Με λένε Mantalena και ΔΕΝ είμαι καλά

Μανταλενααάκι! I’m baaack!



Hey baby.



Tι υποδοχή είναι αυτή; Δε χαίρεσαι που με βλέπεις;



Hey ho, λέμε.



Πώς πάει;



Κ’λά.



Τι σου συμβαίνει, κούκλα;



Τίπ’τα. Εσύ καλά είσαι;



Καλά είμαι εγώ. Τι έγινες εσύ όμως; Κάνας γκόμενος σε έριξε πάλι;



Αυτό το «πάλι» δεν το κατάλαβα.



Έλα τώρα. Μην ξεσπάσεις πάνω μου.



Αν ήταν να ξεσπάσω πάνω σου, θα σου έπαιρνα ήδη τσιμπούκι, Sum. Είμαι φρικτή στο τσιμπούκι. Ρώτα όποιον θες. Είμαι η πίπα η φακιδομύτα, μπου χουυυ...


Τι έγινε πάλι, μωρέ; Είσαι με τα καλά σου;



Όχι - όπως βλέπεις, φοράω κάτι πρόχειρο. Εκτός αν νομίζεις ότι αυτή η σκισμένη πιτζάμα που αφήνει να φαίνεται ο κ…


Ουφ, ρε Μαντλέν, ουφ. Προς στιγμή, ανησύχησα ότι δεν ήσουν καλά.



Δεν είμαι που να σε πάρει ο Aθανασάκης, δεν είμαι ρε Sum.



Αυτός δεν είναι λόγος να βρίζεις.



Είναι και παραείναι. Θέλω να destroy Athens. Όπως αυτοί destroyed Zacharo. Έχω Ζαχαρώσει για καταστρόφα. Θέλω να τα κάψω όλα. Να τα σπάσω και να τα αποδομήσω.

Ώπα, ώπα! Με το μαλακό. Θες να μου εξηγήσεις πρώτα; Έρχομαι στο σπίτι μετά από τόσο καιρό, και σε βρίσκω σε έξαλλη κατάσταση. Γιατί;


Θα σου απαντήσω με ερώτηση:




Τι ψήφισες, ρε τσόγλανε;


Χμφ. Η ψήφος είναι μυστική.



Και η κηδεία σου μυστική θα είναι. Λέγε.



Δε λέω.



Για άκυρο σε κόβω.



Και γιατί όχι λευκό; Ή αποχή; 2.5 εκατ. ψηφοφόροι δεν μπήκαν καν στην διαδικασία να πάνε να ψηφίσουν, τι μας λέει αυτό;


Mούμπλε μούμπλε... Τι μας λέει… τι μας λέει… Μας λέει «Βοήθεια»;
Λευκό δεν παίζει μωρό μου, γιατί με τόση μπίχλα που έχεις στα δάχτυλα από την κιθάρα, θα άφηνες δαχτυλιές στο ψηφοδέλτιο. Η αποχή πάλι, δεν είναι και το φόρτε σου – δύσκολα κρατιέσαι να μην κάνεις κάτι. Ειδικά όταν αυτό είναι το χειρότερο που μπορείς να κάνεις. Λέγε λοιπόν. Τι ψήφισες, το ΛΑ.ΟΣ. μου μέσα;

Θα σου πω, Μανταλένα, αν και δε νομίζω ότι έχει πια σημασία. Ό,τι και να ψηφίσουμε εμείς, αυτοί θα βγούνε. Ψήφισα Οικολόγους – Πράσινους.


:)



Τι;



…




Λέγε, μωρή γκαγκά. Τι έπαθες πάλι;



Θέλεις να φάς; Να κάνεις ένα μπανάκι; Καφέ; Ice tea; Να βάλω μουσικούλα – έχεις καμιά προτίμηση;


Α, εσύ είσαι τελείως τρελή. Τόσο πολύ χάρηκες που ψήφισα πράσινους;



Εσωτερικευμένη υστερία, είπε ότι έχω ο ψυχαναλυτής.



Αμάν…



Να μη σε νοιάζει.



Μα δε ρώτησα τίποτα. Αλλά... τι να μη με νοιάζει ομορφούλα μου; Εσύ δεν είσαι καλά. Είναι σίγουρο ότι έχεις αυτό που είπες;


Έτσι λέει ο ψυχαναλύτής Σααααμ! Μου ‘ρχεται να σπαράξω, μιλάμε. Έχω ψυχοσωματικά. Πονάω παντού και θέλω να σπάσω κάποιον στο ξύλο. Φάση Fight Club, μιλάμε.

Εξήγήσου μωρή ανώφελη.



ΟΚ. Εσύ το ζήτησες. Δώσε βάση λοιπόν, γιατί δεν είναι απλό: Βρήκε ο άνθρωπος ότι δεν είμαι λέει και πολύ καλά μετά τα εκλογικά αποτελέσματα. Που μπορεί να μην/δεν είμαι καλά, αλλά εμένα μου φαίνονται ΠΟΛΥ ΕΥΟΙΩΝΑ λέμε.
Τη διάγνωση την έκανε πολύ εύκολα γιατί εγώ περίμενα ΆΛΛΑ να βγουν κι άλλα βγήκανε, σα να λέμε δηλαδή ότι πήγαμε να ψηφίσουμε όλοι μαζί αλλά τελικά ήμουν ολομόναχη σε αυτό που ονειρευόμουν να βγει και ό,τι ήθελα να βγει στις πρώτες θέσεις βγήκε μεσοτελευταίο πάνω κάτω και τώρα έχω άγχος του φαλλού επειδή από αυριομεθαύριο θα χάσω όλες τις ελευθερίες μου – και όχι μόνο την πολιτική μου ελευθερία, την ατομική μου αυτοδιάθεση φονιάδες των Μανταλένων, παλιορουφιάνοι, αλλά θα χάσω και την Ελευθερία Αρβανιτάκη και την άλλη, τη συμπαθητική εκείνη διευθύντριά μου που με έβαζε της κάνω γλυφομούνι και επίσης τη λένε Ελευθερία, για να μη σου πω ότι δεν θα μπορώ πλέον να βγάζω το παπούτσι μου όταν καθόμαστε να πιούμε καφέ στα Εξάρχεια, και να χαϊδεύω το πόδι μου, γιατί έτσι και μας την πέσουν οι μπάτσοι στα καλά καθούμενα θα πρέπει να αρχίσω να τρέχω σαν τη μονοσάνδαλη και δεν είναι καθοοόλου πρακτικό, άσε που μετά μπορεί να βρουν το παπούτσι μου οι μυστικοί και να αρχίσουν να ψάχνουν για την αναρχική Σταχτοπούτα που θα της κάνει το μποτάκι να τη μπουζουριάσουν σε καμιά κλούβα να την πηδάνε όλοι μαζί και να τη γυρίζουν βίντεο όπως σε εκείνη την ταινία από το βιβλίο της Αλιέντε που έπαιζε η Wynona και την είχανε ξεκωλιάσει τη μικρούλα …

ΌΝΤΩΣ, δεν είσαι καλά…



…ή στο ‘Επάγγελμα: Πόρνη’ της Λιλής Ζωγράφου που την έχουν δεμένη στο κρεβάτι…


Ηρέμησε κοριτσάκι, ηρέμησε.



Και όλο κλαίω μετά απ’ αυτό και έχω εφιάλτες, βλέπω στον ύπνο μου τον Βενιζέλο, τον Πάγκαλο και τον Καραμανλή να τρώνε πατσά…


Ήσυχα τώρα, ήσυχα..



…ή να κάνουν ποδήλατο και να κλάνουν εν χορώ στις ορθοπεταλιές, ενώ η Ντόρα ταΐζει μιλούπα τον Κυριάκο που γκρινιάζει επειδή δεν θέλει λέει μιλούπα αλλά φετούς…

Έλα να σε αγκαλιάσω μικρούλα.



Δεν είμαι καλά, Σαμάκιο… τρελαίνομαι, αλήθεια σου λέω.



Σσσ… σώπα τώρα. Χαλάρωσε. Ο Sum είναι εδώ.



Δεν θα φύγεις αμέσως, ε;



¨Όχι μωρό μου, όχι. Θα κάτσω για λίγο καιρό πάλι. Μέχρι να γίνεις καλά.



Σ’ ευχαριστώ ρε Sum, σ’ ευχαριστώ. Αλήθεια λες, ε;



Εε… ναι.



Θέλεις να κάνεις ένα μπανάκι;



Όχι. Θέλεις εσύ; Να χαλαρώσεις και μετά να ξαπλώσεις να ξεκουραστείς…



Δε θέλω μπανάκι εγώ Sum. Εγώ θέλω να κάνω spa. Στη Βουλή. Μες τη μέση. Να βάλουνε ένα τζακούζι να μπω μέσα γυμνή και να με παίρνουν μάτι όλοι αυτοί που δεν πατάνε ποτέ, μπας και χτυπήσουνε ποτέ καμιά ολομέλεια…

Σταμάτα πια μωρή!



…ή μπας και δεήσει ο πορθυπουργός και εμφανιστεί ποτέ στην ‘Ωρα του Πρωθυπουργού όταν του κάνουν επερωτήσεις οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης για να απαντήσει επιτέλους σε αυτά που τον ρωτάνε, γαμώ το debate μου γαμώ. Ποιους ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ;

Χαλάρωσε, λέμε. Ήρεμααα.



Ήρεμη είμαι. Απλώς, λιγάκι έξω φρενών.



Έλεος.



Ποιος τους ψηφίζει ρε; Ποιος τα καρατζαφέρνει έτσι τα αποτελέσματα ώστε να οπισθοδρομούμε συνεχώς;


Το 42μισι τοις εκατό, Μανταλενάκι. Τι διαμαρτύρεσαι. Αυτά θέλει ο κόσμος.



Έχω βαρεθεί ρε να ακούω «αυτά θέλει ο κόσμος». Ο κόσμος ΆΛΛΑ θέλει, αυτοί τον κάνουν ό,τι θέλουν. Να κλάψω ή να ξεφωνίσω η νεράιδα;



Ομμμ… Ομμμ…



Τώρα μάλιστα. Ήρθε ο Summertime να μας μάθει διαχείριση άγχους.



Όχι διαχείριση άγχους, dear, διαχείριση θυμού. Αν μάθεις να διοχετεύεις το θυμό σου σε κάτι δημιουργικό, θα γίνει καλλιτέχνης, όπως εγώ, αντί να είσαι μια μικρή αντάρτισσα με κάβλες. Και για αρχή, σου προτείνω να βγεις έξω καμιά βόλτα αντί να κάθεσαι εδώ μέσα και να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή, γιατί η Αθήνα μέχρι την Κυριακή, θα ζήσει μια συνεχή έκθεση έργων τέχνης στους δρόμους της πόλης.

Νιαμ… Ωραία τα λες, δε πας να γράψεις σε κανένα περιοδικό; Ρε, ξουτ από ‘δω.



Καλά, λέγε εσύ. Η έκθεση έχει τίτλο «Where is the art?»…



Χα χα χαααα… Που είναι η Τέχνη; Που είναι ο Πουτσίνι; Αν είναι τέτοιος ο τίτλος, έπρεπε να λάβω επίτιμη Mantalenoπρόσκληση λέμε. Να δεις αυτά που φτιάχνω και να αναρωτιέσαι «που είναι η Τέχνη;» Για μια τέχνη ζούμε, ρε γαμώτο.

Ξεκόλλα και διάβασε εδώ μωρή, που όλη μέρα διαβάζεις μόνο Corto Malteze.



Μπα; Με παρακολουθείς κιόλας τώρα, βονταφονιά; Αν θες να ξες, αυνανίζομαι κιόλας με Corto Malteze. Θα ‘θελα πολύ να υπήρχε αυτός ο τυπάς και στην πραγματικότητα, τι μου το θύμισες τώρα… θα με πιάσει μελαγχολία…

Μωρή σαχλή, που όλα τα κρίνεις από την άποψη του μουνιού σου, δες αυτό που σου δείχνω εδώ πέρα: 47 Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων της 1ης Μπιενάλε της Αθήνας έχουν φτιάξει έργα γλυπτικής, ζωγραφικής, βίντεο, φωτογραφίας και αφίσες και τα έχουν τοποθετήσει στους δρόμους της Αθήνας.

Όφου! Σοβαρά; Για δώσε να δω…



Ε, τι σου λέω τόσην ώρα; Ορίστε.



«Οι περαστικοί μπορούν να θαυμάσουν γουρούνια στην Κυψέλη, αφίσες στην οδό Πειραιώς και τα Εξάρχεια, ένα περίπτερο-γλυπτό στον Κεραμεικό, μια μισάνοιχτη πόρτα στην πλατεία Κουμουνδούρου». Τι λε ρε μεγάλε. Κόπηκα, λέμε. Δεν έχω πιο.

Γιατί; Δεν σου κάνουν;



Όχι ρε. Έχουμε πόλεμο στους δρόμους, όχι ομορφάδες. Να τα αφήσουν αυτά που ξέρουν και να στήσουν καμιά γκιλοτίνα έξω απ’ τη Βουλή να τους πεις.


Ε, δεν τρώγεσαι.



Το έχεις ξαναπεί αυτό και το έχεις μετανιώσει. Και τότε, είχες φύγει και έκανες ένα χρόνο να ξαναεμφανιστείς, αν θυμάσαι.


Θυμάμαι. Και; Ένας άντρας πρέπει να ξέρει να φεύγει και σαν άντρας.



Αυτά να πας τα πεις στον Παπανδρέου.



Σοβαρά; Και στον Καραμανλή τι να πω;



Να καταθέσει όσο πιο γρήγορα γίνεται τον προϋπολογισμό και τα σχέδια για το ασφαλιστικό και το περιβάλλον (my ass), μπας και προλάβουμε τις εκπτώσεις. Δε θέλω να βγάλω δεύτερο χειμώνα φορώντας τα ίδια ρούχα στις πορείες.


.