Cool Τσίπρας

Hey ho, Μαντλέν. Κόμε βα; Μπέ’;




Μπε και ξερός, που βελάζεις. Εγώ έχω βελάξει εδώ πέρα στα blogz που μου την έπεσαν επειδή θέλω να δω το DVD.


Σιγά μωρέ που σου την έπεσαν; Ποιους εννοείς; Τον εξής έναν;



Έλα μου ντε. Ούτε 20 άτομα δεν είναι το «κίνημα» τους. Μετρημένοι στα δαχτυλάκια μου. Αν βοηθήσεις κι εσύ, με δυο ζευγάρια μούτζες, το καλύπτουμε το θέμα.

Μέσα.



Ευχαριστώ. Δυστυχώς, όμως, δεν ευκαιρώ αυτή την εποχή. Τρέχω.



Τι τρέχεις ρε; Αφού έχεις σπάσει το πόδι σου. Με δουλεύεις;



Σχήμα λόγου είναι, το «τρέχω». Ξέρεις… τρέχω με κάτι κομματικά.



Με κάτι… τι;



Με τα κομματικά, λέμε. Έχω πάθει ενεργητικότητα. Έχω γίνει ενεργητικό μέλος, εκεί που ήμουν μια παθητική καριολίτσα. Έχω φάει κόλλημα με το Σύριζα και συμμετέχω στα κοινά, γιατί είμαι μια κοινή αλλά δεν θέλω να το πεις πουθενά γιατί δεν με ξέρουν ακόμη τα παιδιά και θα ήθελα να σου πω πως τελικά είναι πολύ καβλουάρ κόμμα και αν θες κι εσύ να πάμε καμιά μέρα να δεις κάτι γκομενάκια που συχνάζουν, όχι σαν τις ξυνές τις κνίτισσες της εποχής σου, που για να τις πηδήξεις στο παρκάκι της Παντείου έπρεπε να ξέρεις απ’ έξω το Κράτος και Επανάσταση του Λένιν.

Άπαπα! Ρε συ, πάρτο απ’ την αρχή γιατί δεν καταλαβαίνω τίποτα από όσα λες.



Δεν είναι κι η πρώτη φορά. Πας να με πληργώσεις πάλι.



Τι σημαίνει «πληργώσεις» μωρέ; Θα με τρελάνεις;



Α, μη δίνεις σημασία. Όλο μπερδεύω αυτό το ρήμα και άλλοτε το γράφω με ρ – άλλοτε με γ.


Θα μου πεις τελικά τι είναι όλο αυτό με τον Σύριζα που ξεκίνησες να λες;



Θα σου πω, απολίτικο κάθαρμα. Έλα πρώτα όμως στο σαλόνι, να δεις ποιος είναι εδώ...



Καλημέρα…




Κύριε Τσίπρα! Εσείς;



Ε, ναι. Παρακαλώ... «Αλέξη», σκέτο. Χάρηκα.




Χε. Εγώ τον φωνάζω Αλ. Όπως Αλ Γκορ. Αλ Μπάντι. Αλ Ουστ Φαν Μαρκς. Αλ Ζαρό. Αλ Αλαμένιν – σωστά το λέω;


Ελ Αλαμέιν, Μανταλένα. Ελ.




Thanx, Al. Σκίζω πτυχία η ρουφιάνα. Άλα μου. Αλαμάνα μου.



Καλά ρε Μαντλέν, είσαι μέσα σε όλα τελικά! Που τον βρήκες ρε τον άνθρωπο και τον έφερες για καφέ; Έχω μείνει έκπληκτος.


Αντί να μένεις έκπληκτος, να μένεις στο σπίτι μας, για να μη χάνεις επεισόδια. Τι πα να πει που τον βρήκα ρε Σαμ; Στη λαϊκή τον βρήκα, γιατί είναι λαϊκό παιδί. Και πρόσεξε μην μου τον διώξεις γιατί θα σου σπάσω τις κιθάρες και θα σε στραγγαλίσω με τις χορδές, έτσι και μου τον προσβάλλεις.

Μανταλένα, παραφέρεσαι.




Δεν παραφέρομαι, αρχηγέ. Έτσι επικοινωνούμε με τον συγκάτοικο, στο χαλαρό.



«Αρχηγέ»;



Κόφτο, είπα.



Σωστά. Έπρεπε να το καταλάβω από τους τύπους με τα μικρόφωνα και τις κάμερες στον κήπο, ότι κάτι δεν πάει καλά στο σπιτικό μας. Μπουρδέλο το κατάντησες. Στην αρχή νόμισα ότι απέδωσε η κίνησή σου με το αντιδραστικό κίνημα «Θέλω Να Δω το DVD» και έδινες συνέντευξη σε κανένα κανάλι.

Σα να λέμε, είσαι διάσημη, Μανταλένα;






Ε, ένα μπουρδέλο όπως λέει ο Σαμ, μπορώ αν το φέρω βόλτα, αλλά δεν ειμαι και καμιά Βατίδου, Αλέξη. Μια γαμωστήλη είχα σε μια εφημερίδα πανελλαδικής εμβέλειας κάποτε, τίποτε σοβαρό.


Όπως και εκείνη η εφημερίδα. Τίποτε απολύτως. Σοβαρό.



Διακρίνω μια εμπάθεια από μέρους σου Sam; Εν πάσει περιπτώσει, βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να μιλήσουμε σαν άνθρωποι κι όχι για να διαπληκτιστούμε.



Συμφωνώ, αρχηγέ. Ε… νομίζω πως ό,τι και πεις συμφωνώ.



Μάλιστα.



Ε, εντάξει. Σκοπός δεν είναι να συμφωνείς άκριτα, αλλά να το συζητήσουμε, να βγούμε στο δρόμο να διεκδικήσουμε, να μην μείνουμε άπραγοι.



Ό,τι θες λέμε, αρχηγέ. Όταν χαμογελάς είσαι πολύ όμορφος. Θα σε ακολουθήσω παντού. Είσαι το είδωλό μου.


Μάλιστα…



Σαμ, βούλωστο.



Μαλ…





Μαλλιά και μιτοχόνδρια! Άσε μας να συζητήσουμε πολιτικά. Έχουν λυσσάξει να τα βάζουν μαζί σου, αρχηγέ. Όταν είχες κατέβει υποψήφιος για Δήμαρχος Αθηναίων δεν στα έλεγαν τόσο άγρια κάτι Λιάνες και το κακό συναπάντημα.

Ναι. Δεν είχε προλάβει να λάμψει ακόμη το αστέρι του.



Ρε Σαμ, θα το βουλώσεις καμιά στιγμή; Αν δεν έχεις τι να πεις, να πας στο ΚΚΕ. Ούτε αυτοί έχουν, ‘νταξει;


Έχεις δίκιο σε αυτό συντρόφισσα. Σκοπός δικός μας είναι να παράγουμε πολιτική, το ΚΚΕ με τέτοιες δηλώσεις του δεν παράγει τίποτε πολιτικό, κάνει κρίση προθέσεων: «καλά τα λέτε στον Συνασπισμό, αλλά μετά θα συνθηκολογήσετε με το Πασόκ».

Και δεν θα συνθηκολογήσετε δηλαδή με τους Πράσινους, μεγάλε;



Παρακαλώ… «Aλέξη» σκέτο.




Δεν θα συνθηκολογήσουμε δηλαδή αρχηγέ;



Παιδιά, η λέξη δεν είναι «συνθηκολόγηση», στο εξωτερικό έχουν γίνει κυβερνήσεις συνεργασίας, από πολιτικές δυνάμεις που συμφώνησαν τουλάχιστον σε επίπεδο προγραμμάτων σε κάποια βασικά και έδρασαν γι’ αυτά. Αν και απ’ ότι βλέπετε, με το Πασόκ δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ούτε σε αυτό.

Αν είναι έτσι, πολύ καλά θα κάνετε, chief.



Αμ πως.



Να χαρώ τον πολιτικό σου λόγο, Μανταλένα.




Είναι πολύ σωστός ο συλλογισμός που εξέθεσε η Μανταλένα.




Ο ποιός;



Χιιι.




Όλοένα και περισσότεροι πολίτες, αναγνωρίζουν πια ότι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τα δύο κόμματα εξουσίας. Τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 33 χρόνια.


Όση είναι η ηλικία σου, Άλεξ. Είσαι σε ηλίκία σταύρωσης, να προσέχεις παιδαρά μου.


Σκέψου και τους νεότερους από μένα Μανταλένα. Το γεγονός ότι μπορεί να έχουν ψηφίσει μια φορά τον Παπανδρέου, δεν τους κάνει αυτόματα και Πασόκ, έτσι; Τα κόμματα δεν φυλακίζουν κανέναν, δεν παίρνουν ομήρους. Ολοένα και περισσότεροι πολίτες αναζητούν ελπίδα και διέξοδο από την κρίση. Και την αναζητούν στην Αριστερά. Αυτός ο κόσμος μας παρακολουθεί. Περιμένει από εμάς.

Όπως εγώ. Θέτω το κορμί μου στην υπηρεσία της επανάστασης και της Αριστεράς αρχηγέ, γιατί από μυαλό δεν διαθέτω και πολύ.


Είπες και κάτι σωστό.



Όλοι χρειάζονται. Οι μεγάλες υποσχέσεις των δύο κομμάτων εξουσίας, για αλλαγές, εκσυγχρονισμό και επανίδρυση του κράτους, δεν μπορούν πια να συγκαλύψουν την πραγματικότητα της αναξιοπιστίας, των «κολλητών», των πελατειακών σχέσεων, της διαπλοκής και των πολιτικών και οικονομικών σκανδάλων. Η ανεργία, η «ελαστική» και ανασφάλιστη εργασία, τα εξαντλητικά ωράρια, οι συντάξεις πείνας, αλλά και η συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών, προκαλούν στην κοινωνία μια ασφυκτική πίεση.

Πέστα Αλ. Κι εγώ ασφυκτιώ. Θέλω να βγω στο δρόμο και να κάψω το σουτιέν μου.



Δεν είναι λίγο γενικόλογα όλα αυτά;




Φτάσαμε δηλαδή να θεωρούμε το αυτονόητο «γενικόλογο» πλέον; Τίποτε άλλο από στείρα κριτική δεν ξέρεις να κάνεις; Ούτε η Κανέλλη δεν μιλάει έτσι απαξιωτικά για τον νέο cool πρόεδρό μας.

Τι είναι πάλι αυτή η Κανέλλη; Με βούλες;



Άστο ρε καμένε. «Ποια είναι η Κανέλλη». Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή Κανέλλη. Μια τελειωμένη του κου κου έ είναι, που πριν καν εκλεγεί ο νέος cool πρόεδρός μας… είπε πως «ο Τσίπρας είναι μια trendy επιλογή σε ένα emo κόμμα».

Χα χαααα, καλή. Θα την ψηφίσω.



Μα είσαι εντελώς μαλάκας; Πιο λαϊκιστική φιγούρα από τη Λιάνα δεν υπάρχει. Όπως έγραψε εύστοχα και ο πιο διάσημος Έλληνας μπλόγκερ, Ρitsirikos, «η κυρία Κανέλλη ξεχνάει πως η ίδια ήταν μια τηλεοπτική επιλογή σε ένα κόμμα που δεν έχει καθόλου φωτογένεια. Ή μάλλον, ήταν μια επιλογή λογοδιάρροιας σε ένα κόμμα που έχει γλωσσοδέτη».

Χα χαααα, καλός. Θα τον ψηφίσω κι αυτόν.



Είσαι ένα αντιδραστικό βλήμα. Ο Πιτσιρίκος δεν πολιτεύεται απ’ όσο ξέρω. Να ψηφίσεις τον Αλέξη, τώρα που γνωριστήκατε. Οδηγεί κι αυτός μηχανή όπως εσύ.


Έλα ρε μεγάλε!



Παρακαλώ… «Αλέξη» σκέτο.






(συνεχίζεται)


.