Sep 24, 2007
Dot Allison
Tο καινούριο της album είναι ένα πουπουλένιο συρματόπλεγμα από επώδυνες κάβλeς. Δικές της. Αρχικά.
Mετά δικές σου.
Meta +.
Χουζουρεύει ανάμεσα στις μελωδίες αλλά δεν χαϊδεύεται, αψηφά την καταλληλότητα ή μη των στιγμών και χαπακώνεται την dream pop της. Εννοείται πως σε κερνάει αβέρτα.
H ηλεκτρακουστική ζεστασιά του, χαίνει μέσα από γλυκιά σκωτσέζικη ομίχλη, βγαλμένη από τη γενέθλια γη της που στοιχειώνεται από το σταμάτα-ξεκίνα της καριέρας της όταν - εκεί κοντά στα 30 της, το 1999, έφτιαχνε το πρώτο της συγκρότημα, τους One Dove.
Σταμάτα – ξεκίνα, σταμάτα – ξεκίνα, ο τίτλος του cd είναι “Exaltation of Larks”. Ναι. Λεξικό. Ψάξε.
Απωθημένο αν-ολοκλήρωσης ή ταντρική κάβλα; Βασικά στ’ αρχίδια της. Είναι πολύ όμορφη για να έχει ανάγκη να μάθει.
Όπως στ’ αρχίδια της είναι και το γεγονός ότι το νέο της cd θα απογοητεύσει όσους περιμένουν να ακούσουν κάτι σαν «dream pop + dance = το αποψινό μου tripάκι», όπως στο παρελθόν.
Με τέτοιο δίσκο - έκπληξη, η υπέροχη αυτή γυναίκα είναι πιο αναπόφευκτη από ποτέ.
Ακουστική ψυχεδέλεια; Ο όρος θα την αδικούσε. Πες ότι παίζει πλέον
p - regressive rock, να συνεννοηθούμε.
(R U totally deranged?)
Σα να άκουσε τόσο Leonard Cohen που αποφάσισε να μετασχηματιστεί σε αιθέρια μέθεξη από το DNA του.
Αν τη συναντούσα, θα της έλεγα να μη συνερίζεται τους μαλακοπίτουρες fans που αποζητούν να ξαναζήσουν με ‘κείνην, την aural-auteur μιας πρόσφατα απωλεσθήσας νιότης, ένα master and commander της φτηνής ζωούλας τους, με όχημα το ambient tripout ή το ανοργασμικό electroclash του παρελθόντος.
Fuck stylish trip – hop, honey. Αυτά είναι για τους κάγκουρες του lifo και όχι για το Fused.
Aν ακούγοντας αυτό το cd δεν καταλάβεις ότι η γυναίκα αυτή χύνει, δεν πρόκειται να καταλάβεις ούτε τί κάνει την καρδιά σου να σταματάει που και που.
Οfiicial website
MySpace
Wiki (καλό, παραδόξως)
Free downloads
.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
Χμ...
ναι, ναι, ναι, μα το δία και πάλι ναι!
Σύντροφοι, αφήστε τα επιφωνήματα προβληματισμού ή αποδοχής και συνθέστε τα δικά σας ευαγγέλια του μέλλοντος. Έστω και με βογγητά.
Έρχεται προ ετών η Dot Allison για συναυλία.
Έλλην μουσικός δημοσιογράφος της παίρνει συνέντευξη την οποία ξεκινά έτσι.
" Γίνατε γνωστή σαν τραγουδίστρια των Death In Vegas"
"Ναι, απαντάει, η αλήθεια είναι βέβαια ότι λέω απλά μόνο ΛΑΛΑΛΑ σε ένα τραγούδι τους (σ.σ. το Dirge)"
Καλημέρα.
όντως! η γυναίκα χύνει...
Ιndictos,
απίστευτο το ότι κράτησε την ψυχραιμία της. Αξιέπαινο, θα 'λεγα. Άλλος καλλιτέχνης στη θέση της, θα είχε σηκλωθεί ακι θα 'χε φύγει - και θα είχε και δίκιο: τι συνέντευξη να δώσεις όταν ο άλλος δεν σε ξέρει καν;
Σπύρο,
τώρα που ξαναδιαβάζω αυτό που έγραψα, μου φαίνεται υπερβολικό... Θέλω να πω, εντάξει μωρέ. Χύνει. Αλλά χύνει γλυκά. Πολύ.
:)
Καταπληκτικό…
Nio,
εγώ πάλι, καταπληκτικό βρίσκω το m4m, φίλε, όχι τα μυαλοστιψίματά μου.
Keep διανέμing
:)
Tο καινούριο της album είναι ένα πουπουλένιο συρματόπλεγμα από επώδυνες κάβλeς. Δικές της. Αρχικά.
Mετά δικές σου.
Meta +.
Χουζουρεύει ανάμεσα στις μελωδίες αλλά δεν χαϊδεύεται, αψηφά την καταλληλότητα ή μη των στιγμών και χαπακώνεται την dream pop της. Εννοείται πως σε κερνάει αβέρτα.
H ηλεκτρακουστική ζεστασιά του, χαίνει μέσα από γλυκιά σκωτσέζικη ομίχλη, βγαλμένη από τη γενέθλια γη της που στοιχειώνεται από το σταμάτα-ξεκίνα της καριέρας της όταν - εκεί κοντά στα 30 της, το 1999, έφτιαχνε το πρώτο της συγκρότημα, τους One Dove.
Σταμάτα – ξεκίνα, σταμάτα – ξεκίνα, ο τίτλος του cd είναι “Exaltation of Larks”. Ναι. Λεξικό. Ψάξε.
kati malakismenes san kai sena grafoyn etsi akatalavistika kai epitideumena kai sta periodika kai mou span ta neyra
oi ekdotes goystaroun tetoia kai ta 15xrona ta xaftoun
kai to xeirotero einai oti den exeis katholou synaisthisi tis malakias pou kaneis giayto kai sigoura olo kai kapoia eksypnada tha petakseis
diladi malakies apo tis 'xamhlovlepouses', malakies kai apo esas tis dithen kai tis 'kai kala' in
telika ena vlapsimo eseis oi gynaikes to exete, den kserete ti thelete kai meta klaigeste giati de mporeite na vreite antra
Πού ακριβώς σε πέτυχε το post αυτό του Summertime, ανώνυμε;
Εμένα με πέτυχε την ώρα που ξύριζα τα πόδια μου και guess what. Δεν κόπηκα κιόλας.
Μόνο 'μπράβο' έχω να πω - πάντως συμφωνώ, μέχρι κι εγώ γράφω καλύτερα
Post a Comment