Με κάλεσε ο Μοτοσακός να παίξω μπλογκοπαίχνιδο.
Οδηγίες:
1. "Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα".
-Το πιασα, δεν ήταν δύσκολο στην κατάκοιτη κατάστασή μου.
2. "Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο)".
-Το άνοιξα.
3. "Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία, σε τελεία) της σελίδας".
-Βρήκα.
4. "Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη)".
-Ορίστε:
"Γι' αυτό που φοράω. Είναι πολύ παιδικό".
"Τι είναι;" ρώτησε γλυκά.
5. "Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο".
-Δεν υπάρχει περίπτωση!
Δεν έχει καθόλου πλάκα - σε αντίθεση με το βιβλίο που διαβάζω και είναι τόσο διασκεδαστικό που με κάνει να γελάω δυνατά:
"Λοστρέ" - του Λένου Χρηστίδη (Εκδόσεις Καστανιώτη)
.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Ε, μα χρυσό μου κι εσύ! Δεν έπιανες ένα βιβλίο από παραδίπλα που να βγάζει νόημα; Εμένα ας πούμε, το αμέσως κοντινότερό μου ήταν του Τουρκογιώργη, αλλά αντιστάθηκα στον πειρασμό να γράψω 2-3 ασυνάρτητες φράσεις από τη μέση μιας διήγησής του.
E, είχα και το τελευταίο της Τ΄πονι Μόρισον, αλλά η Κ. μου έφερε αυτό του Λένου Χρηστίδη, που το πήρε ειδικά λέει για μένα, από τη δανειστική βιβλιοθήκη της Πάρου!
ΕΠΡΕΠΕ να ξεκινήσω να το διαβάζω!
:)
*Τόνι Μόρισον - "Αγάπη"
Χαχα, το Λοστρέ σου έφερε; Δεν δανειζόταν καλύτερα τίποτα Μάρκες, 100 χρόνια μοναξιά κι έτσι;
Μαρκές έχω διαβάσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, εκτός απότις θλιμμένες πουτάνες της καρδιάς του.
(Έχω τις δικές μου)
:Ρ
Κι εγώ, μόνο αυτό δεν έχω διαβάσει. Νομίζω όμως πως δεν λέει το συγκεκριμένο βιβλίο -έχω αυτή την εντύπωση.
Post a Comment