αποκλειστικά δική μας χρηματοδότηση, αφού προτιμήσαμε να μην μπλέξουμε με εκδότες ή εταιρείες. Είμαστε αρκετά απρόθυμοι για συμβιβασμούς σε ομαδικό επίπεδο. Αλλά και πάλι, η απάντηση δεν είναι πλήρης...

Από την πώληση του βιβλίου δεν επιδιώκουμε να βγάλουμε κέρδος –για την ακρίβεια δεν θέλουμε, ούτε καν, να πάρουμε πίσω τα χρήματα που δαπανήσαμε. Τα έσοδα του βιβλίου θα διατεθούν, στο σύνολό τους, στην «Καμπάνια για την Τσιάπας», την συντονισμένη προσπάθεια που έχει ήδη χρηματοδοτήσει την ανέγερση ενός σχολείου σε αυτή την επαρχία του Μεξικού και πιο συγκεκριμένα, στις αυτόνομες περιοχές των Ζαπατίστας.

Πλέον η «Καμπάνια» σκοπεύει να χρηματοδοτήσει την ανέγερση ενός νοσοκομείου, μιας φαρμακαποθήκης και την αγορά ενός οχήματος για την παροχή ιατροφαρμακευτικής βοήθειας στις συγκεκριμένες περιοχές.
Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, θα πωλείται αποκλειστικά στις εκδηλώσεις που διοργανώνει η «Καμπάνια» και στον «Σπόρο», στην οδό Σπ. Τρικούπη 21, στα Εξάρχεια -αν περάσεις από εκεί, μην ξεχάσεις να δοκιμάζεις και τον καταπληκτικό, βιολογικής καλλιέργειας, καφέ που πουλάνε. Αγοράζοντας λοιπόν, αυτό το βιβλίο, βοηθάς να γίνει βιώσιμη η ζωή των ανθρώπων. Έστω, κάποιων ανθρώπων. Θυμάσαι ακόμα την αρχική μας απορία σχετικό με το εφικτό του όλου πράγματος; Πιστεύουμε πως μόνο μέσα από πράξεις μπορεί να ξεπεραστεί.

Εκτός από τα αντίτυπα που θα διατεθούν για τον παραπάνω σκοπό, αποφασίσαμε να αφήσουμε και έναν αριθμό βιβλίων σε μπαρ ή καφέ που συχνάζουμε. Κάποια ακόμα αντίτυπα θα διαγράψουν τη δική τους διαδρομή μέσα από τη διαδικασία του «book crossing». Έτσι, όποιος επιθυμεί μπορεί να διαβάσει αυτό το βιβλίο και στη συνέχεια να το αφήσει για να το διαβάσει και κάποιος άλλος.




Δεν χρειάζεται να διαβάσεις εδώ τι μπορείς να κάνεις ή να κάνουμε μαζί, φτάνει εσύ ν’ αποφασίσεις πως, για μια φορά, έστω, θέλεις να δείξεις ότι υπάρχει ανθρώπινη επικοινωνία. Κι αυτή είναι σημαντικότερη από οποιοδήποτε οικονομικό κέρδος.

Ας σταματήσουμε πια να υποθέτουμε - καιρός να αναδείξουμε τις διαφορετικότητές μας.