Η παρακάτω λίστα δημοσιεύεται σε αποκαλυπτικό post του Τρωκτικού. (κλικ)
Τα έσοδα των εφημερίδων από κρατικές διαφημίσεις, σε αντιστοιχία με την ημερήσια κυκλοφορία τους, φαίνεται πως οι πλέον ευνοημένες από το μοίρασμα τις πίτας είναι οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, αλλά και οι κυριακάτικες εκδόσεις.
Τα έσοδα των εφημερίδων από κρατικές διαφημίσεις, σε αντιστοιχία με την ημερήσια κυκλοφορία τους, φαίνεται πως οι πλέον ευνοημένες από το μοίρασμα τις πίτας είναι οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, αλλά και οι κυριακάτικες εκδόσεις.
| # | Όνομα | Ημερήσια Κυκλοφορία (2007) | Έσοδα από κρατικές διαφημίσεις 2007 (σε ευρώ) | Έσοδα από κρατικές διαφημίσεις ανα τέυχος (σε ευρώ) |
| 1 | Χώρα της Κυριακής | 2.127 | 2.668.115 | 24,3 € |
| 2 | Νίκη της Κυριακής | 359 | 149.646 | 8,01 € |
| 3 | Λόγος της Κυριακής | 380 | 81.260 | 5,05 € |
| 4 | Κέρδος | 800 | 1.193.592 | 4,97 € |
| 5 | Εξπρές | 700 | 1.038.936 | 4,94 € |
| 6 | Χώρα | 860 | 836.868 | 3,3 € |
| 7 | Μακεδονία της Κυριακής | 10.768 | 1.566.935 | 2,80 € |
| 8 | Το Αρθρο | 12.604 | 1.813.542 | 2,75 € |
| 9 | Αυριανή Κυριακάτικη | 3.397 | 383.832 | 2,25 € |
| 10 | Αδέσμευτος Τύπος της Κυριακής | 10.550 | 1.184.605 | 2,20 € |
| 11 | Απογευματινή της Κυριακής | 9.720 | 973.603 | 1,93 € |
| 12 | Νίκη | 380 | 159.683 | 1,42 € |
| 13 | Ναυτεμπορική | 2.200 | 916.394 | 1,39 € |
| 14 | Αγγελιοφόρος Κυριακής | 20.980 | 1.424.670 | 1,31 € |
| 15 | Το Παρόν | 13.750 | 839.454 | 1,20 € |
| 16 | Βραδυνή της Κυριακής | 21.606 | 1.413.344 | 1,20 € |
| 17 | Ημερησία | 6.925 | 2.049.762 | 0,99 € |
| 18 | Ισοτιμία | 23.339 | 1.159.658 | 0,97 € |
| 19 | Αυγή της Κυριακής | 4.908 | 229.629 | 0,90 € |
| 20 | Βραδυνή | 2.475 | 642.292 | 0,87 € |
| 21 | Ελέυθερη Ώρα Κυριακής | 3.250 | 129.415 | 0,76 € |
| 22 | Μακεδονία | 4.679 | 748.683 | 0,53 € |
| 23 | Κόσμος του Επενδυτή | 96.585 | 2.658.362 | 0,52 € |
| 24 | Ελεύθερος | 6.310 | 870.308 | 0,46 € |
| 25 | Score Live | 3.265 | 466.011 | 0,46 € |
| 26 | Traffic Κυριακής | 7.406 | 175.830 | 0,45 € |
| 27 | Τύπος Της Κυριακής | 80.309 | 1.504.175 | 0,37 € |
| 28 | Έθνος της Κυριακής | 149.357 | 2.707.433 | 0,36 € |
| 29 | Αγγελιοφόρος | 7.209 | 733.808 | 0,34 € |
| 30 | Derby | 5.651 | 561.769 | 0,33 € |
| 31 | Espresso της Kυριακής | 42.147 | 705.041 | 0,33 € |
| 32 | Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία | 174.258 | 2.960.847 | 0,33 € |
| 33 | Βήμα της Κυριακής | 200.307 | 3.259.599 | 0,32 € |
| 34 | Ριζοσπάστης Κυριακής | 23.995 | 398.806 | 0,31 € |
| 35 | Εστία | 2.950 | 265.143 | 0,30 € |
| 36 | Πρώτο Θέμα | 214.398 | 3.166.168 | 0,29 € |
| 37 | Καθημερινή της Κυριακής | 177.029 | 2.341.398 | 0,26 € |
| 38 | Αυριανή | 3.100 | 229.980 | 0,25 € |
| 39 | Χρηματιστήριο | 3.750 | 273.746 | 0,24 € |
| 40 | Αδέσμευτος Τύπος | 11.796 | 839.586 | 0,24 € |
| 41 | Αυγή | 2.250 | 163.269 | 0,24 € |
| 42 | Ελεύθερη Ώρα | 1.700 | 114.231 | 0,22 € |
| 43 | Metrorama (free-press) | 130.000 | 6.106.552 | 0,21 € |
| 44 | Απογευματινή | 14.097 | 728.874 | 0,17 € |
| 45 | Νέα | 65.182 | 2.859.511 | 0,15 € |
| 46 | Citypress (free-press) | 125.000 | 4.258.194 | 0,13 € |
| 47 | Ριζοσπάστης | 9.900 | 311.415 | 0,11 € |
| 48 | Ώρα για Σπορ | 5.900 | 59.564 | 0,11 € |
| 49 | Έθνος | 43.920 | 1.327.232 | 0,10 € |
| 50 | Goal News | 18.694 | 490.519 | 0,09 € |
| 51 | Φίλαθλος | 10.211 | 248.386 | 0,08 € |
| 52 | Πρωταθλητής | 23.258 | 461.628 | 0,07 € |
| 53 | Ελευθεροτυπία | 55.095 | 1.069.595 | 0,07 € |
| 54 | Ελεύθερος Τύπος | 37.286 | 691.399 | 0,06 € |
| 55 | Traffic | 4.050 | 69.576 | 0,06 € |
| 56 | Espresso | 17.511 | 288.937 | 0,05 € |
| 57 | SportTime | 12.289 | 186.084 | 0,05 € |
| 58 | SportDay | 45.904 | 712.897 | 0,04 € |
| 59 | Καθημερινή | 33.491 | 580.715 | 0,03 € |
| 60 | Φως των Σπορ | 24.098 | 202.957 | 0,03 € |
| 61 | Το Βήμα | 15.441 | 399.685 | 0,03 € |
| 62 | Αθλητική Ηχώ | 5.776 | 44.494 | 0,03 € |
.
3 comments:
Ε, κάποιος πρέπει να πληρώσει και τον Τράγκα, αφού δεν φιλοτιμούνται να το κάνουν οι αναγνώστες! Τι δηλαδή -κλέφτης θα γίνει ο άνθρωπος ή θα πρέπει να στήσει τίποτα κάμερες και να τραβάει βίντεα για να ζήσει;
Μας ενοχλεί δηλαδή και η κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης;
Εμ, τι; Για τραγκοδίτραγκα θα δούλευε ο Γιώργαρος;
Από το www.capital.gr
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε την αδυναμία της Ελλάδας να επιβάλει, να επηρεάσει -αν θέλετε- αποφάσεις διεθνών οργανισμών σε σχέση με τα συμφέροντά της απέναντι στην Τουρκία. Αναγνωρίζαμε την ισχύ της Τουρκίας, τη γεωπολιτική της θέση, την ιδιαίτερη σχέση με την Αμερική λόγω στρατιωτικών δεδομένων καθώς και το γεγονός ότι η Ευρώπη τη βλέπει ως προμαχώνα απέναντι στον ισλαμικό φονταμενταλισμό του Ιράν και του Ιράκ. Αυτό ανέκαθεν έδινε ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε όλα τα διμερή θέματα με την Ελλάδα σε επίπεδο διπλωματικό και όσον αφορά τον αποκαλούμενο «διεθνή παράγοντα» και τους διεθνείς οργανισμούς και κυρίως το ΝΑΤΟ.
Τα έχουμε αποδεχτεί όλα αυτά παρόλο που μας έχουν κάτσει βαριά στο στομάχι. Όμως έχουμε αναγνωρίσει αυτό το ιδιαίτερο πλεονέκτημα της Τουρκίας και ζούμε με αυτό, προσπαθώντας να αντιπαραβάλουμε τα δικά μας διπλωματικά όπλα και αναδιαμορφώνοντας την όποια δική μας πολιτική. Αυτό που είναι πλέον δύσκολο για τον απλό Έλληνα να κατανοήσει είναι πως είναι δυνατόν ακόμη και το πλέον αδύναμο κρατίδιο της περιοχής να υψώνει το ανάστημά του και να μας βγάζει «τη γλώσσα», έχοντας μάλιστα και τη στήριξη αρκετών εκ των «συμμάχων» μας...
Καλά η Τουρκία... Είναι μεγάλη δύναμη, στρατιωτικά και πολιτικά, είναι γίγαντας για τα δικά μας δεδομένα. Τα Σκόπια τι είναι;
Με μια οικονομία που παραπαίει και εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από τη χώρα μας, με έναν πολυσυλλεκτικό πληθυσμό, ανύπαρκτη στρατιωτική ισχύ... και όμως επιβάλλουν τους όρους τους, και μάλιστα έχουν και την -έστω και χλιαρή- υποστήριξη των δικών μας συμμάχων. Γίνεται δηλαδή σήμερα το αδιανόητο.
Σε ένα ζήτημα όπως είναι η ονομασία (έστω και αν σε πολλούς ξένους φαντάζει ιδιορρυθμία το συγκεκριμένο θέμα που θέτει η Ελλάδα), η Ελλάδα αγωνίζεται να εξασφαλίσει την υποστήριξη των μελών του ΝΑΤΟ και δη της Αμερικής -όντας μέλος του ΝΑΤΟ!-, ενώ τα Σκόπια έχουν ήδη την υποστήριξη αυτή απλώς κάνοντας τα καλά παιδιά στην Αμερική!! (Υπενθυμίζω ότι έστειλαν με δική τους πρωτοβουλία μερικές δεκάδες στρατιώτες στο Ιράκ όταν όλοι γύριζαν την πλάτη στον Μπους). Με τέτοια ευκολία οι ΗΠΑ παίζουν το διπλωματικό παιχνίδι...
Αυτά όμως είναι γνωστά. Το ζητούμενο είναι τι κάνουμε εμείς ως Έλληνες προκειμένου να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση αφενός και βέβαια το γιατί βρισκόμαστε σε αυτή τη θέση αφετέρου.
Καταρχήν οι πολιτικοί μας άνδρες έχουν τη νοοτροπία της μυωπικής αντιμετώπισης των προβλημάτων. Κάνουν ό,τι μπορούν με σκοπό να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη που θα τους επιτρέψουν να εκλεγούν την επόμενη τετραετία.
Η απάντηση είναι δυστυχώς απλή: Καταρχήν οι πολιτικοί μας άνδρες έχουν τη νοοτροπία της μυωπικής αντιμετώπισης των προβλημάτων. Κάνουν ό,τι μπορούν με σκοπό να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη που θα τους επιτρέψουν να εκλεγούν την επόμενη τετραετία. Έχουν τη νοοτροπία του μηδενικού πολιτικού κόστους. Ενδιαφέρονται για το σήμερα και όχι για το μέλλον του τόπου. Επίσης τους απασχολεί κυρίως το επικοινωνιακό μέρος των θεμάτων και όχι το ουσιαστικό. Άμα επικοινωνιακά μπορούν να ξεπεράσουν ένα πρόβλημα, δεν τους απασχολεί αν το πρόβλημα παραμένει. Αρκεί να φύγει από πάνω τους μέχρι να το παραλάβει ο επόμενος.
Επίσης, και με βάση τα παραπάνω, έχουν αναπτύξει και την τακτική του κουκουλώματος. Άμα δεν το βλέπει κανείς, είναι σαν να μην υπάρχει.
Έτσι φτάσαμε στο αδιέξοδο της ονομασίας σήμερα. Όταν θα μπορούσαμε να έχουμε γενναία αποδεχτεί ένα λογικό σύνθετο όνομα, που να είναι αποδεκτό και για τους γείτονές μας και φυσιολογικό για εμάς με τη δήθεν «ευαίσθητη» ιστορική μας φύση, κάναμε τους μαξιμαλιστές.
Σήμερα, και ύστερα από χρόνια αδράνειας και ανύπαρκτης διπλωματικής δραστηριότητας για το θέμα, βρισκόμαστε απομονωμένοι σε αδιέξοδο.
Πέραν των παραπάνω, το πρόβλημα αφορά και την εικόνα που πλέον έχει η χώρα μας, εικόνα που της επιτρέπει να επιβάλλει –ή να μην επιβάλλει– τις θέσεις της διεθνώς. Η εικόνα της χώρας πολιτικά και διπλωματικά είναι δυστυχώς μιας αδύναμης χώρας. Και για αυτό φταίει όχι μόνο η ανυπαρξία πολιτικής που προανέφερα, αλλά δυστυχώς και η έλλειψη προσωπικοτήτων πολιτικών που να μπορούν να καθίσουν ισότιμα στο τραπέζι με τις μεγάλες δυνάμεις και να θέσουν τους όρους τους.
Βλέπετε, τις διαπραγματεύσεις τις κάνουν άνθρωποι. Και η προσωπικότητα που αποπνέει ο συνομιλητής σου ανάλογα σε προδιαθέτει.
Post a Comment