Jan 25, 2008

Η ζωή παίζει παράξενα παιχνίδια


Ένας 40άρης οικογενειάρχης ψωνίζει στο σούπερ μάρκετ.
Κάποια στιγμή παρατηρεί μια εντυπωσιακή ξανθιά και ασυναίσθητα τη χαζεύει. Η ξανθιά του επιστρέφει το βλέμμα.
Την ξανακοιτάζει πιο έντονα, τον κοιτάζει και αυτή. Aυτό διαρκεί κάμποση ώρα, ώσπου αποφασίζει να της μιλήσει:
"Συγνώμη", της λέει, "μήπως γνωριζόμαστε;"
"Βέβαια", του απαντάει εκείνη. "Ένα από τα παιδιά μου είναι δικό σας!"
Ο τύπος σαστίζει, σκέφτεται και ξαφνικά θυμάται τη μοναδική φορά που απάτησε τη γυναίκα του. Τη ρωτάει λοιπόν:
"Μήπως είστε εκείνη η στριπτιζέζ που είχανε καλέσει σε ένα μπάτσελορ πάρτυ στην Πεύκη πρόπερσι την άνοιξη και είχαμε καταλήξει να κάνουμε άγριο σεξ στην κουζίνα; Μου είχατε δέσει τα χέρια με χειροπέδες και μου χώσατε και ένα καρότο στον κώλο..."
Συνοφρυωμένη τότε εκείνη του απαντάει:
"Όχι, είστε ο φιλόλογος του γιου μου..."

.

3 comments:

Marina said...

Αει στο καλό Μανταλένα, ξεράθηκα στο γέλιο..αυτό είναι ο ορισμός της έκφρασης "οταν η γλώττα προτρέχει της διανοίας"..
Μπορώ να το πάρω να το στείλω με e-mail στους φίλους μου?

AA said...

Πιστεύω οτι θα μπορούσε να συνδιαστεί περίφημα με άλλο απίστευτο ανέκδοτο:

"Όχι, είστε ο φιλόλογος του γιού μου...αλλά μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε"

Mantalena Parianos said...

Marina >>
χιιιι
κάνε ότι θες !

(Lifeboyuo πώς το λένε, χρησιμοποιεί ο πατέρας μου - τσιρικαταμπλιάχ)

ΑΑ >>
Και πού ξέρουμε ότι της άρεσε (ο τρόπος που σκέφτηκε);