Η πρόσφατη ιστορία του καλλιτέχνη που έδεσε στην γκαλερί του έναν αδέσποτο σκύλο αφήνοντάς τον να πεθάνει από πείνα και δίψα - ή και χρησιμοποιώντας τον ακριβώς για να διαμαρτυρηθεί για το ότι αυτός ο σκύλος πέθαινε από πείνα και δίψα, καταγγέλωντας έτσι την υποκρισία των φιλότεχνων αστών, έγινε ζήτημα σε πολλά φιλότεχνα και μη, blogs.
Το ζήτημα του τι είναι τέχνη και τι όχι πάντως, είναι η πιο παλιά συζήτηση του κόσμου.
Προσωπικά, απλώς θα μου έθετα ορισμένα κριτήρια (που είναι διαφορετικά για τον καθένα μας) και θα ξεμπέρδευα με τις συμβατικότητες, θεωρώντας ότι το τι είναι τέχνη και το όχι, είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό που έχει να κάνει εν πολλοίς με το αν αυτό που παρακολουθείς, μυρίζεις, βλέπεις, ακούς κ.λπ. (και αναφέρομαι σαφώς στο αισθησιακό ερέθισμα πρωτίστως, κυρία αμπράμοβίτς μου), σου προκαλεί κάτι συναισθηματικά.
Κατόπιν θα εξέταζα κατά πόσον έχει επιτευχθεί κάποιου είδους "μετουσίωση" όπως αναφέρει ο Urfurslaag, κάτι στο οποίο συμφωνώ.
Από εκεί και πέρα, νόμοι, έννοιες, απαγορεύσεις κ.λπ. είναι κουβέντα να γίνεται.
"Πιστεύω στα πάντα - τα πάντα είναι ιερά / δεν πιστεύω σε τίποτα - τίποτε δεν είναι ιερό"
έλεγε ο Τομ ρόμπινς και μπορούν να ισχύουν και τα δυο ταυτόχρονα.
Σκέφτηκα εν τέλει, ότι -ανεξάρτητα από το τι θα μου απαντήσουν απ' την PETA όπου έστειλα mail προχθές αναμένοντας μια απάντηση για το γεγονός, (που τι άλλο θα μπορούσαν να μου απαντήσουν δηλαδή; Τι μπορεί να περιμένω;) το περιστατικό με το σκύλο δεν είναι του γούστου μου
αφού
1.
με προσβάλλει ως άνθρωπο που θέλει να διαφοροποιείται από την ασχήμια της κοινής πρακτικής
(αν ο artist ήθελε να απευθυνθεί μόνο στους φιλότεχνους και την αναισθησία των αστών, ας πήγαινε σε επιλεγμένους στόχους να εκθέσει ή ας προειδοποιούσε με κάποιον τρόπο, διαφορετικά αισθάνομαι ότι με συμπεριλαμβάνει κι εμένα στους αποδέκτες και αυτό με εξοργίζει)
και
2.
με φορτίζει αρνητικά, κάτι που ελάχιστα έχω ανάγκη, από τη στιγμή που δεν μου δίνεται στο πλαίσιο της performance η δυνατότητα να του εκφράσω με τη σειρά μου τη διαφωνία μου για το έργο του, αντιμετωπίζοντάς τον, πιθανόν -τι λέω; ΣΙΓΟΥΡΑ- με αντίστοιχα συμβολικό τρόπο.
.
45 comments:
(Tρεις και το λουρί της μάνας. Αν δεν πετύχουν και πάλι τα λινκς, δεν ξαναπροσπαθώ)
Να βάλω και τα λινκς των σχετικών πρόσφατων συζητήσεων για να έχουμε "σφαιρική εικόνα" και να μην επαναλαμβανόμαστε.
- 1 - art (my ass)
- 2 -
- 3 -
- 4 - μπλόγκερ δαγκώνει σκύλο
Μανταλένα με γειά τι αλλαγές!
Μεταξύ μας να σου πω πως το συγκεκριμένο έργο ούτε του δικού μου γούστου είναι και με φορτίζει και εμένα αρνητικά. Χώρια που είναι τελείως ξένο προς την φόρμα πάνω στην οποία έχω επιλέξει να δουλεύω.
Απλώς πιστεύω πως αυτά δεν έχουν τόση σημασία όση αν αυτό είναι έργο τέχνης και αν πρέπει ή όχι να λογοκρίνουμε και/ή να δείρουμε τον καλλιτέχνη που το έκανε.
Σε αυτά προσπαθώ να εστιάσω την συζήτηση στο μπλογκ μου.
Δεν θέλω να συμμετέχω σε κανένα ιντερνετικό-blogadiko-λαικό δικαστήριο..κάνω ένα comment,μιας και έχω καιρό να γράψω στην blogoφίλη mantalena.
Σύμφωνω λοιπόν απόλυτα με την mantalena,λέγοντας οτι-ανεξάρτητα με το τι είναι τέχνη και τι όχι για τους πολλούς- "σου προκαλεί κάτι συναισθηματικά" και αυτό τι είναι?
>αηδία....όχι γιατί δεν είναι αισθητικά αποδεκτό απο εμένα η τους πολλούς-λίγους, αλλά γιατί είναι ανθρωπίνως αποτρόπαιο..!
Δύο απορίες έχω..θα μας άφηνε ο "καλλιτέχνης" άραγε να χαιδέψουμε το έργο του...? ή θα μας το απαγόρευε...όπως το Λούβρο με την Μόνα Λίζα του Ντα Βίντσι..??χαχα,
μην βαράτε...σας προλαβαίνω,
σαφώς και τέχνη δεν είναι μόνο η Μόνα Λίζα και σαφώς ο μόνος καλλιτέχνης ο Ντα Βίντσι..
Και αν ήθελε τόσο πολύ να διαμαρτυρηθεί για την βαρβαρότητα και αναισθησία των αστών(που επιτρέψτε μου να πώ,δεν είναι μόνο "προνόμιο" των αστών),ας έπαιρνε για "μοντέλο-μελλοθάνατο" ένα άνθρωπο,ακριβώς με το ίδιο concept...
πόσοι θα τον δικαιολογούσαν-αποδέχονταν, στο όνομα της τέχνης??
Φτάνουν οι μαλακίες με την μαρκίζα "τέχνη".
ααα,ξέχασα..συγχαρητήρια στο mantalenogirl για την αναφορά της on-air. το ήξερα οτι θα γίνεις famous!! :-p
Εγω συμφωνώ με τα παιδιά στο crack hitler. Καλό θα είναι στην επόμενή του παρουσίαση να αμολήσουν καμπόσα μοβόρικα σκυλιά πάνω του να δεί τη γλύκα... sweet justice...
Κάνει τέχνη; Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ; Τί προσπαθεί να αποδείξει το καριόλι; Οτι είναι άνθρωπας; Τα ζώα σκοτώνουν για να αμυνθούν ή για να φάνε... ΑΥΤΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΜΟΥΡΗ...
Α, μπα... δικαιοσύνη θα υπάρξει όταν τον δέσουνε γύρω απο ένα πάσσαλο στη μέση ενός κυνοκομείου και τον αφήσουν να ψωφήσει απο την ασιτία...
γιατί αυτού δε του αξίζει θάνατος... ψόφος του αξίζει...
Δεν μάθαμε ποτέ πώς αντέδρασε το κοινό στην έκθεση. Τάισε κανείς τον σκύλο; Τον κυττούσαν όλοι αμήχανα; Δεν ασχολήθηκε κανείς γιατι κανείς δεν πάτησε ούτως ή άλλως σ' αυτή τη μαλακία; Και πού ήταν οι φιλόζωοι; Εδώ κάνουμε εκθέσεις και κατεβάζουν αυτούς που γαμάνε καρπούζια, εκεί δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς; Μας έχουν ζαλίσει τις τελευταίες ημέρες με την έκθεση και τον σκύλο. Τελικά, το έργο πήγε στο τόσο κόσμο, όλοι σχολίασαν αρνητικά, κάποιοι εξοργίστηκαν. Τελικά τα πράγματα θα γίνουν καλλίερα για τους σκύλους. Μπορεί και όχι. Άξιζε η θυσία εκείνου; Του ενός σκύλου της φωτογραφίας; Ή δεν το είδε ποτέ ως θυσία ο καλλιτέχνης; Ως μήνυμα; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι με ενοχλεί το ελεεινό hoaxing και spamming από ηλίθιους που απλά διακηρύσσουν την φιλοζωία τους με ένα forward mail...
Yπάρχει σοβαρή πιθανότητα να είναι μία φάρσα, παρ' όλα αυτά όπως και εσύ λες αποκρουστική. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τι θα σου πει η PETA.
Μου αρέσει να διαβάζω απόψεις περί του τι είναι τέχνη και τι συνιστάται η ελευθερία του καλλιτέχνη. Μου αρέσει, γιατί όλοι έχουν δίκιο και ταυτοχρόνως όλοι έχουν άδικο. Πως γίνεται αυτό; Πανεύκολα -αρκεί η κουβέντα να μείνει σε θεωρητικό επίπεδο.
Σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής, ας κάνω μια υπόθεση:
Είμαι σκηνοθέτης και θέλω να γυρίσω το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ 120 Μέρες στα Σόδομα. Άρα, όσους κομπάρσους χρησιμοποιήσω, θα τους βιάσω, θα τους βάλω να φάνε σκατά και τέλος θα τους σκοτώσω -κανονικό σναφ δηλαδή, όχι δευτεράτζες και μαλακίες.
Πως το βλέπεις; Είναι τέχνη; Δικαιούμαι να το κάνω στο όνομα της καλλιτεχνικής μου ελευθερίας;
Εγώ πάντως πιστεύω οτι αν χρειάζεται να σκοτώσεις τον άντρα μιας γυναίκας για να δείξεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ πένθος -αυτό δεν είναι τέχνη, είναι πορνό. Γιατί στα πορνό οι ηθοποιοί γαμιούνται αληθινά, προκειμένου να μας καυλώσουν. Στις εμπνευσμένες ταινίες, αρκεί ένα βλέμμα του ενός προς τον άλλο για να λιγωθούμε. Σωστά;
Άρα, η τέχνη, το παραμύθιασμα με λίγα λόγια, πρέπει να είναι κάτι τέτοιο. Κάτι που σημαίνει και γεννάει συναισθήματα, όχι κάτι που φαίνεται φάτσα-κάρτα. Αλλιώς ο Χατζηνικολάου κάνει τέχνη στο δελτίο ειδήσεων.
Ο τύπος από πάνω ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΩΣΤΟΣ!!!
Παναρχαια ζητηματα Μανταλενα μου,που εχουν πολλαπλως απαντηθει ανα περιοδους,με πολλες διαφορετικες απαντησεις.Ο χωρος της τεχνης αλλωστε χωραει πολλες ερωτησεις,πολλες απαντησεις και πολλες αληθειες (μεχρι να βρεθει ο επομενος καλλιτεχνης που θα τεντωσει λιγο παραπανω το σχοινι).
Αυτο που δε χωραει-και δε λεει να το χωρεσει και το μυαλο αρκετων-ειναι η επιβολη και η λογοκρισια.
Κατα τ'αλλα συνιστω στους "φιλοτεχνους","φιλοζωους" και "φιλανθρωπους" ευρυχωρια πνευματος και ν'αγανακτησουν και να μαζεψουν υπογραφες για τα αδεσποτα,τους αστεγους και βασανισμενους συμπολιτες μας που πεφτουν θυματα της δημοσιοσχετιστικης φιλανθρωπιας της κυριας Βαρδινογιαννη και του πολιτικαντικης ελεημοσυνης του κυριου Αβραμοπουλου,της κυριας Μπακογιαννη και του κυριου Κακλαμανη τωρα.Α,και μη ξεχασω:-)
Γυριστε και τη σημαια λιγο αναποδα.
Ειδαμε την και την προκοπη μας που κυματιζει τοσα χρονια ετσι(ελπιζω να μη διαβαζει ο Τερενς το τιμημενο τουτο μπλογκ;-)
Πάντως ρε Μανταλένα δεν ξέρω κατα πόσο είναι αλήθεια αυτό;
Δεν το ακουσα πουθενα αλλου εκτός από τα μπλογκς που παραπεμπεις κ το σουπερ περιεργο είναι ότι από τη μια λένε ότι πέθανε κ από την άλλη όχι. Κ άλλες αντιφάσεις.
Γενικά τους έχω για απανθρωπους μερικους καλλιτέχνες (βλέπε Νταλί, Πικάσο κ πολλούς άλλους που πολλοί αγνοούν τι καθικάκια ήταν, π.χ. Νταλί που υποστήριζε Φρανκο κ βοηθούσε οικονομ., άσχετα αν λατρεύω το έργο τους) αλλά όχι κ έτσι
Βέβαι μιλάμε πολύ, πιθανώς για το τίποτε.
Δεν είναι επιβεβαιωμένω πως έγινε έτσι όπως τα λέμε.
Κάποιοι μιλούν για σκύλο δεμένο 3 ώρες μόνο ο οποίος ταϊστηκε το βράδυ και μάλιστα το έσκασε.
Μην το κάνουμε σαν το ανέκδοτο με τον γρύλλο.
Φυσικά και η επί θεωρητικής βάσεως συζήτηση έχει την σημασία της...
Το έγραψα και στου Ουρφουρσλάαγκ με άλλο τρόπο.
Επειδή δεν αντέχω τον πόνο των άλλων -και ιδιαίτερα όσων βασανίζονται ανήμποροι, θα απαντούσα με βία σε ο,τιδήποτε αισθανόμουν πως προσβάλλει τον Ανθρωπισμό μου.
Αν αυτό με κάνει φασίστα όπως επιχείρησαν κάποιοι να παρουσιάσουν όποιον εμφορείται από τέτοιες ιδέες, προσωπικά μου είναι ΑΔΙΑΦΟΡΟ.
Μου αρκεί να μην βλέπω στους εφιάλτες μου σκυλιά να κλαίνε.
Μερσί
Καταθέτοντας απόψεις εδώ,
σκέφτομαι ότι από τη στιγμή που ένα "έργο" (το δέχομαι ως τέτοιο για οικονομία της συζήτησης), δίχασε και προκάλεσε τέτοιες συζητήσέις - έχει δικαιλογήσει τον τίτλο του έργου τέχνης, ανεξάρτητα από τις προθέσεις του δημιουργού του.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να συμφωνούμε κιόλας, σωστά;
Προσοχή: όσοι διαφωνούν με το βασανισμό έμβιων όντων, δεν σημαίνει ότι ταυτίζονται με τους πολιτικά ορθούς αμερικάνους που ανακαλύπτουν τη δεύτερη χιλιετία μετά χριστόν ότι π.χ. "είναι ρατσιστικό να απεικονίζονται με κοινλά χαρακτηριστικά μειονοτικές ομάδες" κι έτσι, απαγορεύουν στους σκιτσογράφους - κομίστες τους να κάνουν όλους τους ινδιάνους με την ίδια μύτη.
Θέλω να πω, ότι ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ είναι όντως ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ να κάνουν petition και να εμφανίζονται δήθεν ευαισθητοποιημένοι, εγώ όμως -εσύ, αυτός και κάνα δυο άλλοι χιλιάδες άνθρωποι που ξέρω- δεν έχουμε ΚΑΝΕΝΑ λόγο να μην αισθανόμαστε την παρόρμηση να ελεύθερώσουμε το σκύλο και να πλακώσουμε στις γρήγορες τον καλλιτέχνη και τους ψαρωμένους φιλότεχνους που υποθάλπτουν αυτή τη μαλακία.
Με λίγα λόγια, το κάρμα μου κύριοι, δεν μου επιτρέπει να μην χλευάσω, βάλω τις φωνές και φτύσω κατάμουτρα τέτοιες πρακτικές. Οι άνθρωποι στη ζωή μας έχουμε ελάχιστες ευκαιρίες να αποδείξουμ εότι αξίζουμε το σαρκίο μας, ο Ηρακλής ας πούμε είχε να αποφασίσει ανάμεσα στο δρόμο της αρετής και της κακίας - με τον ίδιο τρόπο όλοι οι πολιτισμοί και οι θρησκείες έχουν συμβολοποιήσει το "ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ" το οποίο καλείται καθένας μας να απαντήσει:
ΤΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΙΣΑΙ;
Αξίζεις να ανήκεις στο ανθρώπινο είδος;
Νόμιζα ότι τα είχαμε απαντήσει αυτά (μέσα μας) οι περισσότεροι.
Αν τώρα, σου πω ότι "διαφωνώ με το να βασανίζονται ζώα στο όνομα της τέχνης ή της αισθητικής" και μου απαντήσεις "ναι , αλλά και στην Κορέα τρώνε σκύλους - τι κάνεις γι' αυτό;" ή "ο Ταρκόφσκι είχε κάψει μια αγελάδα στη Θυσία", ποιος είναι ο μαλάκας της υπόθεσης;
Εγώ που καταθέτω μια άποψη βασισμένη σε στάση ζωής ή εσύ που μου κάνεις δίκη προθέσεων χωρίς να με ξέρεις;
Να μη σε νοιάζει λοιπόν, αν ταϊζω τα αδέσποτα ή όχι - εγώ δεν σε ρώτησα αν έχεις συλλογή με βαλσαμωμένα ζώα. Δεν είναι προσωπικό το ζήτημα εδώ.
ΥΓ.
For the record, απο την Peta μου απάντησαν ότι ελέγχεται η αξιοπιστία της είδησης. Χεστήκαμαν, σα να λέμε.
Και για όποιον ενδιαφέρεται, αν έχει κάποια σημασία σε σχέση με όσα έγραψα παραπάνω, ΔΕΝ υπέγραψα το petition - σε αντίθεση με τη φίλη μου με την οποία μοιραστήκαμε την ίδια αγανάκτηση για τον καλλιτέχνη. O λόγος είναι ότι πιστεύω πως -αλήθεια ή ψέμματα- το να υπογράψεις κάτι τέτοιο, εκτός από αμφίβολη αποτελεσματικότητα, έχει και αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο...
Ωραία τα λες κ μπορεί να συνεχίσει για πολύ η συζήτηση, αλλά νομίζω ότι έθεσες πολύ σωστα κάποια πραγματα κ ουσιαστικά.
Όμως πρέπει να πω ότι στη "Θυσία" του Ταρκόφσκι, δε βασσανίστηκε κανένα ζώο απ' όσο ξέρω. Βέβαια ούτε καν θυμάμαι την αγελάδα που λες γιατί τη μέρα που είδα την συγκεκριμένη ταινία μαζί με μία άλλη του, είχα τρελο πυρετο κ ήμουν ακροβατούσα ανάμεσα στον υπνό κ την πραγματικότητα.
Δε νομίζω ότι ποτέ θα έκανε κάτι τέτοιο, κ αν πραγματικά γνωρίζεις με σιγουριά αυτό που λες, θα μπορούσες με κάποιο τρόπο να το επιβεβαιώσεις, γιατί στην τελική μπορεί να είναι ένας μύθος που πήγε από στόμα σε στόμα, όπως το συγκεκριμένο ποστ με τον σκύλο που εξ αρχής είχα τις αμφιβολίες μου για το πόσο αλήθεια είναι.
Κ ας μην ξεχνάμε τους μεγάλους καλλιτένες πληρώς κατασκευασμένων ειδήσεων, τους Αμερικάνους
"Καταθέτοντας απόψεις εδώ,
σκέφτομαι ότι από τη στιγμή που ένα "έργο" (το δέχομαι ως τέτοιο για οικονομία της συζήτησης), δίχασε και προκάλεσε τέτοιες συζητήσέις - έχει δικαιλογήσει τον τίτλο του έργου τέχνης, ανεξάρτητα από τις προθέσεις του δημιουργού του."
Εδώ διαφωνώ Μανταλένα. Δεν κατοχυρώνεται ο χαρακτηρισμός "έργο τέχνης" από τις διαφωνίες -συζητήσεις που προκαλεί, αλλά από την μέθοδο πνευματικής διεργασίας του δημιουργού. Αλλιώς, ο σεισμός θα ήταν έργο τέχνης -με τόσες συζητήσεις για την πρόβλεψή του, που έχει προκαλέσει.
Με λίγα λόγια -αν είσαι οδηγός αυτοκινήτου, αυτό που κάνεις είναι οδήγηση αυτοκινήτου. Αν δεν είναι οδηγός, αυτό που κάνεις είναι είτε κακή μίμηση είτε τρακάρισμα.
Με αυτά, δεν σημαίνει οτι υπερασπίζομαι τη σημαντικότητα των έργων τέχνης -κατά τη γνώμη μου, ένας ζωγράφος είναι το ίδιο σημαντικός με έναν φούρναρη (με τη διαφορά οτι ο φούρναρης είναι λίγο πιο επειγόντως αναγκαίος).
Και περί Ταρκόφσκυ, δεν ξέρω αν βασάνισε αγελάδα -αλλά εμένα με βασάνισε πάρα πολύ με τις ταινίες του και μπορώ να φάω μια ολόκληρη αγελάδα στην καθισιά μου. Μετράει αυτό πουθενά;
Κ κάτι άλλο γιατί η παραπληροφόριση είναι πανεύκολο να γίνεται όταν αυτοί δέκτες της είναι άνθρωποι άσχετοι...
Ο κινηματογράφος είναι μαγικό πράγμα.
Σύμφωνα μ' αυτό που λες Μανταλένα (ελαφρά τη καρδία) στη "Νοσταλγία" του Ταρκόφσκι ΚΑΨΑΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟ.
Για τους αδαείς που λένε για την αγελάδα!!!!!!
ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΈΤΣΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΟΤΙ ΈΤΣΙ Κ ΕΓΙΝΕ;;;;;;;
Όποιος έχει δει τη "Νοσταλγία" θα θυμάται ένα από τα πιο έντονα κομμάτια του έργου (όχι λόγω μόνο της εικόνας του ανθρώπου που αυτοπυρπολείται) αλλά επειδή ψυχολογικά σε έχει φέρει όλο το έργο σ' αυτή την ένταση που δεν έχει γυρισμό... ότι ο ανθρωπος (ο τρελός της κοινωνίας ας το πουμε) αυτοπυρπολείται κ φαίνεται να καιγεται κανονικά!
Λες να τον έκαψαν για χάρη της ταινίας;;;;;;;;
Σόρρυ αλλά υπάρχουν καθίκια κ καθίκια που μπορεί να ανέβηκαν λόγω συνθηκών κ επειδή κατάφεραν να εκμεταλευτούν καταστάσεις, όπως π.χ. ο Νταλί ή ο Πικάσο, που παρόλα αυτά μ' αρέσουν τα έργα τους, αλλά δεν είναι όλοι το ίδιο.
Κ κάποιοι άνθρωποι ήταν καλλιτέχνες γιατί δε μπορούσαν να κάνουν άλλιως! Γιατί τους φώναζε η ψυχή τους κ δεν τους άφηνε να ηρεμήσουν αν δεν εκφραζόντουσαν άσχετως αν θα τυχαιναν αναγνώρισης από τον κόσμο ή τους κριτικούς.
Χαχαχα!
Άρε Motorcycle Boy!
Σοβαρά;
Μία πρόταση: Αν έρθει σε κάποιο κινηματογράφο, δες το "Στάλκερ" (Stalker)
Περίεργο, νόμιζα ότι θα σου άρεσε...
Περίεργο και αυτό με την PETA. Bέβαια μπορεί να μην έχουν και αυτοί τη δυνατότητα να διαπιστώσουν την αλήθεια της είδησης.
Kάποτε ένας από τους Αμερικανούς προέδρους είχε πει πως θέλει μονόχειρες συμβούλους. Δεν άντεχε αυτό το "on the one hand this but on the other hand that". Εδώ δεν έχει … άλλο χέρι!
Δε ξέρω γιατί πράγμα μιλάμε – είναι ποτέ δυνατόν ένα σκυλί να είναι δεμένο σε ένα σύρμα για να πεθάνει μπροστά στα μάτια φιλότεχνων επισκεπτών; Eίναι τόσο εξωφρενικό που τείνω να πιστέψω πως είναι αδύνατο να έχει συμβεί και ένας από όλους να μη τα πάρει στο κράνος!
Για δες που θα συμφωνήσω με τον The Motorcycle boy!!!
Και μάλιστα κατά γράμμα!
Μαζί με το σχόλιο του Αιρετικού, April 12, 2008 είναι η πιο ουσιαστική προσέγγιση στο ειδικό ζήτημα του σκυλοκαλλιτέχνη αλλά και στο γενικότερο της Τέχνης, από όσες γράφτηκαν αυτές τις μέρες.
Από το σχόλιο τού The Motorcycle boy αντιγράφω αυτό που θα έπρεπε να γίνει κοινή συνείδηση, γιατί κάποιοι "καλλιτέχνες" (με πολλά εισαγωγικά, αφού ούτε ο Παρθένης, ούτε ο Τσαρούχης είχαν τέτοια ιδέα) νομίζουν πως κάνουν κάτι για το οποίο πρέπει να τους εκτιμούμε ιδιαιτέρως.
ένας ζωγράφος είναι το ίδιο σημαντικός με έναν φούρναρη (με τη διαφορά οτι ο φούρναρης είναι λίγο πιο επειγόντως αναγκαίος).
Και για να συμπληρώσω μια Αμερικανίδα ποιήτρια που είπε ότι η λέξη "τέχνη" έχει φορτωθεί σε άχαρους ανθρώπους, θα έλεγα πως το ίδιο άχαροι άνθρωποι, έχουν αναλάβει εργολαβία να μας πείσουν ότι τον κάθε "άχαρο" πρέπει να τον δεχόμαστε σαν καλλιτέχνη, επειδή το έχει δηλώσει ο ίδιος και οι αήττητοι ηλίθιοι ομοφρονούντες του.
(πάλι δεν δούλεψε το λινκ και ξαναγράφω το σχόλιο)
Artois, το ότι διαφωνούμε γενικότερα μπορεί να σημαίνει οτι όταν σε πετύχω θα τραβήξουμε τίποτα μαχαίρια, σε στυλ Κούρκουλος και Καλογήρου στη Λόλα (εγώ θα κάνω τον Καλογήρου) -αλλά δεν σημαίνει οτι χρειάζεται να διαφωνούμε και ειδικότερα -ε;
Δεν ξέρω αν η "τέχνη" έχει φορτωθεί σε άχαρους ανθρώπους (δεν είμαι άνθρωπος της κουλτούρας για να έχω πλήρη άποψη), αλλά ξέρω οτι η μόνη καλλιτεχνία που θα μπορούσαν να κάνουν αρκετοί από τους "καλλιτέχνες" που κυκλοφοφορούν εκεί έξω -είναι να ψοφήσουν. Θα σώσουν και τα δέντρα που κόβονται για να γίνουν τα βιβλία τους, θα γλιτώσουν και τα λουλούδια τα οποία καταναλώνονται για χρωστικές. Να μην αναφέρω ονόματα και γίνω κακός -έτσι; Τους ξέρεις υποθέτω.
Κανένα από τα κόνσεπτ σου δεν είναι της αρεσκείας μου.
Καλύτερα Καλογήρου και ζωντανός, παρά Κούρκουλος και πεθαμένος.
Επίσης, για τους "καλλιτέχνες" έχω άλλα σχέδια. Θέλω να κάνω έναν πολυχώρο και θα μου χρησιμεύσουν ως εκθέματα στη γκαλερί.
[Δεμένοι, εννοείται.]
Στη διπλανή αίθουσα θα απαγγέλουν "ποιητές" και θα δίνουν διαλέξεις οι διάφοροι "διανοητές" και "λογοτέχνες".
[και βέβαια τους ξέρω! από αυτούς είμαι πλήρης - τους έχω ήδη σταμπάρει στα μπλογκς]
Παραδίπλα θα τραγουδούν οι διάφοροι "τραγουδιστές" και πιο παραδίπλα θα είναι η σκηνή που θα ανεβάζω διάφορες παραστάσεις από εναλλακτικούς "σκηνοθέτες".
Α! ξέχασα να σου πω ότι στο ισόγειο θα έχω και σούσι μπαρ, καθότι οι έλληνες εστέτ πελάτες του πολυχώρου μου, θα θέλουν να κλείσουν όλη αυτή την αισθητική τους απόλαυση με ένα γεύμα της απολύτου αρεσκείας τους.
Καλό το λίνκ του "Αιρετικού" που έβαλες Artois.
Επίσης πολύ ευφάνταστη η ιδέα σου παρακάτω!
Αλλά να αλλή μια ιδέα: Δε μαζεύεις οπαδούς ομάδων ποδοσφαίρου!
Είναι πολύ περισσότεροι! κ πιο άχρηστοι όχι μόνο γιατί φανατίζονται, ξοδεύουν την ενέργεια τους κ τα λεφτά τους σε κάτι τόσο ψεύτικο αλλά νομίζω ότι θα γεμίσεις μια ολοκληρη πολη τουλαχιστον. Ενώ με τους άλλους που λες (τους αναγνωρισμένους καλλιτέχνες) πόσους να μαζέψεις;
Ασε που θα είναι πολύ πιο δυνατό team! Θα έχει ζωντάνια το πράγμα ρε παιδί μου κ ποικιλία συναισθημάτων. Π.χ. μέσα σε "πλαίσια" καλά φτιαγμένα (δεν ξέρω τώρα πιο υλικό θα ήταν πιο κατάλληλο, προτείνω όμως συρματόπλεγμα για να μην πλέκονται τα "χρώματα") να βάλεις μια Δευτέρα (π.χ. όπως την παραπροηγούμενη βδομ. που φάγανε 4 γκολ οι γαυροι, κ 2 οι Πανιώνιοι)να τους βάλεις λοιπόν ανά ομάδες κ απέναντί τους τους ΝΙΚΗΤΕΣ... ή θα μπορούσες να τους βάλεις σε διπλανά πλαίσια.
Φαντάσου το λίγο... ούτε μουσική υποκρουση δε θα χρειαζόντανε κ θα ήτανε κ interactive για το κοινό. Θα μπορούσανε με διάφορα σχόλια ή πετώντας τους χαρτάκια να έχουμε ποικιλία συναισθημάτων κ αντιδράσεων.
Τέλοσπάντων αυτό είναι μία πρόταση αλλά μπορεί κανείς πάνω σ' αυτό το κόνσεπτ "εκθέματα ανθρώπων"(που ομολογώ εσύ σκέφτηκες) να δουλέψεις πολύ καλά με άπειρες ιδέες
Άσε που επιτέλους θα έχουμε τη δυνατότητα κ οι υπολοιποι (που δεν είμαστε οπαδοί το κοινό δλδ) να κανουμε το αγαπημένο μας άθλημα. ΚΡΙΤΙΚΗ.
Να βρίζουμε να βγαίνει κ το άχτι μας...
ένα παράδειγμα,
Υπουλα πεταμένο χαρτάκι στο κοπάδι των γαύρων: ρε κλόουν (δε μπορώ εδώ να βάλω βρισιέσ) μέσα σ' ένα μισάωρο 2 γκολ;;;; Μα 2!!!!!!!
ή
Ούτε 1, ούτε 2, ούτε 3, μα ΤΕΣΣΕΡΑ ΓΕΡΑ !!!! μην κλαίτε τώρα κ φωνάζετε μαμά!
Τελοσπάντων... από αποψη είκόνας, πως θα το συνθέσεις κλπ παίζουν πολλά, αλλά θεωρώ ότι θα ήταν απιστευτα ενδιαφέρον κ πιο ευκολο να τους μαζέψεις (αρκει να τους έταζες διαρκείας κ μπύρες για μήνες)
Ell, μια μικρή διαφωνία -3 γκολ φάγαμε στο μισάωρο, όχι 2.
Artois, μπορεί να μη σου άρεσε το κόνσεπτ μου, αλλά μου το γάμησες μεταφέροντάς το στην πραγματική ζωή. Στην ταινία, απ΄ότι θυμάμαι, δεν πέθαινε κανένας -εκεί ήταν το υποδηλούμενο.
Τόση σκηνοθεσία πια θα έστηνες ρε παιδί μου για τους "καλλιτέχνες"; Μπράβο κουράγιο! Εγώ πάλι, δηλώνω προσφάτως στομαχικός και δεν μπορώ να χωνέψω αυτούς που τρώνε σούσι.
Βρήκες "καλλιτέχνες" στα μπλογκς; Έλα ρε -μη με κάνεις να γελάω τώρα! Σε λίγο θα αρχίσουμε να συζητάμε για τις υποκριτικές ικανότητες και την καλλιτεχνική υπόσταση του Τέλη Σταλόνε, της Τίνας Σπάθη και του Γκουσγκούνη -για όνομα του artbomber δηλαδή!
Όχι, εγώ μιλάω για κανονικό πράγμα που σαλεύει, πρώτη εθνική να πούμε -μη με μπλέκεις με τα τσικό τώρα!
Εντάξει δε θυμάμαι. Έχω πολυ καλή φίλη η οποία είναι τρελάρα με τον ολυμπιακό κ κεινη την Κυριακή έτυχε να μαι σπίτι της.
Χαχαχα!
Έτσι είναι!
ΟΛΑ ΥΠΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΜΗ ΜΟΥ ΘΙΞΕΙΣ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ;;;;
Γιατί ρε Motorcycle Boy; εξάλλου εσείς ξεκινήσατε αυτή τη "γλυκιά" συζήτηση
Είπα κ για τον Πανιώνιο εξάλλου
κ πήγα να γράψω κ για τον Παναθηναϊκό
αλλά καταλαβα ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥΣ ότι είναι χαμένη υπόθεση κ ούτε γέλιο δε βγάζουν
Ρε Καλλιτέχνη, δε μου πες, πώς σου φαίνεται η πρότασή μου;
μίλα ρε Artois
Άντε πες για τους καλλιτέχνες, πες για τους καλλιτέχνες της μπάλας, άντε κ τα 'χει πάρει o Motorcycle Boy
Σου έθιξα τη θρησκεία ρε Motorcycle Boy;
Εντάξει κατάλαβα
Βάλτε τους κανόνες κ τα όρια που θέλετε να έχει η πλάκα που ξεκινήσατε
προφανώς εγώ ήμουν προσβλητική
σόρρυ αλλά εγώ δε χωράω σ' αυτά
δεν το περίμενα
όσο κ αν δε σου φάνηκε αστείο Motorcycle Boy κ τα πήρες, μην ξεχνάς ότι ΚΑΙ αυτό ήταν ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ κ μάλιστα ενός ανθρώπου που δεν ασχολείται με αθλητικά.
ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ πως βλέπω το ποδόσφαιρό κ τους οπαδούς κ μαλίστα αφότου ξεκινήσατε τη γλυκια αυτή συζήτηση
The Motorcycle boy said: Όχι, εγώ μιλάω για κανονικό πράγμα που σαλεύει, πρώτη εθνική να πούμε -μη με μπλέκεις με τα τσικό τώρα!
Όλα είναι κατ' αναλογίαν, the Motorcycle boy.
Σε μπλογκ γράφω και για τον μικρόκοσμο των μπλογκς μετράνε οι μπλογκο"καλλιτέχνες", οι μπλογκο"πεζογράφοι", οι μπλογκο"ποιητές", οι μπλογκο"δημοσιογράφοι". Αλλά και μπλογκο"τραγουδιστές" έχουμε και ό,τι θέλεις. Καλύτερα να μην σου δώσω λινκς ώστε να το διαπιστώσεις με τα μάτια σου, γιατί θα θυμώσει η Μανταλένα.
Και, όπως είδες, ο μικρόκοσμος των μπλογκς μετράει και για διάφορους "ατζέντηδες" που μυρίστηκαν ότι χρίζοντας έναν μπλογκερά ως "καλλιτέχνη", "συγγραφέα" και πάει λέγοντας, έχουν ήδη εξασφαλίσει ένα κοινό με χαλαρά κριτήρια. Ή μάλλον με ανύπαρκτα περί τέχνης κριτήρια, μιας και αυτό που τους κάνει πελάτες των διαφόρων μπλογκο-καλλιτεχνών, μπλογκο-συγγραφέων και πάει λέγοντας, δεν είναι παρά η περιέργεια ή οι δημόσιες μπλογκοσχέσεις. Δεν είδες που κάποιο λογοτέχνες έχουν δημιουργήσει και ...fan clubs;;; Να μην σου δώσω λινκς γιατί, στο επαναλαμβάνω, θα θυμώσει η Μανταλένα.
Εll, ό,τι κι αν λες, φαίνεται πως οι φιλοποδοσφαιρικές ιδέες μετρούν περισσότερο από τις φιλοπολιτικές, φιλεργατικές ή φιλοκοινωνικές. Αυτό είναι κάτι που τρόμαξε (και που πρέπει να απασχολήσει σοβαρά και έντονα) όλα τα δημόσια πρόσωπα που χειρίζονται τις τύχες μας.
Πρέπει να διαπίστωσες πόσο φοβήθηκαν, από την λογοκρισία που εξασκήθηκε από τα μέσα, σχετικώς με την πολύ επιτυχημένη συγκέντρωση των Παναθηναϊκών. Όποιο κι αν ήταν το κίνητρό τους, σημασία έχει πως αυτοοργανώθηκαν και πέτυχαν μια μεγάλη, ζωντανή και ήσυχη συγκέντρωση.
;-)
Οι πληροφορίες θέλουν τον Τσίπρα και το Εργατικό Κέντρο Αθηνών, να εξετάζουν με ποιο τρόπο μπορούν να επιτύχουν κι αυτοί μια τέτοια επιτυχημένη συγκέντρωση.
Ρε ell, τι φορτώνεις; Καυγά μόνη σου θα κάνεις; Τώρα είδα τα σχόλια -δεν έχω πρόβλημα, πες οτι γουστάρεις για το θρύλο (άλλωστε εγώ το συνέχισα το αστείο με τα 2 και τα 3). Αλλά, πες μου και τι ομάδα είσαι να σε δουλεύω κι εγώ την Κυριακή -ε; Χεχεχε
artois, είμαι πολύ γέρος και μονολιθικός για να κάνω εκπτώσεις. Δεν γνωρίζω καμιά τέχνη (με εισαγωγικά ή χωρίς) των μπλογκς, όπως δεν γνωρίζω και καμιά ελληνική, σανσκριτική, νεανική, γεροντική κ.λ.π. τέχνη. Δεν τα καταφέρνω σε αυτούς τους διαχωρισμούς να με συμπαθάς.
Κι αν κάποιοι βγάζουν βιβλία με του πούτσου τους τον χαβά, λίγο με ενδιαφέρει αν είναι μπλόγκερς ή κανονικοί άνθρωποι. Επίσης, οι εκδότες μου είναι τόσο συμπαθείς, όσο ακριβώς και τα προφυλακτικά λαστέξ.
Τώρα, για την αυθόρμητη πορεία των οπαδών του βάζελου:
1. Δεν ήταν αυθόρμητη αλλά πλήρως υποκινούμενη.
2. Αποτελεί ξεφτίλα να έχουμε γαμηθεί στην καθημερινή ζωή (εργασιακά, ασφαλιστικά, προσωπικά, κ.λ.π.) και κάποιοι να διαδηλώνουν υπέρ ενός επιχειρηματία και κατά κάποιου άλλου.
Απλά πράγματα -μην μπερδεύουμε την πλάκα της μπάλας και την εκτόνωση με την κανονική ζωή.
MΟΤΟΣΑΚΕ >>
Είσαι άσχετος, εμπαθής, ημιμαθής, επιλήσμων, ρινόκερως, αφελής, αλέκτωρ, διπλοσάγωνος, τρικεράτωψ, προπέτης, επαίτης, εταίρος, αλίμονος και ΦΥΣΙΚΑ έχεις ΛΑΘΟΣ:
τα προφυλακτικά δεν είναι "λαστέξ", αλλά λατέξ (μτφ. λατέκς)
Αρτουά >>
Πολύ θράσος έχεις να μου βάζεις εδώ πέρα λυνκ της λαπούτας.
Αυτά allu.
Δε σβήνω το σχόλιό σου γιατί βαριέμαι.
ΕΛΛ >>
Καλά σου λέει ρε παιδί μου ο μοτοσακός - μην τρελαίνεσαι!
-καλημεροκαλησπέρες σε όλους
(τακτική που ξεσηκώνω σιγά σιγά από τα αξιόλογα μπλογκς - που όλα ανεξαιρέτως έχουν τον δικό τους "καλησπεράκια", κατά προτίμηση με υποκοριστικό ονοματάκι: πορτοκαλάκι, πατατάκι, βλαχάκι, σαχλαμαράκι κ.ο.κ.
- Όλα τα αισθήματα μικρομεσαία, όλες οι λέξεις "λεξούλες": ακούνε "μουσικούλα", πίνουν ένα "κρασάκι", ε λένε και καμιά μαλακιούλα να περνάει η ώρα. Εβίβα τους.)
Μανταλένα (άκου επιλήσμων! ουναχαθείς) τα λάτεξ δεν με ενοχλούν, ίσα -ίσα γεμίζουν νερό και κάνουν καλές νερόμπομπες. Τα λαστέξ με ενοχλούν, αυτά που κολλάνε σα μασαζοκαλσόν στο μυαλό και δεν σε αφήνουν να δεις παραδίπλα. Προφυλάσσοντας βέβαια τις απόψεις μας -έτσι;
Οι υποκοριστικούληδες ξεκίνησαν από τα λούγκρα ρέιντιο και υιοθετήθηκαν από τον Αυτιά. Φτάσανε κι εδώ;
Δεν τα πήρα ρε Motorcycle Boy, ούτε κ τρελάθηκα. Εσένα κ της Μανταλένας αυτό σας φάνηκε;Απλά νόμιζα ότι εσύ τα είχες πάρει κ προσπαθούσα να καταλάβω αν είναι έτσι γι αυτό κ είπα είναι μία άποψη σε περίπτωση που τρελάθηκες.
Εγώ όταν τα έγραφα γελούσα, κ από την άλλη επειδή λέγατε με τον Αρτουά όλα αυτά (π.χ. πόσο άχρηστοί είναι οι καλλιτέχνες κλπ) είπα κ γω να σας δώσω μία άλλη οπτική... Γιατί ομολογώ μου έκανε εντύπωση αυτή η εικόνα : "εκθέματα ανθρώπων" κ ο διαχωρισμός του ποιος είναι πιο χρήσιμος στην κοινωνία. Παρόλο που εμφανώς κανατε πλάκα, μέσα από την πλάκα λέγονται κ αλήθειες.
Από την άλλη ψιλοφοβήθηκα ότι μπορεί να τ πήρες γιατί την Κυριακή εκείνη που ένας φίλος (οπαδος Πανιωνίου) μου έστειλε μήν. ότι προσπαθεί να συνέλθει (ήταν άρρωστος) κ γω του είπα: Από τι; από τα καυτά γκολάκια που φάγατε, καημένα μου Πανιωνάκια! Μη στεναχωριέσαι, οι γαύροι φ΄γανε 4! Κ με πήρε την επόμενη στη δουλειά κ έκανε λες κ του έβρισα τη μάνα. εγώ σοκαρίστηκα κ πρόλαβα να πω σόρρυ. Μετά μου τοκλεισε κ μετά 3 μέρες όταν τον πήρα μου ζητούσε με απαίσιο κ επιτακτικό τρόπο να του πω συγνώμη αλλιώς... εγώ φυσικά τον έβρισα...
Οπότε θεώρησα ότι μάλλον όλοι οι οπαδοί είναι έτσι.
Δε σε ξέρω κ ούτε ακουγα φωνή για να ξέρω αν τα πήρες.
Όσο για αυτό που λες, γενικά δε γούσταρα το ποδόσφαιρό, απλά είχα παρατηρήσει ότι όταν ήμουν αγχωμένη ή στεναχωρημένη κ είχε η τηλεόραση κανένα αγώνα, για κάποιο λογο με ηρεμούσε πολύ ή με έκανε νε ξεχνιέμαι (δλδ να ηρεμεί το κεφάλι μου από προβλ. που με απασχολούσαν)αμα το παρακολουθούσα.
Πάντα είμαι με το μέρος της μικρότερης ομάδας. Π.χ. παίζει Παναθηναϊκός-Πανιώνιος, είμαι με τον 2ο. Την προηγούμ. Κυριακή που έτυχε ν δω π.χ. Ολυμπιακό-Λαρισα, φυσικά ήμουν με τη Λαρισα. Κ καταφχαριστήθηκα κ την 1η γκολάρα που φάγατε!!!
Αλλά μετά που είδα το γκολ που βάλατε, επιβεβαιώθηκα για μια ακόμη φορά ποσο στημένα είναι αυτά.
Φαινόνταν ξεκάθαρα ότι ο τερματοφυλ. της Λαρισας καθόντανε (λες κ το κανε επίτηδες) κ το ξυνε. Μόνο που δε ροχάλιζε όταν πλησίαζαν για το γκολ.
Που καντάντησα ε; να μιλάω για ποδοσφ.
Ε, μα μ' έχετε παρεξηγήσει. Εντάξει είμαι λίγο ζοχάδα αλλά όχι κ έτσι!!!!
Αγαπητή, εν δυνάμει ποδοσφαιρόφιλη, ell. Αφού η μοίρα σε έριξε σε αυτή τη χώρα, όταν βλέπεις ποδόσφαιρο -να θυμάσαι τον χρυσό κανόνα:
Αν το παιχνίδι δεν είχε στησίματα, πουστιές και κομπίνες μέσα -δεν θα το έβλεπε κανένας. Τι να δει δηλαδή; Τον Τοροσίδη που παίζει μόνο όταν τον βλέπουν οι μάναντζερ, τον Καραγκούνη που παίζει την απόγνωση της Μικρασιατικής Καταστροφής ή τον Ρίμπο που παίζει μετά θάνατον, αποδεικνύοντας οτι τελικά, τα ζόμπι, μπορεί να μην είναι χορτοφάγα -αλλά είναι ποδοσφαιρόφιλα;
Σου μίλησα για τις τρεις μεγαλύτερες ομάδες -βάλε με το νου σου τι γίνεται παρακάτω.
Καλός μαλάκας ο φίλος σου -πλακώνει και στο ξύλο τη γυναίκα του όταν χάνει η ομαδάρα;
Τέλος πάντων -παρεξηγήσεις γίνονται, γράφει και πολλά ο artois και δεν τα θυμάμαι όλα...
Όπως και παλιότερα -περασμένα, ξεχασμένα.
Υ.Γ.: Αφού είσαι πάντα με τη μικρότερη ομάδα στο γήπεδο -άρα στο Ολυμπιακός -Παναθηναϊκός, 4-0 ήσουν με αυτούς που φάγανε την τεσσάρα; Και στο ΑΕΚ -Ολυμπιακός, 4-0 ήσουν με μας; Χαχαχα. Πλάκα κάνω.
πολυ θα ηθελα να δω τον "καλλιτεχνη" δεμενο να πεθαινει απο την πεινα και την διψα...γιατι δεν θυσιαζε τον εαυτο του?τι του εφταιξε το αμοιρο το σκυλακι?ειναι και μπασταρδακος ο κακομοιρης!α!με ρατσας δεν κανουμε τετοια "παιγνιδακια"...
Εμ, αυτά εγώ δε γουστάρω. Τα στημένα.
πάντως εγώ δεν παραξηγήθηκα, απλά νόμιζα ότι τα πήρες
Τελοσπάντων
είδα ότι έβαλες κ το τέλος της ιστόριας κ έχω ένα άγχος να την διαβάσω ήρεμα χωρίς διακοπες...
Artois, συμφωνώ απόλυτα με την 1η παράγραφο σου
"Εll, ό,τι κι αν λες, φαίνεται πως οι φιλοποδοσφαιρικές ιδέες μετρούν περισσότερο από τις φιλοπολιτικές, φιλεργατικές ή φιλοκοινωνικές. Αυτό είναι κάτι που τρόμαξε (και που πρέπει να απασχολήσει σοβαρά και έντονα) όλα τα δημόσια πρόσωπα που χειρίζονται τις τύχες μας."
Όχι κ τόσο με την άλλη... Θυμάμαι ήμουν στο λεωφ. κ είδα σε εφημερ. που είχε ο μπροστινός, 1η σελίδα για το Συλλαλητήτριο κ πραγματικά το κοιτούσα σα χαζή... Απλά δεν το πιστευα!!!
Νομίζω ότι ίσα-ίσα τους βολευεί ο κόσμος να έχει στραμμένη την προσοχή του σε τέτοιες βλακείες. Από την άλλη είναι σημαντικό αυτό: "η αυτοοργάνωση" που λες. Αλλά σε θέματα ζωτικής σημασίας που πραγματικά θα βελτιώσουν τη ζωή μας. Γιατί είτε ο Παναθηναϊκος πάρει πρωτάθλημα είτε ο Ολυμπιακός για μένα δεν έχει καμία απολύτως σημασία κ ούτε θα μου φτιάξει τίποτα ή θα μου χαλάσει κάτι... πέρα από το ότι η Χ. που είναι τρελαμένη με τον Ολυμπιακό θα είναι στα πάνω της.
Post a Comment