Nov 3, 2007

.


Η μητρική αγάπη της χαϊδεύει ακόμη το χνούδι στα μάγουλα

Πήγα σήμερα
κι ίσως να ξαναπάω αύριο

Αλλά η μουσική πεθαίνει γι’ αυτό μου φαίνεται τόσο οικεία

Μοιάζει σαν την περιστρεφόμενη κούκλα στο λούνα παρκ
μόνο που αυτή έχει σπάσει λίγο
και στο κούτελο έχει ένα μεγάλο γδάρσιμο
που στεγνώνει στον ήλιο
σήμερα
μου είπε ότι κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού μου, υπάρχει ένας τάφος που διηγείται πάντα την αλήθεια.

Καλή πίστη, εμπιστοσύνη, προδοσία, θάνατος. Όλοι περάσαμε από εκεί εκτός από εσένα, της λέω. Έκαψες το δωμάτιό σου και μετά μας άνοιξες την πόρτα να μας καλωσορίσεις.
Το πρόσωπό της είναι τόσο χλωμό και τα χέρια της τόσο σφιχτά

Κοιτάζει τη θάλασσα
και μου λέει ότι θα ήθελε να χαθεί εκεί όπου τα πάντα θα βρίσκονται και πριν και μετά και γύρω της.
Μα, πάντα εκεί ήταν, της λέω με τα μάτια. Είναι μια τέλεια μέρα, ε. Να τραγουδάς σα να τραγουδούσες.

Έλα τώρα.

Μην κλαις.



Sigmatropic - White
(κλικ)
το καινούριο τους album Dark Outside είναι το καλύτερό τους μέχρι σήμερα
see/hear @ ΜySpace

To σχέδιο με κάρβουνο είναι από το ατελιέ της
DespinaK

2 comments:

Anonymous said...

Ήταν μια μικρή έκπληξη όταν είδα το σκίτσο μου στο blog σου.
Χαίρομαι που το χρησιμοποίησες και ευχαριστώ για το link.
Καλή εβδομάδα.

Mavis Day said...

Αmo >>
H ευχάριστη έκπληξη (και η ευχαρίστηση) ήταν όλη δική μου

:)

σ΄ευχαριστώ